Hoe verder...Weet het niet meer,
Ik ben getrouwd, 19 jaar en 3 kinderen. De jongste is 10 jaar. Zelf werk ik fulltime, mijn man parttime. Toen de jongsten klein waren was dit andersom. Ik heb op mijn 30 ste nog een hbo opleiding gedaan en hebben we de rollen omgedraaid , omdat mijn man zonder werk kwam te zitten. De laatste 2 jaar is mijn gevoel voor mijn man weg. Hij doet zijn best, maar hij is weinig geïnteresseerd in dingen. Zo lijkt het althans. Ik mis diepgang in gesprekken. Ik moet veelal de gesprekken voeren of over dingen beginnen. Dingen rondom de kinderen, school alles moet vanuit mij komen of moet ik aansturen. Wat we eten, de boodschappen. Moeilijke gesprekken op school. Hij zegt dat ik dat ook beter kan. Leest geen email. Ik heb dit al vaker aangegeven, maar doet er niks mee. Hij leunt echt op mij , terwijl ik ook graag dat andersom zou willen.
Verder kijk ik enorm op tegen gemeenschap, probeer elke uitvlucht te vinden dat het niet hoeft. Ik vind het vreselijk dat ik dat voel, maar het wordt steeds erger. Relatie therapie heb ik aangekaart, maar hij denkt dat hij dat niet kan, omdat hij geen prater is. Samen weg kijk ik tegen op, omdat ik het saai vindt. Hij vertelt nooit was nieuws.
Mis humor. Hij heeft geen vrienden en is vooral op mijn gericht. Hoe moet ik hier verder mee? Ik vind het zo moeilijk, omdat hij wel een goed mens is. Alleen ik voel me momenteel zo ongelukkig.
ach
Wat moeilijk voor je. Ik zou toch maar het heft in handen nemen: eisen dat er iets gaat gebeuren, hij naar therapie, relatietherapie, hij een coach of wat dan ook. en ook vooral aangeven dat het zo niet langer kan en dat dit een laatste poging van je is. Sommige mensen wachten af tot de wal het schip keert en dan is het te laat.
Tja
Moeilijk zo'n man.
Ik denk dat het goed is als je dit soort dingen maar open met hem bespreekt, zodat hij snapt dat je het echt niet meer leuk vindt en dat jij niet meer weet wat je moet doen om het leuk te krijgen, dus dat hij aan de beurt is en anders heeft het voor jou geen zin meer.
Ik zou ook heel duidelijk de volgende dingen zeggen:
-Hij zegt dat ik dat ook beter kan.
-Leest geen email. Ik heb dit al vaker aangegeven, maar doet er niks mee.
- Hij leunt echt op mij , terwijl ik ook graag dat andersom zou willen.
-Samen weg kijk ik tegen op, omdat ik het saai vindt.
-Hij vertelt nooit was nieuws.
-Hij heeft geen vrienden en is vooral op mijn gericht.
Het klinkt echt als dodelijk vermoeiend voor jou.
En:
-Ik vind het zo moeilijk, omdat hij wel een goed mens is. Alleen ik voel me momenteel zo ongelukkig.
Is hij gelukkig?
Vraag je dat wel eens?
Ervaart hij ook dat hij erg op jou leunt?
Wat vindt hij daarvan?
Tot slot: zorg dat je voor je geluk niet van hem afhankelijk bent. Dus doe vooral ook leuke dingen voor jezelf buiten het gezin en zonder hem.
Dan heb je in elk geval genoeg lol. Ook fijn voor je.
Andere invalshoek
Je zegt: " mijn man is geen prater, hij denkt dat relatietherapie daarom niet lukt en hij leest geen mail". Is je man soms laaggeletterd? Heeft hij moeite met taal en lezen of schrijven? Leunt hij daarom op jou? Heeft hij te weinig zelfvertrouwen op dit gebied? Wat doet hij voor werk? Kan hij zich daar wel voldoende uitdrukken of heeft hij werk gekozen waarbij dat niet hoeft?
Ik kan er helemaal naast zitten maar ik moest er toch aan denken. Soms zit er een serieus probleem onder die zwijgzaamheid.
Hij heeft een mbo opleiding gedaan en is zelfstandige. Hij is niet laag geletterd, maar is niet goed in een email opstellen. Denk misschien ook wel wat onzeker dan. Hij is sociaal minder vaardig wat mij tijdens ons huwelijk is opgevallen. Gesprekken laat hij liever aan mij over. Hij heeft ook nooit echt vrienden gehad, maar hij is ook wel graag op hemzelf. Spontane acties hebben we ook nog nooit gehad. Ik hou wel van Humor en af en toe een grapje. Dat heeft hij niet. Soms denk dat we met de jaren teveel verschillend zijn geworden. Ik heb opleidingen gedaan. Veel cursussen gevolgd. Hij lijkt een beetje te zijn stil blijven staan. Hierdoor misschien minder klik? Maar hoe ga je hier verder mee? Ik vind het heel lastig
