Ex ligt dwars
Sinds een maand of twee heb ik een relatie met een heel leuke man. Eigenlijk moet ik zeggen opnieuw een relatie. 20 jaar geleden waren we ook samen. Toen hadden we beiden nog geen kinderen. De relatie ging voorbij en we leefden allebei een ander leven.
Ik ben al 11 jaar single. Hij nu pas een maand of 5. Ik heb een kind van 11 en hij 2 kinderen van 5 en 7.
we wonen een uur bij elkaar vandaan. Ik heb mijn kind bijna 7 dagen in de week bij me. Hij zijn kinderen 4 dagen per week. We hebben besloten voorlopig zijn kinderen er buiten te houden omdat alles nog zo vers is voor ze.
we zijn heel erg gek op elkaar en zouden het liefst zoveel mogelijk samen zijn. Nu hebben we als enige optie de dinsdag en woensdag. Prima...we bouwen nog op.
Maar nu past zijn ex om de haverklap de omgang aan. Ze wijzigt dagen, belt ineens dat ze geen tijd heeft of belt ineens midden op de dag dat hij de kinderen moet ophalen. Ze blokkeert eigenlijk elke mogelijkheid voor hem een nieuw leven op te bouwen. Ze communiceren niet en zij bepaald alles hoe het haar uitkomt. Hij gaat er grotendeels in mee omdat zij in de horeca werkt en dus 7 dagen per week aan het werk is. Zelfs als de kinderen bij haar zijn is ze niet echt bij ze.
Ik begrijp dat hij er voor zijn kinderen moet zijn aangezien in mijn ogen zij een waardeloze moeder is. Ze is niet echt liefdevol. Zo heeft ze hooguit de kinderen in al de jaren 2 keer in bed gelegd. Bovendien snap ik niet dat een moeder die haar kinderen 4 dagen niet heeft gezien opbelt en zegt dat ze de drie dagen die zij zou nemen afzegt omdat ze geen tijd heeft.
Maar ik vraag me wel af of ik op deze manier iets met hem kan opbouwen. Natuurlijk moet ik geduld hebben en zal ik hem meer zien als de kinderen erbij betrokken worden. Maar ik voorzie ook problemen. Zij is heel controlerend. In de relatie hield ze hem constant in de gaten en snuffelde in zijn spullen en emails. Er was veel ruzie en ze had losse handjes. Hij denkt dat ze het wel gaat accepteren maar ik denk dat hij naïef is daarin.
Ben ik gek dat ik hieraan begin of overwint liefde alles?
Je vindt haar een waardeloze moeder, ze bemoeit zich met alles, ze heeft haar kinderen nog maar 2x in bed gelegd. Heeft je vriend er niks over te zeggen? Het is zíjn ex, niet de jouwe. Met zulke oordelen door jou voorzie ik ook grote problemen.
Hij is pas 5 maanden weg bij zijn ex. Het gaat echt nog wel even duren voordat iedereen zijn plaats heeft gevonden in de nieuwe situatie. Hou je intussen maar even op de achtergrond en laat hem zelf uitvogelen hoe het moet met zijn ex. Ook als hij zich bij jou negatief uitlaat over haar.
Wat maakt dat jij zo veroordelend bent naar de moeder? Het is niet aan jou. Als je na 2 maanden al zo in deze relatie staat zou ik er echt snel mee mee stoppen. Hiermee veroorzaak je vermoedelijk oorlog en verdriet.
En ja, een relatie met iemand die al kinderen heeft is ingewikkeld. In de orde van belangrijkheid sta je vaak achteraan, althans zo voelt het aan. Niet de makkelijkste keus qua relatie. Vraag jezelf af of je dat wil voor jezelf en kunt opbrengen.
Ik denk liefde wel overwint. Zou indd zou min mogelijk bemoeien anders wordt jou dalijk verweten door de ex en je nieuwe vriend. Je moet elkaar leven leuker maken, niet moeilijker. Kijk eerst even aan en als echt iets is wat je consequent stoort. Zou er op rustig moment met hem over praten hoe op te lossen en wat hij ervan vind. Zonder dit in te vullen. Miss kijken een vaste dag samen heb dat ze ander vangnet heeft voor de kids. Maar het is natuurlijk fijnste als ze of bij de vader of moeder zijn. Verder veel liefde en geluk gewenst je heb verdiend na zoveel jaar en wat mooi met oude liefde nu weer samen te kunnen zijn.
In feite ben jij geen partij inzake de kinderen en hoef jij niks met de moeder van de kinderen te maken te hebben. Ik snap dat het heel vervelend is, maar je vriend en zijn ex moeten tot een goede omgangsregeling proberen te komen en die beide naleven en dat ook van elkaar verwachten. Dus als zij op haar dagen niet thuis kan zijn, moet ze oppas regelen. Dat is haar pakkie-an. Niet dat van jouw vriend. Maar als hij dan toch de kinderen neemt is dat zijn keuze en heb je dat te respecteren. Neem de tijd en geef de andere partijen ook tijd. En ga niet stoken in de relatie tussen twee ex-partners, dat is voor niemand fijn en zeker voor die kinderen niet.
Blijkbaar is er een andere regeling. Het horecawerk van moeder is onregelmatig, dat kan knap lastig zijn als je ook voor de kinderen zorgt. Dan wil vader blijkbaar liever zelf voor de kinderen zorgen dan dat moeder opvang moet regelen. Het is nog maar 5 maanden en dat kan nogal wennen zijn.
Inderdaad, daar ga jij niet over, dat zullen ze zelf uit moeten puzzelen. En als jij daar geen toekomst in ziet is het aan jou.
Maar je kunt dit ook rustig even aankijken. Wat is nou 5 maanden? En steun je partner want het zal voor hem ook echt zoeken zijn en als jij dan ook aan hem gaat 'hangen' wordt het er niet leuker op. Laat het los.
En je partner doet dit voor zijn kinderen, prima vader lijkt mij zo. Hij neemt tenminste zijn verantwoordelijkheid. En dat zegt nog niets over zijn exvrouw.
Er zijn al veel verstandige dingen gezegd. Nog 2 tips van mij:
Oordeel niet over de ex van je nieuwe vriend.
Laat aan je vriend hoe zij samen de kinderen opvangen en sta daar los van en oordeel daar ook vooral niet over.
Jouw mening over zijn ex is waarschijnlijk gebaseerd op zijn negatieve verhalen. Wie ben jij om zo over haar te oordelen als je haar niet kent? Ze was voor hem wel goed genoeg om kinderen mee te krijgen, dus ik zou maar wat positiever over haar gaan denken en misschien moet je je vriend vragen om op te houden met klagen over zijn ex. Hij kan beter zijn energie steken in een goede omgangsregeling en goede afspraken.
Anoniemer schreef op 08-06-2021 om 18:55:
Je vindt haar een waardeloze moeder, ze bemoeit zich met alles, ze heeft haar kinderen nog maar 2x in bed gelegd. Heeft je vriend er niks over te zeggen? Het is zíjn ex, niet de jouwe. Met zulke oordelen door jou voorzie ik ook grote problemen.
Hij is pas 5 maanden weg bij zijn ex. Het gaat echt nog wel even duren voordat iedereen zijn plaats heeft gevonden in de nieuwe situatie. Hou je intussen maar even op de achtergrond en laat hem zelf uitvogelen hoe het moet met zijn ex. Ook als hij zich bij jou negatief uitlaat over haar.
Dit zijn de dingen die hij mij verteld. Niet zozeer omdat ie zich graag negatief uitlaat maar omdat hij er echt mee zit. Ik zie dat het hem pijn doet en ik zie hoe hij zijn best doet zo goed mogelijk met de situatie om te gaan. Dit is overigens ook de reden dat hij zijn kinderen 4 en soms 5 dagen per week bij zich heeft. Ik luister wel naar hem maar vertel hem zo min mogelijk mijn eigen mening omdat ik ook vind dat het mijn plaats niet is om me ermee te bemoeien. Enige waar ik mij zorgen om maak is dat hij denkt dat het wel goed komt. Ik vraag me dat af. Vooral omdat zij ook al heeft aangegeven dat hij niet met een nieuwe relatie hoeft te beginnen omdat ze niet wil dat een andere vrouw zich met haar kinderen bemoeit. Daarop volgend heeft ze gezegd dat hij dan maar zijn gezag moet intrekken.
Ik vrees dus voor haar reactie als ze weet dat hij een nieuwe relatie heeft. Ben vooral bang dat hij het gevoel krijgt klem te zitten tussen haar en mij of dat ze de kinderen gebruikt om hem onder druk te zetten. Als dat gebeurt zal ik de eerste zijn die ermee stopt. Want kinderen mogen hier nooit onder lijden.
Libertine schreef op 08-06-2021 om 20:41:
Wat maakt dat jij zo veroordelend bent naar de moeder? Het is niet aan jou. Als je na 2 maanden al zo in deze relatie staat zou ik er echt snel mee mee stoppen. Hiermee veroorzaak je vermoedelijk oorlog en verdriet.
En ja, een relatie met iemand die al kinderen heeft is ingewikkeld. In de orde van belangrijkheid sta je vaak achteraan, althans zo voelt het aan. Niet de makkelijkste keus qua relatie. Vraag jezelf af of je dat wil voor jezelf en kunt opbrengen.
mijn oordeel is puur gebasseerd op wat hij mij verteld en wat ik zie gebeuren. Een moeder die dreigt de kinderen uit de auto te gooien op de snelweg, een moeder die haar oudste kind totaal aframmeld om niets, een vrouw die het huis sloopt bij een woordenwisseling, een vrouw die dreigt kokend water over hem heen te gieten, een moeder die haar kinderen op school aflevert zonder eten en ga zo maar door. Vreselijk vind ik het...Ik ben zelf moeder en moet er niet aan denken dat ik zo met mijn kind omga. Ben ik dan veroordelend? Of een bezorgde moeder?
zeg ik er iets over tegen hem...Nee...dat is mijn plek niet en zeker niet na 2 maanden. Mijn zorg is dat ik vrees voor meer ellende als ze weet dat hij een nieuwe relatie heeft. Ze komt mij over als iemand die de kinderen zal inzetten om hem dwars te zitten. En ik wil niet dat hem en zijn kinderen dat overkomt. Vandaar dat ik vroeg moet ik hier aan beginnen en lost liefde alles op? Als hij en zijn kinderen hier straks onder lijden dan kies ik ervoor te stoppen ook al geef ik nog zoveel om hem want ik vrees dat liefde dan niet zal helpen.
Sandyy92 schreef op 08-06-2021 om 20:55:
Ik denk liefde wel overwint. Zou indd zou min mogelijk bemoeien anders wordt jou dalijk verweten door de ex en je nieuwe vriend. Je moet elkaar leven leuker maken, niet moeilijker. Kijk eerst even aan en als echt iets is wat je consequent stoort. Zou er op rustig moment met hem over praten hoe op te lossen en wat hij ervan vind. Zonder dit in te vullen. Miss kijken een vaste dag samen heb dat ze ander vangnet heeft voor de kids. Maar het is natuurlijk fijnste als ze of bij de vader of moeder zijn. Verder veel liefde en geluk gewenst je heb verdiend na zoveel jaar en wat mooi met oude liefde nu weer samen te kunnen zijn.
ik bemoei me er zeker niet mee. Vandaag werd hij bij me weggerukt omdat ze ineens besloot dat de kinderen bij hem moesten zijn. Ik heb hem gezegd dat ik hem niks kwalijk neem en dat ik het begrijp en dat we nog genoeg tijd samen zullen hebben. Wel gezegd dat ik het jammer vond dat de dag zo liep omdat ik graag bij hem ben.
Het is niet dat het me stoort meer dat ik zorg heb of hij niet te naïef is over de toekomst. Hij heeft nog heel erg een roze bril op. Zijn ex heeft letterlijk gezegd dat als hij een nieuwe relatie start ze niet wil dat die vrouw zich met haar kinderen bemoeit. En dat hij dan het gezag moet intrekken. Ze weet nog niet dat hij al een nieuwe relatie heeft. Ik maak me zorgen om haar reactie naar hem toe en wil niet dat zijn kinderen dadelijk slachtoffer worden van haar gedrag. Als het door mij komt dan kan ik niet anders dan ermee stoppen. Liever ik pijn dan hij en zijn kinderen pijn.
Ik ben 46 en hij is 45. Je zou toch denken dat we allemaal volwassenen zijn en dat ik over dit soort zaken me geen zorgen zou moeten maken. Wellicht komt dat omdat ik en mijn ex een heel ander soort relatie hebben. Wij hebben altijd ons kind voorop gezet en zijn als vrienden uit elkaar gegaan. Voor mij is dit allemaal dus heel vreemd. Volwassen mensen die niet normaal met elkaar kunnen communiceren terwijl er kinderen in het spel zijn.
Ik hoop dat hij eruit komt met haar. Het is in ieder geval niet aan mij. Ik kan niet meer doen dan me zoveel mogelijk op de achtergrond houden en hopen op het beste.
MamaE schreef op 08-06-2021 om 21:26:
In feite ben jij geen partij inzake de kinderen en hoef jij niks met de moeder van de kinderen te maken te hebben. Ik snap dat het heel vervelend is, maar je vriend en zijn ex moeten tot een goede omgangsregeling proberen te komen en die beide naleven en dat ook van elkaar verwachten. Dus als zij op haar dagen niet thuis kan zijn, moet ze oppas regelen. Dat is haar pakkie-an. Niet dat van jouw vriend. Maar als hij dan toch de kinderen neemt is dat zijn keuze en heb je dat te respecteren. Neem de tijd en geef de andere partijen ook tijd. En ga niet stoken in de relatie tussen twee ex-partners, dat is voor niemand fijn en zeker voor die kinderen niet.
ik stook zeker niet en laat het bij hem. Zeg er niks over vandaar dat ik het hier neerpen omdat ik zeer zeker vind dat ik er geen partij in ben. Ik zat er gewoon mee in mijn maag omdat ik hem 2 weken niet heb gezien en vandaag weer wel en hij dus onverwachts een app kreeg dat hij zijn kinderen moest ophalen. Hij bleef vandaag voor het eerst eten. Was een beetje een vuurdoop voor ons omdat het samen was met mijn kind. Had net de pannen op het vuur en toen moest hij weg. Dat was niet de afspraak die hij met zijn ex had. Hij voelde zich schuldig en ik vond het vooral jammer maar begreep het wel. Heb er ook niks van gezegd behalve "volgende keer beter".
Het was alleen niet de eerste keer en het zal zeker niet de laatste keer zijn. Vrees alleen dat het erger wordt zodra ze weet dat hij een relatie heeft. Ze heeft namelijk al gezegd dat ze daar niet van gediend is en heeft laten weten de kinderen in te zetten in een strijd. Ik hoop dat het zover niet komt want dan trek ik me terug. Wil de laatste zijn die veroorzaakt dat er strijd ontstaat over de kinderen.
Dat laatste klinkt heel naar van de ex. Maar alsnog. Je vriend kan ook tegen ex zeggen 'sorry ik ben er vandaag niet omdat jij de kinderen zou hebben dus kan de kinderen niet ophalen.' Dat is op haar dagen haar verantwoordelijkheid. Dat hij er dan voor kiest ze toch op te halen is zijn keuze. Vervelend voor jou maar het is niet anders.
En 'hij moet zijn gezag intrekken' is volgens mij grote onzin. Dat kan zij helemaal niet bepalen. Dat zijn 'dreigementen' om te kunnen manipuleren. Hij heeft in principe gewoon recht op zijn kinderen (en zijn kinderen vooral ook op hem) en moet oplossingen vinden voor de tijd dat hij ze bij zich heeft. Maar zij kan hem niet dwingen ze op een bepaald moment op te halen als ze het in haar bol krijgt.
Hij kan er wel voor kiezen om in al die wensen mee te gaan, gewoon, omdat het verstandig is voor zijn kinderen en voor de band die hij met ze heeft. Maar het is een KEUS om iedere keer mee te gaan in haar eisen. Het kan handig zijn en goed uitkomen, maar hij kan er ook voor kiezen om op een bepaald moment te weigeren en haar te zeggen dat hij er niet op gerekend had en zij het zelf zal moeten oplossen.
Liefde kan veel overwinnen, ook tijd. De kinderen zijn jong, de relatie is jong, en bovenal de scheiding is heel vers. Om nu al conclusies te trekken over de moeder (van horen zeggen) is naar mijn mening veel te vroeg. Een scheiding hakt er behoorlijk in, bij elk gezinslid, maar dat is bekend.
Ik zou zeggen, laat het op zijn beloop en hou je niet bezig met zijn ex. Misschien zijn de gemoederen over een jaar wat bedaard en is er ruimte om jullie relatie verder vorm te geven.
