Ik weet het even niet meer

QB! schreef op 29-09-2022 om 14:28:

Dank allemaal voor jullie reacties.

Wellicht speelt de midlife zeker mee. Er spookt van alles door mijn hoofd. Had ik überhaupt wel ooit met hem moeten trouwen? Ik was 18 toen ik een relatie met hem kreeg. Ben ik uit gewoonte aan hem blijven plakken? Ik ben zo een ander persoon nu dan toen. Zou ik nu weer op hem vallen? Nee, waarschijnlijk niet. Aan de andere kant is hij goed voor mij (ons). Toch droom ik vaak over mezelf met een ander type man. Is dat ook wenselijk of is dat alleen maar een vlucht uit het oh zo bekende en inmiddels saaie nu?

Natuurlijk betekent scheiden een enorme economische klap. Dat is wat me nu ook het meest tegenhoudt. Als ik meer dan geld genoeg had en wel allebei een leuk ander huis konden komen en zo als vrienden verder gaan, had ik de stap misschien wel gezet. Maar, dat is toch ook niet eerlijk? Alleen daarom bij hem blijven? Ik weet gewoon niet of we nog op dezelfde golflengte zitten. Nu hebben we de kinderen nog als gemeenschappelijke deler. Maar over een paar jaar??

En zo ben ik continue met mezelf in gesprek en weet ik gewoon niet meer hoe en wat. Er met hem over praten moet ik zeker doen, maar vind ik ook zo zielig. Hoe zou ik het vinden als mij dit andersom ter oren kwam?

Ach QB.. ik denk dat veel van ons je wel een beetje begrijpen ( nou ja ik zit wel in een andere situatie omdat ik mijn man pas na mijn 30e heb ontmoet) maar er zullen er velen zijn die herkennen dat ze veranderd zijn na hun 18e en het spannende is dan inderdaad of je alle twee dezelfde kant op veranderd. 

Maar als ik het zo lees zou ik echt alles op alles zetten om je huwelijk nieuw leven in te blazen. Je droomt vaak over een ander type man. Maar dromen zijn altijd mooier.. want dan heb je niet met de weerbarstige werkelijkheid te maken. 

Verder zou ik goed lezen wat Pennestreek schrijft. Het is niet eerlijk om je gevoel voor je zelf te houden en dan opeens te zeggen: "ik wil scheiden we kunnen niets meer er aan doen, ik ben weg"  Zeker niet omdat je schrijft dat hij goed voor jullie is. 
praat! dat is niet zielig, dat is nodig om je huwelijk weer vlot te trekken.

QB ik denk dat je je vergist, ik denk dat jij denkt dat het gras bij de buren groener is. Ik weet echt niet, als ik dit alles zo lees, of je beter af bent als je gescheiden bent en - om maar eens even plat te zeggen-.. je één van de vele (!) gescheiden vrouwen op de huwelijksmarkt bent. Want ik begrijp wel uit je verhaal dat je niet alleen wilt blijven, je wilt wel weer een andere relatie. Echt tweede relaties gaan vaker fout dan je denkt, veel vaker. Je loopt de kans op vele teleurstellingen. Iedereen denkt, net gescheiden,  wellicht de echte liefde van hun leven tegen te komen.. maar ik geloof daar niet zo in.
Persoonlijk zou ik alles op alles zetten om je relatie te redden. Dat is toch veel beter.. oud worden met de vader van je kinderen. 
Kunnen jullie niet samen eens iets heel anders gaan doen, iets compleet onverwachts??

Zat nog eens te denken misschien moet je even wachten met het te zeggen. Geeft inderdaad een dreun uit ervaring sprekende. Boek (ook gelijk doen) voor volgende week eens een hotelletje met groot bad in een leuke stad in Nederland en ga daar lekker uit eten desnoods ga stappen. Zeg daar dat je dit hebt gemist het samen zijn en dat veel vaker wilt en wat zijn ideeën zijn. Geef hem ook de kans om zich weer geliefd en jong te voelen bij je. De tijd is nu weer voor jullie aangezien de kinderen volwassen zijn.

QB! schreef op 30-09-2022 om 11:29:

@Ruud, ik weet niet of dat de oplossing is. We zijn recent samen een week op vakantie geweest. Heb het zeker leuk gehad hoor, maar wat ik mis is de drang om hem bij wijze van spreken te bespringen. Weer de zin willen hebben in een heerlijke vrijpartij (hij heeft dat wel hoor). Weer vlinders willen voelen. Het is echt niet zo dat ik geen zin heb in seks, integendeel, alleen niet met hem.

Pffffff ik word gek van mezelf......

Dan denk ik dat jij eerder in die midlifecrisis crisis zit dan hij. Niets mis met elkaar begeren of daar aan werken, maar ja dat kakt en zakt natuurlijk wel wat in na al die tijd. Het is onrealistisch te verwachten dat de bespringdrang blijft of altijd hetzelfde is. De oplossing ligt bij samen in gesprek gaan. Je laat een goede man niet lopen omdat je wilt sprongen toch. Denk dat hij meer waard is dan dat.

Max88 schreef op 30-09-2022 om 12:35:

[..]

Dan denk ik dat jij eerder in die midlifecrisis crisis zit dan hij. Niets mis met elkaar begeren of daar aan werken, maar ja dat kakt en zakt natuurlijk wel wat in na al die tijd. Het is onrealistisch te verwachten dat de bespringdrang blijft of altijd hetzelfde is. De oplossing ligt bij samen in gesprek gaan. Je laat een goede man niet lopen omdat je wilt sprongen toch. Denk dat hij meer waard is dan dat.

Ik vind dat altijd zo’n dooddoener, het gooien op een midlifecrisis! Soms is de koek gewoon op ongeacht de leeftijd. Of zou je het ook een verlate midlife noemen als ze dit gevoel op 68-jarige leeftijd had?

Hou ook rekening met de overgang/menopauze. Dat kan ook veranderende gevoelens veroorzaken. Vanaf plm 45 jaar kun je dat al gaan merken. 

Kersje schreef op 30-09-2022 om 12:59:

[..]

Ik vind dat altijd zo’n dooddoener, het gooien op een midlifecrisis! Soms is de koek gewoon op ongeacht de leeftijd. Of zou je het ook een verlate midlife noemen als ze dit gevoel op 68-jarige leeftijd had?

Het “is dit het nou” gevoel komt na lange tijd samen en vaak als de kinderen (bijna) de deur uit zijn. Meestal is dat tussen de 50 en de 60. Maar een huwelijk dat altijd goed is geweest beëindigen zonder pogingen om het recht te zetten, alleen omdat je geen zin meer hebt om je man te bespringen? Ik zou het niet doen.

Kersje schreef op 30-09-2022 om 12:59:

[..]

Ik vind dat altijd zo’n dooddoener, het gooien op een midlifecrisis! Soms is de koek gewoon op ongeacht de leeftijd. Of zou je het ook een verlate midlife noemen als ze dit gevoel op 68-jarige leeftijd had?

Soms is de koek gewoon op.. dat vind ik nu weer zo'n uitspraak waar je niets mee kan.

Waarom is die koek op? Heb je er iets aan geprobeerd te doen? 

Wat denkt TO te winnen met ' ik ga weg want de koek is op' ... Dan zet ze een goede lieve man aan de kant, een man die haar nog duidelijk wel ziet zitten. Ze duikelt economisch gezien naar beneden en dan??? Sexen met veel verschillende dates??? Hoe lang zou dat leuk zijn? Dan komt de grote liefde?? Als je daar jaren mee samenwoont kan daar ook de sleet in komen. Bovendien loop je de kans op ook een gescheiden man met alle lastige situaties van dien. Met exen drie of vier soorten verschillen kinderen etc etc..

Ook is het de vraag of TO zo makkelijker een nieuwe man vindt als je als gescheiden vrouw nummer 559.000 op de relatie markt stapt. Waar in de een meer desperaat is dan de ander.. dat moet gezegd worden.

De koek is op... Lariekoek om alleen om die reden weg te gaan. Ik houd niemand tegen maar hoe meer ik van TO lees hoe meer ik denk dat het haar vies gaat tegenvallen. Maar ik kan mij vergissen natuurlijk.

Ik zou haar echt willen adviseren om eerst eens wat zelfonderzoek te doen, praten met man en toch samen iets heel anders te ondernemen. 

Kersje schreef op 30-09-2022 om 12:59:

[..]

Ik vind dat altijd zo’n dooddoener, het gooien op een midlifecrisis! Soms is de koek gewoon op ongeacht de leeftijd. Of zou je het ook een verlate midlife noemen als ze dit gevoel op 68-jarige leeftijd had?

Ja dan kun je een uitroepteken gebruiken, maar ik gebruik die term omdat TO deze gebruikte.

"

QB!

29-09-2022 om 14:28

Dank allemaal voor jullie reacties.

Wellicht speelt de midlife zeker mee"

Uitgekeken ben je ergens om, dat kun je dan toch gewoon onderzoeken lijkt me. 

Veel mensen praten vanuit het ideaalbeeld om 40/50 jaar samen te zijn met de andere ouder van je kind. Dat is ook maar een cultureel verschijnsel hè? Wat ik om me heen zie is dat ‘oudere’ gescheiden vrouwen zich prima vermaken, soms een partner hebben, en vaak helemaal niet meer onder een dak willen wonen met een man.
Ik zie er echt de charme niet van in om tot het einde der tijden uit gewoonte samen te blijven met je beste vriend, terwijl er weinig romantische gevoelens (over) zijn.
Je hebt maar een leven en je mag er best voor zorgen dat dat een beetje leuk is.

MMcGonagall schreef op 01-10-2022 om 09:52:

Veel mensen praten vanuit het ideaalbeeld om 40/50 jaar samen te zijn met de andere ouder van je kind. Dat is ook maar een cultureel verschijnsel hè? Wat ik om me heen zie is dat ‘oudere’ gescheiden vrouwen zich prima vermaken, soms een partner hebben, en vaak helemaal niet meer onder een dak willen wonen met een man.
Ik zie er echt de charme niet van in om tot het einde der tijden uit gewoonte samen te blijven met je beste vriend, terwijl er weinig romantische gevoelens (over) zijn.
Je hebt maar een leven en je mag er best voor zorgen dat dat een beetje leuk is.

Ja, dat mag. Maar je mag ook enige vriendelijkheid en enig medegevoel tonen voor iemand aan wie je ooit hebt beloofd voor altijd bij hem te blijven. Niemand hier heeft gezegd “Leg je erbij neer en zit het maar uit.” Maar eenzijdig uit een relatie stappen, zonder enige poging om het weer leuk te maken, omdat ze zich verveelt? Ik vind dat erg hard. Als ze het bespreekt, en ze gaan in therapie, en de situatie blijft zo, nee dan hoef je dat echt niet tot het einde der tijden vol te houden. 

AlisonH schreef op 01-10-2022 om 10:32:

[..]

Ja, dat mag. Maar je mag ook enige vriendelijkheid en enig medegevoel tonen voor iemand aan wie je ooit hebt beloofd voor altijd bij hem te blijven. Niemand hier heeft gezegd “Leg je erbij neer en zit het maar uit.” Maar eenzijdig uit een relatie stappen, zonder enige poging om het weer leuk te maken, omdat ze zich verveelt? Ik vind dat erg hard. Als ze het bespreekt, en ze gaan in therapie, en de situatie blijft zo, nee dan hoef je dat echt niet tot het einde der tijden vol te houden.

Eens. Dat was ook mijn eerste advies, probeer eerst eens therapie, maar het gros van de reacties gaat toch wel erg richting ‘sleur is normaal’ en ‘wat wil je dan, met veel mannen seks?’

Ik denk dat het wel mogelijk moet zijn om een relatie te hebben met iemand waarmee seks ook na 15-20 jaar nog leuk is en geen moetje omdat het erbij hoort. Of anders dat je het gewoon echt nog heel gezellig en leuk hebt zonder seks. Vaak zitten partners daar niet op dezelfde manier in en dan levert het hoe dan ook gezeur en gedoe op.

Ik heb ook heus de wijsheid niet in pacht, maar ik prik dan weer wel door die zogenaamd gelukkige huwelijken van 50 jaar heen. Vaak waren die 1/3 van de tijd ronduit slecht en 1/3 best aardig, maar konden die vrouwen gewoon geen kant op vanwege financiën en huisvesting.

MMcGonagall schreef op 01-10-2022 om 11:39:

[..]

Eens. Dat was ook mijn eerste advies, probeer eerst eens therapie, maar het gros van de reacties gaat toch wel erg richting ‘sleur is normaal’ en ‘wat wil je dan, met veel mannen seks?’

Ik denk dat het wel mogelijk moet zijn om een relatie te hebben met iemand waarmee seks ook na 15-20 jaar nog leuk is en geen moetje omdat het erbij hoort. Of anders dat je het gewoon echt nog heel gezellig en leuk hebt zonder seks. Vaak zitten partners daar niet op dezelfde manier in en dan levert het hoe dan ook gezeur en gedoe op.

Ik heb ook heus de wijsheid niet in pacht, maar ik prik dan weer wel door die zogenaamd gelukkige huwelijken van 50 jaar heen. Vaak waren die 1/3 van de tijd ronduit slecht en 1/3 best aardig, maar konden die vrouwen gewoon geen kant op vanwege financiën en huisvesting.

Volgens mij heeft niemand, ook ik niet, gezegd dat TO tegen heug en meug de relatie moet uitzitten.

Wel dat ze wat zelfonderzoek moet doen. Ze wil dat man naar sportschool gaat, want hij is ingezakt en ze vindt hem niet meer aantrekkelijk. Wat ze zelf wil, wat ze zelf kan veranderen of ze al wat geprobeerd heeft. Niets van dat alles is duidelijk niet voor ons en ik denk ook niet voor haar. Als je niet duidelijk hebt wat je eigen rol in je relatie is. Dat het überhaupt niet verstandig is om je geluk van een ander te verwachten.. dan heb ik er geen fiducie in dat een scheiding haar heel erg gaat helpen. Lees haar postings maar na. Die schitteren niet van zelfinzicht.. alles wordt bij man neergelegd. 

Verder ben je wel heel negatief over mensen die lang bij elkaar zijn. Ik werk nu met ouderen en ja daar zijn echt huwelijken bij die dramatisch zijn. Maar ook veel hele goede of gewoon goed. Ik ken ook heel veel oudere vrouwen die gescheiden zijn en heel veel van die vrouwrn en ook mannen zijn slechter af dan stellen die samen zijn. Je hebt in ieder geval de onderzoeken niet nee. Stellen zijn beter af. Sociaal financieel en ook gezonder,zeker als ze ouder worden.