Conflicten aantrekken

Hoi Sara,
Ik denk zeker dat sommige mensen een karakter/temperament hebben waardoor ze sneller ruzie maken. Zelf houd ik helemaal niet van ruzies, ik ben dus eerder geneigd te nuanceren, me aan te passen om het conflict uit de weg te gaan. Ik ben ook best meegaand, zonder overigens dingen te doen die ik niet wil. Man en ik lijken qua karakter op elkaar en hebben regelmatig een goed gesprek ergens over, maar een ruzie kan ik me haast niet herinneren.
Maar ik zie wel in mijn omgeving;
- Mijn zusje die zich altijd snel benadeeld voelt en op haar teentjes getrapt is. Zij is een aantal keren van baan gewisseld omdat het niet boterde met directe collega's. en dan zal er vast iets bij die collega's liggen, maar ik merk dat ik haar zelf ook niet altijd makkelijk in de omgang vindt.
- Een collega die erg sturend is, in de zin dat zij duidelijk heeft hoe iets moet en daar moeilijk van af te brengen is. Zij is daardoor vaak in conflict met een gezamenlijke leidinggevende. Terwijl ik deze leidinggevende juist heel prettig vindt om mee samen te werken.
Ik geloof echt dat er bij ruzie vaak twee partijen een aandeel hebben. En als je nicht haar gelijk wil hebben zal dat niet helpen en de ander ook in de positie brengen dat hij/zij geen bakzeil gaat halen. Lijkt me vooral heel vermoeiend voor je nicht zelf. Allemaal energie die weinig oplevert.
Maanve

Blaming the victim?

Nou Sara,

Wees blij dat er mensen zijn zoals jouw nicht; die geen katje is om zonder handschoenen aan te pakken, als ze in 't nauw gedreven wordt of wanneer er haar onrecht wordt aangedaan. Stel dat iedereen zich onder die omstandigheden zo lijdzaam zou opstellen als bijvoorbeeld de katholieke kerk als norm stelt. Dan leefden we nu met z'n allen in de omgekeerde wereld, waarin het recht van de corrupte geesten zou zegevieren.

Er is een hemelsbreed verschil tussen een ruziezoeker en iemand die consequent voor zijn rechten opkomt als die met voeten worden getreden.

Hoe arrogant kun je wezen ...

Vergeten en vergeven zijn hoogstpersoonlijke aangelegenheden. Hoe onverstandig en aanmatigend om ze bij voorbaat in elke conflictsituatie als norm te stellen! Alsof je de baas kunt zijn of spelen over het geheugen van een ander en zijn/haar gevoelsleven ...

Manier waarop

Vroegâh, toen ik in de twintig was, had ik ook vaak conflicten met bazen. Nooit met mijn collega's overigens. Ik vond mijn bazen maar een stelletje omhooggevallen sukkels die mij niet waardeerden. Had ik onenigheid, dan braakte ik al mijn ongenoegen over die mannen heen (gek genoeg kon ik met vrouwelijke bazen vaak wel overweg). En al had ik al het gelijk van de wereld, ik kreeg het natuurlijk toch niet.
In de loop van de jaren (jaja) heb ik geleerd mijn standpunten wat rustiger over te brengen en ook te accepteren dat mensen het nou eenmaal niet altijd met mij eens zijn. Ik onderga dus niet lijdzaam allerlei onrecht, maar ga niet meer zo door het lint.
Twee uitzonderingen: als iemand aan mijn kind komt, zoals op haar eerste basisschool. Die directeur schrikt zich nog altijd een ongeluk als hij mij ziet. En de tweede is als iemand mij begint aan te vallen vanuit het niets. Zoals laatst de buurman van verderop die met zijn dronken kop voor mijn deur bedreigingen stond te schreeuwen omdat ik zijn kind aan het filmen zou zijn (ik was iets totaal anders aan het doen en had zijn kind niet eens opgemerkt). Dan ga ik ook helemaal los.
Wat ik ook heb geleerd is te zeggen 'ik vind...' in plaats van 'jij bent...' of 'jij doet altijd...'. Werkt veel beter.

Er zijn zeker mensen die conflicten aantrekken. Alleen kun je daar als buitenstaander heel erg weinig mee. Je kunt een andere hooguit voorzichtig ergens op wijzen. Maar of dat aankomt is maar de vraag.
Mijn zus heeft haar hele leven al problemen met anderen. Iedere baan eindigt (meestal na 1 a 2 jaar) in een drama, omdat ze (denkt dat) ze geminacht wordt door haar baas/bazen en er aan haar poten gezaagd wordt door de personen naast en onder haar, waarbij iedereen waar ze mee werkt dan ook nog altijd ab-so-luut incapabel is. Relatie's zo'n beetje zelfde verhaal, vriendschappen ook meestal kortstondig en eindigend in teleurstelling..
Tja, je kunt lang volhouden dat het altijd ligt aan (al die) anderen die je treft op je pad, of je kunt het patroon gaan herkennen en in gaan zien dat je er wellicht toch zelf een rol in speelt...
Gelukkig lijkt mijn zus dit nu (ze is ruim in de 40) wel enigszins in de gaten te hebben. In ieder geval heeft ze net haar huidige baan opgezegd en gaat ze voor minstens een half jaar vrijwilligerswerk doen in een derde wereld land. Ik hoop dat ze iets kan veranderen in zichzelf (vooral omdat ze totaal niet gelukkig is zo), maar nogmaals: iemand kan dat alleen maar zelf, en pas als 'ie daar aan toe is.

Sara

Als ik naar je beginvraag kijk: Kan het zijn dat sommige mensen conflicten en discussies gewoon aantrekken?
dan denk ik dat het antwoord nee is. Is natuurlijk niet helemaal waar maar het gaat om de manier waarop je ernaar kijkt. De vraag klinkt namelijk een beetje alsof het dan buiten de schuld van die persoon omgaat. Terwijl uit je verdere verhaal duidelijk blijkt dat het gaat om iemand die DOOR HAAR GEDRAG vaak conflicten en discussie heeft.
Ook heb ik het idee dat jij dit per definitie als negatief ziet. Kijk, als het te ver doorslaat dan zal ze er niet gelukkig bij worden. maar anderzijds is het blijkbaar ook nogal een pittige tante die heel wat leven in de brouwerij brengt. En die m oeten er ook zijn. Het leven zou anders behoorlijk saai worden, denk je niet?☺

Kanttekening

Het kan natuurlijk ook zo zijn, Sara, dat je nichtje juist moeite heeft met het uitvechten en achter zich laten van conflict. Misschien zou je haar dan het volgende liedje kunnen laten horen:

Kanttekening 2

Het zou natuurlijk best kunnen dat het nichtje van Sara goed opkomt voor haar rechten. Maar het is wel prettig als zij dat doet op een manier waarop dit tot een verbetering leidt. Als zij andere mensen beschadigd door te lomp of te fel uit de hoek te komen dan schiet het zijn doel voorbij. Ik heb regelmatig wrijving met collega's en dat komt ook voort uit mijn functie. Ik vind het heel belangrijk dat ik daarna weer gewoon met ze verder kan werken.
Ik vraag mij af of ze in de "derde wereld" nu zo blij moeten zijn met mensen die zich in hun eigen land maar moeizaam kunnen handhaven (zijn wij ook niet, we noemen ze vluchteling en illegaal en knikkeren ze er weer uit). Ik denk dat in het land zelf genoeg talent is dat wel communicatief sterk is, dus ik zie niet direct wat zij daar kan toevoegen buiten zich wellicht beter voelen over zichzelf.

Maar wizzy

dan is het maar gelukkig dat jij zo'n juf nog eens flink laat schikken. Wie weet gaat ze toch nog over haar gedrag nadenken. Prima toch?

Ieder zijn allergie

Wizzy kan niet tegen omhoog gevallen sukkels. Persoonlijk kan ik niet goed tegen mensen die denken dat iedereen op hun mening zitten te wachten. Mensen die menen te beschikken over een sterk rechtvaardigheidsgevoel en dat vervolgens met delen vind ik grenzeloos arrogant; wie ben jij dat je meent de waarheid in pacht te hebben?
Ik denk dat mensen als Wizzy (althans zoals zij zichzelf hier beschrijft) in het echte leven behoorlijk in mijn allergie zitten. Ik heb echter niet de neiging daar veel energie in te steken, als zij hun zegje gedaan hebben haal ik mijn schouders op en ga over tot de orde van de dag. Ieder zijn meug

Oh die ken ik

Ik had zo'n collega die het belachelijk vond dat hij 'maar' medewerker was met zijn twee studies, terwijl onze directeur soort van zonder opleiding was doorgegroeid. Mijn reactie aan collega was dat je aan hem in de praktijk ook niet merkte dat hij zo hoog opgeleid was. Tegenwoordig ben ik minder valsig Persoonlijk heb ik helemaal geen moeite met 'omhooggevallen sukkels'. Ik kom op voor mijn mening maar als mijn baas zegt dat ik het toch anders moet doen, prima dan doen we het toch op zijn manier.

Aan wiz-zy

Ik kan ook niet tegen onrecht,dat zit in mijn genen en wanneer er dingen worden gezegd die geen steek houden,kan ik daar ook boos om worden,maar ik zal er nooit een drama van maken.
Meestal loop ik dan af tegen de personen die ik goed ken of als het echt de spuigaten uitloopt,spreek ik de persoon in kwestie zelf erover aan.Meestal lost het probleem zich dan wel op en zo niet,dan ga ik gewoon mijn weg verder en laat ik die anderen voor wat ze zijn.Veel makkelijker om zo nu en dan eens je ogen dicht te knijpen voor bepaalde dingen en horen,zien en zwijgen is met z'n momenten ook een wijze raad.
Mijn nicht wordt ook vaak als lastig,moeilijk,kritisch en vervelend gezien.Zij kan een probleem moeilijk loslaten en dat werkt in haar eigen nadeel.De anderen gaan in de tussentijd al lang weer hun gangetje,terwijl zij nog steeds stilstaat bij dat ene.Ze kan ook woedend worden als er wat achter haar rug om wordt geroddeld.Ik kan begrijpen dat dit niet fijn is,maar waar gebeurd zoiets niet he?Gewoon negeren,denk ik dan,komaan we zijn geen pubers meer...
"en tegen omhooggevallen sukkels die baas zijn kan ik ook niet zo goed" zeg je?
Nou ja,er zijn nu eenmaal bazen nodig en of we het nu altijd eens met ze zijn of niet,het blijven onze bazen.

Eerst luisteren/lezen dan reageren

Ik schreef: "Ik denk dat mensen als Wizzy (althans zoals zij zichzelf hier beschrijft)...etc", dit gaat alleen over wat jij hier over jezelf schrijft; de virtuele persoon Wizzy op OOL. Niks ongenuanceerd aan, maar jij hebt je mening al klaar, zo wil jij nooit worden! En dat is dan weer precies wat ik bedoel

Wiz-zy

Je schrijft dat je het ooit opnam voor iemand,maar dan uiteindelijk jijzelf het opeens allemaal had gedaan?
Dàt is nu iets dat ik echt al zo vaak heb gehoord...ook bij mijn nicht dus.Haar streven naar rechtvaardigheid en het zich daarin willen opofferen door heftig uit de hoek te komen,heeft er al menige keren voor gezorgd,dat zij uiteindelijk de deksel op de neus krijgt,hetgene nog meer frustratie teweeg brengt.Op die manier kom je in een soort van cirkel terecht,waar je moeilijk uitraakt.

Ik ken ook iemand als wiz-zy

Mijn dochter,lieve meid die niet tegen onrecht kan en voor de mindere zwakkere opkomt.In de klas beschreven als een fijne leerling die conflicten oplost,voor iedereen klaarstaat.Maar daardoor altijd in een conflict zit.De meest gelieve klasgenoot is ,maar geen echte echt vriendinnen heeft.Want ze is geen vriendin.Meidengedoe kan ze niet tegen,dus als een vriendin kattig doet,zegt ze ook gewoon tegen haar vriendin dat ze dit niet kan maken.Een vriendin wil gesteund worden in haar strijd,maar mijn dochter kiest voor de rechtvaardigheid.Goed voor een ander,maar daarmee maakt ze het zo moelijk voor zichzelf.
Ik heb haar al een paar keer verteld dat de shit van een ander niet haar probleem hoeft te zijn,maar ze kan het niet laten,pesten gebeurd niet waar mijn dochter bij is.In iedere nieuwe klas waarin ze komt,heetf ze dat in een mum van tijd onder controle,maar ze verliest iedereen om haar heen.En inderdaad,vaak is zij de schuldige.Dan sluit degene voor wie ze het opnam vrde met de ruziemaker en samen vormt dat een front tegen mij dochter.
Volgens mij heeft Wiz-zy net als mijn dochter een mooi karakter.
En Wiz-zy wat die juf betreft....gekker moet het toch niet worden!!!!

Maar wiz-zy

...ik heb toch nooit gezegd dat jij een ruziezoekende bemoeiende bitch bent?
Waar haal je dat nu vandaan?
Ik bedoel alleen dat het inderdaad net die mensen zijn die willen bemiddelen,goed doen voor anderen,vaak daardoor in een conflict terecht komen en dan uiteindelijk de deksel zelf op de neus krijgen.Daar bedoel ik niets negatiefs mee hoor.
Ik ben ook al wel eens in zo'n soort van situatie terecht gekomen,maar heb uiteindelijk geleerd dat het soms beter is me der buiten te houden.
Het is je volste recht om op te komen voor anderen,daar is niks verkeerds mee.Maar het is maar hoe ver je hierin zelf wil gaan.
Mijn nicht is een doordrijver,kan moeilijk iets loslaten en verder gaan en daardoor blijft het probleem soms langer aanslepen.