Die %^&*(#$@ mobiele telefoon
Overal en altijd zit mijn man te pielen met zijn telefoon. Hij komt bellend in huis, als we ergens zijn zit hij constant te appen en te pielen. Ik word er zo strontchagerijnig van. Hij merkt niet dat de kindereen dreinen, ruzie maken en een normaal gesprek voeren zit er niet in. De afspraak is dat er geen telefoon wordt gebruikt als we eten maar als ik niet kijk zit hij t epielen. Hij vind mij maar kinderachtig of het is heel dringend voor zijn werk (jaja). Ik ben inmiddels in staat om dat ding uit het raam te gooien.
Een normaal gesprek hierover lukt niet.
Zelf gaan app-en
'De kinderen maken ruzie'. En dan versturen naar hem aan de overkant van de tafel.
Tsjor
Misschien dan maar gewoon doen?
Raam open en hup.... probleem opgelost
Wat een sukke zeg. Ik vind het echt heel respectloos als je zo met je gezin omgaat.
Heb je het hem wel eens goed duidelijk gemaakt; in bovenstaande bewoording?
Dat klinkt wel ernstig
Ons gezin is ook zwaar verpest, zeg ik eerlijk, maar er zijn natuurlijk momenten waarop je niet hoort te bellen app'en en surfen.
Zeg dus maar tegen je man, namens mij, dat hij best verslaafd mag zijn aan zijn smartphone, maar dat er grenzen zijn, zelfs voor een verslaafde (zoals ik). Onder het eten géén telefoon naast het bord en in het algemeen: ondanks die telefoon kun je evengoed meedoen aan het sociale leven. App'end in de kamer zitten betekent niet dat je je kinderen echt niet hoort, of even een gesprek kunt voeren, en bij een uitstapje mag je af en toe best je berichten checken, maar dan ook weer wegdoen. De mensen waarmee je appt zijn (meestal) niet belangrijker dan het gezin.
Heel normaal
om hier regels over af te spreken hoor. Dat is echt niet kinderachtig van jou (maar wel van je man om zich daar niet aan te houden). Wij hebben twee regels, die volgens mij de meeste gezinnen wel zo ongeveer hebben: niet tijdens het eten en niet als er bezoek is cq we op bezoek zijn. Meestal is dat alleen voor tieners nodig, soms ook voor vaders. Bij ons was dat laatste ook het geval in het begin, toen hij dat ding net had. Na een bezoek van zijn zus en gezin waarbij geen normaal gesprek met hem mogelijk was hebben wij ook die regels afgesproken. Na een poosje was het al veel minder, toen was misschien de nieuwigheid eraf ofzo. Voor de tiener is het nog steeds nodig. Ouders moeten wel zelf het goede voorbeeld geven he, dus vertel je man dat ook maar.
Al lang?
Is dit allang aan de gang? Heeft hij hem pas? Wat doet hij er de hele tijd mee? Stuurt hij naar iemand speciaal?
Mijn tip: eens luid en duidelijk zeggen dat je er genoeg van hebt zodat er geen discussie mogelijk is over de boodschap (wist niet dat het je zo hoog zat, niet goed begrepen hoe ernstig...), je bent niet met een telefoon getrouwd.
Daarna de stap zetten om hem effectief door het raam te gooien als dat kan (bv raam met zicht op tuin dat hij zacht valt.)
En anders afnemen bij bij het thuiskomen en in een kastje steken met een slot erop.
Veel succes!
Hallo k.dootje.... ☺
En anders afnemen bij bij het thuiskomen en in een kastje steken met een slot erop.
Het ging om iemands MAN. Niet om een stout kind...
Vanmiddag
2 tienermeiden stonden samen druk bezig met hun telefoons midden op een kruispunt! De erom heen slalommende auto's zagen ze niet.
Jaymza
Flupke ot
die zich dan wel weer gedraagt als een puber, dat dan weer wel 
Flupke en mo
ha,ha,ha. 
En.... hoe is het er nu mee?
Ik weet niet meer wie dit draadje startte (naam verdwenen), maar ik ben benieuwd of de tips nog geholpen hebben...
