Ik weet het even niet meer

Nou ja zeg

Wat een actie van je man? Zo'n enorme bom laten vallen en er vervolgens niet over door kunnen praten omdat er visite komt. Hij is het kwijt, maar jij zit er nu mee. Tijd voor een heel goed gesprek vanavond in bed zou ik denken. Hoe komt hij hier zo ineens op? Waarom ventileert hij dat nu ineens? Is er een ander? Enz enz
Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen!
Sanneke*

Heel begrijpelijk

Dat je het niet meer weet. Waarschijnlijk weet hij het zelf ook niet.
Het doet mij denken aan hoe het uitging met de vader van mijn kind. Op vrijdagavond om 10 uur hadden we ontzettende lol en de slappe lach met elkaar. Zaterdagochtend 11 uur zitten we in een cafe koffie te drinken met ons kind, toen 6 maanden, hij kust me en zegt dat hij van me houdt. Zaterdagavond 21 uur wil hij de relatie verbreken.
Ik weet het nu, tien jaar later, nog niet waarom.

Verder

Bedankt voor jullie reactie. Jullie woorden doen mij goed en helpen mij alles op een rijtje te zetten.

In bed praten gaat niet met mijn man, daar ben ik al jaren geleden achter gekomen. Er is wel weer wat gebeurt.
Gisterenavond was hij weg met die vrienden naar zijn moeder. Komt hij thuis, wil hij met mij praten. We waren die middag naar de stad geweest, hij vertelde me toen hij mij zag lopen met onze dochter. Dat wil hij niet kwijt, er moeten dingen veranderen, maar dat zeg ik al jaren.
Ik geef dus aan dat ik het met hem eens ben, dat ik nog steeds van hem houd en dat ik wil vechten voor wat we hebben en het beter wil maken. Daarna praten we over wat dingen die dan waarschijnlijk moeten veranderen. Dan vertel ik iets wat ik veranderd wil zien (wat ik al jaren tegen hem zeg). Begint hij weer dat ik ondankbaar ben en niet naar hem luister. Dat ik niet hoor wat hij zegt.

Wordt vervolgd denk ik. Ik hoop dat het bij deze rubriek kan blijven staan en niet verhuisd moet worden naar Echtsheiding...

Over en weer

relatie is rekening houden met elkaar.
luisteren naar elkaar. jij naar hem en hij naar jou.

Fijn dat hij aangeeft dat hij jullie relatie niet kwijt wil.
Kunnen jullie niet even samen er tussenuit. dus met jullie tweetjes?
Stap voor stap is wat bij mij opkomt. en goede communicatie.
praten zodner in verdediging te schieten en elkaar respecteren. niet teveel in een keer willen.
waarschijnlijk is hij al langer aan het denken over "jullie".

misschien dat jullie op papier kunnen zetten hoe jullie de toekomst zien. wat je zou willen veranderen aan jullie relatie, aan de ander. en daar samen over hebben. compromissen zoeken.

succes!!

Veranderen

Oeps dat lijkt me nou toch echt wel een onhandige zet. Aan iemand vragen dat te veranderen wat je al jaren vraagt en nog steeds niet gelukt is. Ik ben een beetje puzzled over jullie manier van communiceren. In bed kun je niet praten. Hij wil niet kwijt wat hij zag, jou en jullie dochter. Vechten voor je relatie. Het is geen vraag het is meer een constatering. Het lijkt me handiger om het om te draaien. Nadrukkelijk dat gaan accepteren wat je al jaren moeilijk vind, gewoon omdat het zoveel uitmaakt als je een ander kunt accepteren zoals die is. Dat is misschien wel de valkuil 'vechten voor je relatie' klinkt als veel moeten doen terwijl het misschien handiger is om elkaar juist wat meer los te laten, dan krijg je toch vaak een ander zicht op elkaar.

Luisteren

Hij geeft aan dat hij dingen ziet die veranderd moeten worden. Ik zou hem even eerst aan het woord laten, zodat hij kan formuleren wat hij nou wil, hoe hij het ziet. Wacht even met jouw lijstje van gewenste veranderingen tot hij zich echt gehoord voelt. Probeer trouwens ook niet in de verdediging te schieten. Sterkte.

De kogel is door de kerk

Hetgene wat ik veranderd wilde zien is dat zijn ouders hier twee dagen in de week over de vloer komen en ik al 2,5 jaar iedere keer aangeef dat ik dat niet meer wil.
Affijn, de kogel is door de kerk. Hij is moe van het vechten, hij wil niet meer. Alleen vechten voor een relatie heeft geen zin, dus ik zal mij erbij neer moeten leggen.
Ondanks dat ik al jaren weet dat het niet goed gaat en we beide onze kop in het zand gestoken hebben, vind ik het wel erg snel gaan.
Ik heb dan ook het gevoel dat hij het wel heel erg snel opgeeft. Dat is natuurlijk mijn gevoel. En ik weet dat wij beiden schuld zijn. Hoe het nu verder gaat lopen, weten we nog niet. We hebben besloten om ons uiterste best te doen om het in de minne te schikken. Zo sterk moeten we nu beide zijn, voor onze dochter.

Ach

dat gaat inderdaad snel. Rot voor je. Heel veel sterkte gewenst.

Sterkte

Bah, wat een naar bericht. Jammer dat jullie er niet beiden voor willen gaan, al was het alleen al voor jullie dochter. Heel veel sterkte.

Meestal zo

de gene die aangeeft weg te willen is de berg al over, terwijl de achterblijver nog de berg op moet. En dan gaat het ineens snel.

Denk nu vooral even aan jezelf. Trap op de rem, neem geen overhaaste beslissingen. Bedenk eerst zelf goed wat wil je nu. Hoe wil je het in de toekomst.
Ga niet gelijk uit van een standaard weekend regeling of compleet co-ouderschap, er zijn meer mogelijkheden, maar om die te bedenken voor jullie situatie heb je tijd nodig.

En vooral vraag hier, er zijn er genoeg met goede tips. Ik ben nog steeds heel blij met de tips die ik hier destijds kreeg.

Heel veel sterkte, en moed om uit te spreken wat jij nu wilt.