Financiën
Mijn vriend en ik hebben een lat relatie. Wij willen wel graag samen wonen in de toekomst. Hij het liefst nu al en ik wil nog even wachten. Nu is het zo dat mijn vriend voornamelijk bij mij is. Zijn huisje is erg klein en niet zo comfortabel als bij mij. Ook is het de bedoeling bij samenwonen dat hij hier intrekt. Hij heeft de sleutel van mijn huis, ik niet van de zijne. Sowieso is hij er op zondag en maandag en vaak woensdag en of vrijdag. 9 van de 10 keer zorg ik voor het eten en betaal ik de boodschappen. Heel af en toe als hij eerder thuis is haalt hij boodschappen voor het avond eten en kookt hij. Nu gaat het mij een beetje tegenstaan dat alle kosten voor mijn rekening komen. Hij douched bij mij, gebruikt mijn schampoo en ik doe zijn was etc en merendeel betaal ik de boodschappen en dus ook zijn biertjes. Ik heb wel eens aangegeven dat ik wil dat hij meer bijdraagt. Bijvb standaart hij zondag de maaltijd en ik maandag. Maar daar is niks van terecht gekomen. Hij zegt dat hii ook al veel benzine kwijt is door elke keer naar mij te komen. Het is niet zo dat ik niet bij hem thuis wil komen maar voel me er minder thuis, niet echt gezellig en klein en primitief echt een mannenhuis. Ook deelt hij zijn bed nog met zijn zoon ivm gebrek aan kamers dus als we een dag samen zijn en zijn kleine is er moet ik altijd s'avonds naar huis en als ik een keer blijf slapen lig ik op de plek van zijn zoon wat ook niet heel fijn voelt. Ik weet niet zo goed waar ik goed aan doe. Mag ik verwachten dat hij meer bijdraagt of vinden jullie het terecht dat ik bijna alles betaal omdat hij veel geld kwijt is aan bezine. Hoe zijn bij jullie de afspraken in een lat of gewone relatie.
Kijk maar uit
Ik zou pas met deze meneer gaan samenwonen als jullie qua financiën op een lijn zitten. Het komt nu op me over dat hij zich wel heel makkelijk laat onderhouden.
Mijn vriend en ik latten ook en zijn altijd in zijn huis samen. Eenmaal per week haal ik boodschappen voor het eten, de rest van de tijd doet hij dat (komt logistiek beter uit). Shampoo en dergelijke bestelt hij bij de grote boodschappen, net als bijv de wijn die ik meestal drink en mijn ontbijtspulletjes. Ik kook meestal. We doen wel gewoon onze eigen was in ons eigen huis.
Over de gehele linie betaal ik minder. Daar hebben we het wel eens over gehad maar hij vindt het prima zo omdat hij veel meer verdient.
Hier
Wij latten ook en zijn ongeveer de helft van de week samen. We hebben aan het begin van deze constructie een gezamenlijke rekening geopend. Daar storten we allebei maandelijks een vast bedrag op en gebruiken dat geld voor gezamenlijke zaken. Bv boodschappen als we samen eten, benzine als we ergens samen heen gaan, bioscoopkaartjes, uit eten etc. . Soms trakteren we elkaar ergens op en gaat het niet van die rekening. Voor ons werkt het heel goed. Misschien voor jullie ook een oplossing?
noomie 34
Dan zou ik toch eens met hem rond de tafel gaan zitten om spijkers met koppen te slaan. Hij heeft natuurlijk een punt dat hij meer reiskosten kwijt is als hij steeds naar jou gaat en jij niet naar hem. Maar het loont de moeite om dan toch eens een beetje die kosten tegen elkaar af te wegen om tot een modus te komen.
Ik weet natuurlijk niet exact hoeveel kilometers hij maakt, maar het zou best kunnen dat hij gelijk heeft en het ongeveer tegen elkaar weg te strepen valt.
Hoe zit het met inkomsten? Ik vind dat dat ook een beetje mee mag wegen. Verdient hij meer dan jij, is het niet zo raar dat hij ook wat ruimer bijdraagt. Of andersom. Werk jij meer dan hij, dan zou het ook navenant moeten zijn aan de hoeveelheid werk die je thuis doet. Of andersom, als jij veel tijd hebt, is het niet gek dat jij wat meer doet, ook al woon je niet samen.
Maar het is niet het enige.
- je benoemt niet voor niets dat hij wel een sleutel van jou heeft en jij niet van hem. Wat is jouw gevoel daarbij?
- Tussen de regels door lees ik ook dat hij zich heerlijk door jou laat verzorgen bij jouw thuis. De was, boodschapjes, koken. Hoe voelt dat voor jou?
Tante sidonia
Dank voor je reactie. Het zou idd een goed plan zijn alles naast elkaar te leggen en te kijken wat zijn en mijn kosten zijn. Misschien is het gewoon een principe kwestie en komt het ook door dat ik hem te veel verzorgd/verwend heb en dat me dat nu tegen gaat staan. Maar net als bier wat il voor hem aanschaf (ik drink geen bier) is best prijzig en ik vind het zonde van mijn geld.
En je benoemt het hebben van de sleutel, voor mij voelt dat toch een stukje als je welkom voelen en vertrouwen. Vanaf dag 1 (nu ruim 2 jaar geleden) heeft hij een slwutel en is hij altijd welkom en gaat hij naar mijn huis als ik nog ben werken of naar school ben. Andersom heb ik het meerdere malen voor gesteld zodat ik uit mijn werk zijn katten eten ga geven zodat hij niet eerst nog langs huis hoeft en we dus eerder kunnen avond eten dan zegt hij dat hij het liever zelf doet of zegt hij lief bedoeld en daarna klaar.
hoe voelt het
voor jou als je thuiskomt van je werk en hij al in je huis is? Zorgt hij dan ook voor het avondeten zodat je alleen maar hoeft aan te schuiven of moet je dan zelf nog aan de slag in de keuken? Dat laatste zou mij wel irriteren, denk ik zo.
De oplossing die Swaen aandraagt, vind ik wel een goede overigens.
gevoel
Over zijn huissleutel schrijf je: "Andersom heb ik het meerdere malen voor gesteld zodat ik uit mijn werk zijn katten eten ga geven zodat hij niet eerst nog langs huis hoeft en we dus eerder kunnen avond eten dan zegt hij dat hij het liever zelf doet of zegt hij lief bedoeld en daarna klaar."
Hoe voelt dat voor jou? Hij wel jouw sleutel, jij niet zijn sleutel?
Overigens, als je vraagt om de sleutel om de katten eten te geven, kan ik me voorstellen dat hij zet "hoeft niet", want dat hoeft voor hem niet.
Als jij het gevoelsmatig fijn zou vinden ook zijn huissleutel te hebben, dan zou ik dat gewoon aangeven. Dat je het gewoon fijn vind ook zijn sleutel te hebben. Als blijk van vertrouwen en gelijkwaardigheid.
Goede kans dat hij je dan wel een sleutel geeft. En zo niet.... dan ben ik wel benieuwd wat voor argument hij geeft.
En Swaens suggestie zou ik ook bespreken. En de kosten van benzin le zou ik ook verdisconteren. De vraag is overigens of jullie inkomen gelijkwaardig is. Bij grote verschillen zou ik wel geneigd zijn dat degene die veel meer verdiend ook wel meer in de pot kan doen. Zeker als er anders voor de minstverdienende teveel geld uitgegeven wordt, omdat de meestverdienende misschien wat royaler uitgeeft.
kosten verdelen
Wij latten ook. Ik ben veel vaker bij mijn vriend dan hij bij mij. Wij verdelen de kosten "ongeveer". Dus hij betaalt een etentje, ik doe de boodschappen, hij betaalt de benzine, ik de lunch als we ergens eten etc. We hebben geen idee wie er beter af is. Dat is bij ons ook niet zo'n punt omdat we allebei een goed salaris hebben en het makkelijk kunnen betalen. Als we op vakantie gaan delen we wel de kosten, maar dat gaat ook makkelijk. Gewoon aan eind kijken hoeveel er gepind is en hoeveel creditcard.
Overigens had ik tijdens mijn huwelijk een soortgelijke financiele verdeling. Die gemeenschappelijke rekening was er na 20 jaar nog niet. Ik en ex hebben de nodige ruzies gehad, maar nooit over geld.
