Hoe vaak gaan jullie naar ouders/schoonouders als ze op ruim 1 uur afstand wonen

reden van je vraag?

Hoi,

Zelf woon ik op een uur rijden van mijn ouders, en op ongeveer drie kwartier rijden van mijn schoonouders. We zien elkaar minder vaak dan ik zou willen, maar dat komt ook doordat de "oudjes", en dan met name mijn ouders, erg uithuizig zijn sinds hun pensionering. Als ik ze één keer per maand zou zien is dat vaak, het is eerder iets van 1 keer in de zes weken. Omdat ik veel en ver reis voor mijn werk, ben ik in het weekend vaak heel moe en kost het me wat meer moeite om dan nog een keer een rit te maken. Als we gaan blijven we meestal overnachten, voor iedereen leuk en ook wel lekker rustig. Maar goed, ik bel dan wel weer minstens één maal per week, even bijkleppen met mijn moeder. Zeker nu ze oma is, haha.

Wat is eigenlijk de reden van je vraag? Heb je misschien een opmerking gehad dat je te weinig langskomt? Zelf denk ik dat het voor iedereen verschilt: de één zit misschien het liefst drie keer per week bij zijn haar/ouders, de ander misschien vier keer per jaar. Het is maar net waar je behoefte aan hebt en of bezoekjes voor jou iets toevoegen aan de kwaliteit van de relatie met je (schoon)ouders. Zoals ik al schreef zou ik ze allemaal graag vaker zien, maar dat lukt helaas niet altijd.
Ik ben benieuwd naar je reactie!

hier

Ligt er denk ik ook aan hoe leuk je je ouders/schoonouders vindt. Ouders wonen op kwartier afstand en schoonouders op 2,5 uur. Schoonouders zijn lief, maar ik vind het er een beetje saai. Ben na een uur of 2 wel uitgepraat, maar door de afstand blijven we al gauw dan toch maar een nachtje slapen, waardoor ik er minder gauw heen ga. Man gaat vaker, ik 2 keer per jaar. Toen schoonouders nog dichterbij woonden ging ik wel regelmatiger langs (1x id week) even een bakje koffie en na een uurtje weer weg.
Bij mijn ouders kom ik soms 3x in 1 week, dan weer 3 weken niet. Bellen, daar houdt mijn moeder niet zo van, dus dat doen we niet zo vaak, of heel kort even. (puur om hetgeen wat je moest mededelen even te zeggen, niet voor kletspraat) Dus zo zit het hier.
Ouders zelf komen minder vaak bij ons, dan wij bij hun trouwens. Want als ouders 'zeuren' dat je zo weinig komt, ze kunnen zelf uiteraard ook bij jou langskomen (als de gezondheid dat toelaat uiteraard)

Afstand

Afstand is hierin toch wel een belangrijke factor. Mijn moeder woont letterlijk op 5 minuten lopen dus die zie ik elke dag. Mijn schoonmoeder is inmiddels overleden. Toen ze nog leefde woonde ze erg ver van ons (5 uur vliegen) dus we zagen haar maar enkele keren per jaar. Dan wel gelijk voor minstens een week. De laatste 9 maanden van haar leven toen ze erg ziek was zijn we tijdelijk daar gaan wonen. Toen zagen we haar uiteraard elke dag.

Ik weet niet wat ik zou doen met 1 uur rijden. Misschien 1x per twee weken of zo maar een en ander hangt natuurlijk af van allerlei factoren. Daar is niet echt wat van te zeggen. Als beide partijen tevreden zijn met 1x per maand dan is dat ok. Als een van de partijen de frequentie anders wil zien dan zal je daarover moeten overleggen en kijken waar je bij uitkomt.

Bijna nooit

Op verjaardagen zien we ze en als ze zelf meer willen, dan komen ze hier langs. We gaan dus nooit zomaar op de koffie. Ze wonen op 45 minuten en 1,5 uur rijden, dat is moeilijk in te passen met onze sportverplichtingen. Ik heb ook geen behoefte om ze vaker te zien. als er een poosje iedere maand een verjaardag is, heb ik het na 2 maanden alweer gezien, niks nieuws.

1 maal per 14 dagen

Mijn moeder woont ook op een uur reizen en ik zie haar 1 maal per 14 dagen. Ze is hoogbejaard en sukkelt met de gezondheid. Toen ze nog wat vitaler was kwam ik ongeveer 1 maal per maand.
Mijn kinderen komen ongeveer 1 maal per maand bij ons en wij gaan ongeveer 1 maal in de twee maanden naar hen. De kinderen wonen respectievelijk op drie kwartier rijden en een half uur rijden.
Met de kinderen is wel regelmatig contact via mail en whatsapp. Met mijn moeder bel ik in de week dat ik niet bij haar op bezoek ben.

Voor mij is het contact met mijn moeder ruim voldoende, mijn moeder zou mij graag vaker zien en ik zou de kinderen best vaker willen zien. Ha ha, zo gaat dat maar ik begrijp hoe druk mijn kinderen het hebben en ik heb het zelf ook druk.

Mijn eigen kinderen

Mijn eigen volwassen uithuizige kinderen verschilt ook erg.
De zoon die op 8 uur rijden woont zien we 1 x per 3 maanden ongeveer en dan ongeveer een week. Hij belt elke ook elke week.
De dochter die op 8 uur rijden woont komt zelf elke schoolvakantie (werkt in het onderwijs)en ongeveer 1x per 6 weken ga ik een weekend daar heen Wij hebben wel bijna elke dag contact (via what's app/telefoon)
De dochter die op 14 uur rijden woont een aantal keer per jaar, verschilt erg en wij gaan een paar keer per jaar die kant uit. Wederom verder elke dag wel contact via what's app en bellen.
De zoon die op een 20 minuten afstand woont zien we wel vaak. Wij wonen halverwege zijn werk en zijn huis dus vaak eet hij 's avonds mee of hij komt even wat drinken. We zien hem denk ik een keer of drie per week. Hij gaat 's weekends ook vaak met zijn vader zeilen of tennissen. Hij is verder geen beller dus daar buiten spreek ik hem niet zo vaak.

Poeh hé en alle anderen

Ik heb geen opmerking geen gehad over hoe vaak we komen, ik was echt benieuwd hoe anderen dit doen.
Andere familie leden wonen soms wel/niet dicht bij. Degene die dichtbij wonen gaan minimaal 1x per week, degenen die verder weg ook net zo als wij.

Hier

Schoonouders wonen op 3 kwartier rijden, daar drinken we elke zondag een kopje koffie.
Ouders op anderhalf uur rijden, maar daar komen we hooguit 2 keer per jaar samen. Mijn vader is hertrouwd en hoewel zijn vrouw haar best doet, voel ik me er nog steeds niet echt welkom. Ik ga nog wel een aantal keren alleen met de trein en dan ben ik 3 uur kwijt met reizen en dan 's avonds nog 3 uur terug. Mijn vader is op leeftijd en hij kan er zomaar ineens niet meer zijn.

een uurtje rijden

Hier wonen ouders en schoonouders allemaal op 50-60 minuten rijden van ons vandaan. En mijn ouders zijn gescheiden, dus 3 adressen te bezoeken.
Mijn schoonouders zijn slecht ter been en kunnen niet meer zelfstandig naar ons toe komen. We gaan er elke 3 weken een keer heen, maar meestal niet met het hele gezin, soms man alleen, soms wij zonder kinderen, soms man met 1 of 2 kinderen. Soms halen we ze op voor een hele dag (11-21 uur) bij ons gezin.
Mijn ouders zijn nog gedeeltelijk aan het werk en kunnen zelf hier heen komen. Mijn moeder komt maandelijks voor een woensdagmiddag + avondeten, ik ga 1x per twee maanden naar haar toe, meestal doordeweeks zonder de kinderen. Mij vader komt eens in de 6 weken naar ons toe, meestal in een weekend en wij gaan ongeveer eens per 2-3 maanden naar hem toe. 's winters is het contact met mijn ouders vaak wat minder, de rijden niet graag auto met slecht weer en in het donker, 's zomers komt mijn vader bijna wekelijks naar ons toe.
Als we naar ouders gaan blijven we meestal een maaltijd daar eten.

afstand is relatief

Denk ik. Want heel veel mensen reizen elke dag een uur of 3 kwartier naar hun werk, en weer terug. Ikzelf nog iets langer zelfs. Maar als je diezelfde tijd op je vrije zondag moet besteden aan familiebezoek, waar je niet perse veel zin in hebt, dan is het opeens ver of lang. Bij mij in elk geval.
En ook: mijn Noorse en ook mijn Canadese vrienden vinden een uurtje rijden "om de hoek".
Afstand is relatief en zit vooral in je hoofd.

reactie Claire

Ik schrijf dus al dat ik 2 weekenden in de maand werk, dus mijn ene vrije weekend rijden we naar het ene stel ouders, mijn andere vrije weekend rijden we naar de schoonouders.
Zo houden we dus 2 dagen per maand en 2 ochtenden over voor het gezin en nog wat delen van mijn werkweekend natuurlijk, dat lijkt me niet veel. Man werkt door de weeks fulltime.

Kinderen zijn nu nog in de leeftijd dat ze met ons mee willen als we een keer iets leuks ondernemen, maar kunnen er ook van genieten om gewoon gezellig thuis te zijn met zijn allen.
Dat is dus 2 dagen per maand.

Als je bij elkaar in dezelfde plaats woont of dichtbij dan kan je even voor een kop koffie langs gaan, die Noorse vrienden van je zullen ook niet alleen maar voor een kopje koffie bij elkaar op bezoek gaan, die zullen elkaar dan ook meteen een 1/2 dag of langer zien dank ik.

Maar uit reacties van anderen bleek al dat 1x per maand met die afstand helemaal niet vreemd was. Verder had het er niemand over in de familie en was ik alleen maar benieuwd. Toevallig in relaties gezet omdat ik anders niet wist waar het zou moeten.

Ontaarde (schoon)dochter hier

Tjee, wat gaan de meesten vaak naar hun (schoon)ouders. Ik voel me echt een ontaarde (schoon)dochter.

Voor mij geldt dat ik mijn ouders (ca 40 min rijden) een paar keer per jaar (4-6x) opzoek (met en soms zonder kinderen), mijn man gaat zelden mee, alleen met verjaardag van mijn ouders en kerst. Ik spreek ze wel regelmatig, bijna wekelijks, maar soms vaker en soms ook minder vaak. Ook mail ik regelmatig met ze. Scheelt wel dat we mijn ouders ca. om de week zien als ze bij ons oppassen.

Mijn schoonouders (ruim 3 kwartier) zie ik maar 2x per jaar (verjaardag en kerst). Mijn man ziet ze wel vaker (soms 2x per maand, sommige periodes niet of 1x pmnd) maar hij combineert het vaak met activiteiten daar. Tot voor kort waren mijn schoonouders ook om de week bij ons om op te passen. Sinds kort wat minder vaak, misschien reden om iets vaker hun kant uit te gaan.

Wel moet ik zeggen dat ik door werk, sport (kinderen en onszelf), sociale afspraken met vrienden en al het geregel vaak weinig tijd heb (in het weekend) en blij ben als ik even niet iets hoef, dus ook niet altijd puf heb nog bij hen langs te gaan. Maar misschien ben ik daar erg egoistisch in.

En ik heb dan zoiets van: mijn man (regelmatig met kind of kinderen) gaat al regelmatig bij ze langs, ik probeer de schaarse tijd die ik heb dan af en toe nog voor mijn ouders te reserveren.

ook niet

Jammer, even zo, dat je mijn reactie als een soort verwijt opvat. Alsof ik je een schuldgevoel wil aanpraten (dat er blijkbaar diep van binnen wel zit: niet doen!). Ik doe het zelf ook niet hoor, vind dat ook te belastend voor het gezin, ieder weekend na een week hard werken en reizen. Wat ik bedoelde is: het ligt niet echt aan de afstand, maar meer aan de druk en belasting die het je kost en die je er niet bij kunt hebben. Als je de hele week thuis zou zitten en geen druk gezin zou hebben, zou je zo dat uurtje heen en weer rijden. Dat bedoelde ik met: afstand is relatief of zit in je hoofd. Het totaal is te veel, zeker als het steeds een terugkerend gevoel is dat je vaker zou moeten gaan, niet dat ene stukje reistijd op zich.

Mijn Noorse vrienden rijden inderdaad rustig een uur om ergens even koffie te drinken. Ik ook, toen ik daar woonde. Maar dat is dus inderdaad relatief. Ze moeten ook een uur rijden om even boodschappen te doen, bijvoorbeeld, of naar school te gaan. Hier vinden we dat heel veel. Nogmaals: het zit dus niet in de werkelijk, fysieke rijafstand. Maar in de extra (mentale) belasting die het vormt voor jezelf.

zie

het stukje van Celine: goede illustratie. Het is het drukke programma in het weekend, de totale belasting, die maakt dat ze weinig gaat. Niet de afstand op zich.

geluk met ouders en schoonouders

Ik wil nog even een aanvulling geven op mijn reactie: ik heb het geluk dat mijn ouders en mijn schoonouders heel relaxed zijn als het om bezoekjes gaat: alles kan, niets moet. We worden niet verplicht om met bijvoorbeeld kerstmis of pasen langs te komen. Dat doen we wel, omdat we het zelf leuk vinden. Juist omdat ze ons zo vrij laten, gaan we graag naar ze toe, denk ik wel eens. Maar natuurlijk is het belangrijkste dat we een goede band hebben, en daarom is het niet erg als het eens wat langer duurt voor we elkaar weer zien.

Toch wel regelmatig

Hier 1 moeder (5 kwartier rijden), 1 schoonmoeder (3 kwartier rijden) en 2 ex-schoonouders (5 kwartier rijden). Allemaal 80+ en in meer of mindere mate kwakkelend.
Mijn eigen moeder zie ik het meest (uiteraard... Ik voel ook echt de behoefte haar weer te zien als ik een tijdje, paar weken, niet ben geweest. Ga soms met gezin (weekend), soms alleen (door de weeks/parttime dag). We bellen eens per week en hangen dan zeker een uur aan de lijn. Het gaat goed zo, al voel ik me wel eens vervelend over de afstand wanneer ze b.v. ziek is. Zou dan zo graag ff langs wippen voor een kopje koffie of zo, maar dat laat de afstand niet toe.. het is lang, of niet. Gelukkig woont mijn zus dichtbij, dus er is altijd wel iemand voor haar in de buurt.
Schoonmoeder zien we veel minder vaak. Man heeft de behoefte nu eenmaal niet en ik hoef ook niet zo perse alleen.. We rijden zo eens in de 3 maanden denk ik die kant op.
Met ex-schoonouders heb ik ook nog contact, hoofdzakelijk voor de kinderen. Ex zelf heeft nl geen contact met ze en ze blijven toch opa en oma.. Niet frequent, maar we bellen wel eens en we gaan ook af en toe nog wel eens langs, in combinatie met mijn moeder, die in dezelfde stad woont.

hier

mijn ouders wonen in dezelfde plaats, die zien we regelmatig (wekelijks, tweewekelijks). Mijn man, die thuis voor de kids zorgt, gaat er regelmatig tussen de middag eten en ik kom er ook vaak genoeg, maar dan ff-tjes een bakkie doen of om iets te brengen/ te halen enz. Andersom komen ze ook wel bij ons, dat wisselt een beetje. En dan natuurlijk als er 'redenen' zijn (verjaardag enz.). Ik bel ook zeker wekelijks, vaak nog wel vaker. Kids zijn er dus ook regelmatig, voor even tussendoor, als er opgepast moet worden (zoon van 3 gaat nog niet naar school, dus die is met enige regelmaat bij mijn vader als we wat hebben). Kids genieten er erg van. Ook als mijn zus met de kids bij mijn ouders logeert gaan we altijd wel even langs, want zij wonen ver weg en het is leuk om de kinderen met elkaar te laten spelen.

Mijn schoonouders wonen op een uur rijden. Ook die zien we zeker een keer per maand, wij gaan of daarheen of zij komen bij ons. Omdat ze 'maar' twee kleinkinderen hebben en daar nogal gek op zijn, steken ze er zelf ook veel energie in. Dus ze komen ook nog wel bij ons. Schoonmoeder komt ook nog wel eens een dagje tussendoor voor de gezelligheid (en dan is ineens het huis weer superschoon of de tuin gedaan...). Kids vinden het in elk geval enorm gezellig, want zij zijn gek op opa en oma.

Maar we hebben ook andere afspraken, dus het kan niet altijd en mijn man werkt op zaterdag, dus dat speelt ook mee. Zowel ouders als schoonouders zijn er relaxt onder, we zien elkaar regelmatig, maar niks is verplicht, ook niet met kerst en/ of pasen, al zien we elkaar met kerst zeker vaak wel. Het is ook een beetje afhankelijk van hoeveel verjaardagen er zijn, decembermaand zien we elkaar sowieso wat vaker en in januari zijn er ook nog wat verjaardagen, dus dat maakt natuurlijk ook dat je elkaar dan wat meer ziet.

Sneeuwitje

Jaina

Eindelijk weet ik het