Hoe start je zo'n gesprek?
Ik heb (via facebook!) ontdekt dat de stiefmoeder van mijn broer als stiefoma vanaf December 2 dagen in de week mag gaan oppassen op de pasgeboren kleine van mijn broer en schoonzus als mijn schoonzus weer gaat werken. Dit hebben mijn broer en schoonzus al toegezegd.
Ik hoopte min of meer dat mijn broer mij ook zou vragen voor een oppasdag, aangezien onze band heel erg close is. Ik wou er zelf dus niet over beginnen, omdat ik dat te opdringerig vond. Nu ben ik dus waarschijnlijk te laat. Toch wil ik nog wel kenbaar maken dat ik ook erg graag een oppasdagje zou willen doen. Als ze dat leuk vinden. Maar hoe begin je zo'n gesprek? Doe je dat telefonisch, tijdens de afwas, het avondeten? Wie heeft hier ervaring in en wat zijn de absolute afraders?
Hoe is jouw situatie?
Heb je zelf kinderen?
Werk je?
Waarom wil je oppassen?
En kennelijk wil je het vast doen?
Wil je dat gratis doen?
Hoe ver woon je van je broer?
Hoe vaak zie je hem?
Aanbieden
Ik zou gewoon aanbieden om af en toe eens op te passen, of wekelijks als je dat per se wilt. Misschien hebben ze niet aan je gedacht, of gedacht dat je het niet zou willen, of ze hebben meer vertrouwen in die oma, maar dat krijg je dan vanzelf te horen. Dat zou ik dan wel persoonlijk bespreken, niet over de telefoon, omdat het anders vrijblijvender lijkt.
Overigens kan ik me voorstellen dat ze voor oma kiezen omdat jij misschien nog zelf kleine kinderen hebt in huis. Bij oma krijgt de baby meer onverdeelde aandacht. Maar dat is maar gissen, dus daarom kun je het beter vragen.
Misschien
heeft oma het gewoon aangeboden en zijn ze op dat aanbod ingegaan.
Ze waren geholpen en hebben niet verder gezocht. Daarnaast is één oppas genoeg, om gesleep van hot naar her te verkomen. Je kunt je opgeven als reserve oppas, als oma plotseling verhinderd is.
niet te groot maken
de eerstvolgende keer dat je je broer of schoonzus spreekt, geef je aan dat je zo blij bent met hun kindje en dat je graag wilt oppassen als dat zo uitkomt. Af en toe, of elke week, maakt niet uit.
En dan gewoon zien wat er gebeurt.
even aankijken?
Als je het echt leuk vindt, gewoon aanbieden, maar eerlijk gezegd zou ik even de boot afhouden. Je weet denk ik wel dat mensen heel raar kunnen worden bij hun eerste baby, en dan moet alles precies zoals in hun hoofd zit, en daar kunnen echt de grootste ruzies uit voortkomen.
Ik zou gewoon lekker vaak langsgaan, beetje kijken hoe het gaat en hoeveel ze baby kunnen loslaten, en dan beginnen over hier en daar een dagje op te passen, en als dat goed gaat, dan kun je aankomen met een vaste dag.
Waarom niet aangeboden?
Ik vroeg me nog even af: waarom heb je het niet eerder aangeboden?
Hoe moet jouw broer weten dat jij daar wilt oppassen? Hij kan toch niet gedachtenlezen?
Dus mijn idee: als je iets wilt, is het over het algemeen handig om wel aan te geven aan een andere dat je iets wilt.
De vraag is natuurlijk wel: wat is handige timing, hoe zeg je het, inderdaad: dring jezelf niet op, maar gewoon zeggen dat je graag zou willen oppassen (in het midden laten hoe vaak, los of vast) kan je toch wel zeggen? Evt. toevoegen: ik wil me niet opdringen/voel je niet verplicht, maar weet dat ik het heel leuk zou vinden...
