Man een klap gegeven
In een heftige ruzie afgelopen week heb ik volkomen in een impuls mijn man een 'klassieke' mep gegeven, met vlakke hand recht in z'n gezicht. Hoewel t allang weer bijgelegd is en we beiden nu eenmaal explosieve types zijn houdt het me toch wel bezig.
Het viel me vooral op hoe 'lekker ' ik t eigenlijk vond (ik weet t , dat klinkt vreselijk); reageren vanuit je primaire behoefte, mijn boosheid in iets anders gegoten dan t verbale gedoe waar we zo goed in zijn.
Hebben jullie dit wel eens gedaan? En wat vind je er eigenlijk van?
Klassieke klap niet..
... wel schelden/vloeken/tieren... Kan idd heel lekker zijn
)
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Jeetje
Ik denk dat mijn vriend me subiet buiten de deur zou zetten als ik hem zou slaan. Andersom niet anders trouwens. Ik weet inmiddels van anderen dat er in heel veel huishoudens geweld plaatsvindt dat door de betrokkenen niet zo dramatisch wordt gezien, en daar schrok ik best van. Zoals een kennis die vertelde dat haar man wel eens uithaalt als ze hem heel kwaad maakt ('maar dat gebeurt niet vaak hoor, als het in 15 jaar 10 keer is gebeurd, is dat veel').
Waar ik dan benieuwd naar ben, zou je bijv. de buurvrouw of een collega ook zo'n 'klassieke mep' geven? Zo niet, waarom dan wel degene waar je het meest van houdt?
Vic
Nee, bij een ander zou ii t nooooit doen. Daar zou t zelfs niet in me opkomen (alhoewel
het hier ook nogal onverwacht kwam). En degeen waar ik t meest van hou -alhoewel, in die rangorde komt mijn kind eigenlijk eerst 
-
is ook degeen waar ik t meest boos op kan worden. Heeft niet iedereen dat?
Een keer
Heb ik wel eens gedaan, midden in de kroeg. Puur impulsief, omdat het een hele rare man was die op mij en mijn vriendin kwam aflopen en het leek of hij ons wilde omarmen (hoefde van mij ook niet zo nodig, maar ben de flauwste niet, en sloeg zo onze twee hoofden tegen elkaar) niet keihard, maar wel hard genoeg dat het pijn deed. En hup zonder te denken gaf ik hem een klap op zijn wang en ben boos weggelopen. Heb het nooit eerder gedaan (ja heel vroeger knokte ik wel eens met mijn broertjes) maar als volwassene niet meer. Maar heb (gelukkig) ook verder nog nooit een klap gekregen, weet dan niet wat ik zou doen.
Nee
Als ik zo boos wordt dat ik wel zou willen slaan trek ik me in mezelf terug. Even uit tieren in mijn hoofd, afleiding zoeken en gewoon stoppen met de ruzie. En ja, ik herken wel het gevoel dat je juist zo boos kunt worden op de gene waar je mee samenleeft. Je hebt nu èèn keer een klap gegeven, ik zou er geen gewoonte van maken. Voor je het weet zit je in een spotje over huiselijk geweld en bellen de buren de politie.
Wil
Haha, nee hoor, zo erg is t niet. Als het echt een probleem zou lijken/zijn zou ik er hier nooit zo over gepost hebben. Het is meer de verwondering dat je dat blijkbaar in je kunt hebben, die dierlijke agressie. Ik was er benieuwd naar of anderen dat herkennen . Verder ben ik reuze keurig
Zilli
Volgens mij zit in ieder van ons nog die dierlijke agressie. Als het echt nodig is komt dat bij ieder mens naar boven. Wij als mens hebben geleerd om dat in bedwang te houden, althans de meeste mensen. Jammer genoeg niet iedereen. En zo staan de kranten vol met agressie, zinloos geweld en huiselijk geweld.
Mij verbaast het niet dat er agressie in mij verscholen zit. Als ik die op voel komen smoor ik het zo snel mogelijk. Krijg ik wel hoofdpijn van de spanning. Misschien door de adrenaline?
1 keer
Ik heb 1 keer precies hetzelde gedaan. Nog voor we getrouwd waren trouwens. Ik was eigenlijk helemaal verbijsterd over mijn reactie. En het was ook nogal dom, want als het tot vechten zou komen, dan heb ik echt geen schijn van kans.
Dit was zo'n 8 jaar geleden, en gelukkig heb ik mezelf nooit meer zo laten gaan.
Ja hoor
Eén keer heb ik mijn (ex) man een klassieke klap gegeven. Toen hij opbiechtte vreemd te zijn gegaan. Dat was heel lekker.
Grijns...
Die klap dan.
Hihi tigress
Leuke invalshoek op vreemd gaan.
