Contact met de kinderen van je vrienden

hier gaan ze wel eens mee en dan is het voor de jongvolwassenen best gezellig omdat ze elkaar na de lagere school grotendeels hebben verspreid maar omdat ze elkaar een paar keer per jaar nog wel zien is het dan toch wel gezellig.
Buiten die bijeenkomsten hebben ze geen contact maar omdat de ouders hun wel op de hoogte houden over het wel en weer van de anderen kletsen ze gewoon verder waar ze min of meer gebleven waren.

Hier is dat ook wel gebruikelijk; Gingerman en ik hebben een grote vriendenkring en de kinderen kennen elkaar ook allemaal goed en de meesten zijn ook met elkaar bevriend. Vanaf een jaar of 12, 13 was meegaan niet meer verplicht maar ze wilden eigenlijk altijd wel mee tenzij ze een keer echt al iets anders gepland hadden, maar    " niet mee willen" herken ik niet zo. Wij hebben ook wel " eigen" vrienden maar meestal zijn dat binnen de korste keren ook " gezamenlijke " vrienden. Onze kinderen ervaren onze vrienden als een soort ooms en tantes en hun kinderen als een soort neven en nichten. Mijn ouders zijn overleden maar ik heb nog steeds contact met de beste vriendin van mijn moeder.

Anonima123 schreef op 09-02-2025 om 21:42:

Ik ben daar ook jaloers op. Ik spreek of wij samen spreken vaak met vrienden ergens af. Iedereen woont overal en nergens. Dat maakte dat we weinig bij elkaar over de vloer komen. Vaker in restaurant of feestje. Toen kinderen klein waren wel. Dan namen we ze mee. Maar de leeftijden en sexen van onze en de kinderen van onze beste vrienden matchen totaal niet met elkaar en daardoor hadden ze nooit echt een klik. Dus zodra ze niet meer mee hoefden deden ze dat niet meer. Echt superjammer.

Hier ook hoor. Jongste kind is nu 16 en de kinderen van vrienden zien we niet meer zoveel, net als vrienden van de kinderen overigens. Er wordt niet zo vaak bij iemand thuis afgesproken en veel jongeren zijn erg druk met school, baantjes, sporten etc. 

Dat ligt er ook aan of het klikt met de kinderen van je vrienden en dat heeft ook te maken met leeftijd en geslacht. Als jouw kinderen 12 waren en anderen hadden nog kinderen van 7-8 of juist 16+ dan is dat wel een leeftijd waarop dat niet zo goed matcht.
En soms ben je gewoon geen vrienden met iemand zonder dat daar specifiek een reden voor is. Net als op school. 

MamaE schreef op 10-02-2025 om 10:36:

Dat ligt er ook aan of het klikt met de kinderen van je vrienden en dat heeft ook te maken met leeftijd en geslacht. Als jouw kinderen 12 waren en anderen hadden nog kinderen van 7-8 of juist 16+ dan is dat wel een leeftijd waarop dat niet zo goed matcht.
En soms ben je gewoon geen vrienden met iemand zonder dat daar specifiek een reden voor is. Net als op school.

Jazeker. Ik denk eigenlijk dat wat Hemf en Gingergirl omschrijven best uitzonderlijk is en deels van toeval afhankelijk. Je moet al een vrij grote vriendenkring hebben die met elkaar bevriend zijn (dus geen vrienden die je van verschillende gelegenheden kent), die ook nog eens voor een groot deel kinderen hebben met inderdaad een niet al te groot leeftijdsverschil, elkaar regelmatig zien dus niet al te ver weg van elkaar wonen etc. Verhouding jongens/meisjes maakt misschien ook nog wel uit. 

Ik heb 2 vriendengroepjes uit de studietijd waar bij een groepje maar 2 mensen (incl mezelf) kinderen heeft bijvoorbeeld. In het andere groepje zijn er ook niet veel kinderen geboren, bovendien woont iemand van die groep in een ver buitenland, iemand anders is gescheiden en die kinderen zijn een beetje uit beeld geraakt, en de derde heeft heel veel jongere kinderen. Verder heb ik alleen losse vriendinnen met en zonder kinderen. Bij een ander groepje van mijn man zijn de leeftijden wel redelijk gelijk maar de interesses van de kinderen komen totaal niet (meer) overeen. Die speelden vroeger allemaal gezellig met elkaar maar ze zijn uit elkaar gegroeid. 

troelahoep schreef op 10-02-2025 om 13:00:

[..]

Jazeker. Ik denk eigenlijk dat wat Hemf en Gingergirl omschrijven best uitzonderlijk is en deels van toeval afhankelijk. Je moet al een vrij grote vriendenkring hebben die met elkaar bevriend zijn (dus geen vrienden die je van verschillende gelegenheden kent), die ook nog eens voor een groot deel kinderen hebben met inderdaad een niet al te groot leeftijdsverschil, elkaar regelmatig zien dus niet al te ver weg van elkaar wonen etc. Verhouding jongens/meisjes maakt misschien ook nog wel uit.

Ik heb 2 vriendengroepjes uit de studietijd waar bij een groepje maar 2 mensen (incl mezelf) kinderen heeft bijvoorbeeld. In het andere groepje zijn er ook niet veel kinderen geboren, bovendien woont iemand van die groep in een ver buitenland, iemand anders is gescheiden en die kinderen zijn een beetje uit beeld geraakt, en de derde heeft heel veel jongere kinderen. Verder heb ik alleen losse vriendinnen met en zonder kinderen. Bij een ander groepje van mijn man zijn de leeftijden wel redelijk gelijk maar de interesses van de kinderen komen totaal niet (meer) overeen. Die speelden vroeger allemaal gezellig met elkaar maar ze zijn uit elkaar gegroeid.

Ik denk niet dat het uitzonderlijk is want ik zie het in ieder geval in mijn omgeving veel maar goed dat is natuurlijk niet overal zo. Vanuit ieders ervaring kan de ervaring van de ander uitzonderlijk lijken. 

Toeval vind ik niet perse: vriendengroepjes van vroeger bv van studie hangt meer van toeval af omdat velen een andere kant opgaan bijvoorbeeld en niet meer bij elkaar in de buurt wonen, het zijn meer jou vrienden en niet van je partner etc.  
Ik heb het idee dat het voor een groot deel met keuzes te maken heeft. Wij hebben bv best veel vrienden via onze kinderen: via school en sport/clubjes, uit de buurt etc. Die kennen elkaar ook allemaal en dan ontstaat er een groep vrienden met kinderen in dezelfde leeftijd en interesses. Maar daar moet je zelf wel en interesse in hebben en moeite voor doen. 

Nee wij hebben dat ook bijna niet.  Ik vind dat heel jammer.  Van onze vrienden waren wij verreweg de eerste met kinderen ( even voor het beeld mijn kinderen zijn 19 en 17 en de rest van de kinderen zitten nog op de onderbouw van de basisschool). 1 stel heeft wel kinderen van dezelfde leeftijd maar die klikken qua karakter helemaal niet.  Wij hebben 1 stel waar mijn zoon en hun zoon en dochter het goed met elkaar kunnen vinden maar mijn dochter dan weer helemaal niet.  Die gaat dan ook niet mee naar feestjes daar.  

Hier is dat ook zo, maar dat komt ook wel een beetje doordat mijn vriendengroep heel erg hecht is en we de kinderen relatief in dezelfde leeftijdscategorie hebben.

Onze oudste is 11 daarna komen mijn meiden, die zijn 9. En daarachter zit van alles variërend van 8 tot een jaar of 2 nu. Mijn dochters zijn beste vriendinnen met de dochters van 2 van mijn beste vrienden. Alleen zoonlief valt een beetje buiten de boot, maar die heeft dan zelf ook de keuze of die mee wil naar verjaardagen bijvoorbeeld. 

Ik vind het wel iets heel erg speciaals hebben: Moet ik mijn dochter weghalen bij de opa en oma van 1 van die meiden, terwijl ik daar zelf 25 jaar geleden ook rond liep. Blijft toch altijd leuk. Maar, klein dorp dus dan gaat dat misschien ook wat sneller/makkelijker. Onze ouders waren ook allemaal op zijn minst " goede bekenden" van elkaar. Als we in het weekend ergens zaten bij elkaar, zaten de ouders er ook altijd gewoon bij. Deden we nooit zo moeilijk over. 

Het is in die zin wel ideaal, de kids vermaken zich dus altijd als we even naar vrienden willen. Dat zal misschien nog wel veranderen als ze iets ouder worden, maar voor nu is het wel echt gewoon lekker.