Relaties
Lanza
20-09-2019 om 15:31
Het leed dat samengestelde gezin heet
Vier op de vijf (80%) van de samengestelde gezinnen gaat stuk binnen vijf jaar. Kinderen die al een scheiding hebben meegemaakt tussen hun ouders, krijgen te maken met een verliefde vader/moeder, een nieuwe partner en de kinderen daarvan en soms worden er nog kinderen geboren in deze nieuw gevormde gezinnen, die dan ook weer uit elkaar vallen.
Wisselende omgangsregelingen zorgen ervoor dat kinderen dan weer hier, dan weer daar zijn en te maken krijgen met verschillende gezinnen waartussen gelaveerd moet worden.
Intussen is duidelijk geworden dat dit schadelijk kan zijn voor kinderen. Kinderen zijn immers gebaat bij een stabiele thuissituatie.
Hoe denken jullie hierover? Ik vind het zo heftig om te zien, al die kinderen die zich moeten plooien om de verliefdheden van hun ouders. En dan scheiding na scheiding moeten meemaken. Hoe ga je hier zelf mee om?
rode krullenbol
20-09-2019 om 15:41
Vertel eerst eens even, Lanza ...
Heb jij als kind een dergelijke situatie meegemaakt?
Flavia
20-09-2019 om 15:52
Wat hebben ze fout gedaan?
Hoe hadden ze dit kunnen voorkomen door juiste planning en selectie?
Dan hoef ik geen reactie te geven als die anders is want die van jouw is toch de enig juiste.
Maro
20-09-2019 om 16:04
Ja Lanza
Waarom houdt dit je zo bezig? ja natuurlijk omdat dit je aan je hart gaat. Maar waarom is dat? Je begint nu hier weer opnieuw na een draadje van honderden berichten in 'echtscheiding'. Wel eens van de wet van de aantrekkingskracht gehoord? Je nodigt het bijna nog uit op deze manier. Richt je op jezelf en wat je zelf zo geweldig doet.
Lanza
20-09-2019 om 16:05
Je hoeft niet zelf
het lijdend voorwerp te zijn van leed, om het op te merken.
Mijn man en ik hebben op basis van wat we zien in onze kennissenkring wel afgesproken dat we niet gaan samenwonen met anderen, zolang de kinderen nog niet op zichzelf wonen. Een tweede leg is bij ons ook uitgesloten.
Flavia
20-09-2019 om 16:11
Ach
Weet je wat nu zo leuk is van een scheiding dan hoef je je niet meer aan dat soort afspraken te houden.
Keep on dreaming.
Maro
20-09-2019 om 16:12
je geeft geen antwoord
Waarom houdt dit je zo bezig? Bij jullie gaat het goed, het zal altijd goed gaan want jullie pakken het goed aan...
Bij anderen gaat het niet goed, vind jij, en het gaat je aan je hart maar het is een obsessie aan het worden. Want het punt is: je kan er niets aan doen. Je kan anderen zich slecht laten voelen over zichzelf (oh hadden we het nu maar zo aangepakt als Lanza) maar dat verbetert de situatie van die ander niet. Je zou kunnen zeggen "goh misschien helpt het anderen een scheiding te voorkomen". Makes sense. Maar ik betwijfel of dat gebeurt want zonder punten uit het andere draadje naar boven te halen: er wordt alleen maar teruggetrokken in loopgraven en eigen stellingen betrokken.
Dus nogmaals de vraag: "waarom houd dit jou, Lanza, nou zo bezig? Wat wil je bereiken?
karen
20-09-2019 om 16:12
Lanza
Ik had tijdens mijn huwelijk ook van alles afgesproken met mijn man helaas is hij geen van die afspraken nagekomen, zo kan het ook nog. Niet alles is te voorkomen of van te voren te plannen.
Kyana
20-09-2019 om 16:13
Ideaal
Natuurlijk is een samengesteld gezin niet ideaal. Vaak werkt het ook niet. Soms werkt het wel en vinden alle leden van het nieuwe gezin er hun plaats. Dat weet je niet van te voren. Mensen trouwen niet met de gedachte te gaan scheiden of dat hun echtgenoot overlijdt maar dat kan gebeuren. En als je dan zo gelukkig bent om weer liefde te vinden dan zul je een manier moeten vinden om daar mee om te gaan. Dat kan een lat relatie zijn en dat kan zijn als samengesteld gezin. Het is niet ideaal maar dat is zoveel niet. Ik zie ook wel dat mensen soms weer heel vlug gaan samenwonen en ik zie ook wel dat dit soms helemaal niet fijn is voor de kinderen of op een andere manier op een teleurstelling uitloopt. Soms zie je dat de geliefden zo in elkaar opgaan dat er weinig meer wordt gedacht aan de kinderen. Dat is inderdaad treurig. Maar ik ken ook een aantal samengestelde gezinnen waar de kinderen duidelijk wel hun plaatsje hebben gevonden en gelukkig zijn .
Kyana
20-09-2019 om 16:15
Inderdaad
Die afspraken zijn natuurlijks niks waard. Tijdens mijn eerste huwelijk wist ik heel zeker dat ik nooit zou gaan hertrouwen. Dat ik nooit meer van iemand zou kunnen houden en dat ik nooit meer met iemand samen wilden zijn. Dat heb ik ook heel vaak tegen mijn man gezegd. Toch ben ik jaren na zijn overlijden weer verliefd geworden en uiteindelijk ook getrouwd en samen met hem heb ik ook kinderen gekregen. Terwijl ik toen echt heel zeker wist dat ik dat nooit zou doen.
Ook een vader
20-09-2019 om 16:24
Nu doet ze wat gevraagd wordt
En is het ook niet goed. Ze start nu toch haar eigen topic?
Inhoudelijk dan.
"soms worden er nog kinderen geboren in deze nieuw gevormde gezinnen, die dan ook weer uit elkaar vallen."
Ik zit nu zelf in een situatie dat ik gescheiden ben, coouderschap heb (50/50) en een nieuwe liefde heb. Ik heb 3 kinderen (alle 3 onder de 10) en zij heeft er 1 van 11.
We latten en ik met haar dochter, zij mrt mijn kids en de kinderen onderling gaat érg goed.
Ja, we lopen de kans dat het stukloopt, net als bij 'normale' gezinnen. Wij verdrietig, kinderen wellicht verdrietig. Maar dat weerhoudt mij er niet van om geen relatie aan te knopen. Uiteraard stapje voor stapje.
Ik hoop dat we bij de 20% horen die het wel redt als je statistiek klopt. Maar ik ben te jong en mijn kinderen ook, om nog 18 jaar stil te blijven zitten tot de jongste eens het huis uit gaat. Kom op zeg, ik heb ook recht op mijn leven en probeer dat zo goed mogelijk te doen. De kinderen op de eerste plaats, maar papa heeft ook recht op liefde, ook leuker voor de kinderen, een gelukkige vader.
Of ik snel ga samenwonen, dat denk ik niet. Te druk met 4 kids, financieel veel gedoe, en eigen tijd is ook lekker. Als ik mijn eigen kinderen niet heb toch continue haar dochter om me heen, dat zou ik op dit moment wat vreemd vinden. Zij heeft nl. geen coouderschap.
Omdat de statistiek de kans klein maakt, of het leed bij weer een scheiding voor de kinderen te groot zou zijn, gaat me niet tegenhouden. Ik wilde niet scheiden. En als je maar 1 kans zou krijgen om het 'goed' te doen zou die nu dus door exvrouw ontnomen zijn. Ik leef maar 1x en ken mijn kinderen goed genoeg om open en eerlijk tegen ze te zijn. Alles kan mislopen, huwelijken, latrelaties, samengestelde gezinnen.
My 2 cents, verder niet echt trek in deze discussie, want ik voel wel een beetje waar hij heen zal gaan.
Ik vind de aanname 'scheiding na scheiding mee moeten maken' wat vooringenomen.
Karen
20-09-2019 om 16:32
Hier latten we
Ook even inhoudelijk. Hier hebben we een lat relatie. Mijn kinderen zijn wat ouder en de afstand is niet handig voor mijn dochter. Zit op HBO 20 minuten van waar ik nu woon, zou ik bij partner gaan wonen dan zit ze 40 minuten van school af. Zijn kinderen zijn jonger, en zijn partner woont in dezelfde woonplaats. Dus hij bij mij komen wonen gaat ook niet.
Maar we vinden het prima zo, we rijden op vrije momenten naar elkaar toe, dus zien elkaar zo'n 4x per week. De andere dagen doen we onze eigen dingen, tot nu toe laten we het zo, we zien in de toekomst wel verder (we latten nu 4 jaar)
De kinderen (wederzijds) wisten het na ongeveer 3 maanden, en het is voor beiden de eerste relatie na de scheiding, dus niet heel veel wisselingen qua partners voor de kinderen.
Maro
20-09-2019 om 17:20
ja inhoudelijk
Het is inderdaad een net weer een wat ander onderwerp dan in echtscheiding. Op zich vind ik ook wel dat mensen na een scheiding vaak te snel een andere partner introduceren en maar verwachten dat de kinderen daar in mee gaan. Nadat de vader van mijn kind mij verlaten had voor een jonger modelletje (kan iedere vrouw gebeuren) heb ik nog wel een relatie gehad maar gelat en altijd mijn kind op de eerste plaats gezet. Ik zag die man vrijwel alleen als mijn kind bij zijn vader was. Nog wat gezamenlijke vakanties gehad maar ook daar ging mij kind voorop in mijn prioriteiten. Ik heb het ook later nog gecheckt bij het nu volwassen kind: nee geen last gehad van zowel die relatie als de breuk erna.
Lanza
20-09-2019 om 18:37
Quote:
Weet je wat nu zo leuk is van een scheiding dan hoef je je niet meer aan dat soort afspraken te houden.
Keep on dreaming.
Nog meer kinderen krijgen kan bij ons beide al niet meer (sterilisatie), dus wat dat betreft hebben we al maatregelen getroffen om ons aan deze afspraken te houden.
Lanza
20-09-2019 om 18:41
Quote:
Die afspraken zijn natuurlijks niks waard. Tijdens mijn eerste huwelijk wist ik heel zeker dat ik nooit zou gaan hertrouwen. Dat ik nooit meer van iemand zou kunnen houden en dat ik nooit meer met iemand samen wilden zijn.
Dit vind ik dan weer naïef. Natuurlijk kun je van iemand anders gaan houden. Wij zijn daar heel realistisch in, alleen de manier waarop je ermee omgaat vinden we erg belangrijk. Onze kinderen staan wat dat betreft op nummer 1. Ik snap ook nooit wat erg is aan latten? Je kunt een heel fijne serieuze relatie hebben, zonder samen te wonen.
Anke
20-09-2019 om 20:06
Latten
Ja, daar kiezen mijn vriend en ik ook voor, tot alle kinderen het huis uit zijn. Maar dat kan alleen omdat we allebei een goed inkomen hebben. Je moet wel 2 huizen afbetalen en onderhouden. Het is een luxe dat we dat ons langdurig kunnen veroorloven. Die luxe heeft lang niet iedereen. Ik snap heel goed dat mensen met een krap budget snel gaan samenwonen.
Kyana
20-09-2019 om 21:10
Lanza
Natuurlijk was dat naïef maar zo voelde ik dat echt. Dat was waar en oprecht. En ik wilde sowieso nooit meer gaan trouwen. En toch heb ik dat gedaan. Je weet namelijk niet hoe alles verloopt. Sterilisatie is bij mannen overigens vaak wel ongedaan te maken.
Maar goed, ik ben verliefd geworden op een man die graag wilde trouwen en ondanks wat ik had gedacht nooit te gaan doen heb ik het wel gedaan.
We hadden ook lattend een fijne relatie kunnen hebben maar uiteindelijk wilden we allebei toch graag samenwonen en aangezien het goed klikte met de kinderen zijn we gaan trouwen. Maar als je met dit had gevraagd in alle jaren voor ik hem ontmoette en zelfs was ik heel stellig geweest over mijn beslissing niet te gaan trouwen en niet meer te gaan samenwonen.
Maar mensen veranderen nu eenmaal, daar kan je niet altijd grip op hebben. Zeker niet als het gaat om de ander en zeker niet na een scheiding.
@Emma
20-09-2019 om 22:58
Lanza
"Hoe denken jullie hierover? Ik vind het zo heftig om te zien, al die kinderen die zich moeten plooien om de verliefdheden van hun ouders. En dan scheiding na scheiding moeten meemaken. Hoe ga je hier zelf mee om?"
Ik denk dat jou dat helemaal niet interesseert. Ik denk dat jij verhalen wil horen waar jij je weer superieur bij kan voelen.
Aagje Helderder
20-09-2019 om 23:05
Wat jammer is
is dat de vraag naar het hoe van het functioneren van een samengesteld gezin op zich helemaal niet raar is. In die zin is een draadje hierover ook niet gek. Maar dat de manier waarop Lanza het brengt al op zo vooringenomen en aanvallend is, met een enorm negatief oordeel er al in, dat het bij voorbaat kansloos is om te discussiëren. Net als in het draadje over scheiden met jonge kinderen
@Emma
20-09-2019 om 23:16
Draadje
Het is een draadje van: gutgutgut, wat doen al die samengestelde gezinnen het toch slecht en wat zielig voor die kinderen en wat doe ik het toch goed. En iedereen gaat er tegenin en het blijft gewoon: jullie doen het slecht want ik weet het beter.
Ik denk dan: mens, ga wat doen met je leven en vervuil hier niet een forum dat is bedoeld voor ouders met oprechte levensvragen.
Lanza
21-09-2019 om 07:02
Quote
Latten
Ja, daar kiezen mijn vriend en ik ook voor, tot alle kinderen het huis uit zijn. Maar dat kan alleen omdat we allebei een goed inkomen hebben. Je moet wel 2 huizen afbetalen en onderhouden. Het is een luxe dat we dat ons langdurig kunnen veroorloven. Die luxe heeft lang niet iedereen. Ik snap heel goed dat mensen met een krap budget snel gaan samenwonen.
Als je geen relatie had gekregen, dan had je het ook alleen moeten doen. Hoe moeten singles dat oplossen dan? Het is echt geen luxe om alleen te kunnen wonen, voor veel mensen is dat hoe de situatie is en die kunnen het ook allemaal betalen, ze moeten wel.
tsjor
21-09-2019 om 08:49
Kunnen en moeten
Zijn twee verschillende dingen. Je kunt bijvoorbeeld een sterilisatie ongedaan maken, maar het moet niet. Je kunt bijvoorbeeld geen nieuwe kinderen meer willen, maar als je nieuwe liefde ze heeft moet je wel.
Tsjor
Libertine
21-09-2019 om 09:18
Hiero
Wij hebben jaren gelat. Dat gingen we ook zo volhouden tot de kinderen (hij 2 stuks en ik 1) uit huis zouden gaan. Op het moment dat we dat besloten zou dat nog minstens 15 jaar duren overigens. We trouwden wel. Omdat we erg behoefte hadden aan een vorm van verbinding. We hadden immers geen gezamenlijke kinderen. En geen gezamenlijk huishouden.
Voor de kinderen was het zeker in het begin het beste. Maar wij als partners miste elkaar enorm op de momenten dat we niet samen waren. Sowieso vond ik het best zwaar, het alleenstaand ouderschap. Financieel alleen verantwoordelijk zijn, mn vaste baan niet durfen opgeven terwijl ik graag iets anders wilde. Want ondanks mn goede fulltime baan met dito salaris was alleen zorgdragen voor mijn huis wel degelijk een luxe. Om het weekend, als mijn dochter bij haar vader was, moest ik mijn huis airbnben om de eindjes aan elkaar te knopen. Geen verschrikkelijke ramp maar zwaar en stressvol vond ik het zeker.
Toen er plots een fantastisch huis voorbij kwam, met voldoende ruimte voor iedereen, hebben we heel onverwacht tóch besloten samen te gaan wonen. Iedereen had er zin in. Wellicht wat verblind door dat prachtige huis.
Maar het idee was mooier dan de praktijk en het was verre van een dagje park. Het samenvoegen van mensen in zn algemeen, met andere gewoontes, regels, tradities en karakters etc is razend ingewikkeld. Het stiefouderschap is ook nog eens ongelooflijk complex. Tel dat op bij drie pubers en de ramp is compleet.
Menigmaal heb ik gedreigd een TE KOOP-bord in de tuin te zetten. Radeloos van ellende. Maar in plaats van de handdoek in de ring te gooien wilde we allebei niet nóg eens scheiden. Al leek latten me toen echt weer de hemel op aarde. Praktisch gezien waren twee huizen ook echt niet meer haalbaar gezien de enorme stijging van de huizenprijzen.
Dus we gingen er maar voor. We lazen boeken, riepen hulp in, praatte veel, en bedachten nieuwe tradities. We zijn bijna twee jaar verder en inmiddels kunnen we als voorbeeldig samengesteld gezin ergens op een glimmende folder. De kinderen zijn dol op elkaar en iedereen heeft zn plek gevonden.
We hebben het overigens ook zakelijk goed geregeld. Qua maandelijkse financiën was het een flinke rekensom om het eerlijk te doen, maar we zijn ook bij een in familierecht gespecialiseerde notaris geweest om het erfdeel goed te regelen. Nog een heel lastig onderwerp in een samengesteld gezin trouwens.
Dus ja, wij hebben onze kinderen gedwongen zich te plooien om onze verliefdheid en wens om samen te wonen. Het was ook niet écht een inspraakmoment. Kinderen hebben het er feitelijk maar gewoon mee te doen en zullen later als ze groot zijn moeten accepteren dat wij als ouders hebben gedaan wat ons op dat moment het beste leek. Achteraf zal dat niet in ieders licht slim zijn geweest. Maar ik geloof oprecht dat geen enkele ouder bewust zijn/haar kinderen wil schaden en goede intenties heeft. Feit is dat je nooit wordt afgerekend op je intenties maar slechts op je daden.
Marinade
21-09-2019 om 09:18
Tsjor
Dat is slechts een kwestie van goede selectie. Verliefdheid ontstaat pas als de vragenlijst in zijn geheel is afgewerkt en teruggestuurd ter beoordeling naar de inzender. Als je niet wilt dat je nieuwe partner kinderen heeft (misschien wel 3, mond you) dan gebeurt dat heus niet hoor. Niets overkomt je, wist je dat nog niet?
Lanza
21-09-2019 om 09:39
Een sterilisatie
ongedaan maken klinkt eenvoudig, maar is het niet. De arts heeft ons op het hart gedrukt dit alleen te doen als we er volledig achterstonden in heel veel gevallen lukt zo'n hersteloperatie namelijk niet.
Je leest nu overal op internet dat je 95% kans hebt dat er weer levende zaadcellen worden gevonden in het sperma, maar wat er niet bij wordt verteld is dat dit nog niks zegt over of dat zaad nog in staat is tot bevruchting te leiden. In héél veel gevallen niet en zeker niet als de sterilisatie al meer dan 10 jaar geleden is.
Ad Hombre
21-09-2019 om 09:44
Lanza
"Vier op de vijf (80%) van de samengestelde gezinnen gaat stuk binnen vijf jaar."
Ik zou graag een link willen zien ter ondersteuning. Dit soort statistieken worden maar al te vaak uit de mouw geschud.
Citation needed...
Lanza
21-09-2019 om 10:13
Quote:
Voor de kinderen was het zeker in het begin het beste. Maar wij als partners miste elkaar enorm op de momenten dat we niet samen waren.
Wat had je tegen je puber gezegd als hij/zij had geklaagd dat hij/zijn zijn vriendje/vriendinnetje zoooo mist, omdat hij/zij hem/haar al een paar dagen niet heeft gezien?
Libertine
21-09-2019 om 10:34
Hahahaha
Wat wil je nou zeggen Lanza? Wat is je doel? Waar ben je op uit? Welk antwoord wil je horen?
Wil je me belachelijk maken? Tegen mn schenen schoppen? Behoefte aan een relletje?
Wat zou je zelf zeggen als het jouw puber betrof?
tsjor
21-09-2019 om 11:01
Marinade
Sorry, ik heb nog steeds niet in mijn hoofd dat liefde een kwestie van algoritmes is. Of misschien heb je hiermee wel de kern van het probleem blootgelegd. Een eventuele liefde afwijzen omdat zij/hij een kind heeft, dat kan. Maakt de markt wel iets kleiner als je niet meer voor nieuw kunt gaan.
Tsjor
Phryne Fisher
21-09-2019 om 11:31
Hmm ja
Lanza is bij een ander forum soort van weg gejaagd, volgens mij, door dit soort ‘kijk mij de geweldige echtgenote, moeder en werkende vrouw zijn tralalala’ gedoe. Je moet er haast wel genoegen in scheppen om dan vervelende reacties te krijgen, anders zou je het toch allang opgeven?
Reageer op dit bericht
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.