liefdesbang....
Sinds een paar maanden heb ik een nieuwe man in mijn leven (ik ben gescheiden).
In het begin was het leuk en onbevangen maar sinds een tijdje is het ingewikkeld.
Waar het eigenlijk op neerkomt is dat ik meer behoefte heb aan contact dan hij. We zijn erg gek op elkaar maar onze behoeften zijn dus niet meer hetzelfde.
Onlangs ben ik in mij eigen zoektocht naar "heling"het boek Liefdesbang tegengekomen. Daarin staat dat bindingsangst en verlatingsangst twee kanten van dezelfde medaille zijn en dat in een relatie die twee kanten elkaar afwisselen. Dus dat je soms in de en rol en soms in de andere rol kunt zitten.
Als ik heel eerlijk naar mezelf kijk naar hoe ik me opstel in relaties dan denk ik dat ik last heb van verlatingsangst. (en hij waarschijnlijk van bindingsangst). En misschien ben ik wel relatieverslaafd.
Ik merk ook dat hoe meer mijn "vriend" zich terugtrekt, hoe meer ik de neiging heb om naar bevestiging te zoeken. Met als gevolg dat hij zich nog verder terugtrekt....
Onze communicatie heeft zich inmiddels tot een minimum beperkt. Tot voor kort deed ik nog een poging om de oude intensiteit vast te houden maar omdat ik vrijwel geen respons meer krijg, heb ik besloten om het (en hem) maar los te laten. En om dus geen contact meer te zoeken. Daardoor kun je wat mij betreft eigenlijk niet meer spreken van een relatie omdat we vrijwel niets meer delen. Voorheen wisten we van elkaar wat we zo'n beetje deden in en week maar ook dat is er niet meer. Er is in mijn ogen totaal geen intimiteit meer, in welke zin dan ook.
Hij ervaart dit trouwens allemaal veel minder dramatisch, weet ik inmiddels. Hij wil ook niet dat we geen contact meer hebben maar hij wil meer z'n eigen gang kunnen gaan. Hij heeft geen zin om rekening te houden met anderen en kennelijk behoor ik daar ook toe. We zien of spreken elkaar nog wel en dan voelt het goed maar de frequentie is gewoon heel laag.
Het loslaten (vooral het loslaten naar het zoeken van contact/bevestiging) geeft me een gevoel van opluchting maar ik vind dit ook heel erg moeilijk. Ik wil hem niet kwijt (want ik vind hem echt heel leuk en lief) maar aan de andere kant brengt dat wat er nog is me eigenlijk alleen maar verdriet, onzekerheid en boosheid. In ieder geval niets positiefs. En ik vind de spaarzame communicatie vreselijk.
Doe ik dit goed? Of bestaat de kans dat nu dat ik hem inderdaad kwijt raak (of al ben)? En moet ik gewoon verdergaan?
@Hannah
Je hebt helemaal geen nieuwe man in je leven. Je hebt wat gescharreld en dat is niet echt van de grond gekomen.
je doet net alsof je een hele relatie achter de rug hebt met problemen en moeilijkheden. Objectief gezien is dat echter niet zo. Je hebt wat gedate met een man, bent daar gelijk opgesprongen en hij heeft al heel snel afstand genomen. Nu zie je elkaar helemaal niet meer en blijkbaar vindt hij dat geen probleem.
Je maakt jezelf gek met rare stempeltjes als liefdesbang en verlantingsangst. Man, man wat een gedoe.
Echt, geen enkel gezonde vent heeft zin in zoveel gedoe, überhaupt en al helemaal als je iemand net kent.
Wil je voortaan wat meer succes hebben in de leifde dan raadt ik je aan het wat rustiger en normaler aan te doen en niet zo snel problemem te zoeken.
Mark
Zo, ook goedemiddag 
Het is niet "een hele relatie" maar zeker geen scharrel en we kennen elkaar ook al langer.
Ik denk dat mannen en vrouwen wel anders tegen relaties aankijken.
Mijn gedoe heb ik (godzijdank) niet met hem gedeeld maar goed, je werpt wel even een ander licht op de zaak, zeg. Ik laat het even bezinken....
niet op Mark letten hoor...
die doet dit altijd.
Volgens mij ben je goed bezig door hem vrij te laten en maar te zien wat het wordt. Ik denk dat je daar niet eens een etiket op hoeft te plakken, het komt heel vaak voor dat de ene al van alles wil en de andere nog niet (of helemaal niet). En misschien maken jullie je een heel verschillende voorstelling van hoe een relatie er uit zou moeten zien. Alles is nog mogelijk, maar je hebt goed gereageerd op zijn terugtrekkende beweging, wat het ook gaat worden.
he's not that into you
Je verhaal doet me denken aan een zin die Oprah Winfrey eens gebruikte in een programma over moeizame relaties: He's not that into you. Oftewel: hij vindt je waarschijnlijk best leuk, maar niet leuk genoeg om echt moeite voor te doen.
Soms worden mannen enthousiaster als je ze wat laat bungelen, maar je loopt inderdaad het risico dat deze scharrelrelatie (of relatiescharrel) dan doodbloedt. Maar dan zat er ook niet meer in, denk ik dan maar.
Hij zal best lief en leuk zijn, maar hij is heus niet je enige en laatste kans op geluk. Dus doe leuke dingen met hem als dat zo uitkomt, en kijk ondertussen gerust verder. Dat doet hij waarschijnlijk ook.
eens met
Mark. Hij brengt het enorm horkerig, maar heeft wel een punt.
Ik denk dat je het voor jezelf hopeloos ingewikkeld maakt met vreemde termen. (je bent natuurlijk niet de enige, ze zijn behoorlijk in, ik weet) Eigenlijk is het heel simpel; deze man brengt je niet (meer) wat je wilt. Ik denk niet dat je goed bezig bent, want je bent hier niet gelukkig in.
haha mark
subtiel is anders Maar inderdaad, misschien heb je gelijk.
Hannah, ik denk dat je wat hard van stapel bent gelopen, en jullie zitten op zijn minst niet op een lijn met de relatie - of wat daarvan over is.
het gekke is...
dat hij juist vanaf het begin vrij serieus was maar ik denk dat we we inderdaad een beetje hard van stapel zijn gelopen.
Om eerlijk te zijn heb ik helemaal geen zin om "verder te kijken". Niet omdat ik op hem ga wachten maar omdat ik het alleen ook prima vind. Ik vind alleen het spelletje, het gedoe niet fijn. Dat vind ik ingewikkeld en moeilijk.
Ik zie inderdaad wel hoe het loopt.
snor
Mijn ervaring is dat het juist in het begin wel snor moet zitten, dat je dan niet zoveel twijfels en onzekerheid moet hebben. Als het al begint met 'gedoe'gaat het later mis. Hij vindt jou minder leuk dan jij hem vrees ik - en dat zegt helemaal niks over hoe leuk jij bent.
Volgende keer beter!
Over die verlatingsangst
Je schrijft dat jij meer geen trekken, waardoor je vriend meer afstand nam. Maar misschien was het wel andersom: voelde je onbewust aan dat je vriend afstand nam, en begon toen pas jouw trekken.
snor...
Het zit op zich wel snor en hij vindt mij wel leuk maar hij vindt zichzelf op dit moment nog leuker, denk ik. Of in ieder geval belangrijker.
Dat is niet erg maar ik vind het zo lastig om dat niet persoonlijk op te vatten.
inderdaad
Ik zou het loslaten. Iemand die al zo snel na de start van een realtie afstand wil, die vindt jou gewoon niet leuk genoeg. Dus vooral iet te veel energie in steken!
Hannah
"Om eerlijk te zijn heb ik helemaal geen zin om "verder te kijken". Niet omdat ik op hem ga wachten maar omdat ik het alleen ook prima vind."
Daar is je antwoord
Kies voor jezelf en laat een man niet je leven invullen maar aanvullen.
Eerst jij compleet en zo stabiel mogelijk, daarna kijken wat er wel of niet op je pad komt en verder zo tevreden en gelukkig mogelijk zijn met jezelf.
Ik ken meer single mannen die het wel prima vinden om zo eens te scharrelen (lusten/lastenverhaal) dan zij die gelijk een relatie willen.
Ik persoonlijk vind scharrelen helemaal niet leuk en ik zal het dan ook wel uitstralen t.z.t. vermoed ik.
Maar ook hier wil ik eerst mezelf compleet maken eer ik ergens in zou willen stappen.
Sommige mannen vallen op kwetsbare vrouwen, zo blijkt bij mijn vriendin die ze van zich af moet slaan, maar ik word liever eerst mezelf zodat ik in een gezonde relatie kom. Ooit.
Eens
met Marc.
Niet eens horkerig vind ik; wel helder.
het is wel erg
Hannah, je hebt er last van. En nee, helaas, hij vindt je niet leuk (genoeg) als er nauwelijks contact is.
Niet zo bezig zijn met wat hij wil! Focus je op wat jij wilt! Als jij het prima vindt 1 keer per jaar met een leuke vent het bed in te duiken en hij wil dat ook is dat oke. Wil je meer moet je hier geen genoegen mee nemen, leidt alleen maar tot verdriet.
Eens met Cat
Dit zit helemaal niet goed, je lijdt eronder. Hij vindt jou niet belangrijk genoeg om aandacht aan te besteden, dat feit op zich is ruim voldoende om er een punt achter te zetten. Jij verdient beter! Iedereen verdient beter!
zie het zakelijk
'Dat is niet erg maar ik vind het zo lastig om dat niet persoonlijk op te vatten.'
Maar feitelijk zoekt hij iets dat jij niet te bieden hebt. En jij 'zoekt' iets in een relatie dat hij niet te bieden heeft. Het is niet persoonlijk, het zijn gewoon een kwestie van vraag en aanbod dat niet op elkaar afgestemd is 
Alsof je in een witgoedwinkel staat terwijl je kleding had willen kopen.
Dus ga je je oriënteren op mannen die willen wat jij in de aanbieding hebt, en die bieden wat jij wilt.
