Eventjes graag jullie mening aub...

duizend omhelzingen

Ik geef je alle kracht die je nodig hebt, vlieg! Ga! Het is goed.

@ Doenja

Ik begrijp het en ik vind het heel erg voor jou.
Ik ben heel bang, maar ook 100% ongelukkig. Mijn ma heeft me net die laatste duw gegeven denk ik.
Het liefst zou ik op je aanbod willen ingaan.

Ga nu!

Je man is richting de dokter, je kunt nu je paspoort en belangrijke papieren bij elkaar pakken. Neem ook de foto-boeken mee en de onvervangbare dingen waarvan je bang bent dat hij ze kapot maakt. Koffer inpakken en gaan!
Je moeder staat achter je, je dochter kan mooi nog even wennen aan wonen bij oma en je man heeft het toch al over je als zijn 'ex'.
Het is genoeg geweest.

Titel en tekst verschillend

Ben je weg, of wil je weg? Ben je niet met je moeder meegegaan? Je moet weg zijn voor je man thuiskomt. Ga desnoods met je dochter ergens in een stad koffiedrinken en daar een plan maken voor de komende nacht. Neem geld op, zodat je overal contant kunt betalen!

ja ga alsjeblieft

Toen ik de titel van je bericht zag, schoten de tranen in mijn ogen. Toen ik het las, dacht ik hetzelfde als Kaaskopje: maar ben je nu weg? Grijp alles bij elkaar, neem contant geld op, neem contact met Doenja. Fijn dat je moeder achter je staat en tekenend dat je dochter dus al een stap verder is. Ik weet: je bent murw, maar haal het uit je tenen alsjeblieft, kies voor je dochter en je zelf

Reactie

Ik ben nog niet weg. Heb op een site wel een appartement gezien waar dochter en ik morgen naar gaan kijken. Zomaar weggaan en geld afhalen durf ik niet, de consequenties zullen te erg zijn, maar ik meen het,bij ben ermee bezig. Dochter zegt 'maar deze keer is het toch echt hè mama, laat je niet meer door hem overhalen'. Ze is zo sterk.
Maar nu zit ik te stressen voor zijn terugkomst van dokter...
Met mijn ma kon ik niet mee, aangezien ik maandag weer moet gaan werken.

consequenties

Maar hij zal ook uitfreaken als je morgen gaat, of over een week. En intussen word je steeds murwer. Je kan kan ook gaan en een welwillend briefje neerleggen: 'ik denk ddat we het eens zijn dat het zo niet gaat. Ik neem even een adempauze met dochter. Ik gun je alle goeds, gun ons alle drie alle goeds, daarom moest ik dit even doen.'

T kan nooit

Lees mijn bericht #558 nog eens door. T kan nooit. Nu moet je weer werken. Straks moet je dochter weer naar school. Er is altijd wat. Waarom meld je je niet ziek? Kun je nu al doen. Je bent ziek geworden in de vakantie en kunt maandag niet komen. Ga je echt zitten wachten tot je man je huid weer volscheld? Denk je echt dat je man de waarheid zegt als hij terug komt van de dokter? Denk je echt dat jij gaat toegeven dat er iets goed mis is met hem? Wacht daar dan niet op. Ga. Voor je eigen en je dochters veiligheid.

Pff

Ik kijk steeds weer, ga Nina, nu is hij weg. Je mag wel gewoon geld opnemen, het is ook jouw geld. Je mag je ziekmelden op je werk, dat is in deze situatie volkomen terecht. Stop met uitvluchten zoeken, jij zit in de stress hoe je man thuiskomt, hoe denk je dat je dochter zich voelt. Ga naar je moeder, voor haar.

Nu is echt het mooiste moment dat er ooit zal zijn

werk is niet belangrijk. Je kunt ook nog ziek melden. Ga nu. Nu.

Zet de koffers klaar, in de kast

Pak de onvervangbare dingen in, alles waarvan je bang bent dat hij het kapot zou kunnen maken en wat je niet kunt vervangen (kleren en speelgoed zijn vervangbaar!).
Zorg dat je je paspoort en bankpas bij je hebt of in de koffer hebt gestopt.
Zet de koffers in een kast waar hij normaal niet kijkt maar jij ze zo voor het grijpen hebt.
Breng je dochter naar oma zodat zij veilig is, gezellig een extra nachtje logeren.

Mocht het niet goed gaan, dan pak je je koffers en ga je per direct naar je moeder toe.
Morgen het appartement bekijken en zo snel mogelijk huren.
Op je werk kun je vertellen dat je bij je man bent weggegaan en dat je een langere reistijd hebt, da's gewoon crisis en dat doet niemand voor z'n lol. Goede kans dat ze het wel begrijpen en dat je kunt schipperen met beginnen en eindigen.

Weet ik

Ik weet wel dat het nooit een goed moment is, maar ik ben op dit moment echt lam.
Man kwam terug van dokter en hij zei dat dokter bevestigd dat met hem niets mis is, dus dat geeft me weer een slecht gevoel. Ik ben een leugenaar. Probeert een gesprek te hebben met dochter, maar ze wil niet, dat maakt hem triest, maar mij ook. Ik heb dit veroorzaakt. Hij huilde weer. En toch besef ik, het zal altijd zo zijn, wil ik dat? Nee.
Maar nu weggaan is echt geen oplossing, dan zullen de gevolgen niet te overzien zijn...

wat zijn die gevolgen dan?

En wat jammer dat je jezelf weer een schuldgevoel hebt laten aanpraten...

Dochter

Je laat je dochter keihard vallen als je nu niet doorzet. Lees je bericht eerder vandaag eens terug. Dat ze vroeg of je het nu echt gaat doorzetten, bijvoorbeeld.

Weet ik

Maar ik ben zo bang. Ik heb alles kapotgemaakt.
En wat die gevolgen zijn daarmee bedoel ik dat hij dan via de rechtbank zal werken en niet tussen ons 2 alles zal willen regelen.
Verdorie, wat ben ik bang.
De schaamte is enorm.
En dan denk ik 'is hij dan zo slecht'? Hij heeft ook goeie kanten, maar die negatieve kanten zijn zo verwoestend... Ik hou het niet meer...

Tempo

Je kunt de regie echt niet van Nina overnemen. Hoe graag je ook wil dat deze situatie zich oplost. Nina, haar dochter en haar man, leven de gevolgen van een breuk.

Ongepast vind ik dat om haar nu zo onder druk te zetten. En haar een schuldgevoel aan te praten als ze nu niet gaat.

Inderdaad

Inderdaad AnneJ, want het gaat echt niet...

Nee

Jij maakt dingen niet kapot. Hij maakt dingen kapot door te weigeren zijn eigen aandeel ergens in te zien, te verwachten dat alles zo gaat zoals hij wil, jou overal de schuld van te geven.

Misschien

Maar misschien is het ook zo. Misschien ben ik echt wel moeilijk.
En inderdaad, hij spreekt nergens van zijn schuld, alleen maar over die van ons...

Maar die dokter Nina,

wat die gezegd heeft, weet je dus niet. A. je man zal het naar zijn eigen denkkader omvormen B. ze zal zich op de vlakte houden want zij kan in één consult ook niet zien hoe het zit en C. ze is een medicus, geen psychiater, psycholoog of psychotherapeut.

Lieve Nina, het is jouw schuld niet. Je hoeft nu niet te gaan. Anne J heeft gelijk. Maar blijf vasthouden aan dit: je dochter wil weg, je moeder steunt je, hier zijn veel mensen die zien dat het gedrag van je man niet normaal is en hoe knijp je zit. En dat hij probeert jou bang te maken en schuldgevoel aan te praten.

Nogmaals: jij bent de normale van jullie twee, houd daar aan vast maar probeer hem niet te overtuigen. Integendeel: laat alles een beetje langs je koude kleren afglijden, geef wat ontwijkende antwoorden, ga veel uit huis met je dochter om in je eigen energie te blijven. Schrijf dingen voor jezelf van je af (en vernietig het desnoods daarna). Laat je niet tot ruzie verleiden. Werk aan jezelf en je dochter verwennen, sterker worden in je eigenheidsgevoel. Jij bent niet verantwoordelijk voor zijn leven

Hij is niet belangrijk

het Moment is nooit goed, dat klopt. En alle andere aannames die je doet zijn niet correct. Je kunt dit wel en als je gaat raak je je dochter niet kwijt. Je moeder geeft je gelijk en je meisje ook. Je man heeft het bij het verkeerde eind en zolang jij daar blijft geef je hem nog gelijk ook.

Hoeveel bevestiging heb je meer nodig? Ga. Nu. Je man is niet belangrijk, je dochter wel. En die help je alleen maar door nu je moeder te bellen en te gaan. Alles wat in je huis is, is vervangbaar. Behalve jezelf en je dochter en daar moet je nú voor gaan zorgen.

Ongelooflijk

Het is ongelooflijk met hoeveel jullie hier klaar zitten om me steeds weer te bevestigen, op te monteren. Aan jullie allemaal, een grote dankjewel.

even

Als je man instort of boos wordt omdat jij alleen maar een paar dagen naar je moeder gaat, dan is het toch niet goed met hem?

Je hoeft niet voor hem te denken.

Je moet wel voor je dochter zorgen.

Pak de belangrijkste spullen en ga "een paar dagen" naar je moeder. In elk geval tot maandag. Of langer als je ziek wordt....

Ga. En kijk hoe dat gaat. Even rust.

Echt dat overleeft hij.

Even adem in adem uit

Er zit wat in (van AnneJ) dat er teveel druk op Nina wordt uitgeoefend. Ook door mij. Ik vind sommige opmerkingen in dat kader ook echt niet prettig. Zoals dat Nina haar dochter keihard laat vallen. Alsof Nina zich al niet ellendig genoeg voelt.

Ik geloof dat dit een ontzettend moeilijke situatie voor haar is. Het zou heel goed kunnen dat ik exact net zo zou twijfelen, aan mezelf ook vooral. En dan helpt zoveel druk niet bepaald, dat verlamd haar van twee kanten. Onze (ik dus ook) kant en de kant van haar man. Ik vind het alleen niet ongepast. We kunnen haar niet letterlijk uit huis halen en wegbrengen, dus proberen we het met woorden te doen.
.

Nina

Als ik het mij goed herinner heeft je man geen contact meer met zijn familie. Ja toch? Kun je geen hulp uit die hoek krijgen? Slechter dan nu wordt het contact tussen je man en de familie niet, dus er kan nog wel wat bij.

Familie

Daar heeft hij inderdaad geen contact meer mee. Dat moet hem toch pijn doen dat ze hem allemaal dumpten. Raar dat je het zegt Kaaskopje, maar ik vroeg hem deze week ook of hij wou dat ik met zijn moeder of zus eens contact opnam. Maar hij werd boos en zei dat hij met hen niets meer te maken wilde hebben.

Hard

Hard, ja misschien wel. Maar ik vind de situatie ook zo keihard voor de dochter. Als je dit draadje terugleest, hoeveel keer heeft het kind dan al aangegeven dat ze dit echt niet meer wil en niet meer kan? En ze moet, want zij heeft geen keuze. Dus gaat ze zich snijden en misschien nog wel veel meer schadelijke dingen aandoen. Dat vind ik keihard.

Nina

Maar nu weggaan is echt geen oplossing, dan zullen de gevolgen niet te overzien zijn...

Dit schrijf je in #584. Denk je dat er ooit wel een goed moment komt? Hou je nog vast aan eind augustus?

Krisje

Daarmee bedoel ik dat ik vrees dat ik moet wachten tot het huis verkocht is...