Geheime relatie met veel oudere jongen.

Tja

Hallo Favi,
Wat goed dat jij voor dit meisje zorgt. Mijn eerste reactie op jouw stuk: je gaat doen waarmee je dit meisje het meeste helpt in haar zo te horen totnutoe behoorlijk moeilijke leven! Is zij het meest gebaat bij een verbod op deze relatie? Of is zij het meest gebaat bij iemand (anders dan deze vriend) waar zij terecht kan, ook met de dingen die zij doet die niet 'volgens de norm' danwel wenselijk zijn?
Ze is er ook nog maar een maand. Hoe afschuwelijk en ongelijkwaardig ik deze relatie ook vind, op dit moment geloof ik dat een vertrouwde relatie tussen jullie (even) belangrijker is. En hopelijk resulteert dat snel in een verandering in die relatie. Groeten, Karen

Als ik jouw stukje

zo lees, kon je eerst redelijk met haar over de relatie praten. Verbod lijkt mij niet op z'n plaats, daar dat vaak averechts werkt.

Ik zou proberen om weer met haar te praten en aan te geven dat jij begrijpt dat de relatie voor haar belangrijk is. Je moet nu namelijk eerst zorgen dat de oplopende spanning waarover jij schrijft weer verdwijnt. De relatie is er nu al 3 jaar. Is jouw pleegkind er echt slechter van geworden? Dat het niet goed is, dat ben ik met je eens. Maar ik denk: pick your battles.

Kijk naar de dingen in haar leven die wel echt slecht zijn voor haar. Als jij ervoor kunt zorgen dat zij een thuissituatie heeft waarin zij zich geliefd en vertrouwd voelt, dan wordt die relatie vanzelf minder belangrijk. Als ik het zo begrijp is dat voor haar de laatste jaren het enige punt geweest waarbij ze zich geliefd en vertrouwd voelde. Als je dat nu al weg gaat halen, dan voelt dat als een vrije val voor haar.

Belangrijk is dat jij geduld hebt. Je kunt niet verwachten dat gedrag dat door alle omstandigheden zo geworden is, ineens weer veranderd. Dat kost tijd en veel geduld.

Heel veel sterkte en net als Karen aangeeft: super dat je haar hebt opgenomen!

bericht niet af

Mijn zoon heeft dus een relatie met een jongen van 23. In eerste instantie schok ik daarvan, maar hebben we besloten het niet te verbieden, maar hem juist veel toe te laten zodat we het goed kunnen monitoren.
Dat zou voor jou een overweging kunnen zijn, om hem toe te laten en misschien zelfs met hen samen het gesprek aan te gaan.

Bij ons heeft het ertoe geleid dat we zien dat de relatie hen beiden veel goed doet. Mijn zoon is in een veilige omgeving met iemand die veel om hem geeft en verstandige dingen doet. Geen alcohol, geen drugs,of zelfs maar sigaretten.
Natuurlijk zijn er grote verschillen. Zo kan de grote hem gemakkelijker manipuleren, wat hij een beetje doet, maar hij gebruikt dit in positieve zin. We grappen soms met elkaar, man en ik, dat we een goedkope oppas hebben. We staan ze namelijk ook dingen toe die niet zouden toestaan als hij met een leeftijdsgenoot zou zijn.
Voor mijn zoon is dit goed omdat hij wel wat sturing kan gebruiken. Voor de 23 jarige is het goed omdat hij onzeker is en veel zelfvertrouwen put uit zijn jongere vriend die tegen hem opkijkt. Uiteindelijk helemaal niet slecht dus. Wij hebben ook overigens heel goed kunnen praten over sexueel grenzen en dat soort zaken, dingen die wij belangrijk vinden bij zo'n groot leeftijdsverschil. Voor mijn gevoel komt dat omdat we vanaf het begin ze beiden het vertrouwen hebben gegeven en openheid gevraagd erover. Dat werkt hier goed.

Een laatste tip. Kijk puur naar wat jij denkt (en je man?) dat goed is voor jullie pleegdochter en niet naar wat anderen erover vinden of denken. Laat dat maar los!

grenzen

Jee wat onzettend moeilijk.
Natuurlijk is dit meisje gebaat bij een accepterende modus. Maar er is ook nog zoiets als je eigen grens.
En eerlijk gezegd kan ik me heel goed voorstellen dat dit een grens bij je overgaat. Bij mij denk ik toch wel. Iemand schreef; hopelijk geen misbruik, maar dit IS natuurlijk misbruik. Volwassen man die aanpapt met kwetsbaar, beschadigd meisje van 12, nee. Nu is ze 15 maar het blijft dezelfde man. Nee, ik zou er niet mee kunnen leven.

Tja cat

Als TS er niet mee kan leven dan vertrekt dit meisje.

Ze heeft nu gewoon een ander huis, als het hier niet gaat, gaat ze weer weg, ergens in een groep wonen. De enige stabiele factor is deze man. Vind ik hem een misbruiker? Ja natuurlijk!

Maar ervan uitgaande dat TS deze dochter nog lang in huis wil hebben, zou ik kiezen voor het graf in prijzen: zeggen dat je begrijpt dat deze man belangrijk is, bij je thuis uitnodigen, of Positieve benadering: je keurt gedrag af, maar haar als. Persoon niet.

Bouw band op, ga leuke dingen doen, als jij leuk genoeg bent en zorgt dat ze een vol programma krijgt, heeft ze vanzelf minder tijd voor deze man.

Wauw

De dames hier vinden het normaal dat een volwassen kerel aanpapt met een (beschadigd) meisje van 13?

Volgens mij heet dat misbruik en is dat strafbaar.

Aangifte is het enige dat hier op zijn plaats is.

Normaal niet nee

Maar bij aangifte doen weet je zeker dat pleegdochter vertrekt en niet meer terug komt.

Eigen

Ik weet wel dat als het mijn eigen dochter was geweest, die man allang vast had gezeten. Ik zou dit met de gezinsbegeleider bespreken, maar zeker niet op zijn beloop laten. Het gedrag van die man kan gewoon niet door de beugel.

MarSy

Ik zou de dochter natuurlijk niet afkeuren als persoon, zelfs haar gedrag niet. Maar het gedrag van de man kan echt echt niet. Bij me thuis uitnodigen? Nee, dan ben je medeplichtig aan zeer ernstig gedrag. Ik zou aangifte doen. Nogmaals, er zijn grenzen.

Het gaat om het belang van dit meisje

Aangifte betekent schaden van vertrouwen en waarschijnlijk een breuk met de huidige pleegouders
Dat betekent dat misschien deze vriend opgepakt wordt of op z'n minst lastig wordt gevallen.

Gevolgen:
- meisje zit weer op andere plek
- meisje zal nog meer moeite hebben anderen te vertrouwen
- meisje zal indien mogelijk relatie met vriend voortzetten want hij heeft haar nooit misbruikt (in haar ogen) en hij is de constante factor.
- meisje zal in een dieper gat zinken als contact met deze vriend niet meer mogelijk is door de aangifte.

Alternatief:
- Pleegmoeder investeert in contact met meisje, toont begrip en praat geregeld over de situatie, bij voorkeur ook met vriend
- Situatie van meisje wordt steeds beter omdat ze merkt dat ze een echt thuis heeft waar ze vertrouwd wordt en waar ze woont met mensen die ze kan vertrouwen.

Ik weet wel wat ik zou kiezen.

Bedankt!

Dank voor alle reacties. Wat mooi om te lezen hoe het bij Koentje werkt. Voor ons niet haalbaar maar hulde voor die aanpak!

Aangifte heb ik eigenlijk geen moment overwogen. Zo'n zaak komt niet van de grond, het zou een vertrouwensbreuk zijn en ik weet ook niet zeker of zoiets per definitie misbruik is. In tegenstelling tot wat u allen aanneemt (grappig) ben ik zelf een jongen, 28, jong genoeg om te weten dat deze dingen gebeuren. Omdat het mijn pleegdochter betreft zou ik die jongen het liefst van het balkon gooien, maar los van die emotie vind ik hem niet persé een crimineel. Wel buitengewoon dom en egoïstisch. Mijn pleegdochter is niet weerloos, ze daagt uit en ze zoekt grenzen.

De man thuis uitnodigen gaat me ook te ver. Of ik daarmee medeplichtig ben weet ik niet, maar er gaat wel een soort goedkeuring vanuit. Bovendien wil ik het huis veilig houden voor haar, ook na dit avontuur. Dan de theorie van Kill them with kindness, als hulpverlener zou ik dat misschien kunnen maar als pleegouder breng ik het niet op.

Extern advies inwinnen ligt ingewikkeld, dit is al een kind dat randje-pleegzorgwaardig is, ik ben bang dat een risicoscreening verkeerd uitpakt. Die afweging maak ik dan zelf wel.

De tussenweg dus. Ik heb haar gezegd dat ik terugkom op mijn veroordeling, dat ik begrijp dat de jongen zijn goede kanten heeft en dat ze dit niet acuut gaat stopzetten. En dat ze het mij mag zeggen wanneer ze 'een sigaret met hem gaat roken', liever dan een smoesje. Dat deed haar zichtbaar goed. Nu zijn wel in elk geval on speaking terms en hou ik haar binnenboord. Ik hoop dat het voorbij gaat nu zij hier wat kan aarden.

Lees je even in

In verhalen over 'geen-bodem-syndroom', of op de website van 'de Knoop'.
Wellicht kun je toch een keer kontakt zoeken met de betreffende persoon (ook zeggen tegen je pleegdochter dat je dat wil doen) om hem simpelweg te leren kennen. Het kan best zijn dat zijn verhaal heel anders is dan wat pleegdochter vertelt. Wil niet zeggen dat ze liegt, maar sommige kinderen hebben behoefte aan een andere vorm van waarheid. (Sommige volwassenen ook).
Mocht je iets herkennen in verhalen over GBS, dan vraagt dat een heel andere opstelling van je, met name een opstelling waardoor je je niet laat meetrekken in haar verhalen, ook niet in haar zielige verhalen, maar daarbuiten blijft staan en heel scherp de paaltjes uitzet van wat wel en niet acceptabel is. Nou je, ik schrijf nu in 1 zin iets op, waar hele boeken over geschreven zijn. En misschien herken je er niets van.

Tsjor

aangeven

zal inderdaad in dit geval misschien niet vd grond komen.
Maar moet zeggen dat ik het echt schokkend vind hoe accepterend hier gepraat wordt over het gedrag vd man. Mijn dochter is 12. Het is begonnen toen meisje 12 was en bijzonder kwetsbaar, ze zijn vast niet gestart om te knikkeren. Ik vind het criminaliteit van het ergste soort,(gelukkig IS het gewoon strafbaar dus mening doet er ook niet toe) en ook misbruik met hoofdletters. Om dat maar oke te vinden om haar veiligheid zogenaamd te geven..vind het erg krom.
Het gaat in dit geval ook helemaal niet om een jongen maar gewoon een volwassen man en dat hij vast goede kanten heeft doet helemaal niet ter zake.
Je weet helemaal niet of meisje 'weg' is als je dit veroordeelt. Erg kort door de bocht. Wel kan ik me voorstellen dat je haar hierin niets kunt verbieden, die rol heb je wrs niet en laat ze niet toe. Gezellig op de thee zou ik hem in geen geval willen. Ik vind dit ook in de verste verte niet vergelijkbaar met situatie bij Koentje.
Ik weet niet wat ik in de praktijk zou doen, veel is misschien niet mogelijk. Ik zou wel woendend zijn, meisje is dus duidelijk ook niet beschermd geweest.

CAT

Als het mijn eigen dochter was, is aangifte de enige optie, in dit geval vind ik dat dus anders. Luisteren zinder oordelen.

Ik ben mentor op een mbo, de verhalen die studenten vertellen zijn schokkend, anders dan neutraal luisteren en advies geven: ga naar je huisarts, vertel het je moeder enzovoorts. Kan ik niet doen. Doordat ik luister en niet oordeel, vertellen studenten heel veel.

Even heel iets anders

Hoe is ze bij jou terecht gekomen?

favi

Ik vind het een beetje flauw, je hebt zelf een meisjesnaam bij de berichten gezet en nu is het grappig dat iedereen denkt dat jij pleegmoeder bent?

Maar ik ben ook wel benieuwd naar de situatie van je pleegdochter. Je bent best jong om een meisje van die leeftijd in huis te hebben als dochter. Heb je wel een partner? En hoe is dit meisje bij jou gekomen, zoals Ulla ook al wil weten?

Inderdaad is mijn situatie maar een heel klein beetje vergelijkbaar met de situatie van dit meisje. Blijft toch staan dat er een bepaalde gelijkwaardigheid is door de leeftijd. Maar ja... die houdt je soms toch door allerlei verschillen door mensen.

Ook ik heb in mijn stukje duidelijk aangegeven dat de situatie waarin de pleegdochter van ts zit , strafbaar is. En al heel lang strafbaar is! Ik zou dus ook wel meer willen weten van de omstandigheden waaronder deze relatie tot stand is gekomen. Hoe dan ook, deze man heeft toch een bepaalde betekenis in haar leven gegeven, iets wat voor niemand anders blijkbaar haalbaar was. Dat is natuurlijk in en in triest.

Toch denk ik nog steeds dat het geen goed idee is om het te verbieden of om aangifte te doen. Stel dat je dat perS e wel vindt, dan is as de consequentie dat het meisje naar een andere plek moet, heel ver weg van die man, want de vertrouwensrelatie is dan toch kapot. Je gooit sowieso het hele leven van dat meisje weer overhoop. Maar mogelijk is ze je later toch dankbaar daarvoor, mogelijk is dat toch nodig om het te doorbreken. Het is een hele moeilijke situatie.

jee

Natuurlijk ben je niet veroordelend naar zo'n meisje, dat zeg ik ook steeds. Ik zou niet weten waarom. Zij is slachtoffer, met dikke hoofdletters.
Het gaat me ook niet om leeftijdverschil, heb doorgaans niet zo'n moeite met die dingen. Maar dit ging om een meisje van 12!! Helaas wrs wijs voor haar leeftijd maar kom op, 12 is gewoon een kind. En dat met een volwassen vent!
Op haar leeftijd nu, daar zou ik minder moeite mee hebben. Maar het is met een man die met haar heeft aangepapt toen ze 12 was en ook nog eens super kwetsbaar.
Ik vind sommigen daar wel erg makkelijk over heen stappen en snel accepterend, to heeft ook niet lang getwijfeld?
Nogmaals moeilijke situatie en ik weet natuurlijk niet wat ik zou doen, zou er iig niet zo makkelijk / snel overheen kunnen stappen, zou de man willen lynchen.
Snap ook wel dat verbieden niet evident is en wrs niet kan, zou toch wel boodschap naar meisje willen geven dat het niet kan wat man doet. (Maar dat ze zeker met alles bij mij zou kunnen komen)

twee maten?

Laat ik voorop stellen dat ik geen ervaring heb met pleegzorg en hoe je je dient te gedragen als pleegouder. Maar ik dacht altijd dat pleegzorg ook bedoeld was om juist een gezinssituatie te creëren voor het pleegkind. En dan vind ik het dus vreemd dat er gezegd wordt dat als het je eigen kind zou betreffen dat er dan aangifte gedaan zou worden, maar nu het een pleegkind is, dat je dan wel die relatie goedkeurt. Dat is toch niet eerlijk tegenover het pleegkind? Die krijgt dan toch niet dezelfde behandeling als dat je eigen kind zou krijgen? De bedoeling van regels en grenzen is toch om een kind een 'geslaagde volwassene' te laten worden (even heel kort door de bocht)? Dit hebben kinderen nodig, wordt vaak gezegd. Pleegkinderen dan niet?

Nog een keer

Pleegkind woont er nog maar kort, band opbouwen is dus belangrijk. Met je eigen kind heb je al een band. De kans dat pleegkind vertrekt als jij verbied en aangifte doet is groot.

Omdat de band voor gaat, zal je dus een andere tactiek moeten gebruiken dan verbieden en aangifte doen. Hierboven worden meerdere opties benoemd.

Dank.

Dank nogmaals voor de reacties.

Wat mijn naam betreft, sorry, het was vrij willekeurig gekozen.

Zij is, heel kort samengevat, bij mij terecht gekomen als vriendin van een ander pleegkind en zij heeft zelf aangegeven graag bij ons te wonen. Dat bleek, na een korte proefperiode en duizend onderzoeken, haalbaar en werkend.

Wat de twee maten betreft: geheel eens, maar niet van toepassing. Zij is mijn kind niet, ik ben haar ouder niet en dat wordt ik ook niet meer. Dat is precies wat zij wenst en wat voor haar werkt.

Ik stap hier in, zij bestaat al, we maken er het beste van. Dat zij naar school gaat, het huis verkiest boven de straat, zich redelijk aan afspraken houdt, steeds meer praat, lacht, haar tas niet inpakt als we het oneens zijn: dat is al enorme winst. Meer ruimte heb ik nog niet, dat is ook al wel gebleken, kantje boord. Het klinkt misschien slap maar het is ontzettend ingewikkeld. Natuurlijk lig ik hier wakker van.

Wat de man betreft, veelbelovende ontwikkelingen. Ze heeft me een appje laten lezen waarin ze hem schrijft dat ze het hele verhaal thuis verteld heeft. Hij lijkt, tot haar verbazing, niet meer zo happig. Ik bekijk het per dag en we praten erover. Ik denk dat het goed komt.

Bewondering

Favilon: bewondering en applausje van mijn kant. Ik vind het zo ontzettend knap dat je dit kunt en doet. Ik vind het geweldig dat je zo betekenisvol kunt zijn in andermansleven!

Een dag tegelijk hè

Favilon.
Dat lijkt me voor nu voldoende.

Je doel zou eigenlijk moeten zijn dat je haar de kracht en handvaten geeft om zelf zo'n situatie als met die vent te beeindigen. Gewoon omdat ze zelf vindt dat het niet werkt voor haar. En dat ze beter kan.

Of niet. Maar dat. Is dan ook haar keuze.

En dit is totaal niet te vergelijken met hoe ik het zou oplossen als het om mijn 13 jarige dochter zou gaan. Aan de hoogste boom ging ie....

Ook

Wat goed dat je het vertrouwen hebt weten terug te winnen. Nu is het zaak om haar vooral te laten inzien dat ze zoveel meer waard is dan 2e keus te zijn bij zo'n vent. Niet alleen maakt hij misbruik van haar kwetsbaarheid (leeftijd, situatie) maar hij hij heeft al een vriendin, die hij niet voor haar verlaat.