Hoe ziet jouw leven eruit, nadat een paar jaar geleden overspel van je partner is uitgekomen?

Met dit topic wil ik jullie uitnodigen om te vertellen wat er is veranderd in jullie relatie nadat vreemdgaan is uitgekomen. Ik weet dat er stellen zijn die uit elkaar gaan, een fantastisch nieuwe relatie hebben opgebouwd of ergens tussen in hangen. Dat laatste is bij mij het geval. Ik ben nieuwsgierig naar jullie verhalen over de periode 2-4 jaar na het uitkomen. Vooral van de stellen die bij elkaar zijn gebleven.

Vrouw vertelde op 2e kerstdag 2019 dat zij een affaire heeft gehad met Collega. Ik was helemaal van de kaart, ik had nooit verwacht dat zij mij een lange periode voor de gek zou houden, mij boven een ander zou verkiezen, dat ik dingen voor haar en ons deed die ik nooit gedaan zou hebben als ik van de affaire zou weten. Mijn verbijstering duurde lang. Boosheid, verdriet en machteloosheid waren sterk bij mij aanwezig, terwijl Vrouw vooruit wilde. Een uitleg over wat en waarom kwam na aandringen, zeker niet spontaan. Blijkbaar was onze relatie voor haar over of nagenoeg verdwenen. De affaire was voor haar plezier. Tot op de dag van vandaag begrijp ik niet waarom zij mij vertelde over de affaire. Ons beider levens zijn op zijn kop komen te staan.

Nu drieënhalf jaar verder ben ik geland. Ik heb gekozen om verder te gaan. Vrouw is een leuke, levendige persoon, de moeder van mijn kinderen, de partner waarmee ik een sociaal leven heb opgebouwd, degene waarmee ik al lang verbonden ben. Maar zij is ook degene die mij veel verdriet heeft gedaan en die niet te beroerd was om haar eigen belang boven de relatie te stellen. Daarin verschillen wij van elkaar. Pijnlijk maar een feit dat ik sinds een jaar kan accepteren.

Ons verder gaan is wel aangepast. De taakverdeling in het huis is opnieuw bekeken, want ik wil niet uitsloven als dat als vanzelfsprekend wordt gezien. De financiën zijn gescheiden, ieder eigen rekeningen, het spaargeld verdeeld en er moet bewust gesproken worden over uitgaven. Met elkaar 'echt' praten is lastig gebleven. Vrouw is romantisch ingesteld en beleeft veel onuitgesproken in het hoofd, ik ben praktischer en benoem eerder wat ik zie. Therapie was een paar jaar eerder gestopt, omdat haar pijnlijke punten uit het verleden niet besproken konden worden. Later opgestarte online-therapiecursus is halverwege uitgedoofd. Samen is vooral dingen doen, mensen ontmoeten, wandelen, dingen doen. Wij hebben seks, dat is fijn, maar ik heb moeite om haar in de ogen te kijken. In de badkamer ben ik liever alleen. Voor mij is het veilige gevoel verdwenen en lijk ik nog vaak alert, op wat eigenlijk. Ik doe veel aan sport en yoga. Ik heb een sterker sociaal leven. Ik ben blijer met mijzelf . Dat wij voor altijd bij elkaar blijven, is niet langer meer een streven. Ik leef meer in het moment …….

Ik ben benieuwd naar jullie verhalen!