Kennismaken met 'de andere vrouw'

Doel?

Waarom ga je haar ontmoeten? Gaan jullie echt een afspraak maken om e.e.a. te bespreken of zie je haar een keer tijdens het brengen/halen van de kinderen? Ik denk niet dat ik behoefte zou hebben aan een gesprek, dat heb ik met de vriendin van mijn ex ook nooit zo 'officieel' gedaan. Toen ik haar voor het eerst zag had ex haar onverwacht meegenomen om onze dochter thuis te brengen. Helaas was ik grieperig en zag er dus niet uit. En zij was 22 ofzo Het is gelukkig geen competitie. Het is voor haar niet zo moeilijk om er 10 jaar jonger uit te zien dan jij, nah en jij bent 10 jaar wijzer. Beetje off-topic, misschien moet je ophouden met hem je man te noemen. Het is soort van haar man, en laat ze er maar van genieten voor zolang het duurt (die gaan het echt zo verschrikkelijk voor hun kiezen krijgen, dan ben jij beter af hoor).

man

Katniss,
Ja, je hebt gelijk. Hij is mijn man niet meer. Macht der gewoonte. Net zoals het feit dat ik mijn meisjesnaam nog niet echt uit m'n strot krijg.
En toen ik laatst bij hem was liet hij zich in en vlaag van driftigheid even gaan op de manier waar ik altijd zo'n vreselijke moeite mee had. En toen dacht ik: ik denk niet dat zij deze kant al van hem gezien heeft. En wat was ik op dat moment blij dat ik daarvan verlost ben.

Ik heb ook helemaal geen behoefte aan een officiële ontmoeting en een gesprek. Ik zie het wel. Maar ik weet dat dat moment gaat komen en het houdt me bezig. En het maakt me onzeker.
En ik wil niet overkomen als de vermoeide, oude ex-vrouw. En zo voel ik me op dit moment wel.

aan jou

Als je er nu geen zin in hebt of je er niet tegen opgewassen voelt dan doe je het gewoon niet. het is aan jou wanneer je dit wilt, en aan niemand anders.
En als ik nog een ongevraagde tip mag geven: probeer je wat minder bezig te houden met je ex en zijn vriendin. Wat ze doen/denken/willen, wat voor problemen ze hebben, hoe ze hun huis inrichten, wat ze in hun vrije tijd doen, enz.enz. Laat het los! Richt je op jouw leven en dat van je kinderen. Wat vind jij leuk? Hoe zorg je ervoor dat jij en je kinderen het leuk en goed hebben? Dat is het enige wat er toe doet!

Jeetje

Het valt me op dat je toch behoorlijk slachtofferig begint te klinken. Begrijp me niet verkeerd, je bent natuurlijk ook gewoon het "slachtoffer" maar je klonk hiervoor toch minder zielig vind ik. Ik vind de tips hiervoor gegeven goeie tips. Hou op hem je man te noemen, en waarom zou jij je druk maken over je ex die nu al stress heeft over de ontmoeting? Klinkt ook nogal slachtofferig van hem zeg. Dit zijn de consquenties die hij moet dragen en dat hij erover durft te gaan klagen bij jou....ongelofelijk!
Praktisch zijn over die eerste ontmoeting. Het ligt er in eerste plaats aan of die georganiseerd gaat plaatsvinden of niet. Dat kan jij zelf bepalen. Of je regelt een ontmoeting op neutrale plaats zoals amk heeft gedaan of je wacht het af.
Je zorgen maken over je leeftijd en uiterlijk zou ik mee stoppen (makkelijk gezegd) Je bent wie je bent. En je bent een goed mens. Wat je ex en die vrouw hebben gedaan en aan het doen zijn is niet netjes en het zou haar sieren als ze zich er inderdaad voor zou schamen.
Concentreer je op jezelf en je leven wat je nu opnieuw moet opbouwen. Probeer zo min mogelijk energie in wat je ex man vind en denkt te stoppen. Gebruik die energie liever voor jezelf. Je maakt jezelf alleen maar ongelukkig door zoveel met hem bezig te zijn. (Maar ik weet, het is allemaal makkelijker gezegd dan gedaan)

Goh

Wat zijn jullie streng.

Lieve even anders,

Het gaat toch gewoon gebeuren. Dus misschien kun je het maar gehad hebben. En jij het vast tientallen andere dingen die zij niet heeft. En waar zij dan weer jaloers op is. Maar je hebt gelijk: zij is jonger en ze heeft hem gewonnen.

Maar alles overziend vraag ik me wel af wie er op de lange termijn beter af....

Maar goed, ik kan me voorstellen dat dat voor jou nu nog niet aan de orde is. De dames hebben wel gelijk. Laat hun hun eigen graf maar graven. In de tussentijd moet jij goed zorgen voor jezelf en je kinderen.

Enne: het staat je vrij om voorlopig nog je getrouwde naam of een dubbele naam aan te houden. Daar heeft niemand anders dan jij iets over te zeggen. Laat je vooral ook niet opjagen door de 'andere kant' en doe de dingen in je eigen tempo!

Nog een klein tipje..

Neem eens een avond de tijd om met een goed glas wijn (1! je oude post door te lezen. Wellicht dat dat jou ook een ander perspectief geeft.

In ieder geval: veel sterkte. Dit heb je niet gewild. En ook niet verdiend...

Streng

Ja, we zijn streng, vind ik eigenlijk ook wel. Ik liep er net buiten met de hond nog even over te denken vooral ook omdat ik zelf in soortgelijke situatie heb gezeten. Ik bleef ook gevoelsmatig hangen aan mijn ex. Velen schreven hier toen ook aan mij: ga door met je eigen leven, laat hem, door de zure appel bijten ed. Ik vroeg me toen alleen maar af, hoe doe je dat? Ik wist niet hoe ik het kon veranderen in mijn hoofd. Het heeft nu eenmaal ook zijn tijd nodig, denk ik.

tja....

Natuurlijk hebben jullie gelijk.
En ik moet ook zeggen dat naar mate dagen verstrijken, de afstand groter wordt en ook beter voelt. Waar ik in het begin echt buikpijn had van het idee van hen samen, kan ik dat nu wat beter loslaten.
Gisteren moesten we nog even iets samen regelen en toen was hij constant bezig met z'n telefoon, om te reageren op elk bericht van haar. Hij vraagt bijvoorbeeld ook nooit hoe het met mij gaat. Ik doe dat wel naar hem toe, uit nieuwsgierigheid maar ook omdat ik het echt wil weten.
En toen dacht ik: dat gebrek aan empathie, het onvermogen om vrijblijvend te "geven" (door bijvoorbeeld oprecht geinteresseerd te zijn)... daar heb ik dus nu veel minder last van en dat zal ook steeds minder worden. Die leegte.... vreselijk.

En ja, ik gedraag me hier misschien een beetje als slachtoffer. Maar zo voel ik me ook. Ik voel me in de steek gelaten, ingeruild, alleen. En dat voelt klote, vooral omdat het niet mijn keuze was. Ik geloof wel dat het uiteindelijk beter voor mij is dat we niet meer samen zijn. Maar ik had liever gehad dat hij die beslissing had genomen om een andere reden.

Pas als je er klaar voor bent

Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen om haar niet te ontmoeten. Je hoeft haar helemaal niet te ontmoeten. Of je haar wel of niet wilt ontmoeten is jouw keuze. Misschien ben je er nu gewoon nog niet klaar voor. Als je het nu nog te vroeg vindt dan hoeft het toch (nog) niet? Ik zou niet je ex laten dicteren wanneer en of je haar gaat ontmoeten. Er is niks mis met te zeggen dat je het (nu nog) niet wilt en dat mocht je van mening veranderen je het wel laat weten. Waarschijnlijk valt een eventuele ontmoeting ook beter als het uitsluitend op jouw voorwaarden gebeurd.
En als je nu nog vol woede zit en helemaal geen verstandhouding wil met dat mens dan hoeft dat ook helemaal niet. Je ex heeft nu geen controle meer op je leven. Jij beslist nu wat er gaat gebeuren. Hij heeft zijn beslissing genomen en nu ben jij aan zet.

Naam

En als je de naam van je ex wil blijven gebruiken dan kan dat gewoon. Mocht je(voorlopig)zou willen blijven heten kan je ook gewoon die keuze maken. En wat je ex of zijn nieuwe verkering er van mochten vinden is helemaal niet belangrijk. Wederom jouw eigen beslissing.
Je bent inderdaad slachtoffer van je ex en zijn keuzes maar vanaf nu maak je weer zelf je beslissingen. Ex en verkering komen zichzelf nog wel eens tegen waarschijnlijk maar jouw leven is van jou. En als jij liever naam ex heet dan kan je gewoon naam ex blijven. Wederom jouw keuze.