Hoe ga je hiermee om Relatie demente moeder

nou

ik vind het nogal wat dat jullie de relatie van 2 volwassenen verbreken. Dat vind ik geen goede keuze en ook niet aan de kinderen.

Wat je wel kunt doen is de bezoeken tussen de twee partners faciliteren / reguleren maar ze zo maar uit elkaar halen nee, sorry dat vind ik echt niet kunnen.

Mijn vader en zijn vriendin latten ook. Zijn nog niet in deze situatie aangekomen maar wij kinderen hebben het op de weinige keren dat we elkaar spreken er wel over.

Stonden jullie die hele 20 jaar niet achter de relatie dat jullie geen contact hebben opgebouwd en dat jullie deze relatie nu zo bruut beeindigen.

Verschrikkelijk

Ik vind t verschrikkelijk Noet, maar mijn partner kiest voor zijn moeder, de ander familie voor de vader
Ik zit maar tien jaar in de familie. En kies voor een veilige omgeving voor mijn schoonmoeder.

Ik heb zelf aangekaart, wij latten ook, ik zie het zomaar gebeuren dat jouw kinderen ons ook uit elkaar halen als iets met een van ons gebeurd.
Nou toen waren mijn vriend en zijn kind beledigd.

Zo erg dat kleinkind politie wilde inschakelen toen oma was meegenomen. Wij hadden een vermoeden dat de vriend daar achter zou kunnen zitten. Maar dat kleinzoon dan politie actie wilde inzetten heb ik bij mijn partner uit t hoofd gepraat.

In het begin gingen wij ook om de twee weken met schoonmoeder op bezoek. Maar laatste keer heeft de vriend van schoonmoeder uitgehaald naar zijn schoonzoon. Echt geslagen.

Toen is er besloten om vriend te Kalmeren Door t contact te verbreken.

Maar diep in mijn hart heb ik nog steeds de vraag, wat gaf je gedaan als t je eigen vader was geweest.

bromvlieg

ik denk dat in dit geval de vergelijking met schoonfamilie niet op gaat.
Je moet eerder denken aan stief-relaties. het gaat hier om de kinderen van beide partners. Deze kinderen hebben besloten de relatie te verbreken.

Alsof jouw kinderen besluiten dat jullie uit elkaar moeten gaan.

vraagteken

Dat er gekozen moet worden voor een veilige omgeving is duidelijk, en onderschrijf ik.

Maar dat gelijk alle contact tussen mensen die al 20 jaar een relatie hebben verbroken wordt door de kinderen van deze partners is vreemd.

Daar zijn heel andere mogelijkheden die misschien voor de omgeving wat creativiteit vragen maar contact wel mogelijk maakt.

Noet

"Alsof jouw kinderen besluiten dat jullie uit elkaar moeten gaan."
eerlijkheidshalve moet je er dan wel aan toevoegen "als je 85 bent en dementerend". De vergelijking is anders wel wat boud. Ik zeg niet dat het dan alsnog moet. Maar ik zou ook voorzichtiger zijn in deze (schijnbaar heeft vriend van schoonmoeder wel een angermanagement probleem)

Ethisch , moraal, gewetensvraag

Weet JE Ik Vind Dit iets hebben van wat is ethisch verantwoord, wat is je moraal, wat zegt het geweten.

Ga je ook zo om met je biologische ouders als ze verschillende indicaties hebben

Wat Betekent eeN lat relatie voor de naaste familie

Tot hoe ver ga je met compromissen sluiten

Is dit the end?

Overlaten aan de mantelzorgers

Ik denk dat de mantelzorgers dit het beste kunnen beoordelen.
Als de schoonmoeder sinds de beëindiging opener is over die relatie, lijkt mij die relatie niet bepaald gelijkwaardig.

Zwaarder geïndiceerd; houdt dat in meer vergeetachtig of nu ook sneller emotioneel, bewust van de achteruitgang?
Als de bezoeken aan de vriend wel gefaciliteerd zouden worden, kan schoonmoeder juist sneller onrustig worden.
In haar huis voelt ze zich veilig.
De beëindiging doet haar blijkbaar goed.

Eigen ouders

Als mijn eigen ouders niet veilig samen konden leven als gevolg van hulpbehoevend of agressie, zou ik een gescheiden woonomgeving ondersteunen. Een woonsituatie waar toezicht is in de vorm van zorgverleners 24/7.
Zodat ieder veilig is of op een knop kan drukken en hulp kan roepen. Wie nog zelfstandig woont kan roepen maar er komt geen hulp. Het gevoel dat je ouder er alleen voor staat, drukt zwaar op je bezorgdheid om die persoon.

Zowel de dementerende als de niet-dementerende moet bschermd worden tegen psychische belasting.

Probleem gebieden

Er is indd sprake van agressie. Ook naar mijn schoonmoeder. Ik noem haar zo omdat ik dat ik zo voel.

Wanneer zij niet t gewenste antwoord kon geven dan mocht ze oprotten en nooit meer willen zien zei vriend. Dat is ook cru voor haar. Dan weet ze een min later niet meer wat er is gebeurd maar is dan wel in de war daarna. Dus dat wil je ook niet.

Ja ik had eerst strijd met mijn vriend omdat ik iets vond van hun handelswijze. Dus dat kwam ineens tussen ons en dan de wijze waarop kleinzoon zijn vader instrueerde en het dilemma ging oplossen , stoptie mij tegen de borst. Dus heb ik een stap achteruit gedaan.

T geeft wel stof tot nadenken maar ook hou ik mijn relatie in hierdoor in t licht.

De probleem gebieden zijn dus twee soorten gezondheidsklachten twee verschillende fysieke en mentale stadia, twee families die anders tegen de relatie aankijken, de status van een latrelatie, realiteits besef van de latters

Probleemgebieden

Schoonmoeder heeft zwaarte pakket 5 en vriend 4. Zij op dementie hij op fysiek

Hij wil bijv reizen , camper kopen, voor elkaar zorgen.
Zij vindt hem een doordrammer dat wil ze niet. Ik wil mijn eigen leven lijden . Hij bemoeit zich overal mee en dat wil ik niet. En ieder keer wil hij met mij naar bed.
Ze wil niet bij hem wonen en hij mag ook niet bij haar. Dus t dwingt je Tot een radicaal besluit.

Meer waarde aan status huwelijk dan aan LAT?

Is dat niet wat ouderwets? Een goede gelijkwaardige lat--relaties is voor het stel toch wat telt. Daarvoor is een papier toch niet verplicht.

De naasten kijken tegen deze situatie anders aan vanwege het ontbreken van die gelijkwaardigheid. Dat staat los van de status getrouwd of bevriend.

Je schoonmoeder is duidelijk

Zij wil niet. Ze is alleen niet bij machte om de relatie te verbreken.
Daarnaast kun je je afvragen of het nog wel in haar belang is om de relatie in stand te houden.

Door dit door te trekken naar je eigen relatie maak je het onnodig zwaar.
Je schoonmoeder is dementerend, kan de situatie niet goed overzien dus dan is het ook aan de kinderen om daar iets mee te doen. Dat zou ik in ieder geval wel doen voor mijn moeder. Als het mijn vader zou betreffen zou ik welllicht nog wel moeite doen om het contact op een andere manier in stand te houden. In dit geval vind ik dit echter iets dat aan de kinderen van de vriend van je schoonmoeder is. Als zij willen dat hun vader zijn vriendin nog ziet moeten ze dat regelen.

En wees eens heel eerlijk: is die man echt wel zo'n goeie partner voor je schoonmoeder? Volgens mij kan ze hem beter kwijt dan rijk zijn. Bij iemand die dementernd is moet je daar echt voorzichtig mee zijn. Die moet je soms tegen zichzelf in bescherming nemen. En ja, ik praat uit ervaring.

Nee dat klopt niet Flanagan

Het heeft te maken met zeggenschap. Als ze getrouwd waren, was de echtgenoot automatisch eerstaangesprokene om zaken te regelen voor zijn partner. Dat geeft een ander gewicht aan de relatie.

In deze situatie is het dus aan de kinderen.

flanagan- tsja

tsja, probeer dat maar eens over te brengen bij anders gestemden, dat een huwelijk net zo gelijkwaardig is als een lat relatie of andersom

ik heb in ieder geval nog steeds moeite met het besluit om zo definitief te stoppen, hoewel ik denk dat voor beide partijen, zo ook rust wordt gecreeerd. tegelijk heeft de partner, die bewuster is van het hier en nu, meer last van de scheiding dan de ander die niet weet wat nu is, een half min geleden of een sec geleden laat staan een dag geleden

ik vind t knap lastig eerlijk gezegd

ginny- je hebt gelijk

ginny je hebt gelijk, maar dat was voor mij een grens en voor mijn partner ook. veiligheid en jezelf niet kunnen beschermen...dan moet iemand anders optreden.

maar toch 20 jaar is nogal wat om zo de knop uit te draaien

Ik zal het nog anders vertellen Vraagteken

Mijn schoonvader was weduwnaar en is hertrouwd. Al jaren. Toch valt het gezin na 20 jaar nog steeds in twee kampen uiteen. Verder zonder gedoe hoor, er is geen ruzie maar het zijn en blijven twee kerngezinnen in een huis.
Ik geloof dat als mijn schoonvader in de schoenen van jouw schoonmoeder stond, geen van zijn kinderen echt moeite zou doen om het contact tussen hem en zijn vrouw in stand te te houden. Als ze dat niet in het belang van hun vader zouden vinden, bedoel ik.

Het zou anders zijn als hij zijn vrouw echt zou missen en als ze het ondanks alles nog goed samen zouden hebben. Dan zouden ze dat voor hun vader regelen. Maar als hij zou lijden onder de relatie en ook verstandelijk niet meer in staat zou zijn om zo'n relatie te onderhouden, dan was het denk ik gauw over.

mijn opa en oma...

Hadden ook geen fijne relatie. Vooral de laatste jaren dat ze bij elkaar woonden, opa begon te dementeren en werd verbaal aggressief naar oma toe. Toen hij uiteindelijk vanwege fysieke klachten naar een verpleeghuis moest knapte zij helemaal op. Vanwege de afstand kon ze hem niet vaak bezoeken, maar eigenlijk was dat ook prima. Zo heeft ze nog een paar mooie jaren alleen gehad.
Met dit als voorbeeld kijk ik naar de situatie bij jouw schoonmoeder. Al klink het hard, het lijkt me goed en duidelijk dat de relatie nu verbroken is. Er zijn voldoende redenen voor... jouw schoonmoeder kan dit blijkbaar zelf niet meer goed beslissen maar ze vindt het wel fijn zo, toch? Op zich zou het mooi zijn als ze begeleidt de relatie nog konden voortzetten maar ik denk dat dit erg moeilijk is.

Je zegt dat de problemen bij hem fysiek zijn, maar het gedrag dat hij laat zien (de aggressie) doet me ook denken aan beginnende dementie.

Mij ook Thursday Next

Ook het ongeremde

ginny/thursday

verstandelijk weet ik het hoor.het is goed zo voor haar.

ze is weer op gebloeid, veilige omgeving,

ik sta achter liefde, nu ik dit zo allemaal van dichtbij heb meegemaakt, moet ik niet alleen emotioneel denken maar ook rationeler zijn

ik wilde voor mij zelf een "goed" besluit nemen zodat ik na twintig jaar ook mijzelf in de spiegel nog recht in de ogen kan aankijken

je bent nooit voorbereid op dit soort dilemma`s, t komt op je pad en dan zal je je hoofd over moeten buigen
vandaar de post hierover

Weet je vraagteken

In de zorg voor mijn demente moeder hebben wij een en al dilemma. Dat heeft volgens mij dus meer met de ziekte te maken dan met de relatie.
Mijn moeder kan haar leven niet meer overzien, is niet consequent in de keuzes die ze maakt en het is aan ons, haar kinderen, om daar afwegingen in te maken. Sommige zaken laten we gaan en van enkele maken we een speerpunt. En om het nog ingewikkelder te maken: mijn broers en zussen en ik zijn het lang niet altijd eens over wat nu wel een speerpunt is en wat niet en hoe de aanpak van die speerpunten zou moeten zijn.

Het is echt een rotziekte die dementie.

Woont je schoonmoeder nog thuis met deze indicatie?

Zoals je haar beschrijft is thuis wonen in haar eentje ook niet logisch.

Ginny,

Vraagteken vroeg zich af wat de waarde was van een lat-relatie voor de naaste familie. Dus niet de officiële rechtswaarde als er zaken beslist moeten worden.

Lat waarde

Ja indd wat is de lat waarde voor de omgeving in zo'n fase van je leven.

Ja ze woont nu nog alleen thuis met zorg.

Schrale troost

Er leven meer dames dan heren in een ouderencentrum. Met name de charmante heren zijn geliefd.
Het is toch altijd weer een lief te zien hoe een verliefd stelletje door de gangen een wandelingetje maken.
Misschien een schrale troost voor de ex-latter; ik hoop dat er spoedig nieuwe vrienden op zijn pad komen. Zo te lezen is hij ondernemend genoeg.