Ja maar ik...

laten

Je hoeft jezelf helemaal niet te verdedigen, daar moet je helemaal niet aan beginnen. Niemand hoeft zich verheven te voelen (maar jij ook niet). Maar anderen hoeven ook geen verantwoording aan jou te geven.
Laat iedereen lekker. Je familie kies je niet uit, je vrienden wel (gelijkgestemden)

Wel aanspreken

Ik zou mijn eigen vrienden en familie daar dus wel op aanspreken (gelukkig hoef ik dat niet, ze zijn behoorlijk milieubewust). Door die zelfzuchtige houding zijn we in deze penarie terechtgekomen. Wat wil je achterlaten voor je kinderen? Wil je dat je kleinkinderen nog enigszins comforatbel kunnen leven, of maakt het je niet uit als zij een steentijd-leven moeten leiden?
En even heel simpel: wie gaat er nou 1 km met de auto?? Omdat het straks kan regenen? Hoe nat denk je te worden in 1 km? Kun je dan niet even wachten tot die bui over is? Smoesjes! Ik werk 2,8 km van huis. Ik fiets dat in 10 minuutjes (nog over een heuvel heen ook, oef!). Zo'n twee keer per jaar regen ik flink nat. En het regent hier "altijd". Tuurlijk joh!

hier ook

maar dan op het gebied van racisme. Ik heb een zeer gelovige familie, maar als je soms hoort wat een gedeelte hiervan er uitkraamt over vluchtelingen (komen in een gespreid bedje), buitenlanders (crimineel of op z'n minst te lui om te werken) en de zwarte pietendiscussie... Soms geven wij tegengas door te strooien met termen als naastenliefde, maar dit komt niet over. Ook bij mijn schoonfamilie van mans kant ben ik bij sommigen een buitenbeentje. Een stel heeft het zeer goed en durft dan commentaar te hebben over het publiek van de voedselbank. Dan denk ik: kijk eens verder dan je eigen omgeving (mooie buurt in het Gooi) en zie hoe slecht je het moet hebben om in aanmerking te komen voor de voedselbank. Maar ook dat komt niet altijd over.

Ik hink op twee gedachtes

Aan de ene kant vind ik me helemaal in de mening van Pandora; wat voor wereld wil je achterlaten voor de volgende generaties? Aan de andere kant is het trekken aan een dood paard.
Ik voel me allerminst verheven boven mensen die andere keuzes maken. Maar in dit geval werd ik dus gekleineerd om mijn bewuste keuzes. En daar ben ik (achteraf) nu boos over.
Ook viel ik zowat van mijn stoel (voor zover ik kon zitten) over de egoïstische houding van mijn familie. Allemaal de laatste telefoon (want een Iphone 4 kan echt niet meer!) en met iedere maan shoppen en verre reizen. Ik kom uit een rijke familie, maar het zijn ook allemaal "big spenders".

Maar vooral "ik heb nu eenmaal .... en dan iets onzinnigs als "dure smaak" of "een hekel aan fietsen" als serieus excuus, dat vond ik zo debiel.
Ineens vind ik mijn hele familie een stel verwende en verwaande mensen. Tja dan zal ik me (heel fout) verheven voelen.
Pijnlijk vind ik het.

Buitenbeentje; herkenning!

Je wilt de mening van mijn familie niet horen over mensen die een uitkering krijgen. En ook niet over buitenlanders.

Dat ze het zo goed hebben lijken ze niet eens meer door te hebben.

hmm

Ik verbaasde me hier laatst op het forum over iemand die niet wist wat het minimumloon was (dacht dat het ruim 2,5 euro meer was uit mijn hoofd). Dat vind ik altijd zo verschrikkelijk fout. Zoveel verdienen en dan niet van zoiets simpels op de hoogte zijn en daar komt vaak ook dat onbegrip vandaan over minimuminkomens, bijstand en voedselbank. Verder houden we met z'n allen dat gezeik in stand over 'met een dure auto langskomen bij de voedselbank'. Pijnlijk vind ik dat.

Wij hebben geen hoog inkomen dus een tweede auto, vliegreizen etc kunnen we niet betalen maar ik denk dan ook weer niet van: 'nu hoef ik ook niets meer te doen' maar juist ómdat we het niet heel erg rijk hebben geniet ik wel eens van twee maal douchen op een dag, eens een keertje wél de auto pakken (en andere keren de fiets) etc.

Toevallig hebben we sinds een maand of twee een ophaalpunt voor plastic en tot onze verbazing bleef de grijze container steeds voor de helft leeg dus we zijn over op een 120 liter bak. Niet voor het milieu maar voor onze portemonnee

Lastig

Gisteren zag ik Floortje Dessing in haar programma op bezoek bij een Engelse die haar man is gevolgd naar het Zuid-Amerikaanse regenwoud en daar heel eenvoudig leeft. Haar man strijdt tegen de vernietiging van hun leefgebied door de grote oliemaatschappijen. Toen zij naar jaren weer eens terug in Engeland kwam, werd ze helemaal naar van de overvloed in de supermarkt en het geklaag van de mensen die daar hun boodschappen deden dat er niet alles was wat zij wilden. In haar ogen zijn we in de Westerse wereld 'de weg kwijt'. En zo is het ook wel denk ik.

Het gedrag dat je beschrijft, zie en hoor ik zelf helaas ook vaak om me heen. De mens als soort is niet goed in het veiligstellen van zijn eigen voortbestaan. De meeste mensen denken alleen aan zichzelf en de korte termijn. Het idee is 'verbeter de wereld, begin bij jezelf', maar in de praktijk voelen weinigen zich geroepen.

Maar ik ben het eens met Mijntje dat je aan dit soort borrelpraat bar weinig kunt doen. Je familie gaat niet meer veranderen. Ja, misschien als er opeens financiële consequenties zitten aan milieuonvriendelijk gedrag. Ik zou dus zelf dit soort discussies met familie zo veel mogelijk vermijden, want voor je het weet ben je die 'fanatiekeling' en bekeringsdrang wordt je vaak niet in dank afgenomen. Draag zelf je steentje bij waar je kunt, veel meer kun je niet doen.

Typo

Hmm, 'na jaren' dus, niet 'naar jaren'.

dat hoeft niet

Als je er zelf voor kiest om het met minder te doen, daarmee hoeft de ander niet per se hetzelfde te doen. Het is ook logisch dat je dan "schrikt" als je terugkomt in het rijke land. Maar ook in armere landen wordt gemopperd hoor, dat is niet aan het westen alleen.

Ik vind niet dat als het (financieel) kan, dat het dan niet mag omdat anderen het minder hebben. Verschil zal er altijd zijn en dat is prima. Ik wijt het ook niet aan degenen die het goed hebben, dat anderen het slecht hebben.
Het betekent ook niet dat zij die het heel goed hebben dit alleen aan zichzelf besteden. Achter gesloten deuren gebeurt er misschien meer goeds dan je denkt.
Het betekent ook niet dat zij die het slecht hebben het per definitie altijd goed doen in het leven. Soms maken mensen keuzes die ik niet begrijp. Ik snap dan echter wel waarom zij het slecht hebben.

zulke discussies

Ik vraag me bij zulke discussies af of het niet stiekem om iets anders dan het onderwerp van discussie ging. Want wat is nu makkelijk als je er achterkomt dat je toch niet zo sociaal wenselijk bent als je dacht? Dan geef je af op een ander. Maar misschien zie ik het verkeerd, hoor.

Sja

Ik zou ook een broertje dood hebben aan een betweterige schoonzus die meent mij te moeten voorschrijven hoe ik mijn leven moet inrichten. Dat ik de verwarming niet hoog mag zetten wanneer ik dat wil, dat ik niet iedere dag mag douchen, dat ik geen vlees mag eten. Dat ik me zou moeten verantwoorden naar zo'n muts; ik dacht het niet.

Wat geeft jou het recht andere mensen de wet voor te schrijven? Jij bent blijkbaar de norm waaraan iedereen moet voldoen? Wat een zelfvoldaanheid. Protje geeft om de wereld en de rest zijn egoisten. Nou nou, zo maak je je wel populair.

Jij bent de verwezelijking van het stemmetje van hun geweten?

Of zoiets?

En daarom moet jij bekeerd worden?
Kan er echt niks anders bij bedenken.

Het is wel een beetje de ziekte van deze tijd: het dikke Ik.

helemaal eens met kano

En daarbij, degene die echt heel blij is met z'n vaatwasmachine (en daar dus bewust voor kiest), een bloedhekel heeft aan afwassen en wellicht heel weinig tijd, draagt op een ander punt mischien wel z'n steentje bij door bijv. zoveel mogelijk de fiets te gebruiken. Of!!! misschien wel veel tijd en energie stopt in mantelzorg..... (en nee, dan heb je niet veel tijd voor de afwas als je ook nog ft werkt en wellicht een gezin hebt). T'is maar hoe je het bekijkt, je weet niet alles.
Daarbij als wij ineens allemaal en masse alle 'luxe' over bood gooien, dan stort de economie toch aardig in.
Ieder doet naar eigen gevoel.

bekeren

Ik ben ontzettend allergisch voor bekeringsdrang. Zodra ik dat proef, ga ik bijna heel kinderachtig in verzet. Dan dik ik de andere kant nog wel even flink aan.
Wil je iets veranderen, houd dan op met mensen in hokjes stoppen. (vervuiler versus bekeerder) Zoek de samenwerking. Kan ook dat je alleen maar 'een goed gevoel over jezelf wilt krijgen'. Dat voelen mensen ook haarfijn aan, en dan doen ze er nog wel een schepje bovenop zodat je je extra goed kunt voelen.
Voor mij kunnen mensen pas inspirerend zijn als ze bij zichzelf blijven.

Inderdaad bieb63

Bewust kiezen voor een vaatwasser, geeft mij meer tijd om kinderen te helpen met huiswerk en ze te brengen en halen naar sport, zodat ik na 21.00 uur nog iets voor mezelf kan doen en dan niet nog aan die afwas moet beginnen. Mij dure, en stroom vretende keukenmachine is ook een bewuste keuze, dan kan ik 's avonds nog wat tijd aan mijn hobby besteden zonder al te veel pijn aan mijn handen. Kool snijden deeg kneden enzovoorts zijn klusjes die mijn, door vroege slijtage aan gewrichten aangetaste, handen zo'n pijn laten doen dat ik niet kan handwerken. Bewust kiezen voor dat apparaat levert mij op andere punten winst op.
Afval scheiden, veel fietsen in plaats van de auto pakken, mantelzorgen zijn dingen die ik terug doe voor het milieu en de medemens.
Doen wat je kan en voor de dingen die je niet kan een oplossing zoeken. Verantwoording afleggen doe ik alleen aan oprecht geïnteresseerden. Mensen die veroordelend roepen dat je een appeltaart deegje toch zo klaar hebt met de hand daar kan ik niet zo veel mee. Meestal wordt dat iets in de trand van: Jajij wel, maar mag ik mijn eigen keuzes maken?

Ik bekeer dus niemand

Wellicht hadden sommigen dat niet begrepen. Er wordt door mijn familie vanuit gegaan dat ik hun leefwijze afkeur, en zij keuren mijn leefwijze openlijk en achte mijn rug om af. Ik liep druk rond met drankjes en hapjes, en moest het vanuit de keuken aanhoren hoe ik werd afgekraakt.
Maar dat jullie jeuk krijgen van bekeringsdrang dat snap ik wel.

Grappige is dat als ik een keer kies voor iets minder verantwoord dan krijg ik van mijn eigen familie helemaal de wind van voren. Eens keer een verre reis gemaakt (5 jaar geleden) en ik mag het nog horen. Terwijl ze zelf jaarlijks (minstens) vliegen.

Mark jij mag je verwarming zo hoor zetten als je wil, maar kraak mij alsjeblieft niet af omdat ik dat niet doe. Maar denk wel dat je ook mijn wereld vervuilt. Moet jij helemaal zelf weten hoor. Ik vermoed dat je zo mijn eigen vader zou kunnen zijn. Die wordt al boos als ik op de fiets kom en het regent; dan voelt hij zich al aangevallen....

En hoeveel tijd bespaar je nu echt met al die apparaten? Je zou schrikken hoe weinig denk ik.

Tijd besparen

Besparing van tijd met apparaten valt wel mee, meer dat ik voorkom dat ik zere handen heb door het snijden van kool en kneden van deeg.
Die vaatwasser is er gekomen toen de kinderen nog klein waren en direct na het eten naar bed gingen, douchen, tandenpoetsen, boekje lezen, eerst ene kind dan andere kind, man vaak nog niet thuis en als dan om 19.45 allebei de kinderen in bed lagen kon ik nog in mijn eentje aan de afwas beginnen. Dat is nu wel lekker dat dat ding er is, hup vaat in de machine en ik heb alle tijd om kinderen te helpen met huiswerk, brengen naar sport en hoef niet meer laat te beginnen aan die afwas, of de kinderen te laten wachten en dan nog te laat huiswerk te maken met oudste.
Dit is mijn keuze, als een ander andere keuzes maakt zal ik daar niet over oordelen, ga je gang als je 's avonds laat nog wil afwassen, jouw keuze.

Nog wat anders

Wat we ook niet moeten vergeten, is dat tegenwoordig (vaak) beide ouders werken en dat wordt in principe ook verwacht. Dus er IS ook simpelweg veel minder tijd voor tijdrovende huishoudklussen. Vroeger had moeder de vrouw de hele dag de tijd om uitgebreid bezig te zijn in huis, nu meestal niet meer.
En zo zijn er zoveel dingen anders dan toen. Vroeger gingen kinderen al heel jong alleen naar school, ook al was dat een eindje lopen of fietsen. Nu kan dat niet meer, deels door de verkeersdrukte, deels door de huidige maatschappij die vindt dat dat onverantwoord is. En dat betreft natuurlijk niet alleen school, maar ook sport, clubjes, afspraakjes. Kost heel wat tijd dat halen en brengen. Ook de mantelzorg. Vroeger, nog niet zo heel lang geleden, gingen hulpbehoevende oudjes naar het bejaardentehuis, nu echt niet meer. Ook dat kost veel tijd.

En verder: laatst een discussie gehoord tussen 2 collega's over een wasdroger. De 1 had 'ie niet, want slecht voor het mileu enz. En je kan toch de was toch ook gewoon ophangen? Ze vergat daar even bij dat zij 1 een huis woonde met zolder en tuin. En de ander in een klein flatje en nergens ruimte had om de was fatsoenlijk op te hangen. Haar overweging voor de wasdroger was puur praktisch mbt ruimtegebrek, niet uit gemakzucht.

protje

Wat naar. Maar wat minderen met bezoekjes en wat meer leuke mensen om je heen verzamelen, waar je je niet de hele tijd bij hoeft te verantwoorden.

je keurt toch af?

Dat is toch wel de kern van bekeringszin. En tsja, iemand die mijn keuzes afkeurt, en daarbij zelf ook niet onberisplijk is, die wordt ongeloofwaardig.

Ach laat ook maar

Ik merk dat ik me de negatieve (niet allemaal hoor) reacties hier ook nog eens aan trek. Daar heb ik geen zin meer in. Ik snap dat ik mijn afkeuring teveel heb laten merken, terwijl ik irl onwijs op mijn tenen loop om maar niemand met mijn "idiote hippie" ideeën voor het hoofd te stoten.

Ik snap gewoon echt niet dat veel mensen vinden dat we zuiniger met de wereld moeten doen, maar daar zelf helemaal niks voor willen laten. En dan meteen met een vergrootglas naar mij kijken. Ik heb echt het gevoel dat ik het nooit goed kan doen juist omdat ik het probeer.

En ja ik heb een baan (32 uur) en tijd over om met mijn kinderen leuke dingen te doen. Ik verzin gewoon geen smoesjes.

Na ons de zondvloed en het zal mijn tijd wel duren

Protje, die uitdrukkingen komen niet zomaar uit de lucht vallen. De overgrote meerderheid van de mensen gaat voor het eigen belang en zal zijn keuzes verdedigen/goedpraten, ook al weten ze dat deze voor het grotere geheel niet goed zijn. Dat doe ik zelf ook. De mens zit nu eenmaal zo in elkaar. Ondanks onze enorme hersencapaciteit zit prioriteit voor het overleven van de soort helaas niet ingebakken. Jouw familie klinkt idd niet leuk. Probeer het je wat minder aan te trekken.

Protje

"maar daar zelf helemaal niks voor willen laten. En dan meteen met een vergrootglas naar mij kijken. Ik heb echt het gevoel dat ik het nooit goed kan doen juist omdat ik het probeer.

En ja ik heb een baan (32 uur) en tijd over om met mijn kinderen leuke dingen te doen. Ik verzin gewoon geen smoesjes."

Misschien laten die mensen wel andere dingen, zoals dat ze bv 3 adoptiekinderen (financieel)hebben, met hun giften heel hoog zitten, hun auto delen of uitlenen aan mensen die het minder hebben, geld geven zonder het terug te verwachten, kinderen bijscholen, en ga zo maar door. Het lijkt alsof je mensen afkeurt, terwijl die mensen achter de schermen misschien nog wel letterlijker met hun medemens bezig zijn dan een ander.
Dat JIJ geen smoesjes verzint is een indirect oordeel naar de redenen van anderen.
Net zoals je misschien niet begreep dat half a twin een lichamelijk probleem heeft en daarom bepaalde keuzes maakt. Jij kwam namelijk daarop met het verkapte oordeel: hoeveel tijdwinst geven die machines nu eigenlijk. Daarbij wals je over half a twin's motieven heen; ze legt het twee keer uit.
Eigenlijk doe je dus, misschien zonder het te beseffen, hetzelfde.
Dat mensen over jou praten waar je half en half bij bent zou ik van mijn rug laten glijden. Iedereen praat in zijn of haar eigen straatje.
Je moet je eigen leven leiden en dat leven leid je zo goed en kwaad als het kan en daarbij roei je met de riemen die je hebt.
Ik begrijp ook wel eens iets niet( je ziet, ook ik heb mijn oordelen klaar staan) maar bedenk me dan dat ik ook niet in de schoenen van die mensen sta en vooral dat ik lang niet alles van die mensen weet.

Zo kan ik me kapot ergeren aan de oordelen over rijke mensen of het gemak waarop rijken over armen kunnen denken. Ik ken beide werelden en denk dan maar: jullie moesten eens weten. Dat is het probleem, je ziet maar het topje van de ijsberg van het leven van de ander.

Gewoonte

Ik heb het omgekeerde meegemaakt, ik kreeg van iemand een enorme pluim omdat ik zo bewust leef. Ze was er namelijk achter gekomen dat ik vegetarier ben, geen auto heb, en zo nog wat zaken. Tjonge, wat goed, vond ze, dat ik zo met de wereld begaan ben.
Maar om eerlijk te zijn ben ik gewoon lui. Uit medeleven van dieren ooit vegetarier geworden ben ik dat gebleven en heb geen flauw idee hoe je vlees of vis lekker klaarmaakt en volgens mij verdraag ik het nu ook niet meer.
Mijn werk, winkels enz, zijn allemaallekker dichtbij en misschien dat ik 1 a 2 keer per jaar denk: nu zou een auto wel handig zijn. Maar ik ben te lui om een rijbewijs te halen en voor mijn man geldt hetzelfde. Een mens doet wat-ie doet uit gewoonte en om dat te veranderen heb je heel wat overtuigingskracht nodig. En dan jezelf het gevoel geven dat wat je doet goed is, is natuurlijk ook mooi meegenomen en lukt dat alleen maar door af te geven op anderen is dat ook een gewoonte. Een slechte gewoonte, dat wel.

Kano je weet het nogal goed.

Ik heb niet eens een reactie op half a twin gegeven! Sorry dat ik zo lomp ben....
Als je met een echt probleem zit en een apparaat helpt je erbij dat is natuurlijk prima. Ook als je geen droogruimte hebt kan ik me een wasdroger goed voorstellen.
Ik heb het over iemand die vindt dat je met een Iphone 4 (die heb ik van mijn zus overgekocht want die wilde toen een 5, heeft inmiddels de 6) voor lul loopt! Dat vind ik een vreemde smoes. En ik loop dus voor lul met mijn oude toestel. En ik vraag niet eens wat; ze begint zelf erover. Op het moment dat ze het nieuwe speeltje toont.

De mensen waar ik het over heb ken ik nogal goed; het is mijn familie. Die kopen liever een nieuwe smartphone dan dat ze geld aan een goed doel geven. Ze kopen nog niet eens kinderpostzegels van hun eigen kleinkind. Dus ja ik weet in dit geval wel waar ik over praat; over mijn familie die in mijn ogen erg egotripperig bezig is en mij kleineert om mijn keuzes. Trek jij nu de conclusie dat ik zo over iedereen denk? Dan zit je er heel ver naast.

Ik schrijf dit niet helemaal voor niks in de rubriek "relaties". Wellicht was ik niet duidelijk erin. Het gaat om mijn eigen familie die ik voor een groot deel minimaal een keer per week zie en spreek.

Niet alles weten = makkelijk oordelen

Over mensen waar ik letterlijk alles van weet (mijn familie) kan ik oordelen en hun keuzes bespreken, dat kan in het gezin waar ik uit kom.
Hiernop OO is dat toch anders. Ik ken niet het hele verhaal van mensen en kan dus niet oordelen. Soms heb ik wel een mening maar die deel ik lang niet altijd met die betreffende persoon.
Prima dat mijn buurvrouw vindt dat zij een wasdroger nodig heeft, ik heb er in hetzelfde huis geen een nodig. Wij hebben een frituurpan en dat vindt zij weer onzinnig, want hoe vaak eet je nou die ongezonde vette hap? Ik heb haar nog nooit aangesproken dat die wasdroger met het mooiste weer van de wereld stond te loeien, en mijn was aan de lijnen in de tuin hing. Haar aversie tegen mijn frituurpan deelt ze wel regelmatig met mij.
Verdedigen doe ik niet meer. Hier op OO wel even om aan te geven dat het hebben van bepaalde spullen of doen van bepaalde dingen voor sommige mensen een bewuste, goed overdachte keuze zijn.

Een aantal jaar terug hadden we hier in de omgeving een meneer die in de media protesteerde tegen de groei van Schiphol maar zelf wel 2 keer per jaar op vakantie ging met het vliegtuig, hij was in mijn ogen niet geloofwaardig. Wel de lusten niet de lasten, dat kan in mijn ogen niet.

Verbeter de wereld begin bij jezelf, als je begint met bewuste keuzes is er niets mis mee. Geen wasdroger uit milieu overwegingen, veel fietsen (goed voor mezelf en het milieu) maar wel die vaatwasser en keuken machine. Mijn manier om iets bij te dragen aan het milieu.

aantrekken

Dan moet je leren dat je je niks van dat soort blikken of opmerkingen moet aantrekken. Ik heb een middeleeuwse nokia en het kan mij echt niet schelen wat iemand daar over denkt, voor mij is ie prima en ik doe 'em pas weg als ie kapot is.
Het kan ook zijn dat je nu in elke blik een 'commentaar' gaat zien.

Elke week je in nare familiekringen bewegen is wel veel. Kan dat niet wat minder vaak?

jij wil bepalen

wat kan en niet kan. Een oude Iphone 4 kan wel, de nieuwste willen niet. Jij bepaalt hoe vaak er gevlogen mag worden. Moet je helemaal zelf weten. Maar als je familie van mij was zou ik die trekjes niet zo leuk vinden. En misschien wel graag je extra op de kast jagen door te overdrijven met uitsloverig gedrag.
Het komt van 2 kanten. Jij voelt je niet gerespecteerd, zij wrs ook niet.

Oke nu draaien we het om

En ben ik de hippie heks die anderen zo nodig moet bekeren tot het groene hekserij geloof. Mijn familie heeft gelijk! Dat ik dat niet eerder zag!
Wat erg voor ze dat ze zo'n vreselijke dochter en zus hebben. Slecht voor de economie zo'n zuinige vrek. Stel dat iedereen dat doet!

En het dan maar goed praten dat het milieu zo wordt gespaard. Wat een smoes! En dan nog werken ook terwijl mijn man een prima salaris heeft; moeten die arme kinderen naar de opvang! Dat kost alleen maar geld!

En die vloer in dat huis dat kan toch niet! En heb je die kleding gezien; waarschijnlijk van de kringloop; getver wat smerig! En geen gezicht. En dan heeft ze ook nog eens geen make-up op. Dat ze dan nog naar buiten durft! Onvoorstelbaar dat ze ooit is aangenomen op haar werk. Die schoenen draagt ze zeker al 5 jaar!
Mode; ze heeft geen idee wat dat is!
En ze is grijs! En ze verft haar haar niet! Ook weer zoiets... Dat haar man haar niet in de steek laat voor wat beters, nou dat snap ik echt niet.