Gevoelens voor collega, hoe aanpakken?

simpel

Amoureuse relaties tussen collega's onderling zijn bij de meeste bedrijven verboden en een aanleiding tot overplaatsing of ontslag. Dus daar zou ik maar eens goed over nadenken. Stel dat je baas er geen probleem mee heeft en het komt tot een relatie dat zou toch niet prettig werken en als die relatie uit zou gaan is het helemaal ellendig.
Als je mogelijkheden hebt tot een andere baan als dat nodig zou zijn dan kun je eens een balletje opgooien d.m.v. een leuk mailtje of zo.

verboden?

"Amoureuse relaties tussen collega's onderling zijn bij de meeste bedrijven verboden en een aanleiding tot overplaatsing of ontslag"

Nou nou. Weet je: ik geloof hier werkelijk niets van. Er zijn vast bedrijven zijn die hier moeilijk over doen, maar 'de meeste'? Ik kom vanuit mijn werk bij heel erg veel bedrijven, en heb deze 'regel' echt nog nooit meegemaakt. Ik kom juist geregeld teams en afdelingen tegen met 'stelletjes'.

toch

Wat vaker mee gaan met borrels en etentjes en dan veel zijn gezelschap opzoeken. Dan merk je vanzelf wel of hij jou ook graag bij jou in de buurt blijft en/of jou opzoekt, of niet...
Is 'ie wel single?

???

"Amoureuse relaties tussen collega's onderling zijn bij de meeste bedrijven verboden en een aanleiding tot overplaatsing of ontslag"

Dat is wat uit de tijd, hoor.

Maar voordat je stappen onderneemt, even goed observeren, kijkt hij veel naar je, maakt hij grapjes tegen je, wat is zijn lichaamstaal...

Want als je ernaast zit, wat zijn gevoelens betreft, blijf je toch een collega.

Erg mee uitkijken

Ik heb in het grijze verleden twee keer iets met een collega gehad. Eentje was een korte verkering en de andere was min of meer een uit de hand gelopen 'niet de bedoeling'. En het voelt toch ongemakkelijk als het weer voorbij is. Je moet toch weer met elkaar verder op het werk tenslotte. Ik zou daar goed over nadenken voor je iets aanmoedigt.

tja

'Ik kan dus niet altijd mee naar borrels en etentjes.'

Maar een relatie kost toch ook tijd?. Dus als je nu al niet de tijd kunt vrijmaken om naar een borrel te gaan, hoe wil je dan de tijd vrijmaken om die collega beter te leren kennen?

net een bruiloft gehad

Op mijn werk zijn onlangs 2 collega's getrouwd. Ze hebbben het de eerste maanden goed geheim gehouden voor het geval dat het toch niks zou worden. Het is een prachtig koppel en iedereen vindt het fantastisch.
Maar je krijgt natuurlijk pas problemen als het niet goed gaat.
Ik zou zeggen, leer hem kennen, ga dus naar die borrels! Als het wederzijds is zal hij heus 1 op 1 met je willen praten, en jou de kans willen geven hem te leren kennen.

Geen idee hoe

Maar ik heb mijn partner op mijn toenmalige werk (wel een bijbaantje maar toch) leren kennen, en we zijn nu bijna 25 jaar samen. Ik werkte op een groot distributiecentrum, en daar waren heel veel stelletjes en relaties.

Misschien kun je toch proberen om op borrels er wel wat vaker bij te zijn, juist dan kun je informeel kletsen. Bij een etentje ben je meestal aan je plek gebonden en moet je maar zien of je naast hem komt te zitten.
Tijdens zo'n borrel zou ik dan peilen, en afhankelijk daarvan hem misschien eens meevragen naar de bios of zo. Maar hoe je dat nou echt aanpakt weet ik dus niet,

Lastig dus

MiekeMieke, dat is bij ons echt niet aan de orde hoor! Zijn er nog steeds bedrijven waar relaties verboden zijn? Ik kan het me niet voorstellen.
Knurf, ik ben co-ouder, dus ik heb ongeveer 50% tijd. Maar ik kan dus niet met alle borrels en etentjes meedoen. Zeker de spontane niet. ik heb veel single collega's, dus plannen ontstaan ook vaak spontaan. Maar ik heb als co-ouder inmiddels al vijf jaar relatie ervaring. En als je allebei latten geen probleem vindt dan lost dat tijdprobleem zichzelf in een relatie wel op.
Kaaskopje, ja precies, dat is lastig. En ook een blauwtje lopen vind ik in de kroeg niet erg, maar wel als het om een collega gaat.
Miepmi, hoe is het bij jouw collega's begonnen?

Iedereen bedankt voor de commentaren en tips. Ik vind het heel moeilijk om hem te peilen. Hij is aardig en vriendelijk tegen iedereen. Vrij rustig en afstandelijk van nature. Dat laatste heeft wel als voordeel dat als ik hem mee naar de bios zou vragen en hij wil niet, dat ik waarschijnlijk niet het lachertje van het bedrijf zou worden. Ik denk dat niemand het te weten zou komen.

Bloesje

in dat geval

'Knurf, ik ben co-ouder, dus ik heb ongeveer 50% tijd. Maar ik kan dus niet met alle borrels en etentjes meedoen. Zeker de spontane niet. ik heb veel single collega's, dus plannen ontstaan ook vaak spontaan. '

Maar dan zie ik wel een oplossing: jij neemt het initiatief voor de eerstvolgende (bijna-spontane) borrel! En dan merk je vanzelf of hij meegaat, en met jou als organisator een praatje komt maken.

weet ik eigenlijk niet

Ik weet eigenlijk niet hoe dat is begonnen. Ik neem aan niets vreemds, anders hadden we het wel gehoord Er waren trouwens wel collega's die het (heel snel al)door hadden, maar hun mond hebben gehouden.
Maar kom op Bloesje, je weet al wat je moet doen. Ga naar zo'n borrel en vraag hem of hij met je naar de film wil. Je hoeft toch niet meteen met hem te zoenen ofzo? En als hij daar niet voor open staat, voor zo'n date, nou da's balen, maar dan weet je dat tenminste.
Als het wel leuk is spreek je nog een keer af