buurman met hersenletsel

Je hebt al heel wat actie ondernomen

Wat een vervelende situatie voor jullie.
Ziet je dochter het zitten om op een cursus zelfverdediging te gaan?
En oefen met haar een paar rake zinnen die ze eruit kan kletsen als hij een opmerking heeft over haar decolleté.
Zoals: Je hoeft niet in een boom te hangen om een eikel te zijn.
Verder, zoveel mogelijk vermijden langs zijn huis te lopen.

Jasam

Rake zinnen lijken me hier niet de juiste weg, hij wordt al agressief als er iemand op een 'verkeerde manier' naar hem kijkt. Maar zelfverdediging vind ik wel een goeie, daar zal ik het met mijn dochter over hebben. Haar vader was ooit kampioen karate van de regio, die moet haar wel wat kunnen leren anders. Hij woont alleen niet in de buurt, dus bij calamiteiten hebben we niks aan hem (kan hem niet even optrommelen als het mis gaat).

aangifte

Ik zou ook aangifte doen. Hij doet je dochter wellicht niets, maar sexuele handelingen in het openbaar zijn ook strafbaar.

Met gevangenisstraf van ten hoogste 3 maanden of geldboete van de tweede categorie wordt gestraft schennis der eerbaarheid:

op of aan een plaats, voor het openbaar verkeer bestemd;
op een andere dan onder 1. bedoelde openbare plaats, toegankelijk voor personen beneden de leeftijd van 16 jaar;
op een niet openbare plaats, indien een ander daarbij zijns ondanks tegenwoordig is.

ruilen

Of anders: kan je niet ruilen met het huis van je ex? Als je dochter meer bij jou is dan bij hem.

Wat naar allemaal.

ruilen

Ex is opnieuw getrouwd, ik denk niet dat zijn vrouw wil ruilen
Aangifte doen kan alleen als er iets is gebeurd, aldus de politie. Als ik bel omdat hij zijn snolletje staat aan te randen op straat, komt er niemand (we kunnen niet overal voor uitrukken, mevrouwtje). Van de politie verwacht ik dus niks.
Ex is inderdaad de beste optie. Die moet maar eens een babbeltje gaan maken met de buurman.

Foto's/filmpjes?

Misschien kan je steeds foto's en/of filmpjes maken van de aanrandingen van die hoertjes (althans, die vrouwen waarvan jij denkt dat ze het zijn)?

En dan steeds de foto's meteen met verhaal en je zorgen erbij mailen aan de politie. Of mailen dat je filmpjes hebt van de aanrandingen.

Steeds feiten (datum/tijd) vermelden.

Steeds maar weer mailen, zodat het de politie duidelijk is dat er een probleem is. En steeds maar weer je zorgen uiten en vragen of er nu toch eens iets kan gebeuren voor er echt dingen fout gaan met je dochter.

Ook in de mail zetten wat (wanneer) hij tegen je dochter zegt/doet.

Moet ze trouwens langs zijn huis?

Ben jij vaak thuis als zij thuis komt? Dan kan ze misschien vlak voor ze eraan komt je even whatsappen/bellen zodat jij naar buiten kunt lopen?

Nare situatie hoor.

Melding

Agressie en seksualiteit, met of zonder progressieve hersenaandoening, klinkt niet als een prettige combinatie. De agressie kan de seksdrift verhogen en andersom. En misschien is meneer daarnaast ook dementerend?

Aangifte gaat niet als meneer (nog) niets strafbaars heeft gedaan in het bij zijn van (voldoende) getuigen. Zeg daarom dat je melding wil maken van overlast van de buurman. En hou dat zelf trouwens ook bij in een schriftje: wanneer je, hoe laat, van welk voorval melding hebt gemaakt en wie je hebt gesproken bij 0900-tuig. Neem het op mbv je mobiel (geluid, foto, film). Je doel is dat het ergens zwart op wit komt te staan en dat er een patroon uit zal spreken.
Mocht het van kwaad tot erger worden, staat er in elk geval wel een soort geschiedenis in de computer. Hij zal dat ongetwijfeld niet alleen bij jouw dochter doen. Hopelijk doen anderen in de buurt ook melding van zijn gedrag.

Trouwens, misschien kan je online wat vinden over 'licht verstandelijk gehandicapt' of 'licht verstandelijk beperkt' (lvg of lvb). Dat zijn mensen waar je aan de buitenkant niet perse kan zien dat er sprake is van een laag iq. Het is in hulpverlenersland een bekend begrip. Deze mensen moet je op een bepaalde manier benaderen, ze zorgen vaak voor veel overlast in de buurt, veel ondersteuning nodig hebben, er niet om vragen of niet weten hoe dat moet. Vaak gaat het om mensen die zeer wantrouwend zijn en ronduit agressief worden als ze denken een nee te horen of als iets net boven hun pet gaat. Het klinkt alsof buurman langzamerhand onder deze noemer valt.

Nah

De buurman valt niet in de categorie verstandelijk beperkt (dat is namelijk alleen van toepassing als de situatie is van voor je 18e verjaardag) (en ik ga er vanuit dat het ongeluk na zijn 18e gebeurd is, maar ik kan me natuurlijk vergissen). Dan is het NAH, niet-aangeboren hersenletsel.

rem kapot

Als het werkelijk gaat om seksuele ongeremdheid nav hersenletsel, dan helpt een standje niet. Ik heb ervaring met de moeder van mijn man. Moet je voorstellen: een keurige Gooise vrouw van 70+ die postbodes, srv mannen, loodgieters, hulpverleners en dan ook nog wijkagenten belaagd. In haar bijna blootje. Ongeremd is ongeremd. Dan doet de rem het niet meer. Ook niet als je er hard op trapt.
1: Je moet opnieuw aangifte doen, maar nu ook elke keer als meneer zich met zijn vriendinnen ongeremd gedraagt. Maak desnoods foto's.
Het excuus van de politie, hij moet eerst iets doen, gaat niet op. Hij heeft al wat gedaan, namelijk dat ongeremde gedrag met die andere vrouwen. Ook als die geen aangifte doen, is dat geen probleem. Het gaat om het onzedelijk gedrag zelf.
2: Stuur verslag van met cc's naar politie, ggd naar de verantwoordelijk wethouder en of de burgemeester en de familie. Herhaal wat de politie zegt (eerst moet het erger worden) en wat de ggd zegt (eerst de politie).
Het is een ingewikkelde kwestie. Het is niet eenvoudig om iemand die op papier nog gezond en bekwaam is, van overheids- of handhavingswege 'gek' of 'ongeremd' te verklaren.
Wij hadden in de straat een man die zijn eigen toilet niet meer gebruikte. Hij deed het in een emmer en gooide die emmer over de tuinschutting leeg. Toen daar over gemopperd werd, gooide hij het in de straatprullenbak op ons plein.
Uiteindelijk heeft de wijkagent ervoor gezorgd dat deze meneer werd opgenomen. Maar toen een maand later de nieuwe corpschef aantrad, was het eerste dat hij in de lokale krant kenbaar maakte, dat dit soort taken niet bij de politie horen en dat ze dat voortaan dus ook niet meer zullen doen.
Waar moet je dan heen als buren?
Nou ja, vooral zorgen dat iedereen bekend is met het probleem.

aan de slag

De buurman was al rond de dertig toen hij zijn ongeluk kreeg, dus het is inderdaad NAH. Toen wij hier na mijn scheiding kwamen wonen, acht jaar geleden, was hij een beetje raar, maar niet eng. Dat is hij nu wel, het lijkt steeds slechter met hem te gaan. De rem is niet meer slecht, hij is helemaal stuk. Dochter moet helaas wel langs zijn huis om thuis te komen, anders moet ze een flink stuk omfietsen als ze van school komt.
Ik denk dat de beste manier inderdaad is om een dossier op te bouwen met feiten en foto's. En steeds melding doen bij de politie als er iets gebeurt. Ik hoop alleen dat hij in de tussentijd met zijn poten van mijn dochter afblijft.

tot die tijd

Omfietsen.

Dat zou ik mijn dochter adviseren. Heel duidelijk. Ontwijken zulke mensen.

de buurt

Dit soort situaties gaan we nog veel vaker krijgen. Mensen met beperkingen en handicaps die 'gewoon' moeten integreren in de buurt. Eigenlijk is deze man ook gewoon een slachtoffer en gelukkig is hij onder curatele want dit soort kwetsbare mensen worden makkelijk geld afgetroggeld of betrokken bij criminele activiteiten, pasjesfraude, hele wietplantages in hun huis. Dat is de zorgzame samenleving. De politie gaat naar de GGZ wijzen, die ook al uitgekleed is, dus die wijst weer naar de politie.
Deze man zou begeleiding moeten kunnen krijgen en dan beschermd wonen in een voorziening met andere mensen met NAH. Dat heeft vast ook zo zijn beperkingen, maar wat er nu gebeurt is ook niet bepaald sociaal.
Overal op personeel bezuinigen en de mensen gewoon naar huis sturen want de buurt mag het opknappen.

tragisch

Het is ook heel tragisch en ik neem het de man ook niet kwalijk. Hij krijgt trouwens wel iemand van een organisatie over de vloer om hem te helpen met het plannen van zijn week, maar tegen die man is hij ook ontzettend agressief. Toch verandert er niks.
Voor mezelf ben ik niet bang. Maar als hij op een dag besluit dat mijn dochter zijn nieuwe 'kippetje' is, dan is het te laat. Wie dan naar wie wijst maakt me niet zoveel uit, dan is mijn dochter beschadigd.

Telefoon

Ik denk dat ze inderdaad jou moet bellen als je thuis bent zodat je naar buiten kunt komen. Als je niet thuis bent kan ze haar vader bellen zodra ze hem ziet en hem meteen duidelijk maken dat ze nu met haar vader aan het bellen is (niet kwaadaardig maar in de trant van 'ik heb nu geen tijd voor jou'). Als vader er ook niet is: kan ze niet iemand anders uit de straat bellen zodra ze hem ziet staan? Anders telefoon bij de hand enzo dat ze met 1 druk contact heeft met 112 als dat nodig is.

Verder inderdaad wel doorgaan met dossier opbouwen.

Of ze belt 0900-tuig om melding te doen. Gelijk vermelden dat ze normaal met moeder, vader of buurvrouw belt om zich veilig op straat te voelen maar die zijn niet beschikbaar. Hopelijk krijgt de agent het storende gedrag van de buurman door de telefoon mee en besluit de agent dat aangifte in deze zaak wel op zijn plaats is. Je mag namelijk niet overal maar aangifte van doen (het moet wel om iets strafbaars gaan bijv.). Als er dan een ritsje meldingen gedaan zijn, krijgt je aangifte meer lading. Vraag of de agent een afspraak voor aangifte kan maken, zodat je niet alsnog een discussie op het bureau krijgt of je wel aangifte mag doen. En onthou voor de zekerheid toch ook de naam van deze agent.

Eerst meldingen doen

Alles melden bij de politie, niet een aangifte doen. Meldingen blijven altijd staan, maar als je aangifte doet en deze wordt vervolgens geseponeerd door de officier van justitie, verdwijnt het uit het dossier. Dan kun je daar nooit op terugwijzen. Sterkte, wat een rotsituatie.

Meldingen bewaren (bewijs)

Oja, en bewaar alle e-mails waarmee je de meldingen gedaan hebt aan politie (of evt. andere instanties). Stuur de e-mails bij voorkeur naar hen EN naar een ander (extern) e-mailadres, waarbij je alle extern ontvangen berichten (dus bijv van je zus) ook weer goed bewaart als bewijs dat de e-mails in elk geval aangekomen zijn.

Wel handig als je bewijs hebt van de politie dat een e-mailadres van hen klopt (hebben ze een algemeen e-mailadres dat gepubliceerd is)?

Consequent je dossier opbouwen en ze er steeds weer op wijzen.

Je schreef trouwens dat je dochter langs die man fietst. Ben je bang dat hij haar van de fiets zal trekken? Of dat hij haar een keer wat aandoet als ze juist een keer over straat langs loopt?

omfietsen

Ik zou haar liever een flink stuk om laten fietsen..
Als ze alleen thuis is de deur op slot en eerst kijken voordat ze open doet.
Kunnen buren die wat dichterbij je buurman wonen ook materiaal verzamelen? Of kan je het vanuit je huis zelf goed vastleggen.

melding versus Melding

Een melding is niet hetzelfde als een voorval melden aan de politie. Een Melding is per telefoon (0900-tuig) waarbij je expliciet zegt dat jij een Melding wil doen van een voorval zodat de agent de Melding in de digitale bestanden van de politie zet. Een mail wordt waarschijnlijk gedelete, als die al wordt beantwoord en zal niet worden gezien als een Melding maar als oprisping van een burger die ook eens wat wil melden (bewust met een kleine letter m).

Er gaat wel eens wat mis bij het doen van een melding. Noteer daarom zelf ook de dag, tijd, naam agent van de melding (welke melding dat was).

bewijs

Oké, ik ken dat telnr. Niet. Ivm bewijs: inderdaad goed documenteren ook qua inhoud melding. Misschien telefoongesprekken ook opnemen?

Bewijs

Het kan natuurlijk handig zijn om bewijs te hebben maar dat gaat de politie niet voor je veiligstellen of bewaren. Dat moet je zelf doen. Dat vergt van jou dus een soort van heldere administratie met bewijzen dat jouw verhaal ondersteunt. Liefst met getuigen als het kan. Niet alleen van wat er zich heeft voorgevallen maar ook de dagen dat er niets is voorgevallen, zet je erin. Een soort dagboekje dus. Zo objectief mogelijk beschreven met in het kort wat het met je doet (onveilig gevoel, angst, thuisblijven).

Je moet ook weten dat niet elk voorval ook meldingswaardig is bij de politie. Wel in dat dagboek. Tenzij er beschrijvingen in staat hoe hij niest en hoe je daar niet van kan slapen. Als je allerlei meldingen doet van onbenullige voorvallen, zal de politie je op een gegeven moment niet meer serieus nemen en zullen ze moeilijk doen over de meldingen die je wilt doen, ook als die heel terecht zijn. De buurman zal worden gezien als een zielige excentrieke man met vervelende buren.

Telefoongesprekken van jezelf mag je opnemen maar niet gebruiken, meen ik. Of het zinvol is om allerlei telefoongesprekken op te nemen, vraag ik me af. En hoe wil je dat doen? En van wie? buurman? Belt de buurman jou of bel jij de buurman (waarom?). De politie? Waarom zou je een gesprek met de politie willen opnemen. Welke indruk wil je daarbij wekken bij de politie? Dat je ze niet voldoende vertrouwt?

Het dagboekje dat je bijhoudt is ter ondersteuning van je meldingen, waaruit een beeld van de buurman naar voren komt. Het hele verhaal over meldingen doen bij de politie, gaat om een waarheidsgetrouw beeld te schetsen van de situatie en niet dat je op elke slak zou aan het leggen bent en zo paranoia dat je onbenullige gesprekken aan het opnemen bent. Het is natuurlijk handig als een andere wijkagent (tijdelijk) de boel overneemt of als de situatie hogerop wordt gespeeld naar een agent die de situatie niet kent. Je geeft dat dagboekje nooit uit handen maar maakt er een kopie van, als ze er om vragen.

Mocht de politie ooit gaan twijfelen aan je objectiviteit, aan je betrouwbaarheid of aan je intentie dan helpt geen instantie je meer snel in deze zaak. Vraag je dan af van wie je welk beeld je aan het schetsen bent?
Als de politie een enorme logboek ziet met allerlei codes, bestanden met gesprekken, zal ze zich gaan afvragen of je van een mug een olifant aan het maken bent. Dan gaan ze zich afvragen wie het probleem nu eigenlijk is.

Maak het ook voor jezelf niet groter dan het is. Je woont daar fijn met een aparte buurman, meer niet. Een klein schriftje of notitieding met datum, tijd en beschrijving voorval en of je daar melding van hebt gedaan. Je moet het ook een tijd vol blijven houden. Dus simpel maar effectief Dit gaat mogelijk een tijd duren. Als meer buren meldingen doen of als er zelfs aangiftes gedaan worden, krijgt de zaak meer vaart, natuurlijk.

dank voor de tips

We wonen hier prima en hebben ons ook nooit gestoord aan de buurman. We hebben verder geen overlast van hem qua lawaai of stank of zoiets. Hij was ook nooit geïnteresseerd in dochter toen ze nog een kind was. Nu zijn remmingen wegvallen en dochter duidelijk een vrouw is, wordt het ongemakkelijk. Niet zo erg dat ik de hele dag op hem zit te letten en alles moet opschrijven wat hij doet - voornamelijk bladeren van de ene kant naar de andere kant van de stoep vegen en weer terug. Maar juist omdat hij zoveel op straat staat te hannesen (vegen, rondrijden met de vuilnisbak, met zijn heggenschaar in de lucht knippen)is hij ook altijd aanwezig als dochter van school of hobby komt. Vroeger zei hij gewoon gedag en zei dochter gedag terug. Nu moet hij bijna altijd seksuele opmerkingen naar haar maken. Dochter zal nooit de deur opendoen als ze alleen thuis is, die kijkt eerst door het raam wie er voor de deur staat, ik ben niet bang dat hij hier naar binnen komt. Dochter voelt zich thuis ook prima, het is alleen vervelend als ze langs zijn huis moet. We hebben afgesproken dat ze voorlopig inderdaad maar even omfietst.
We hebben een schriftje neergelegd en gaan daarin de vervelende dingen noteren. Dus niet dat ie staat te vegen, daar heb ik totaal geen last van (hoewel je verbaasd zou zijn om te weten hoe hard een bezem om vijf uur 's nachts klinkt in een doodstille straat!).
Ik heb even met de buren verderop gesproken en die hebben laatst een aanvaring gehad omdat de buurman allemaal bladeren met hondenpoep voor hun uitgang had geveegd en het niet weg wilde halen (dat moest de gemeente doen volgens hem). Hij werd ontzettend agressief tegen de (oudere) buren. Zij merken ook dat het slechter met hem gaat.
Ik hoop dat zijn familie inziet dat er misschien op den duur een andere oplossing voor hem moet worden gevonden. Intussen houden wij de vervelende dingen bij, melden wat moet worden gemeld bij de politie en fietst dochter om. Dank voor alle tips!

En een filmpje doet wonderen

In ieder geval van het aanranden van de snolletjes die bij hem thuis komen.

familie

Misschien kun je proberen om in contact te komen met de instelling die hem begeleid, of met zijn familie.Ik heb van dichtbij meegemaakt hoe moeilijk het kan zijn, iemand met een NAH. Enorm vervelend voor jullie. Zo te lezen is die man beter af in een instelling waar mensen met een NAH begeleid wonen.

al contact gehad met familie

De oom van de buurman is zijn curator, maar dat is niet zo'n toegankelijk type. Beetje 'wijven kunnen niet rijden en moeten vooral ook niet zeiken'. Ik heb hem aangesproken toen hij een keer bij de buurman was geweest. Hij vond zelf dat het wel goed gaat zo, waarschijnlijk heeft hij niet zoveel zin in gedoe of extra werk.
De organisatie die hem begeleidt is heel netjes, die praten niet met mij over hem. Iemand van die organisatie stond een keer in de stromende regen voor de deur en de buurman verdomde het om open te doen. Ik heb diegene toen aangesproken (en aangeboden dat hij bij mij binnen wel even mocht bellen of wachten), maar hij wilde - terecht - geen zaken met mij bespreken.

begeleiders

De begeleiders bespreken vanzelfsprekend geen persoonlijke zaken met een buurtgenoot, maar het gedrag van die buurman is behoorlijk belastend voor jullie.Dus je zou verwachten dat ze in ieder geval goed luisteren naar jullie ervaringen met zijn gedrag.

Begeleiders

Ik zou aan de begeleiders een e-mailadres vragen, zodat je ook hen (aldoor) alle incidentenn (+foto's) kunt mailen en je zorgen kunt (blijven) uiten, zodat ze hopelijk maatregelen gaan treffen.

En als je dochter laat merken niet bang te zijn?

Stel dat hij iets ongepasts tegen je dochter zegt en ze trakteert hem op een gevatte opmerking. Zo van 'nou buurman, hou het netjes!'. Hoe zou hij daarop reageren?

Mocht je dochter toch langs zijn huis moeten, dan is de beltip een goede. Mijn dochter belt mij ook altijd als ze zich onveilig voelt. Dan staat ze in verbinding met iemand die mee kan luisteren én de figuur waar ze zich onveilig door voelt weet dat ook.