Hoe om te gaan met deze situatie?
Sinds 1,5 jaar heb ik een relatie met een man en hij heeft een dochter van 16.
De moeder is nog wel in beeld maar woont op 1,5 uur rijden.
De ouders zijn al sinds haar 6de gescheiden en zij heeft nooit heel veel moeite gedaan voor haar dochter en laat haar een beetje links liggen.
Sinds een paar maanden wonen wij samen. De dochter is fulltime bij ons, want ze heeft aangegeven even een tijdje niet naar haar moeder te willen.
Echter, sinds 2 maanden heeft de dochter aangegeven heel somber te zijn (donkere gedachten etc.) en dat zij denkt dat ze ADHD heeft.
Niet dat zij alle dagen heel druk is, maar het is altijd druk in haar hoofd.
Sindskort is dat ook vastgesteld dmv een test een heeft zij medicatie.
Dit in een notendop de voorgeschiedenis.
Nu komt mijn vraagstuk:
Haar vader heeft haar heel beschermend opgevoed, wat misschien ook logisch is.
Alleen nu is de zelfstandigheid echt heel ver te zoeken.
Ik was vroeg zelfstandig en kan mij dus niets bij voorstellen dat je alles nog moet vragen. Overigens hebben zij en ik een soortgelijke jeugd gehad. Dus ik weet waar ik over praat en wat zij meemaakt.
Daar komt nog bij dat zij een enorm lastige eter is. Zij lust bijna niets en alles moet (bijna autistisch) op dezelfde manier gemaakt worden. Als er ook maar 1 groen dingetje in zit dat ze niet kent, hoeft ze het niet meer.
Door haar depressie en ADHD vergeet zij heel veel dingen (douche, schone onderbroek, water drinken, eten, tandenpoetsen etc). Maar tiktok, insta, gamen en muziek luisteren dat vergeet ze niet. Dingen voor school worden vergeten, afspraken die wij maken vergeet ze. En dan wordt het excuus gebruikt, ja maar ik zit ook gewoon niet goed in mijn vel. En dat snap ik echt. Probeer overal begrip voro op te brengen.
Alleen ik merk, dat dit alles zijn tol begint te eisen. ik irriteer mij aan haar en haar gedrag. Wat brengt dat ik mij irriteer aan mijn vriend (haar vader) hoe hij dingen nog steeds met fluwelen handschoenen aanpakt. Ik wil hem niet contstant lastigvallen met wat ikervan vindt. Dan zegt hij: niet iedereen is zoals jij. Ze maakt al stappen etc etc.
Hoe kan ik deze enorme irritaties wegnemen. Want wij hebben het echt wel leuk samen. Alleen lijkt nu elke dag een strijd hoe om te gaan met de irritaties ipv hoe om te gaan met onze relatie.
Let wel, ik heb zelf geen kinderen. Ik ben dus ineens stiefmoeder van een tienerdochter.
Misschien beetje onsamenhangend verhaal, maar tis ook zoveel dat ik niet weet wat op te schrijven en wat niet.
Jullie zijn huisgenoten van elkaar, dus laat het vader het verder maar oplossen.
Voor wat betreft het eten, kook wat je lekker vindt en als ze het niet lust, dan smeert ze toch gewoon een boterham? Je kunt haar een beetje tegemoet komen door bijv. de pasta en de saus niet door elkaar te roeren, dan kan ze er zelf nog wat van maken.
Hier ook een stiefdochter die bijv. alleen maar rijst met satesaus wil en niet de nasigroente erdoorheen. Of broodje shoarma, maar dan alleen het broodje en de knoflooksaus. Ik vind het ook opmerkelijk, maar haar vader vindt het goed, dus bemoei ik me er verder niet mee. Verder zet ik dan nog wat losse groente op tafel, komkommer en wat paprika en daar moeten ze het mee doen.
Ik weet niet wat voor een afspraken ze vergeet, maar stel het is de tandarts, dan zou ik regelen met vader dat hij dat nog even op de dag zelf appt en daarna is het toch aan haar om er op te letten, mist ze hem, dan moet ze zelf maar een nieuwe inplannen en de kosten van het missen betalen, ze is 16 jaar hé, op een gegeven moment moet ze merken dat haar acties gevolgen hebben. (zeker als ze wel de leuke dingen weet te onthouden) Maar goed, dit moet haar vader regelen, hoef jij niet te doen.
Dank je wel Anoniem.
Het resulteert nu in, dat we eigenlijk alleen eten wat zij lekker vindt. Een keer per week maak ik iets wat ik lekker vindt en dan maakt zij patat met een frikadel of vissticks.
Ik snap dat het aan haar vader is, maar ik weet niet zo goed hoe om te gaan met de irritatie naar haar toe. Het is niet mijn dochter en ik vind er van alles van.
Ze is 16 maar wereldvreemd.
Ik sta er precies is zoals jij qua consequenties en met het eten, alleen haar vader gaat nog steeds overal in mee. En dat maakt het lastig, waardoor je irritaties krijgt over en weer.
Terug naar latten nog een optie?
“Ik ben dus ineens stiefmoeder van een tienerdochter.”
Dat is natuurlijk niet waar, want als moeder 1,5 uur bij jullie vandaan woont, waar woonde dochter dan eerst gezien zij ook naar school zal gaan?
Daarnaast zijn jullie vrij snel gaan samenwonen, heb je je huis ook al opgezegd? De enige mogelijkheid om jullie relatie nog een kans van slagen te geven is door weer te gaan LATten, dit ‘gevecht’ ga je niet winnen als ik dit zo lees.
Hoi, dat lijkt me superlastig! Een ‘gewone’ stiefdochter al, maar eentje waar iets mee aan de hand is al helemaal. Dus schouderklopje voor jezelf 
Ik heb geen ervaring als stiefouder maar het lijkt me zoals al gezegd is slim om opvoeden zoveel mogelijk aan haar vader over te laten.
Je noemde depressie en adhd, niet niks en moeilijk voor de jongere en de omgeving. Je zei over het eten ‘bijna autistisch h’, wie weet is ze ook nog autistisch? Adhd en autisme komen vaak samen voor. En hebben in mijn ogen een flinke overlap sowieso. Wat ik zeggen wil: ik snap dat het zwaar is voor je en dat je je ergert. Maar wat voor een ‘normaal’ mens aanstellerij, aandacht vragen, moeilijk doen, onzelfstandig zijn lijkt is voor iemand met andere hersenen meestal puur onvermogen.
RoodVruchtje schreef op 10-10-2022 om 15:18:
“Ik ben dus ineens stiefmoeder van een tienerdochter.”
Dat is natuurlijk niet waar, want als moeder 1,5 uur bij jullie vandaan woont, waar woonde dochter dan eerst gezien zij ook naar school zal gaan?
Daarnaast zijn jullie vrij snel gaan samenwonen, heb je je huis ook al opgezegd? De enige mogelijkheid om jullie relatie nog een kans van slagen te geven is door weer te gaan LATten, dit ‘gevecht’ ga je niet winnen als ik dit zo lees.
Zij woonde eerst in Zoetermeer, toen woonde haar moeder 2 uur bij haar vandaan. En nu 1,5 uur.
Wij zijn gaan samenwonen in mijn huis en zij hebben hun appartement opgezegd. Dus latten is geen optie helaas
CharlotteD schreef op 10-10-2022 om 15:11:
Dank je wel Anoniem.
Het resulteert nu in, dat we eigenlijk alleen eten wat zij lekker vindt. Een keer per week maak ik iets wat ik lekker vindt en dan maakt zij patat met een frikadel of vissticks.
Ik snap dat het aan haar vader is, maar ik weet niet zo goed hoe om te gaan met de irritatie naar haar toe. Het is niet mijn dochter en ik vind er van alles van.
Ze is 16 maar wereldvreemd.
Ik sta er precies is zoals jij qua consequenties en met het eten, alleen haar vader gaat nog steeds overal in mee. En dat maakt het lastig, waardoor je irritaties krijgt over en weer.
Ik snap je hoor, ik weet ook hoe die irritatie voelt. Maar ja, je kan er niet veel mee. Het is niet jouw kind en klaag vooral niet over andermans kinderen, dat gaat meestal fout (ook al is het het kind van je partner dus). Praat met hem hier (heel voorzichtig) over, wat hij hierover denkt, en wat hij haar nog wil proberen bij te brengen. Verder zou ik echt gaan koken wat jullie lekker vinden, dan zal ze regelmatiger zelf frikandellen en vissticks moeten bakken, het is niet anders. Ik moet er niet aan denken dat ik het menu van zijn kinderen moet gaan aanhouden, dan zou ik alleen nog maar kapsalon eten.
Ik zou het dus verder loslaten, douchen, ondergoed, water drinken... Laat gaan, komt heus wel een keer goed (het zijn wel echte puberdingen dit hoor) Probeer zo nu en dan wat leuks met haar te gaan doen (als ze daar zin in heeft) om je irritatie een beetje te compenseren.
Carole schreef op 10-10-2022 om 15:20:
Hoi, dat lijkt me superlastig! Een ‘gewone’ stiefdochter al, maar eentje waar iets mee aan de hand is al helemaal. Dus schouderklopje voor jezelf
Ik heb geen ervaring als stiefouder maar het lijkt me zoals al gezegd is slim om opvoeden zoveel mogelijk aan haar vader over te laten.
Je noemde depressie en adhd, niet niks en moeilijk voor de jongere en de omgeving. Je zei over het eten ‘bijna autistisch h’, wie weet is ze ook nog autistisch? Adhd en autisme komen vaak samen voor. En hebben in mijn ogen een flinke overlap sowieso. Wat ik zeggen wil: ik snap dat het zwaar is voor je en dat je je ergert. Maar wat voor een ‘normaal’ mens aanstellerij, aandacht vragen, moeilijk doen, onzelfstandig zijn lijkt is voor iemand met andere hersenen meestal puur onvermogen.
Ik weet ook ergens dat ze er niets aan kan doen. Soms vraag ik mij wel af, is het nu gewoon pubergedrag, is dit de ADHD of is dit de depressie die aan het praten is? Ze krijgt nu ook psychische hulp voor de issues waar ze mee struggeld. De verslechterde band met haar moeder etc. Vind het gewoon lastig dat een meisje van 16 zo ongelukkig is.
Ik denk ook dat er een deel autisme bij zit. Want als je aan haar vraagt, Ga je straks nog douchen? Dan zegt ze bijvoorbeeld, dat ga ik om 22 uur doen. En dat is dat ook geen minuut eerder of later.
CharlotteD schreef op 10-10-2022 om 15:22:
[..]
Zij woonde eerst in Zoetermeer, toen woonde haar moeder 2 uur bij haar vandaan. En nu 1,5 uur.
Wij zijn gaan samenwonen in mijn huis en zij hebben hun appartement opgezegd. Dus latten is geen optie helaas
Hoezo geen optie? Hij kan toch gewoon wat anders zoeken?
CharlotteD schreef op 10-10-2022 om 15:22:
[..]
Zij woonde eerst in Zoetermeer, toen woonde haar moeder 2 uur bij haar vandaan. En nu 1,5 uur.
Wij zijn gaan samenwonen in mijn huis en zij hebben hun appartement opgezegd. Dus latten is geen optie helaas
Maar dan wist je toch al eerder dat dochter bij jou zou komen wonen en ben je toch niet geheel onverwachts ‘stiefmoeder’ geworden? Het is je dus niet overkomen, maar je bent weloverwogen in deze relatie gestapt en dus ook gekozen voor dochter. Dat de relatie en dynamiek tussen vader en dochter is zoals deze is zal toch geen verrassing zijn lijkt mij, dat zal nooit anders zijn geweest vermoed ik zo. Jammer dat hij zijn appartement zo snel heeft opgezegd.
_Anoniem_ schreef op 10-10-2022 om 15:26:
[..]
Ik snap je hoor, ik weet ook hoe die irritatie voelt. Maar ja, je kan er niet veel mee. Het is niet jouw kind en klaag vooral niet over andermans kinderen, dat gaat meestal fout (ook al is het het kind van je partner dus). Praat met hem hier (heel voorzichtig) over, wat hij hierover denkt, en wat hij haar nog wil proberen bij te brengen. Verder zou ik echt gaan koken wat jullie lekker vinden, dan zal ze regelmatiger zelf frikandellen en vissticks moeten bakken, het is niet anders. Ik moet er niet aan denken dat ik het menu van zijn kinderen moet gaan aanhouden, dan zou ik alleen nog maar kapsalon eten.
Ik zou het dus verder loslaten, douchen, ondergoed, water drinken... Laat gaan, komt heus wel een keer goed (het zijn wel echte puberdingen dit hoor) Probeer zo nu en dan wat leuks met haar te gaan doen (als ze daar zin in heeft) om je irritatie een beetje te compenseren.
Hahahaha het is geen gevarieed menu van die pubers soms he?
Dank je wel voor je tips. Ga proberen het meer los te laten.
Battle-Royale schreef op 10-10-2022 om 15:27:
[..]
Hoezo geen optie? Hij kan toch gewoon wat anders zoeken?
Op deze woningmarkt is dat wel heel lastig, maar ik snap je punt
RoodVruchtje schreef op 10-10-2022 om 15:27:
[..]
Maar dan wist je toch al eerder dat dochter bij jou zou komen wonen en ben je toch niet geheel onverwachts ‘stiefmoeder’ geworden? Het is je dus niet overkomen, maar je bent weloverwogen in deze relatie gestapt en dus ook gekozen voor dochter. Dat de relatie en dynamiek tussen vader en dochter is zoals deze is zal toch geen verrassing zijn lijkt mij, dat zal nooit anders zijn geweest vermoed ik zo. Jammer dat hij zijn appartement zo snel heeft opgezegd.
Ik wist dat ik stiefmoeder zou worden. Haar situatie zoals deze nu is, is later aan het licht gekomen. Ik zit ook niet in de slachtofferrol he? Ik vroeg alleen maar of er mensen zijn met vergelijkbare situaties, waar ik eventueel handige tips van kan krijgen.
En dat maakt dat de dynamiek tussen vader en dochter meer aan het licht komt.
CharlotteD schreef op 10-10-2022 om 15:28:
[..]
Op deze woningmarkt is dat wel heel lastig, maar ik snap je punt
Tja ik vind het allemaal niet erg vooruitziend, is er geen proefperiode afgesproken? En de problemen met die dochter komen nu pas aan het licht?
Battle-Royale schreef op 10-10-2022 om 15:33:
[..]
Tja ik vind het allemaal niet erg vooruitziend, is er geen proefperiode afgesproken? En de problemen met die dochter komen nu pas aan het licht?
Nee er is geen proefperiode afgesproken.
En ja de problemen van dochter komen nu pas aan het licht.....
