Lat relatie (mini probleempje)

snap het niet

Tijdens een film zitten jullie toch ook niet tegen elkaar te praten.
Vraag je zelf af waarom je naar je vriend gaat.

Ik zou een boek of e-reader meenemen en het mij gemakkelijk maken op de bank. Genieten van het samen zijn en van zijn plezier in het voetbal.

En nee, ik heb totaal niks met voetbal. Maar zou er niet voor wegblijven als ik mijn vriend zou willen zien.

Als het je zo stoort dan van te voren maar uitzoeken of er voetbal op tv is.

samen

Een film kijk je samen, je lacht samen of vindt het samen eng of spannend en ondertussen klets je wat. Dat doe ik allemaal niet bij een voetbalwedstrijd, dan zit ik me al die tijd te vervelen, dus kom ik net zo lief een andere keer en dat snapt hij niet.
Ik zie hem ook overdag, of op andere avonden, maar als er voetbal is, dan wil hij dat ik wel langs kom, maar ik wil dan niet komen

Olivia

Oh, ik las#3 pas later.
Als je het echt onoverkomelijk vindt kun je natuurlijk beter thuisblijven. Niet om hem te bewegen geen voetbal meer te kijken maar omdat jij er niet goed van wordt.

iets anders doen

Ja ik kom dan (bijv. op de woensdagavond) om 19.30 uur en om 20.00 uur begint de wedstrijd tot iets van 23.00 ongeveer (met voor- en na beschouwing), ga ik toch niet daar zitten om wat anders te gaan doen? Kan ik net zo goed thuis blijven

Olivia

Ik snap jou!
Mijn man vindt het ook leuk als hij tv kijkt (doet hij veel!) en ik 'gezellig' naast hem zit.
Maar hij kijkt aldoor sport of andere dingen die mij echt niet boeien. Ik vind het niet leuk om daar aldoor naast te zitten. Bovendien wil hij regeren over de AB en schakelt hij soms opeens over als iets opstaat waar ik dan wel naar kijk (bijv. actualiteitenprogramma) zonder te overleggen. Ook niet fijn.
Dus mijn probleem is, dat hij wil dat ik mij continu aanpas aan hem. En dat vind ik niet leuk. Ik zeg er wel eens wat van, maar helpt niet blijvend. Hij snapt het gewoon niet.

Is dat ook je probleem?

En is het alleen met tv kijken dat hij graag wil doen wat hij wil doen en dat hij dan wil dat jij je aan hem aanpast? Of komt dat ook bij andere dingen voor?

Zo nee, dan is het in elk geval overzichtelijk wat het probleem is .

Kan je wel iets anders doen (als je geen boeken of tijdschriften leest, dan misschien een film kijken op de laptop met koptelefoon op) als hij voetbal kijkt? Dat doe ik wel, en dat vind ik prima. Niet zo gezellig (ik ben afgesloten van de wereld), maar dan ben ik wel in de buurt, beter dan dat ik ergens anders in huis ga zitten..

En verder: als je elkaar vaak genoeg en makkelijk kunt zien, dan begrijp ik dat jij denkt: als je voetbal wilt kijken, doe dat alleen, dan zie ik je daarvoor of daarna wel, zodat ik tijdens voetbal lekker mijn ding (thuis) kan doen.

Misschien je vriend vragen waarom hij het stom vindt dat jij liever hem ziet (en spreekt) voor of na de voetbal, zodat jullie dan quality time hebben, dan dat hij wil dat jij baalt terwijl je naast hem op de bank zit? Waarom vindt hij dat stom? Kan hij het echt niet begrijpen?
Of voelt hij zich afgewezen? Zit het dieper?

Toch lief

Ik snap het ook hoor Olivia, en het lijkt me een prima oplossing zoals jij het had voorgesteld: hij zegt het even van tevoren als hij voetbal wil kijken want dan blijf jij thuis en kom je gezellig (maar dan écht gezellig haha) een andere keer.

"Maar goed, afgelopen woensdag keken we dus een film en zapte vriend bij iedere reclame even naar voetbal. Dus ik zei ‘had je dat liever gekeken’ en hij zei ‘ja’ maar dan kom jij niet en dat vind ik niet leuk…"

Ook wel weer lief eigenlijk. Hij vindt voetbal leuker dan de film maar jou vindt hij nóg leuker!

Misschien kun je dat waarderen en er gewoon blij mee zijn

hm

Ik zou thuisblijven en het een andere keer echt gezellig maken met zijn 2en.

Lief dat hij wil dat je komt en ook begrijpelijk dat hij even omschakelt, maar het is voor beiden toch leuker als je op zo´n avond echt voor elkaar kiest? Zeker als je lat.

Wel handig als hij dan duidelijk aangeeft hoe hij er instaat. anders lijkt het weer op dwingen van jouw kant

Lat ervaring uit de prehistorie

Ruim 25 jaar geleden in het begin van onze relatie hadden mijn vriend (inmiddels man) en ik ieder en eigen mini appartementje in de steden waar we werkten. In de weekenden waren we bij elkaar. Ieder weekend deden we dingen samen maar ook dingen voor onszelf.
Kon best gebeuren dat ik bij mijn vriend was en we samen op de bank zaten en dat hij dan snooker keek (gaaaaaaap) terwijl ik een boek las. Op een gegeven moment volgde ik een serie (de enige manier om iets later te kijken was toen de video maar die hadden we niet) op de late zaterdagmiddag en die kerk ik ook als ik bij hem was een dan deed hij iets anders.

Nu nog steeds ik hobby iedere avond met mijn handwerk bij de tv man zit met zijn hobby boven.

Het zomaar de afstandsbediening pakken en iets anders opzetten dat gebeurt hier niet meer. Dat her ik er uit "geslagen" even vragen is wel zo netjes. Dat was een bloed irritante gewoonte van mijn man toen we in een huis gingen wonen.
Sommige dingen kun je ook leren waarderen. Nu ik iets snap van de spelregels van snooker vind ik het minder erg om mee te kijken dan vroeger.
Mijn kinderen (ook de dochter) kijken graag technische programma's op discovery channel samen met man. Voor het gezinsgevoel ben ik dan in de kamer zorg voor een hapje en een drankje en ondertussen vouw ik een wasje of handwerk wat.

Gewoon genieten van het samen zijn.

afstandsbediening ot

Jaja we hadden vroeger een mop: ´hoe voorkom je dat je wordt aangerand´? antwoord `werp hem de afstandsbediening toe`

Pragmatisch oplossen

Het hoeft eigenlijk geen groot ding te worden, toch? Het lijkt nu alsof de vraag 'wat verwacht die ander van mij?' voor beide partijen een beetje een te grote rol speelt.

Ik snap jou helemaal Olivia, en zou hetzelfde hebben. Ik zou het hem niet misgunnen maar hoef er niet naast te zitten en rommel dan liever wat aan in mijn eigen huis. En dat is zijn huis nou eenmaal niet. Ik vind het op zichzelf ook een mooi gebaar dat hij met jou meebeweegt omdat hij het gewoon gezellig vindt dat je komt, het fijn vindt om bij je te zijn. Maar het moet geen opoffering worden, daar zou ik me in ieder geval niet fijn bij voelen. Daarom lijkt het me toch voor beide partijen logischer om voetbalwedstrijden onder de 'apart'-tijd te scharen. Hij plezier, jij plezier. En op een ander moment weer helemaal 'together' met iets wat jullie allebei leuk vinden. Als jullie dit beiden niet op jezelf betrekken, is het gewoon een afstemmingsdingetje.

Wat ik vermoedelijk zou doen

Geen idee of je partner dit al doet, dus wellicht ten overvloede: ik zou proberen hem te verlokken om zelf aan sport te gaan doen door stelselmatig te trainen gedurende elke voetbalwedstrijd die hij op televisie wil volgen, om na afloop demonstratief te benadrukken hoe geweldig ik me voel door het sporten en het zien van mensen die geen van allen enige gelijkenis vertonen met Johan Derksen.

Rode krullenbol

voetbal is nou eenmaal belangrijk voor supporters

Als je je geliefde al een tijdje kent, weet je vast welke club(s) hij volgt en kun je daarop anticiperen; kijk even op het voetbalprogramma op teletekst.

hij zit al op voetbal

Hij zit al op voetbal Rode Krullenbol, en ik vind het inderdaad hartstikke lief dat hij dus geen voetbal gaat kijken omdat ik dan niet kom, en eigenlijk vond ik het juist coulant van mij door te zeggen 'als je graag voetbal wil kijken, vind ik dat helemaal geen punt hoor, ga lekker kijken, maar laat mij dan ook mijn gang gaan'.
Als we ooit samen gaan wonen, dan is het een ander verhaal, dan kom ik niet speciaal naar hem toe, maar ben ik er al, en dan vind ik het logischer om wat voor mezelf te doen, geen probleem.
Nou ja, leuk om te horen dat jullie me wel begrijpen, toch een man-vrouw verschilletje misschien.
En de afstandbediening (Jeanne) hij zapt niet als hij door heeft dat ik echt iets aan het kijken ben, maar als hij een zap-rondje doet (tijdens de reclame) zapt hij regelmatig langs iets wat ik wel even langer had willen kijken, en als ik dan zeg 'hee, zap eens terug' dan vindt hij dat wel irritant (ik vind gewoon echt andere dingen boeiend dan hij) (hij alles van sport) ik alles behalve sport; actualiteiten, natuur, klusprogramma's, kookprogramma's. En nog liever....tv gewoon uit laten en een muziekje op
Dat doen we regelmatig overdag, zet hij de tv aan (op wielrennen) en loopt als het hem niet meer boeit weg...tv laat hij dan aan, dus ik zet ongeveer 10x per dag de tv weer op 'radio' en dan gaat het beeld uit.

Thuis heb ik overdag al nooit de tv aan en in de avond pas vanaf ongeveer 19.00 uur. Maar als ik bezoek heb, gaat de tv uit ( dan houdt hij ook het liefst de tv aan, maar dat heb ik inmiddels af kunnen leren, zó ongezellig! Zijn ouders doen dat ook, dus hij weet niet beter vrees ik)

Lekker eigen tijd

Dat is toch juist het positieve van latten? Dat je samen afspreekt als je het beiden wilt en anders je eigen gang gaat.

Ik geef je groot gelijk hoor Olivia, jullie kunnen elkaar blijkbaar best vaak zien. Dan ga je daar toch niet zitten als hij toch alleen maar voetbal zit te kijken. Dat is een avondvullend programma met de voorbeschouwing en achteraf geklets erbij.
Ik zou dan liever m'n eigen ding doen in m'n eigen huisje en misschien wel gezellig met je volwassen dochter iets doen/kijken.

En hoe kijkt een man voetbal?

Het maakt misschien ook wel uit hoe een man (of vrouw, maar meestal man) voetbal kijkt.
Alleen de wedstrijd, of ook de voor-, tussen- en nabeschouwing? Wordt er alleen af en toe gejuicht, of voortdurend gefoeterd en gescholden? Is de kijker nog enigszins aanspreekbaar? Mogen huisgenoten ook nog wat doen of zeggen?
Er zijn allerlei redenen waarom gezellig met een boek op de bank naast de voetbalkijker niet altijd een haalbare kaart is...

Groeten,

Temet

Gezellig met een boek?

Je moet ook maar net van lezen houden natuurlijk.

Het lijkt me heerlijk om te latten, maar als je dan dezelfde problemen krijgt als met samenwonen
...
Ik merk bij mijn man (gzd geen sportkijker!)ook wel dat hij het vaak belangrijk vindt dat ‘ik er gewoon ben’ dwz ergens op de achtergrond. Gelukkig kijkt hij geen/nauwelijks tv maar zit wel graag in zijn eigen wereldje, maar geniet van mijn gezelschap op achtergrond. Ik heb daar veel minder plezier in en wil Echt Contact en Echte Aandacht etc.

En on topic

Het mooie van latten lijkt me ook dat je mooi alles kunt oefenen nu.

Het maakt helemaal niet uit wat wij (zouden)doen, jij wil dit gewoon niet. (En ik snap je!!)
Geef gewoon aan dat het niet aan hem ligt blabla en dat dit gewoon niks voor JOU is. Gewoon kort en krachtig houden; lieverd, ik kom heel graag maar wil dan net wat meer aandacht/ plezier. Mocht hij muiten dan kun je de avond after voetbal net wat meer speciaal maken samen.
Blijft hij moeilijk doen dan zou ik toch wat steviger mijn grenzen gaan trekken, nog tijd genoeg om te gaan dienen als achtergrondbehang.
Het moet nu niet alleen leuk zijn voor hem maar voor jullie beiden.

Oh en nee!!

Niet zelf in de gaten gaan houden wanneer voetbal is!!
Kom nou, dat houdt hij maar zelf in de gaten!!
Jij wil gewoon gezamenlijkheid (iets dat jullie samen leuk vinden)

Stel het was andersom?? Wedden dat de reacties in dit draadje heel anders zouden zijn? Zie je je man al zitten met een boekje naast je terwijl jij een film lijkt die hij niks vindt/uren met vriendinnen bebt/ vul maar in.
Nee, mannen lenen zich meestal niet voor achtergrondbehang en wij vrouwen vinden dat heel logisch.

ik zou

eerlijk gezegd een beetje de kriebels krijgen van iemand die zo graag constant gezelschap wil, terwijl hij toch zijn eigen ding wil doen. Het zou voor mij claimerig voelen. In tegenstelling tot anderen die roepen hoe lief dat wel niet is van hem.
Ik vind ook dat jij niet in de gaten moet houden of er voetbal is. Dat is zijn ding. En als hij voetbal wil kijken dan moet hij jou dat van te voren maar even melden anders kom je voor niets.

Ik denk ook dat de reacties anders zouden zijn als de man/vrouw verhouding andersom was. En krijg al helemaal de feministische kriebels als er gezegd wordt;'ik ben erbij voor het gezinsgevoel' en ik schenk wat in, vouw een wasje als vader en dochter naar iets kijken op tv'... Sorry hoor, niet persoonlijk bedoeld, maar kom op je hebt toch zelf ook een leven!

precies juf Ank

Jij zegt wat ik dacht. Helemaal mee eens. En ik trek ook direct een link naar het draadje ´ raar gedrag van mijzelf´ waarin zoveel vrouwen zeggen dat ze toch altijd ´aanstaan´ als er man en-of kinderen in de buurt zijn.
Ik krijg ook de kriebels van mannen die hun eigen ding willen doen terwijl hun vrouw op de achtergrond in de buurt is. Die willen een moeder denk ik dan.

Dat wasje ja, auw auw

Bij dat wasje vouwen op de achtergrond zie ik ook mijn oma in de jaren vijftig voor me eerlijk gezegd. Fijn dat je erbij bent hoor vrouw, maar het maakt me niet uit of deze film je boeit of niet, heb je niet nog gezellig een wasje te vouwen voor op de achtergrond?

Maar zo is de vriend van TS volgens mij niet. Hij kijkt leuk samen met TS een film en zapt tijdens het reclameblok naar voetbal, vervolgens geeft hij toe dat hij de voetbalwedstrijd eigenlijk spannender vindt dan de film maar dat hij toch koos voor de film omdat TS dan zou komen. Dat is toch tien keer normaler en liever dan dat wasje-op-de-achtergrond-verhaal?

Lou

Nee ik denk ook niet dat vriend van ts zo is. Het is meer opmerkelijk om te observeren dat sommige vrouwen zich willen reduceren tot behang en dat ´gezinsgevoel´ noemen. En dat er mannen zijn die dat willen en fijn vinden en dat die dames daar in willen voorzien. Ieder zijn ding natuurlijk. Het is niet mijn ding maar aangezien veel mannen van mijn leeftijd zo willen leven kan ik ook niet zo makkelijk een passende verkering vinden. Maar goed, dat zou een heel ander draadje zijn.

Reclame

Ach, dat is toch ook nog steeds in de reclame van toffifee? Zoon doet aan sport, dochter verbreekt records, man is uitvinder. En vrouw ... wil dat iedereen gezellig samen is (en biedt het gezin een chocolaatje aan).

Die voetbal in de gaten houden

Dat doe je voor je eigen belang. Wat is daar mis mee?

blijf het doen

Bedankt voor jullie bijdragen tot nu toe, ik voel me wel gesteund in mijn gedrag, ik ben gewoon duidelijk geweest in wat ik wel en niet wil. Het gaat mij om kwaliteit en niet om kwantiteit, ik hoef daar niet perse iedere keer te zijn, alleen maar om er te 'zijn' inderdaad. Leuk om samen iets te kijken of te kletsen of de tv uit te laten, maar ik hou voet bij stuk, ik kom niet als hij voetbal gaat kijken, ook niet met een boekje op de bank, dan heb ik thuis wel wat leukers te doen, of ik ga naar een vriendin bijvoorbeeld. (en ik ben niet zo'n boekjes lezer, vooral niet met herrie om me heen)
Als ik daar op een gegeven moment woon, ja dan ga ik hem natuurlijk niet verbieden voetbal te kijken, maar dan verzin ik wel iets anders om te doen, maar het gaat om hoe het nu is, ik kom niet een half uur met de auto naar hem toe rijden voor iets wat me totaal niet boeit.
Verder is hij trouwens heel lief hoor, we hoeven het niet overal met elkaar eens te zijn natuurlijk.