Hoe verder Ontrouwe echtgenoot

Boos

Ben je ook boos op je man?

Emma

Ja ook boos op hem, maar minder als op haar.
Ik begrijp mezelf niet meer

je man

Ergens begrijp ik het wel, herken het ook, mijn boosheid op de nieuwe vriendin van mijn ex, die dus ons huwelijk ontwricht heeft, maar uiteindelijk ben ik ook wel net zo boos geworden op mijn ex zelf, die dit allemaal heeft laten gebeuren. Eigenlijk is het meer zijn schuld dan de hare natuurlijk.
Wie weet wat hij haar allemaal op de mouw gespeld heeft, over hoe slecht jullie huwelijk was etc. want uiteindelijk is hij zelf vrijwillig naar haar toegekomen, niemand dwong hem hé.
Maar goed, jij zit nu met die onredelijke boosheid naar haar toe, die eigenlijk grotendeels tot je man toebehoort.
Stel de vraag eens waarom ging hij hierop in of er in mee? En waarom zou dat alleen háár fout zijn? Misschien is het makkelijker om haar als zondebok te zien in plaats van je man die je graag terug wilt.

Blijven

Overweeg je serieus te blijven?

Blijven

Ja ik overweeg serieus te blijven, 40 jaar gooi je zo niet overboord, ik weet wat hij haar verteld heeft, en dat was nooit iets slechts over mij.
Ik weet ook wat zij gedaan heeft, en dat is manipuleren.
Mijn mand heeft sinds 2 jaar parkinson, en is al 30 jaar impotent.
Hij kwam sex te kort in ons huwelijk, en is zijn p*k nagelopen.
Zij is pastoraal medewerkster en is bij mijn man gekomen omdat ze vond dat hij er slecht uit zag, en dat ze hem wel wilde helpen ( gesprekken, luisteren)

Verder na ontrouw

In de draadjes verder na ontrouw wordt/werd veel geschreven over dit onderwerp. Wellicht vind je daar wat je zoekt.

Merel

Je hebt ook helemaal gelijk, maar mijn man is echt de goedheid zelf, zij heeft de eerste stap genomen en hem gezegt of dat hij een man was, en of dat hij dat kon laten zien.
Ook heeft ze hem laten beloven deze affaire nooit uit te laten komen, en daar is mijn man ziek van geworden, depresief.
40 jaar, parkinson en alles wat we hebben meegemaakt zet je zo niet aan de kant.
En ik ben ook kwaad op hem, dat komt er zeker 1x per week uit

Je kunt een klacht indienen bij het pastoraal werk

Ik denk niet dat de organisatie van pastoraal werk dit ziet als een passende actie....

Lente

Klopt, op advies van de pastoor is dit ook gebeurd, de klacht is ingediend

Heel goed, en ook fijn dat de pastoor dat ook geadviseerd heeft

In een 'normale' situatie zou ik zeggen dat jij en je man zelf verantwoordelijk zijn.
En natuurlijk is je man nog steeds verantwoordelijk voor zijn daden.
Maar daden van een professional/vrijwilliger in functie, daar is diegene zelf of het bestuur verantwoordelijk voor en die acties moeten passend zijn bij de functie. En dat lijkt hier niet het geval.

Lente

Zeker is mijn man verantwoordelijk, hij had gewoon nee moeten zeggen.
Zij is in deze zo vreselijk fout, en heeft haar beroep misbruikt, mijn man dacht ook dat het hulpverlenende gesprekken zouden zijn.

natuurlijk

Ben je kwader op haar dan op je man, met je man wil je -misschien?- verder, met haar niet.
Had je al niet eens hetzelfde gepost hier.

Man is volwassene

Ik snap niet dat je zo vreselijk de schuld bij haar legt. Je man is toch een volwassen man. Toch biet een kind van 10 dat gechanteerd wordt op t schoolplein.

Tenzij er gedwongen sex in t spel is is je man echt zelf verantwoordelijk voor het vreemdgaan.

Als je wilt blijven doe dat vooral niemand houdt je tegen.

Mari

Klopt, had een deel van het verhaal al eens gepost.

Mamaveertigplus

Ik snap het zelf ook niet, krijg mijn gedachten en spinsels er niet goed omheen, daarom post ik het hier.

Mijn man is zeker volwassen, maar door zijn ziekte wel chanteerbaar.

Niemand houd me ook tegen, en ik kan heel goed mijn eigen keuzes maken, tenzij je het complete verhaal kent mag je over me oordelen.

Man is volwassene

Meer eerlijk en ogen openend. T verbaasde ne echt enorm dat de schuld zo bij de vrouw wordt gelegd. Dat is gewoon niet fair omdat de man volwassen is en zelf keuzes maakt.

Neemt niet weg dat t veel pijn doet. Mijn ex is ook ooit vreemd gegaan. En ik dacht ook heel naief ik ga de jaren niet weggooien samen. Vond die vrouw een heks. Maar feit bleef dat mijn vriend die dusceen relatie had met mij vrijwillig zn leuter erin had gehangen. Dat deed zo intens zeer dat ik toch ben weggegaan. En pijn heeft t lang gedaan. Maar blijven deed veel meer pijn want zoiets slijt nooit meer bij mij.

We zijn allemaal anders maar ik hoop dat je t reeel ziet en echt goed voor jezelf kiest

Hmm

Als het omgekeerd was en de man de hulpverlener waren er heel andere reacties gekomen. Dit is niet echt een affaire maar eerder misbruik door een hulpverlener.

Mamaveertigplus

Het verbaasd mij ook, ik ben totaal niet iemand die snel de schuld bij anderen legt.
Ze zijn allebei schuld.
Mijn man, maar zij ook.

Nu heeft mijn man geen echte " sex" gehad, want dat kan hij al jaren niet. Er is met de handen gewerkt.
In het bos, en op de werkplek van mijn man.

Ik zie het zeker heel reëel, en kies ook zeker voor mezelf, maar ook voor hem.

Gedwongen

Hoezo misbruik. Is die man gedwongen tot sex dan? Of was het vrijwillig?

Is toch echt ongeloofwaardig dat de man gedwongen is?

Phryne Fisher

Ja, dat denk ik dus ook.....
Het feit dat we dit moesten melden heeft ook te maken met het misbruik in de kerk.
Waarschijnlijk is mijn man niet de enigste bij deze vrouw.

Kinderen

Wat vinden je kinderen ervan? En haar kinderen?

Mamaveertigplus

Geen idee wat haar man en kind hiervan vinden.

Waarom

Waarom is dit misbruik en niet vreeemdgaan?

Voor to

De vraag was niet voor jou Margo maar voor to

Mamaveertigplus

Volgens mij zijn we hier bijna allemaal mama’s van 40+, maar dat terzijde.
Het is misbruik omdat er geen sprake is van een gelijkwaardige relatie. Zo werkt dat ook bij zorgpersoneel en in het onderwijs.

en waarom

zou hij chantabel zijn?
Je bent waarschijnlijk ook vooral kwaad op haar omdat je niet echt kwaad op je man durft te zijn...

Natuurlijk (juf Ank)

"Je bent waarschijnlijk ook vooral kwaad op haar omdat je niet echt kwaad op je man durft te zijn..."

Ja dat denk ik ook, niet durft, of het komt niet goed uit omdat je nog met hem door wilt. En natuurlijk mag iemand in haar positie niet doen wat zij gedaan heeft. Maar het zou maar eens goed kunnen dat dat niets met jouw kwaadheid te maken heeft. Dat je net zo kwaad zou zijn als hij met de buurvrouw zou zijn gegaan.

Phryne Fisher

Zo is het mij door de huisarts, en pastoor ook verteld, en daarom moest het gemeld worden.
Ook mijn huisarts heeft dit gemeld

Precies zoals Phryne zegt

In een hulpverleningsrelatie is altijd sprake van ongelijkwaardigheid tussen de hulpverlener en de hulpvrager. En macht aan de kant van de hulpverlener. Binnen een dergelijke relatie mogen NOOIT seksuele handelingen plaatsvinden. NOOIT. En de verantwoordelijkheid om daarbij weg te blijven ligt bij de hulpverlener.
Mocht er sprake zijn van echte verliefdheid/liefde zal eerst de hulpverlenersrelatie beeïndigd moeten worden voordat er verder gegaan kan worden. En ik denk dat het voor de zuiverheid moet worden gemeld.

Je ziet het hier al in de informatie: jarenlange impotentie en een ziekte maken iemand zeer vatbaar voor manipulatie van een ander. Of hij kon laten zien dat hij echt een man is, dat is toch inspelen op iemands diepste onzekerheid. En zeggen dat het niet uit mag komen, is ook een beproefde handelwijze van misbruikers.

Margo, ik snap dat het moeilijk is de gedachte uit je hoofd te krijgen. Maar realiseer je dat hij misbruikt is en niet een beetje. Stel, je hebt een jongvolwassen dochter die door een mannelijke hulpverlener misbruikt is, zou je haar dan even verantwoordelijk vinden als nu man?

Vreselijk zo’n collega. Kan ik echt woest om worden.