Maar niet op mijn man
Ik word zo uiteengereten....vreselijk!
Ik ben getrouwd en heb een prachtig lief meisje samen met mijn man. Als gezin genieten we.....maar daar is dan ook alles mee gezegd. Als man en vrouw gebeurd er niets meer, helemaal niets. Op een of andere manier is dat ook niet erg.
Maar....nu heb ik een man ontmoet die mij in alle staten van opwinding brengt. De verleiding is zo groot...weet me er geen raad mee. Via mail, chat en sms hebben we contact waarin we elkaar vertellen wat we allemaal zouden willen...wat we voelen...denken...
Wat zou ik hem graag in levende lijve willen voelen maar....ik ben getrouwd. Getrouwd met een man waarvan ik deze mate van dichtbij zijn, opwinding, begering, intimiteit niet zal kunnen ervaren.
HELP! Ik weet echt niet wat ik moet doen!
Ooit
ooit had je deze gevoelens bij je eigen man, anders had je neem ik aan je lieve dochter niet gekregen. Waar is dat gevoel gebleven?
Voordat je dingen gaat doen waar je spijt van krijgt, zou je denk ik beter met je man kunnen gaan praten. Het is niet eerlijk voor hem, hij heeft wellicht geen idee wat er nu speelt en denkt dat het allemaal 'goed' gaat, of hij denkt iets van 'ach het zijn nu hectische jaren, het gaat met de tijd wel weer beter'. Spreek uit naar hem hoe je je voelt (het is denk ik beter om niet meteen over je verliefdheid te praten), maar dat jullie relatie is 'ingedut' en nieuw leven moet krijgen. Kijk uit voor de 'het gras is groener' gevoelens, het kan best zo zijn dat als je weer met je voeten op de grond staat, je ziet wat je kwijt bent geraakt (je gezin)
Heel normaal
Ja, dit is heel normaal. Besluit ff wat je wil: het is verstandig dit verliefde gevoel te negeren (het zijn gewoon hormonen) en het contact met deze man te negeren.
Je kunt natuurlijk een ttijdje doormodderen. Groet kans dat deze relatie dan zijn natuurlijke loop volgt: verliefd, chatten, sexchatten, sexen, nog een paar keer vreemdgaan, of zelf besluiten dat je je relatie verbreekt, of wachten tot je relatie ontdekt wordt door je man, gevolgd door nare scheiding, waarna je intrekt bij je nieuwe partner om over een jaartje te ontdekken dat het verliefde gevoel weg is, en je zit met een omgangsrgeleing.
kan heel handig zijn natuurlijk; als je aanstaande ex een beetje meewerkt, heb je voortaan wel elke 14 dagen een vrij kinderloos weekend. Heel geschikt voor uitjes met of zonder nieuwe partner.
Nooit
Merel, helaas is het zo dat ik deze hevige gevoelens nooit bij mijn man heb gehad. Ik vond iets anders bij hem, een soort veiligheid, die me naar hem toe deed trekken. Destijds had ik daar bijzonder veel behoefte aan. Nu voel ik dat er veel mist in mijn leven. Naast moeder en werknemer ben ik ook vrouw maar daar word ik nooit in aangesproken. Dat is het lastige. Ik mis passie, een bepaalde vorm van aandacht, intimiteit, dichtbij elkaar zijn.
Ik heb het er met mijn man over gehad. Hij zegt zelf ook dat hij dat mij niet kan bieden. Hij kan het echter niet toestaan dat ik dat gedeelte bij een ander zoek/vind. Wat hem betreft zou dat einde relatie betekenen. Ik ben al eens eerder verliefd geweest op iemand anders, mijn man weet dat ook. Het komt steeds weer terug. Ik mis gewoon iets essentieels in mijn leven. Natuurlijk is het gras altijd groener bij een ander, dat realiseer ik me ook erg goed maar...is het geen signaal? Zijn het inderdaad puur hormonen?
Tinus, ik lees je reactie en kan me niet aan het idee ontrekken dat er cynisme achter schuil gaat. Natuurlijk ben je vrij om te reageren, ook als je dat cynisch wilt doen. Dat weekend om de twee weken vrij zou uiteraard een geweldige kans zijn om met een nieuwe liefde op stap te gaan. Ik vind echter een gezinsleven voor mijn dochter erg belangrijk. Maar, nu is de vraag, moet ik daarvoor mijn vrouw-zijn aan de kant schuiven? Moet ik mezelf als vrouw wegcijferen omdat ik een dochter heb die ik een gezinsleven gun? Enerzijds denk ik van wel: ik heb gekozen voor die dochter met deze man, daar moet ik voor vechten. Anderzijds voelt het als een groot gemis..
Klopt
Hoteldebotel:
"Tinus, ik lees je reactie en kan me niet aan het idee ontrekken dat er cynisme achter schuil gaat. Natuurlijk ben je vrij om te reageren, ook als je dat cynisch wilt doen."
Klopt, het is tamelijk cynisch. Maar het is eigenlijk een korte samenvatting van tientallen eerdere draadjes in deze rubriek.
Het is jouw keus: Of je stopt met deze man (maar dan is het ook verstandig om cold-turkey te gaan); of je gaat door, maar dan moet je ook bereid zijn om de consequenties te aanvaarden, dus scheiding enzovoorts.
Tinus
Zegt het onomwonden. En een beetje bot.
En de keuze is aan jou. Wat ga je ermee doen?
Een ding is me niet helemaal duidelijk.
Is er nog sprake van sex bij jullie? Ook al is het te weinig, te saai en zonder voorspel? Of ligt dat helemaal stil?
Evolutie
Je bent echt een typische vrouw als je de onderzoeken kunt geloven. Die gaat voor een echtgenoot op zoek naar een stabiele man, die ervoor zorgt dat kinderen veilig op kunnen groeien, en vervolgens op zoek naar het beste zaad elders.
Niemand hier kan je vertellen wat je doen moet. Dat kun je alleen zelf. Maar wees wel realistisch over de consequenties.
Je man
Maar waarom kan je man dat jou niet bieden dan? Wat is er met hem aan de hand? Waarom behandelt hij jou dan niet als vrouw?
Ik ken een verhaal wat hier op lijkt, man bleek uiteindelijk homosexueel te zijn en na een aantal jaren is het huwelijk gestrandt en hebben beiden een nieuwe relatie, zij met een man, hij met een man. En beiden inmiddels weer helemaal gelukkig.
Maar
als ik het goed begrijp hebben jullie elkaar nog nooit ontmoet............
het is nl best makkelijk om via de chat en telefoon op iemand verliefd te worden........
tiger
Dank
....voor jullie reacties. Het heeft me aan het denken gezet en me doen beseffen dat mijn gezinnetje belangrijker is dan een moment van lust. Nogmaals: dank!
Wat mijn moeder altijd zei
Verliefd worden kan iedereen overkomen, het gaat erom wat je met die gevoelens doet!
Ik zou dit waarschuwingssignaal wel gebruiken om te kijken hoe je je relatie kunt verbeteren. Ook een stabiele relatie heeft opwinding nodig hoor. En vooral niet teveel over praten, gewoon je man een stuk of 10 keer per week verleiden en kijken wat er gebeurt. Regelmatig avondje samen regelen, misschien een weekend plannen. Als je ergens flink in investeert, wordt het ook waardevoller.
