dilemma vakantie-driehoeksverhouding
Ik zal de situatie proberen helder te schetsen. Velen van jullie zullen denk ik direct een oordeel over de keuzes die er gemaakt zijn, hebben, maar probeer AUB zonder oordeel naar mijn situatie te kijken.
Ik ben een weduwe van 55 jaar. Sinds 2 jaar ben ik weduwe. Sinds 3 kwart jaar ongeveer heb ik een man leren kennen waar ik een soort van verliefd op ben. Er is langzaam iets gegroeid tussen ons en voordat we echt een relatie met elkaar aangingen heeft hij al wel verteld dat hij getrouwd is. Zijn vrouw is echter gehandicapt en heeft geen seks, kan daar sinds enkele jaren ook niet van genieten. Ongeveer een jaar geleden, voor wij elkaar kenden heeft zij hem gezegd dat ze het niet erg zou vinden als hij wel iets met een andere vrouw had, voor de seks, zeg maar.
Hij zag dit eerst niet zitten en was niet direct op zoek naar iemand maar toen hij mij tegen kwam en verliefd op me werd is er toch langzaam maar zeker een verlangen gegroeid, waardoor we toch iets zijn begonnen, samen.
Zijn vrouw was al vrij snel op de hoogte, eigenlijk al voor we echt iets hadden. Zij bleef bij haar standpunt dat ze het niet erg vond hoewel ze het af en toe wel lastig vond te merken dat haar man, mijn vriend, wel echt gek op mij werd.
Zij had het eigenlijk bedoeld als vrouw voor de seks, maar het werd iets meer zeg maar. Ze staat er wel positief t.o. in die zin dat ze het soms moeilijk vindt maar hem er niet in wil tegen houden.
Na verloop van enkele weken hebben we ook kennis gemaakt en doen we steeds vaker ook dingen met zijn drieen.
Dat gaat eigenlijk best leuk, hoewel het voor ons alledrie soms wat ongemakkelijk voelt. Mijn vriend geeft aan zijn vrouw niet in de steek te zullen laten, zij is ook praktisch min of meer afhankelijk van hem in het dagelijks leven.
Nu hebben zij een plan om op vakantie te gaan. Dat is lastig; eigenlijk wil ik mijn vriend niet zo lang missen, hij mij ook niet, maar die vakantie was al geboekt, ook i.v.m. een rolstoelgeschikte omgeving, kan dat niet overal zo maar. Nu heeft zijn vrouw geopperd dat ik meega op vakantie, dat kan vrij probleemloos. Ik twijfel hierover omdat ik niet weet of het ondanks soms wat ongemakkelijkheid opweegt tegen toch bij mijn vriend te kunnen zijn. Het is een rare ongebruikelijke situatie en eigenlijk ook een beetje genant. Ik ben eigenlijk altijd erg tegen vreemdgaan geweest; maar hoe 'vreemd' is dit?
Och
Als niemand het een probleem vindt is dat er niet. Of heb je het gevoel dat zij zich onder druk gezet voelt?
Hoe lang duurt die vakantie?
Het maakt best verschil of het om een week gaat of om 3 weken.
Ongemakkelijk
op verschillende momenten noem je het zelfs nu al. En als ik daar verder over nadenk dan komt het volgende bij me op: hoe gemakkelijk of ongemakkelijk zou je je voelen (ten opzichte van jezelf, van zijn vrouw) als jouw vriend 's avonds eerst zijn vrouw een nachtzoen geeft, of haar wellicht in bed helpt en hij daarna samen met jou in bed kruipt?
Aagje
nee
Onder druk gezet is ze zeker niet. Het idee komt echt van haar. Mijn vriend is helemaal niet zo'n dominant figuur die alles naar zijn hand wil zetten. Hij is eerder wat gegeneerd met 'zijn' twee vrouwen.
Het is meer dat ik zelf niet goed weet of ik dat wel trek.
het is best dubbel namelijk. Aan een kant wil ik niet echt een vaste relatie omdat ik mijn man nog sterk in mijn hoofd heb zitten en een licht schuldgevoel zelfs heb door nu iets met mijn vriend te hebben. vandaar dat een beetje onzekere relatie als deze mij niet slecht uitkomt. Dat maakt dat ik af en toe ook even uit de buurt moet zijn van mijn vriend, hoe lief ik hem ook vind. Op zich is dat in de setting waar we zijn ook goed te doen, maar ik heb dan niet direct aanspraak op andere mensen.
Anderzijds vind ik het ook soms heel moeilijk niet het gevoel te hebben dat ik zijn nummer 1 ben, niet zijn enige echte. Daar heb ik soms last van maar nu, thuis, ben ik maar af en toe bij hem of bij hun en ga ik weer lekker naar mijn eigen toko als ik het even genoeg vind.
Ik zie ook wel dat zijn vrouw het soms lastig vind en vraag me af of dat niet dwars gaat zitten als we langere tijd achtereen bij elkaar zijn.
Eenmaal daar is het wat lastig eerder terug te gaan en brengt dat extra kosten mee.
Toch hebben wij het heel gezellig samen, zijn vrouw en ik ook met elkaar dus dat zijn best grote voordelen.
Daarnaast ben ik ook een beetje bang voor vooroordelen vanuit mijn omgeving, ik weet niet goed hoe ik dit moet uitleggen...
Er zijn wel mensen die al weten van mijn relatie, maar niet dat er ook nog een vrouw is.
Van mijn vriend vind ik het lief dat hij zijn vrouw niet in de steek wil laten terwijlik het tegelijkertijd soms ook reuze irritant vind dat hij rekening houdt met zijn vrouw. Heel egoistisch, ik weet het. En ben ik bang dat het toch wat kan wringen.
uh ja
Ik ben er niet bij maar dat gebeurt nu al wel, dat hij boven is bij zijn vrouw en haar met e.e.a. helpt voor ze gaat slapen en wij daarna beneden het rijk alleen hebben. Dat voelt eigenlijk al niet meer raar. Eerder alsof een papa zijn kind naar bed heeft gebracht en dan zijn de volwassenen alleen....tja
nodig
Tja, het klinkt ongebruikelijk of ongemakkelijk zo voor de buitenwacht. Het is soms nou eenmaal anders dan een standaardrelatie. Een gehandicapte vrouw, haar zorgzame man, zijn vriendin die een verlies verwerkt. Iedereen weet wat hij/zij nodig heeft. Het is toch fijn dat jullie er open over zijn. Dat lijkt mij het enige dat telt.
na de vakantie
wat jammer zou zijn, is dat de vakantie niet goed (genoeg) gaat en dat het een breuk of verwijdering gaat veroorzaken. Dan hebben jullie 'niets' meer terwijl de tijd daarna langer duurt dan de vakantie zelf.
Je kunt je dus afvragen of je dat risico wilt nemen. Ik denk zelf dat ik het niet zou doen.
Of ik zou zelf de regie nemen en een paar dagen bij hun langsgaan en zelf verder op vakantie zijn en gaan in dat land of in de buurt. Of: besluiten dat je op vakantie wilt gaan waar je zelf naar toe wilt (want wie weet vind je het eigenelijk niet zo interssant wat zij uitgekozen hebben). Of misschien ben je eigenlijk niet zo'n vakantieganger en zou je thuis blijven ook wel relaxed vinden? En als laatste: het gaat om de zomervakantie, dus wie weet kun je de beslissing voor je uitschuiven (met in overweging nemend die dingen hierboven)?
Groet,
Angela
Bessie
Gewoon doen. Je ziet vanzelf wel hoe het gaat en misschien maakt het ook helderder voor jezelf wat je wilt met deze relatie.
Zou het niet doen
Ik snap dat de vrouw van je vriend zich opstelt zoals ze doet. Zij gunt hem de seks met een ander omdat ze dat zelf niet meer kan. Maar uit je posts proef ik dat het niet haar bedoeling was haar man ook emotioneel met een ander te delen. Ik kan me dat heel goed voorstellen. Dat is toch echt heel wat anders dan alleen af en toe met een ander seks hebben, dit is echt een relatie ernaast. Misschien is de vakantie een mooie aanleiding om een echt open gesprek met elkaar te hebben. Is de vrouw van je vriend echt bereid om haar man ook ik emotioneel opzicht te delen? Ik denk eigenlijk van niet. En ik denk dat je vriend zich ook misschien wel schuldig voelt, omdat hij verliefd op je is geworden.
Ik zou het niet doen, samen op vakantie gaan. Je geeft zelf ook aan niet echt interesse te hebben in een vaste relatie, in ieder geval niet met deze gebonden man. Hadden jullie het puur tot de seks weten te beperken dan was er denk ik geen probleem geweest, maar het wordt meer, en misschien zelfs op een dag zoveel dat hij toch weg wil bij zijn vrouw. Dat risico zou ik niet willen nemen, in geen van de drie rollen in deze driehoeksverhouding trouwens.
Mijn advies is dus: ga sowieso een open gesprek aan, en ga niet samen op vakantie, maar probeer de contacten puur fysiek te houden. Of zoek een andere man waar je wel een complete relatie mee aan kunt gaan.
Hmm ...
Is die vakantie niet juist een goede gelegenheid om uit te vogelen in welke mate je hem mist?
Zonder
Zonder oordeel: ik zou zo'n ingewikkelde relatie niet aangaan als je zelf nog met een bepaalde verwerking zit door het verlies van je man.
Het is zo gecompliceerd.
Ook voor haar trouwens, ze moet wel heel veel slikken.
Lijkt me vreselijk (persoonlijk)als ik in bed zou liggen en zou weten dat de anderen beneden zitten.
Het is niet gelijkwaardig, zeker niet als er, ondanks dat dat niet de bedoeling was, emoties en gevoelens bij komen kijken.
Als ik jou was zou ik niet meegaan op vakantie of het in elk geval dan alleen op het lichamelijke houden.
Die vrouw brengt een groot offer terwijl het al niet makkelijk is en zo wordt het offer wel heel groot gemaakt. Sterkte, het is niet makkelijk als er gevoelens bij komen kijken.
Wie beschuldig je van narcisme?
De OP, de vriend of de gehandicapte vrouw?
nee echt niet
Waarschijnlijk bedoelt ze mijn vriend, maar dat is echt niet terecht. Bovendien, het filmpje vind ik slecht verstaanbaar, mijn engels is slecht dus ik heb het niet eens afgeluisterd. Slaat nergens op
De vakantie duurt bijna 2 weken. En het is al in begin juni, dus heel lang kan ik niet wachten.
De vrouw van mijn vriend brengt een offer dat besef ik. Toch lijkt het er steeds meer op dat zij hoewelze het soms moeilijk vindt dat haar man gek is op mij, mij heel goed kan hebben: het contact tussen ons een vriendschap op zich wordt. Alsof zij mij als persoon kan loskoppelen van de vrouw die haar man emotioneel inpikt ofwel deelt.
Ze zegt overigens zelf niet dat het een offer is, zij geeft steeds aan dat ze het hem gunt, maar soms wel bang is alleen achter te blijven. Ze zou dan naar een huis met hulp moeten o dagelijks hulp aan huis nodig hebben. Dat is best heftig. Mijn vriend verzekert haar echter dat hij dat niet doet.
En dat het niet nodig is, omdat ik de situatie accepteer.
Wat mij zelf betreft, ik vind het ergens prettig om een minder gebonden gevoel te hebben bij deze relatie maar ik ben wel serieus in liefde gevallen en dat is niet iets wat ik even kan negeren. Dus 'houd het bij het lichamelijke' is gewoon echt geen optie. Bovendien als ik dat maar zou proberen zou ik het gevoel niet van me af kunnen zetten dat ik mij laat misbruiken. Seks zonder liefde is iets wat echt niet bij mij past. Ik heb bijv. nog nooit, echt nooit een one night stand gehad. Ik heb tijd nodig om me vertrouwd te voelen, vertrouwd genoeg voor seks, dat gaat bij mij niet zo maar.
Ik kan inderdaad overwegen om een gedeelte van de tijd met ze door te brengen. Dat levert wat logistieke problemen maar maakt het misschien toch wat minder beladen en geeft mijn vriend en mij toch tijd om ook nog samen door te brengen. Ik weet het niet. Blijft lastig.
Bessie
Ik ben misschien een hopeloze romanticus, maar als 3 mensen elkaar plezier en gezelschap kunnen geven zodat iedereen aan zijn/haar trekken komt vind ik dat een goede zaak.
hoezo romantisch, Ad
Jij bent toch de man die ervoor pleit dat vrouwen hun man zijn uitstapjes moeten gunnen omdat het nu eenmaal in hun natuur zit ?
Het is eerder praktisch gedacht, Ad.
ik zou waarschijnlijk niet meegaan
of niet de hele tijd maar bijvoorbeeld een aantal dagen tot een week. Zo kun je wel tijd met beiden doorbrengen en zij met jou.
Bessie
Uit je negatieve bewoordingen (opoffering, gebruik maken van, vreemdgaan) maak ik op dat je behoudende instelling je in de weg zit. Dat beeld heb ik nl helemaal niet. Ik zie een integere,zorgzame man voor me met een realistische echtgenote die hem wat gunt en eerlijk haar wensen en zorgen uitspreekt. In haar plaat zou ik ook liever zien dat dat met een vrouw gebeurt die ik sympahtiek vind, dan dat hij een betaalde oplossing zoekt. Daar zou ik vies van zijn. In zijn plaats zou ik daar ook niet voor voelen, maar de mantelzorg zou ik misschien ook niet volhouden als me dat tot een celibatair leven zou dwingen. Van jou krijg ik de indruk dat je wel romantische gevoelens koestert, maar na een lang huwelijk geen behoefte hebt om jullie levens en familie te vervlechten en ook gehecht bent aan ruimte voor je zelf. Op je 55e sta je ook anders in een relatie dan op je 30e, gezinsvorming is nu niet meer aan de orde.
Ik me indenken dat je het een wat ongemakkelijke situatie vindt. Als je gefronste wenkbrauwen verwacht zou ik gewoon de buitenwacht in het het ongewisse laten. Het klinkt of jullie wat aan elkaars leven hebben toe te voegen, liefde,vriendschap, erotiek. Waarom dan niet van nare omstandigheden niet het beste maken?
Bessie
Ik ben de man die vindt dat mensen in een relatie elkaars geluk voor ogen dienen te houden, zelfs als dat betekent dat je er (soms) een ander bij moet halen.
geweldig...
Ik heb een soort uitvalsbasis gevonden. Blijkt dat een vriendin van mij met haar vriendin in de buurt op vakantie is in dezelfde periode. Het contact was wat verwaterd maar toevallig net weer op gehaald en nu vertelt ze dit!!!
Ik heb inmiddels de reis geboekt en ga voor de hele periode met mijn vriend en zijn vrouw mee. Afhankelijk van hoe het gaat kan ik mijn vriendin bezoeken of zelfs bij haar logeren mocht het 'nodig' zijn.
heerlijk gevoel dat ik nu met vertrouwen die vakantie tegemoet kan zien. En stom toevallig dat mijn vriendin daar in de buurt zit.
Ik ben erg benieuwd hoe het gaat. vriend blij, vrouw ook en ik natuurlijk!
Bessie
We horen natuurlijk graag hoe het gegaan is. Veel plezier!
Ooit...
Ooit zag ik een documentaire oid over dit onderwerp. Een man die ernstig gehandicapt raakte (mentaal en lichamelijk). Een jong gezin, met kinderen. Er was weinig voorstellingsvermogen voor nodig om te zien dat dit geen volwaardige relatie meer is. En dat dat, ondanks alle mooie trouwbeloften, een zwaar leven was. Ook voor de vrouw in kwestie.
De vrouw, met zware zorgtaak naar man n kinderen, werd op een gegeven moment verliefd op een ander. Geen idee meer hoe dat precies is gegaan. In mijn beleving niet pats boem - voor de sex. Maar meer omdat ze een maatje zocht om haar zorgen mee te delen.
Mooi vond ik dat ze met z'n drieen kwamen tot een hele mooie oplossing gezien de omstandigheden. Ze woonden met z'n drieen in een huis. De man in een aangepast gedeelte van het huis. Vrouw en man bleven getrouwd. Vrouw was heel stellig; ik blijf bij hem, ik ga niet scheiden, we blijven een gezin, ik blijf voor hem zorgen. Maar ze zag ook dat de relatie was veranderd en dat dat nooit meer zou verbeteren. Een niet gelijkwaardige relatie waarin ze elkaar allebei niet meer gelukkig konden maken. Scheiden was de 'makkelijkste' weg. De vriend kwam erbij, daarmee had ze een gelijkwaardige relatie.
Mooi vond ik dat het een prachtige drie-eenheid was. Gebaseerd op vertrouwen, respect en een bijzondere vorm van gelijkwaardigheid. Alle drie brachten ze een 'offer', alle drie profiteerden ze ook van de situatie. Er was zoveel liefde en gedeeld geluk. De drie relaties binnen de driehoek waren gelijkwaardig aan elkaar. Er was niet een relatie belangrijker of minder belangrijk. Kan het niet goed in woorden vangen.
In jouw stukje lees ik ook dingen waar ik mijn vraagtekens bij stel. Jij lijkt nog niet klaar te zijn voor een relatie met hem (met of zonder vrouw) en durf je ook na te denken over de hij-zij relatie en de zij-zij relatie? Durf je oprechte concessies te doen? Concessies doen is niet moeilijk als je gelijkwaardig naar beide personen bent. Ik lees nu vooral dat je de jij-hij relatie belangrijk vindt en de hij-zij relatie als obstakel ziet. Ik weet niet of het gaat werken, als je dingen zo blijft zien.
Belangrijkste is openheid binnen de driehoek. Wat wil jij, hij en zij? Durf jij die plek te delen als hij ook voor haar kiest? Hij, wat verwacht hij van de verschillende relaties binnen de driehoek? En zij? Alleen door heel open het gesprek aan te gaan met z'n drieen en 1 op 1 kun je tot zo'n oplossing komen.
Ik heb de documentaire nooit meer terug kunnen vinden. Maar heb er, zeker naar aanleiding van een geval van NAH (Niet aangeboren hersenletsel) in onze vriendengroep, er wel met man over gesproken. Zo zou ik het willen...
