Hart en verstand gaan niet samen

tja sorry....

Maar ik snap niet dat dat een reden is om het maar uit te maken. Je kunt toch blijven proberen om er op allerlei manieren uit te komen hoe jullie meer tijd met elkaar kunnen doorbrengen?
Of desnoods te bedenken dat er ooit misschien nog eens tijden komen dat er meer mogelijkheden zijn dan nu? En nu maar even genoegen nemen met weinig?
Want, heeft hij voor iemand anders wel tijd? Of willen jullie liever de rest van je leven alleen blijven?
Je moet nu eenmaal keuzes maken in het leven. Heeft hij een baan waarvoor hij veel in het buitenland is?
Heb jij een baan waarvoor je niet kan verhuizen? Waar zijn er kinderen in het spel?

De vraag is niet kan het wel of kan het niet. De vraag is wat je (en hij)er voor over hebt!

Kids en werk

Hij werkt voor een buitenlandse firma en is daarom zoveel in het buitenland. We hebben beide kinderen; hij ziet zijn kinderen niet veel juist omdat hij veel in het buitenland zit. Vind het niet meer dan normaal dat hij zijn kids ziet, als hij net weer voor een lange tijd is weggeweest. Verhuizen of nieuwe baan is voor mij geen optie, ivm co ouderschap.
Hij voelt zich schuldig naar zijn kinderen en hij voelt zich schuldig naar mij. Ik wil graag wachten op betere tijden, maar wil niet die druk bij hem leggen en weet ook niet of ik dat vol ga houden...ik hou van hem...maar weet nu even niet wat te doen...

Hoe vaak?

Hoe vaak zien jullie elkaar?
Mijn vriend en ik zien elkaar ook niet vaak, wel elke week minstens een keer (avond en nacht). Het is pas geleden even uit geweest omdat hij het niet trok dat er niet in de nabije toekomst mogelijkheid is om meer bij elkaar te zijn. Uiteindelijk bleek hij me toch te missen en heeft hij besloten dat de tijd die we samen hebben hem meer waard is dan zijn beeld van een 'ideale' relatie (samenwonen/trouwen). Geen schuldgevoelens naar elkaar. We weten dat we allebei de prioriteit bij onze kinderen leggen en dat dat nu eenmaal is zoals het is.

idem

Sinds 2 jaar heb ik een relatie met een man die ik niet veel kan zien. 1 a 2x per week. En dat vinden we allebei veel te weinig. Ook hier geldt de stelregel: kinderen eerst. De aankomende 10 jaar zal hier geen verandering in komen. Maar we koesteren de tijd die we wel hebben en als we elkaar niet zien hebben we veel contact. We mailen, appen, bellen iedere dag.

Richt je op wat jullie wel hebben samen. Later als je groot bent zal er vast meer tijd zijn voor elkaar.

Wel hechten we erg aan planning. Dus we leggen met regelmaat de agenda's naast elkaar om te zien wanneer we af kunnen spreken. Dat neemt de onrust weg en helpt ons enorm.

Dus mijn tip om met je verdriet om te gaan: ga verder met je relatie en hou hoop op een mooie toekomst waarin jullie elkaar vast meer kunnen zien.

Einde relatie/katniss

Wij zien elkaar 1x in de maand....en daarom heeft hij de knoop doorgehakt...
Katniss: toen jullie het uitmaakten, hebben jullie daarna nog contact gehad of nam hij het iniatief na een tijdje omdat hij jou miste? Weet nl nu even niet waar ik goed aan doe...

Denise

Ik wilde geen contact de eerste tijd maar hij bleef berichten sturen. Uiteindelijk ben ik er een keer gaan eten en toen bleek wel dat we eigenlijk nog niet los waren. Het heeft daarna nog wel een maand geduurd voordat hij tot de conclusie kwam dat hij me terug wilde.
Ik denk dat jij het beste nu geen contact kunt opnemen. Je weet niet waar hij doorheen gaat, maar ik wil je met mijn verhaal geen hoop geven of zo. Voor je verwerkingsproces is het beter als je probeert los te komen en leuke dingen voor jezelf gaat doen (voor zover mogelijk). Dat was ook mijn insteek en hoewel ik hem vreselijk miste en wist dat we bij elkaar horen, heb je er wel twee nodig voor een relatie.

Ik weet het...

Voor een relatie moet je met z'n tweeën zijn...verstandelijk gezien weet ik dat dit het beste is, maar mijn gevoel zegt dat ik niet moet opgeven en dat er betere tijden komen...

Een per maand?!

Weet je heel zeker dat hij niet ergens anders nog een vrouw of vriendin heeft?

Dat weet ik zeker; we werken voor dezelfde firma, hij alleen voor de buitenlandse tak dus ik weet waar hij steeds naar toe gezonden wordt.
Jammer dat er meteen argwaan is als het niet volgens het standaard plaatje is...

denise

Ik zou ook even afwachten nu. Hij heeft de knoop doorgehakt, dus misschien moet je accepteren dat hij niet zo veel om jou geeft als jij om hem...
Sterkte!!

Waar een wil is...

Waar een wil is, is een weg. Zijn baan is blijkbaar niet te combineren met een relatie. Als hij echt een relatie wil, zal hij dus een andere baan moeten zoeken. Niet makkelijk, maar niet onmogelijk. Iemand in zijn positie vindt na wat zoeken heus wel een andere baan. Maar hij moet het wel willen en er achteraan gaan.

Heel eerlijk gezegd vraag ik me af waar de prioriteiten van deze man liggen. Zijn kinderen gaan voor jou, dat is begrijpelijk. Zijn werk staat momenteel ook hoog boven jou. Maar als jullie maar eens per maand kunnen afspreken, dan zijn er dus nog andere dingen die hij belangrijker vindt. Wat nog meer? Wil je zo laag op het prioriteitenlijstje van je partner staan? Ik zou ervoor passen.