Hoe doordring ik mijn vriend van het belang om samen ook aan onze relatie te werken?
Hoi lieve ouders,
Graag zou ik van jullie horen hoe jullie omgaan met het verbeteren/investeren in jullie relaties en wat voor tips jullie kunnen geven voor mijn situatie.
Ik ben mama van vier kinderen, waarvan de oudste (groep 8) mijn stiefkind is. Zij woont ook permanent bij ons. We hebben daarmee een puber, een peuterpuber en twee pasgeboren baby'tjes, wat uiteraard erg veel werk is en veel tijd en aandacht kost. Soms is het samengesteld zijn ook vrij pittig. Ik vind dat niet erg en kan er zelfs ook van genieten, al vind ik het jammer dat onze relatie er momenteel erg onder lijdt. Daar zou ik mee kunnen leven als ik zou weten dat het mijn vriend ook na aan het hart gaat en dat hij - al is het maar in intentie - het belangrijk vindt om in ons te investeren. Ik hou erg veel van hem, maar hij is niet altijd de makkelijkste (ik trouwens ook niet). Ik vind het momenteel moeilijk dat ik bij hem weinig urgentie en vechtlust voel om het met ons tweetjes ook leuk te hebben.
Ik probeer de laatste weken om hierover te praten en ook om hem non-verbaal (bijvoorbeeld door een kaartje of ander gebaar) te laten merken dat onze relatie belangrijk voor me is. Daar krijg ik behalve een dankjewel geen (re)actie op terug. Ik krijg daardoor het idee dat hij het allemaal wel prima vindt en dat mijn gevoel er niet altijd mag zijn. Niet zeuren maar doorakkeren. Dat van dat doorakkeren ben ik met hem eens, we hebben vier kinderen voor wie we er onvoorwaardelijk moeten zijn, maar ik vind dat we toch echt ook aan elkaar moeten blijven denken. Als ik alleen maar zou weten dat het belangrijk voor hem was, zou dat me genoeg kracht geven om deze tropentijd door te komen. Dat hij ook de urgentie zou zien van af en toe oppas regelen en iets leuks doen, en dat ik dan niet altijd degene moet zijn die dat dan regelt. Hoe pak ik dit aan, zonder een zeikwijf te zijn?
Ik weet het, first world problems, maar op de lange termijn vind ik het voor onze kinderen heel belangrijk dat wij ons best doen voor elkaar.
Liefs
toch zelf regelen
Ik denk dat het niet handig is - op deze termijn/in deze situatie - om van hem iets te verwachten wat hij ook al niet eerder spontaan deed.
dus ja, regel zelf die tijd met hem en accepteer dat het nu in ieder geval niet uit hem komt. De tijd die je met elkaar doorbrengt op zo'n moment moet het waardevolst zijn denk ik, en niet de manier waarop het tot stand komt.
Zodra je daar een beetje een 'patroon' in hebt, dus dat je wat dingen geregeld hebt (goed oppasnetwerk, ook voor je zelf af en toe leuke dingen regelen, activiteiten samen met hem die jullie leuk vinden en die ook aandacht voor elkaar opleveren, kun je altijd nog eens aansnijden dat je het leuk zou vinden als hij ook wat ideeen daarover ontwikkelde 
.
Zoiets?
gr Angela
Jep
Ja zoiets 
Zoiets bot bij hem op zijn bord plempen heeft ook geen zin, daar schrikt hij van en dan klapt hij dicht. Ik zoek nog wel naar subtiele manieren om dit te brengen, zodat de boodschap wel aankomt zonder dat het onnodige wrijving oplevert. Ik weet dat hij op heel veel fronten zijn best doet, zo is hij erg behulpzaam met de kinderen en in het huishouden. Ik wil hem dan ook zeker niet het gevoel geven dat hij niet deugt, want hij deugt heel erg. Misschien moet ik maar even accepteren dat ik dit dan zelf moet doen, in ieder geval voor nu. Heb je ideeën hoe ik het op een niet-verwijtende manier kan brengen?
Oppasbuurmeisjes
Neem zo eens in de twee weken een avond voor jullie beide. Er zijn in jullie straat/buurt vast ook wel van die meisjes van een jaar of 15/16 die graag oppassen en zo een zakcentje bij verdienen. Voordeel van in de straat is dat de moeders van die meiden als achterwacht fungeren voor als ze het een keer niet weten en bijvoorbeeld per ongeluk iets omstoten (ons een keer gebeurd, was een jampotje op het aanrecht, arme meid was helemaal in tranen geweest). En een voordeel van een schoolmeisje/beginnend student is dat ze altijd een hoop andere meiden kennen die ook betrouwbaar zijn.
Je kunt ook op het schoolplein een moeder aanspreken die ook oudere dochters heeft, zo zijn wij ook aan een heel betrouwbare lieve oppas gekomen. Haar moeder heeft liever dat ze 's avonds ergens oppast en zo bijverdiend dan dat ze in een kroeg staat (1e jaars student, thuiswonend).
Regel gewoon zelf een oppas en ga lekker ergens iets drinken. Man en ik zijn in die tropenjaren ook niet zo vaak echt uit geweest, maar wel regelmatig een kopje koffie drinken om even zonder kinderen bij te kunnen kletsen, of even op ons gemak winkelen voor dingen waar je de kinderen niet zo makkelijk bij kunt gebruiken, of gewoon met z'n tweeen een fietstochtje maken.
dat komt vanzelf wel denk ik
enige mate van herkenning hier 
het heeft iets met 'maatstaf' te maken, waarom moet ik zijn activiteiten meten aan datgene wat ik belangrijk vind?
oftewel: juist als je al ziet wat hij inbrengt en je schat dat op waarde omdat je van hem houdt en je ziet het hem doen, waarom zou je dan nog duwen op het feit dat hij oppas moet regelen?
dus dat zou ik laten rusten tot je het gevoel hebt dat het moment er is om erover te praten óf je hebt besloten dat het niet belangrijk is
gr Angela
Mama van vier..
..ik ga helemaal mee met je gevoel (helaas dat je niet het idee hebt dat het belangrijk voor hem is. Hier ook een samengesteld gezien en vriend vind alles belangrijk behalve onze relatie (lijkt het)...waardoor ik het gevoel heb dat ik ergens op de 4e plek sta..... We hebben er ook echt weleens woorden over. Ik blijf het moeilijk vinden.
Ik had voor mijn verjaardag 2 dagen weg geregeld (we hadden allebei geen kids die dagen) en we hebben het heel druk met ons nieuwe huis, dat weet ik uiteraard. Maar het leek me een welkome afwisseling. Maar vriend wil niet mee vanwege dat nieuwe huis (terwijl hij eerder had gezegd dat hij het ook wel lekker vond om ff weg te gaan). Nu ga ik alleen.... niet waar ik op gehoopt had natuurlijk! Maar het is wat het is.
Ik kan je niet echt advies geven terwijl ik in dezelfde situatie zit. En dat kan ik je niet geven omdat ik er de ene keer heel makkelijk overheen stap...en de andere keer is het huis te klein als vriend vind dat ik op moet houden met 'zeuren' erover.... Ik lees graag nog even mee
Kaartje
Als je de relatie belangrijk vindt en meer tijd samen wil moet je dat tegen hem zeggen. Een kaartje zegt dat niet, een kaartje zegt iets wat je niet kan zeggen, maar hij krijgt iets dat hij blijkbaar moet zien als......
Dat is erg ingewikkeld. Je vindt het zelf al moeilijk. Mijn ervaring is dat je het niet makkelijker maakt met boodschappen die bij hem niet overkomen. Praat erover, met hem, face to face. Maak hem geen verwijten maar vertel vanuit jezelf wat je graag zou willen en vraag hoe hij daar tegenover staat.
mama van vier
Regelde hij voor de kinderen wel avondjes of weekendjes weg of regelde hij een oppas of iets? Wat is er precies anders aan zijn gedrag sinds de kinderen er zijn of zijn jouw behoeften anders?
Mijn man heeft zelden iets geregeld in onze relatie. Ik ben toch degene die avondjes weg of weekendjes of iets organiseert. Hij komt wel met ideeen met echt actie in de taxi zelden. Sinds de kinderen groeide bij mij de behoefte dat hij dat wel ging doen maar ja dat ging natuurlijk niet gebeuren. Dus heb ik besloten dat ik blijkbaar de organisator ben in de relatie. Hij vindt mij heel belangrijk en dat merk ik omdat hij veel doet thuis en veel met de kinderen doet. Hij zorgt dat hij op tijd thuis is als ik met vriendinnen weg ga. Dat soort dingen.Wij hebben hier heel veel gesprekken over gehad en het kwetste hem als ik de conclusie trok: jij regelt nooit uitjes dus....
Hij vond dat ook niet eerlijk. En ik moet toegeven ALS hij dan es ergens mee kwam dan kwam het in mijn ogen net niet uit ofzo dus de lat ging voor hem erg hoog liggen. EN het moest geregeld worden en ook blijkbaar nog onder bepaalde voorwaarden.
Ik heb het losgelaten. Als ik weg wil met hem regel ik het gewoon.
Het typisch de problematiek van een jong gezien en mannen vrouwen ding. Ik hoor dit zo vaak. Enige dat ik kan zeggen is: regel het zelf en zit deze paar jaar gewoon uit. Daarna komt er weer veel meer ruimte.
De 5 talen van de liefde
Misschien kan het je/jullie helpen om het boek De 5 talen van de liefde van Gary Chapman te lezen. Hij stelt dat iedere persoon een eigen liefdestaal heeft (positieve woorden, samen zijn, cadeaus krijgen, dienen en lichamelijk contact) en dat mensen zich pas geliefd voelen als hun partners ze in hun eigen liefdestaal laat zien dat hij/zij van hen houdt. Dus als iemand steeds maar tegen je zegt hoeveel hij van je houdt, maar jouw liefdestaal is cadeautjes krijgen, dan komen de beste bedoelingen van je partner niet echt aan. Haar "liefdestank" wordt dan niet gevuld, ze voelt dan niet dat je van haar houdt.
Jij wilt graag samen zijn, hij kennelijk minder (meer van het dienen?).
Realiseer je dat hij niet kan gedachten lezen. Dus via een kaartje of "subtiel" iets duidelijk maken gaat misschien niet werken.
Je kunt beter aangeven dat jij ECHT deze behoefte hebt. Dat je al het andere waardeert, maar dat jij vooral dingen samen wilt doen/ samen wilt zijn. En dat hij zijn liefde voor jou toont, en je je dus gehoor en gelief voelt als hij dat VOOR JOU doet. Ook al heeft hij er zelf geen behoefte aan.
Dan nog kan jij het regelen.
Je kunt ook andersom beginnen. Uitzoeken wat zijn taal van de liefde is, zijn liefdestank daarmee vullen en daarna pas over jouw behoefte beginnen. Zie ook het boek.
Ik snap je gevoel/frustratie heel goed, maar mijn advies is vooral: niet subtiel doen (tenzij je dat probeert en het werkt), maar huis heel duidelijk zijn.
Oja en belangrijk: liefde tonen (in de taal van je partner) is een keuze!
Sterkte ermee.
Zo herkenbaar evenzo
En als ik iets regel gaat ie altijd mee, zelfs samen naar de Huishoudbeurs of Libelle zou wel lukken.
Dat is mij ook heel veel waard. Het is gewoon een makkelijke mens. Dat heeft voordelen, maar dus ook nadelen.
Mama van 4
...hoe is het nu? Sta jij er inmiddels anders in? heben jullie een gesprek hierover geahd?
Lekker die spelfouten
Sorry!
Kandelaar4, puntjes op de i
Dat zijn tikfouten geen spelfouten.
Maar 'makkelijke mens' (Ginny) is een taalfout.
En, even inhoudelijk, denken dat het over een paar jaar vanzelf wel goed komt kan wel eens een grote fout zijn. Regelmatig een oppas regelen lijkt mij een goed advies en het is helemaal niet raar als iemand een bepaalde organisatierol heeft in een relatie.
Nee Ad
Dat was bewust.
Grappig toch dat jij steeds de taalpurist meent te moeten uithangen....
Ginny
"Dat was bewust."
Mmm, interessant, welk effect denk je daarmee te berijken...? (ik probeer het zelf even maar erg bevredigend lijkt het niet)
"Grappig toch dat jij steeds de taalpurist meent te moeten uithangen...."
Hoezo uithangen? Ik *ben* een taalpurist!
Geen effect
Dat was voor het gemak zeg maar. Een echtgenoot wordt hier ook weleens mens genoemd. En het dekt gewoon de lading bij hem.
Enne: kun je dat niet in je hoofd doen.....
mens? - ot
Het gaat om de e achter makkelijke lijkt mij? Niet om het gebruik van het woord mens?
Is dat zo?
Ik maak hier: https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/buigings-e-algemene-regels op uit dat er wel een buigings e achter makkelijk moet. Het is immers De mens.
Al zou ik op gevoel inderdaad ook eerder voor makkelijk ipv makkelijke gaan.
Maar los van alle taaldingetjes vind ik een makkelijke mens gewoon anders klinken dan een makkelijk mens. Daar zit een andere lading op.
Maar is dat echt belangrijk?
Ginny
Daar zeg je wat, maar toch is het fout. Iedere vezel in het taalgebied van mijn brein verzet zich tegen 'een makkelijke mens'.
En terecht!
https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/elk-mens-elke-mens
"Met mens is iets bijzonders aan de hand. Het mens (onzijdig) verwijst doorgaans naar een (onaardige) vrouw, en daarbij hoort een onverbogen bijvoeglijk naamwoord als het woord een ervoor staat: een akelig mens; ook elk en ieder krijgen geen -e als ze voor een het-woord staan: elk huis, ieder meisje."
"Maar is dat echt belangrijk?"
Er worden hier wel onbelangrijkere zaken besproken. Heb jij toch weer wat geleerd vandaag...
