Frustratie over het huishouden
Mijn man heeft 2 maanden lang maar 1 dag vrij gehad per 7 dagen. In deze 2 maanden deed ik alles in het huishouden. We hebben ook nog een baby. Zelf werk ik 3 dagen in de week maar maak dan wel lange dagen.
Nu heeft mijn man een ander rooster sinds 3 weken. Echter lijkt hij gewend te zijn geraakt aan het feit dat ik alles deed. Ik begrijp dat hij nu wil genieten van zijn vrije tijd na al dat vele werken. Ik respecteer hem daar ook voor. Maar het huishouden is ook gewoon zwaar.
Net kreeg ik de opmerking of ik wat gebruikte wattenschijfjes gelijk weg wilde gooien, deze lagen er van sochtends tot savonds. Ik vroeg of hij zijn vuile kleding gewoon in de wasmand wilde doen in plaats van ernaast. En zei dat ik ook gewoon zijn kleding voor hem in de wasmand doe en zijn rommel opruim. Niet alleen mijn rommel. Hij zei daar helemaal niks op. Lachtte alleen een beetje schofferend. Vanmiddag vroeg ik of hij wilde stofzuigen maar heeft ie niet gedaan.
Voor hij zoveel werkte deden we het echt 50 50 dus ik vind dit zo jammer. Maak ik me te druk? Komt het vanzelf wel goed? Heeft hij gewoon even rust en ontspanning nodig? Misschien komt het aanstellerig over maar dit is een pijn-punt geweest eerder in de relatie.
Ben je al met hem gaan zitten om het er even over te hebben? Je kunt het ons vragen maar veel beter vertel je je man hoe je je er over voelt. Is waarschijnlijk veel effectiever!
niet gaan jij-bakken en zéker niet te lang deze frustraties laten oplopen. Vanavond nog praten samen!
Ik zou er met hem over gaan praten. Dat lost meer op dan stekelige opmerkingen naar elkaar maken.
Tijd om even wat tijd voor elkaar te maken in plaats van tegen elkaar te katten!
Jullie hebben allebei zware maanden gehad, het een is niet zwaarder dan het ander. Dus vier vanavond dat het leven weer een beetje beter wordt nu. Even de boel de boel laten, en gewoon genieten van elkaar.
En dan op een rustig moment bespreken hoe je weer in de modus van voor die drukke tijd kunt komen. Misschien werkt een concrete taakverdeling. Of misschien besluiten jullie een huishoudelijke hulp in te schakelen. Of je verlaagt je vuiltolerantiegrens een beetje. Maakt niet uit wat en hoe, maar zorg dat je niet in een soort loopgravenoorlog terecht komt.
Even een tip: laat je man een tijdje voor het huishouden zorgen, inclusief baby, dan ziet hij hoeveel werk dat is. Mijn man heeft een paar jaar terug een jaar lang ver weg gewerkt en daarvoor zat hij doordeweeks in een appartement in een andere stad. Daar moest hij dus voor zichzelf zorgen. Pas toen realiseerde hij zich hoeveel werk het huishouden is. En dan had hij nog niet eens de kinderen en de hond daar...! Sinds die tijd zijn de taken veel eerlijker verdeeld hier in huis. En waardeert hij mij met terugwerkende kracht.
" Misschien werkt een concrete taakverdeling. Of misschien besluiten jullie een huishoudelijke hulp in te schakelen"
Niet of, maar en. De meeste mensen hebben niet het geld om de huishoudelijke hulp alles te laten overnemen. Er blijft dus nog genoeg over dat je zelf moet doen, en dan moet er zeker ook gesproken worden over de verdeling daarvan. Ik bedoel maar: denk niet dat de ergernissen weg zijn als er huishoudelijke hulp wordt ingeschakeld.
Ik werk 32 uur mijn man 36 uur, in de vakanties werk ik 27 uur en mijn man 24 uur. In de vakanties verwacht ik dus dat mijn man iets meer huishouden doet als ikzelf en buiten de vakanties neem ik meer huishoudelijk werk op me.
Ala jouw man zijn nieuwe rooster 5 dagen werk inhoud en de jouwe 3 heb je dus 2 hele werkdagen aan extra tijd voor zaken als huishouden. Als je dat in het huishouden steekt en je hebt tekort tijd vraag je of je man samen met jou de rest van het huishouden wil verdelen. Maar je eigen vuile was in de mand doen heeft hier niets mee te maken maar heeft met fatsoen te maken met zoals wattenschijfjes laten rondslingeren met fatsoen te maken heeft.
Bedankt allemaal voor de reacties en de spiegel! We hebben het er samen kort over gehad en heb ook aangegeven dat ik het weer eerlijk wil verdelen nu hij vaker (2 dagen werken, 2 dagen vrij) thuis is. Hij zei, okee, is goed. Super fijn gecommuniceerd dus. Mijn angst voor ruzie was dus ongegrond. 
Vandaag heb ik de boel lekker de boel gelaten en ervoor gekozen uitgebreid te koken en veel met mijn zoontje te spelen en te knuffelen. Aan het eind van de dag hebben we samen opgeruimd en heeft hij de zorg voor de baby overgenomen. Lijkt erop dat het patroon van vroeger doorbroken is! 😊
Jonagold schreef op 09-05-2022 om 10:49:
Tijd om even wat tijd voor elkaar te maken in plaats van tegen elkaar te katten!
Jullie hebben allebei zware maanden gehad, het een is niet zwaarder dan het ander. Dus vier vanavond dat het leven weer een beetje beter wordt nu. Even de boel de boel laten, en gewoon genieten van elkaar.
En dan op een rustig moment bespreken hoe je weer in de modus van voor die drukke tijd kunt komen. Misschien werkt een concrete taakverdeling. Of misschien besluiten jullie een huishoudelijke hulp in te schakelen. Of je verlaagt je vuiltolerantiegrens een beetje. Maakt niet uit wat en hoe, maar zorg dat je niet in een soort loopgravenoorlog terecht komt.
Even een tip: laat je man een tijdje voor het huishouden zorgen, inclusief baby, dan ziet hij hoeveel werk dat is. Mijn man heeft een paar jaar terug een jaar lang ver weg gewerkt en daarvoor zat hij doordeweeks in een appartement in een andere stad. Daar moest hij dus voor zichzelf zorgen. Pas toen realiseerde hij zich hoeveel werk het huishouden is. En dan had hij nog niet eens de kinderen en de hond daar...! Sinds die tijd zijn de taken veel eerlijker verdeeld hier in huis. En waardeert hij mij met terugwerkende kracht.
Dankjewel, heb veel aan je reactie gehad ❤
Fijn! Hoop dat jullie elkaar weer gevonden hebben/kunnen vinden. Een relatie blijft continu werken, oog houden voor elkaar. En daar hoort bij dat je elkaar vertelt hoe je je voelt en wat je van de ander nodig hebt. Open en oprecht, en niet via passief agressief gedrag. En dat vraagt soms dat je je (heel) kwetsbaar op moet stellen. Zolang je dat allebei kunt en doet, en ook echt naar de ander luistert, kom je er samen wel!
Jonagold schreef op 10-05-2022 om 10:42:
Fijn! Hoop dat jullie elkaar weer gevonden hebben/kunnen vinden. Een relatie blijft continu werken, oog houden voor elkaar. En daar hoort bij dat je elkaar vertelt hoe je je voelt en wat je van de ander nodig hebt. Open en oprecht, en niet via passief agressief gedrag. En dat vraagt soms dat je je (heel) kwetsbaar op moet stellen. Zolang je dat allebei kunt en doet, en ook echt naar de ander luistert, kom je er samen wel!
❤❤ Inderdaad. Volgende week gaan we lekker op vakantie met zijn drietjes. Even quality time.
