Geen echt betrokken opa & oma voor mijn dochter van 6
Wat zou jij doen als je eigen vader (opa) en de moeder (oma) van de vader van mijn 6,5 jarig dochtertje geen echte betrokkenheid tonen. Mijn dochter vertelde mij laatst dat ze op school wel eens verdrietig werd als ze van andere kinderen verhalen hoorde die ze 'in de kring' vertellen over hun opa's en oma's en wat ze hebben gedaan. Dat brak mijn hart, ook omdat ik het zo herkenbaar vind. Het doet mij beseffen dat ik ook nauwelijks echt contact had met mijn vader en moeder. Dat voelt heel eenzaam. Ik gun mijn dochter zoveel meer (dan alleen een papa en mama die zo betrokken met haar zijn), een echte familieband..... de realiteit is hard; die is er gewoonweg niet. Ik heb het wel eens met mijn vader besproken, maar ik hoor alleen maar woorden en zielige (slachtoffer) gepraat en zie geen daden. Ik accepteer het nu maar, want er zit toch niets anders in. Ik heb vandaag een oproep geplaats om een soort van opa en oma te zoeken voor mijn dochtertje. Heeft iemand een andere tip, dan hoor ik het graag
Hier meegemaakt
Buurkinderen noemden een buurvrouw op leeftijd spontaan "oma". Zij vond dat niet leuk: "Ik ben geen oma en al helemaal niet die van jullie kinderen", zei ze tegen de ouders. Maar die vonden het zo leuk dat ze er niks van zeiden. Weg oma/buurvouw.....
Bekenden
Maar we hebben het nu wel over mensen die we of in de buurt wonen. Een contactadvertentie is iets anders.
dat vind ik nu ook
wij hebben heel lieve buren, ook een soort opa en oma voor de hele buurt eigenlijk. Ze komen gerust kijken op de toneelvoorstelling van school, en hebben ook voor alle kinderen een aardigheidje voor de verjaardag en ze willen ook wel komen luisteren naar de blokfuituitvoering van X. of komen kijken op de korfbalwedstrijd van Y. (en er zijn véél buurkinderen). Ze zijn heel speciaal, die buren, maar ze winnen het toch niet van de echte opa en oma. Ook al zijn die niet zo betrokken.
En een contactadvertentie is zo, ik weet niet.... officieel. Dan maak je wereldkundig dat je wat mist (dat wat er wel is, voldoet niet). Als je ontevreden bent over je huwelijk plaats je toch ook niet een contactadvertentie, denk ik dan maar.... het zou tenminste wel netjes zijn om eerst te scheiden voor je dat doet 
Sjeu van opa en oma
is dat ze papa of mama nog als kind hebben gemaakt, dat ze daar anekdotes over kunnen opdissen, dat er misschien nog aftands speelgoed van papa op zolder meestaat, zodat ze kunnen spelen met papa's speelgoed van vroeger, dat papa zich bij opa en oma vol overgave op de eiereetwedstrijd stortte waardoor wij dat nu ook doen met Pasen. Dat kan een lieve buurvrouw niet bieden.
Voor mijn kinderen was dit genoeg om een hechte band te hebben met opa en oma.
Nep oma's en opa's
Nep oma's en opa's kunnen een hele leuke toevoeging zijn in het leven van een kind. Ik had zelf altijd een hele goede band met mijn opa's en oma's maar ook met verschillende oudtantes en vriendinnen van mijn oma's.
Mijn eigen kinderen hebben hun grootmoeder aan vaders kant jong verloren maar hun andere oma leeft nog. Oma is voor hun ook heel belangrijk. Daarnaast hebben zij ook andere oudere mensen in hun leven (gehad) zoals bijvoorbeeld een lieve oudtante van mijn man en een buurvrouw.
Dat zijn niet allemaal perse surrogaat opa's en oma's maar wel oudere mensen die een positieve rol in het leven van mijn kinderen spelen.
Misschien omdat mijn eigen grootouders altijd een enorm grote rol hebben gespeeld in het leven van mijn kinderen vind ik het grootouders wel degelijk van een enorme waarde. Als de grootouders geen grote rol in het leven van je kinderen willen spelen is het heel fijn als er een (oud) tante of buurvrouw of kennis die dat wel wil doen.
papa's speelgoed
Apart dat dat bijdraagt aan een band. Bij ons kwam oma vaak 'speelgoed van papa' aandragen, maar de kinderen boeide het geen zier.
Man trouwens ook niet. Ik vond laatst nog in een kastje een oud horloge met een briefje van zijn moeder erbij dat het zo leuk was dat het horloge van zijn opa was geweest en dat hij het aan zijn zoon moest geven. Ik schat de kans heel klein in. Het was niet een kastje waar hij het bewust in had weggelegd.
#35 sjeu van opa's en oma's
Kenfan ik snap wat je bedoelt maar als opa's en oma's dat nou niet hebben?
Die van mijn kinderen hebben ons ouders als kind gekend en toch weet de niet betrokken set grootouders niets te vertellen over hun kind toen het jong was. Wel over de meester van hun kind die naar goed katholiek gebruik nog tikken met een lineaal uitdeelde als er met de linkerhand geschreven dreigde te worden maar niets over kind zelf hoe het daar mee omging. Niet over hoe kind leerde fietsen met vallen en opstaan maar wel over de buurvrouw die boos was als er bij jet banden plakken een radiootje aan stond in de tuin. Speelgoed van vroeger was er nauwelijks meer.
Opa en oma vertellen ook geen verhalen over vroeger, hoe je leefde zonder wasmachine en tv, dat bijna niemand telefoon had en dat je soms bij iemand in de straat tv mocht kijken als je een bijdrage gaf voor kijk en luistergeld.
Daar hadden wij die derde oma voor, die vertelde over vroeger en de kinderen hingen aan haar lippen. Dat konden en kunnen de echte opa en oma niet bieden.
Symbolische waarde
Dat aftandse speelgoed is schakel met een gedeeld verleden. Ik denk mijn kinderen er wel naar grepen omdat de verhoudingen in de familie warm en liefdevol zijn. Ondanks dat de kinderen toen ze klein waren opa en oma maar een paar keer per jaar zagen. Die woonden ver weg, en hadden zolang ze nog vitaal waren zelf een leven met eigen vrienden en kennissen in de buurt.
Dat zal anders liggen bij een slechte relatie. Dan wend je een onbeholpen blijk van te late ouderliefde aan voor een schimpende reactie op een forum uit. De kille onverzoenlijkheid die daar in doorklonk vond ik dan weer apart, maar er zal ongetwijfeld een hele historie achtersteken
Het is fijn als voor anderen wel werkt, ik ben niet in de wieg gelegd voor voor surrogaatopa's en oma's. Dat zou voor mij persoonlijk te gekunsteld overkomen. Wat er niet is, dat is er niet. Bij een voortijdig verlies van ouders of grootouders is dat verdrietig, maar hopelijk staan er dan weer genoeg andere dingen tegenover die het leven wel leuk lijken
opa's en oma's tonen betrokkenheid verschillend
Hier ook grote verschillen in tonen betrokkenheid. Alles woont ver weg.
De ene opa en oma kwamen nooit naar afzwemmen/vierdaagselopen/voorstellingen/wedstrijden, de anderen wilden graag overal bij zijn.
Bij logeerpartijtjes met de ene opa en oma vermaakten ze zich in en rond het huis, terwijl opa voetbal keek en oma het huishouden en koken bezig was, met de andere opa en oma hadden ze tijdens logeerpartijtjes regelmatig een uitstapje (pretpark/museum/dierentuin).
De ene opa en oma geven met de verjaardag een boek of een doosje lego of playmobil, de andere opa en oma een televisie of een computer.
Uiteindelijk zegt dat gelukkig helemaal niets over hoe betrokken de opa's en oma's zich voelen, en zeker ook niets over hoe de kinderen de betrokkenheid ervaren. De opa en oma die nooit kwamen zijn wel heel betrokken maar kiezen er heel bewust voor om ook te investeren in hun eigen contacten, en hun leven niet "via ons gezin" te leven. Ik vond dat persoonlijk prettiger dan de overenthousiaste opa en oma. En een nieuwe spelcomputer is hartstikke leuk als je 12 bent, maar gelukkig weet dat kind ook wel dat het eigenlijk een buitenproportioneel kado is en dat hij niet kan verwachten dat de andere opa en oma ook zoiets doen. Gelukkig. Kind waardeert er de andere opa en oma niet minder om. En nu onze kinderen ver in de puberteit zitten, is het contact vanuit de kinderen even goed met beide partijen. Daar hebben wij als ouders ook een rol in gehad, door positief te praten over beide stellen opa's en oma's en de positieve kanten van elke beslissing te benoemen.
Bottomline: hoe weet je zo zeker dat deze opa en oma niet betrokken zijn ? En waarom wil je dat ze hun betrokkenheid uiten met uiterlijk vertoon of fysieke aanwezigheid? Ze kunnen zich toch gewoon stilletjes betrokken voelen? En ik denk dat je zelf, met jouw houding ten opzichte van dit, ook je dochter beïnvloedt. Als jij het positief benadert, zal jouw dochter dit ook meer zo ervaren. Maar wie weet is het kwaad al geschied, en is haar beeld niet meer bij te stellen.
