hoe hier mee om te gaan?
Ik heb zelf al lange tijd lichamelijke klachten. Iemand die heel dichtbij staat in de familie vertelde dat ze nu een bepaalde klacht heeft door mijn klachten. Het komt neer op een stress klacht.
Ik vroeg of het niet door iets anders zou kunnen komen.(haar klacht zou bv ook door leeftijd kunnen komen) Persoon was er heel zeker van dat dit door mij kwam.
Ik vroeg of het niet te maken kon hebben met een ander persoon omdat daar ook het een en ander mee speelt maar ze vertelde dat ze een andere klacht heeft gekregen door die persoon.
Het kwam op mij erg vervelend over, beetje beschuldigend. Ik vroeg haar of het niet verstandig was om naar psycholoog te gaan want om nu klachten te krijgen als anderen iets mankeren lijkt me niet zo gezond. Maar nee persoon vindt dat ze er zelf mee om moet leren gaan. Over emoties mag ook nooit gesproken worden.
Ik heb nu nog weinig zin om te vertellen hoe het met mij gaat.
het zal voor mijn gevoel dus nooit goed zijn.
Als ik op de vlakte blijf wat betreft mijn gezondheid zal ze me misschien dat ook verwijten, maar nu voelt het voor mij ook erg rot, zeker omdat ze er verder niet over wilt praten.
Zij ziet het echt van : ik maak me zorgen om je, ik heb nu die klacht en dat komt dus door jou.
Hoe zouden jullie omgaan met zo'n situatie, ik wil me niet schuldig voelen. Het zou gewoon gemakkelijker zijn als ze die emoties niet zou willen verstoppen en gewoon eens zou willen praten. Maar dat is op allerlei vlakken al geprobeerd, dit wordt steeds afgekapt. Er wordt dan gezegd: ik wil geen ruzie. Voor mijn gevoel is een verschil van mening niet meteen ruzie. In haar ogen is dat dus wel.
Wat zou je er aan kunnen doen?
Het is haar probleem en ik zou kost wat kost voorkomen dat jij straks extra klachten krijgt van haar probleem.
Voor je het weet zit je allebei in een neerwaartse spiraal en dat lijkt mij niet de bedoeling.
Soms heb je een tijd dat je elkaar meer in de weg zit als vrienden, dan is afstand op zijn plaats.
Lichtvoetige aanpak
Gokje, het is je (schoon)moeder die klachten krijgt van jouw klacht? Ik zou het helemaal zien als haar probleem "goh wat naar voor je dat je dat hebt" en verder de schouders ophalen. Hoe dicht deze persoon ook bij je staat; iedereen is uiteindelijk verantwoordelijk voor zijn/haar eigen geluk en hier kun jij dus helemaal niets mee.
Relativeer en zie er de humor van in (kunnen we wel een verzorgingstehuis beginnen; jij krijgt een kwaal van mij; ik krijg een kwaal van jou; jij krijgt twee kwalen van mij.....) en hou het lichtvoetig. Verder zou ik steun zoeken bij andere mensen in je omgeving en deze persoon verder ontzien (als mijden niet kan); hier schiet echt helemaal niemand wat mee op.
Maar ik ken ze ook hoor; dames op leeftijd die fulltime druk zijn met meeleven
klaar mee
Daar zou ik geloof ik heel snel klaar mee zijn. Het is echt zo'n super egocentrische constatering: het is heul erg voor mij, dat het slecht gaat met jou. Ontzettend lomp om dat op jouw bordje te leggen. En ik vind het ook nog moeilijk om te geloven trouwens. Ziektes worden zelden lineair veroorzaakt door een factor. Bijna altijd gaat het om een combinatie van verschillende omstandigheden.
Wat heb je nu aan zulke 'steun'? Jou met een schuldgevoel opzadelen, bah!
En dan ook nog dreigen met ruzie. Heel manipulatief allemaal!
Ik zou zo iemand dus niets meer vertellen over mijn gezondheid en zo ver mogelijk uit de buurt blijven. Als ik met zulke mensen te maken krijg, gaat er een inwendig luikje dicht bij mij.
er zijn vast anderen
"Ik heb nu nog weinig zin om te vertellen hoe het met mij gaat.
het zal voor mijn gevoel dus nooit goed zijn"
het onderwerp dus vermijden bij deze persoon en vooral over koetjes en kalfjes praten. Iemand die zo op je reageert, daar wil je toch ook verder niet zo'n band mee of je zorgen bij kwijt? Hoop dat je mensen om je heen hebt die wel bij jouzelf betrokken zijn!
groet,
Angela
ik zou het
ook rechtstreeks vertellen dat je je nu niet meer vrij voelt om je te vertellen als iets slecht met je gaat, want o wee, wat zij daar niet weer van kan krijgen....
En dus een beetje afstand.
En verder moet je het je natuurlijk niet echt aantrekken, want zelfs al zou het zo zijn dat zij exact kan herleiden welke klacht van welke 'zeurpiet' in haar omgeving komt, dan nog is het werkelijke probleem dat zij verhalen van anderen in zoverre binnen laat komen dat ze er fysiek last van krijgt. En dat is toch echt een probleem van haarzelf.Helaas. Het zou best lekker zijn als je dat op een ander af kan wentelen. Maar het is een zeer onvolwassen manier van kijken naar iets.
