Buurkinderen die steeds willen komen spelen.....

ik snap je prima. Heb ook echt geen zin in 'gedoe' op zondag ochtend. Lekker rustig de dag beginnen in mijn eigen tempo...heerlijk! De rest van de week moet ik al mee in het ritme van anderen, gun mij dan mijn eigen zondag ochtend.

maar eh...je kan toch gewoon afspraken maken met buuren vanaf hoe laat er bij jullie gespeeld kan worden? Lijkt mij voor de kinderen ook veel duidelijker. Als ze niet goed weten waar ze aan toe zijn hou je dat gezeur.

Pff

als die buurjongens met ouder voor de deur staan zou ik mijn kind mooi aan die ouder meegeven. Kunnen de kinderen toch lekker samen spelen

Vertel

aan de ouders: in het weekend niet.
Hand desnoods aan je voordeur en achterdeur een rode of groene kaart en leg de kinderen uit dat een rode kaart betekent: niet aanbellen/kloppen om te spelen. Een groene kaart houdt in: welkom om aan te bellen.

Duidelijk zijn

Ik zou gewoon even tegen de buren zeggen dat hun kinderen met liefde mogen spelen tussen 2 en 4u op zondagmiddag als jullie er zijn, maar dat je de rest van de tijd te druk bent met huishouden en bijkomen.

Zou ik alle begrip voor hebben. Ik zou waarschijnlijk zelfs voorstellen dat je zoontje dan best een paar uur bij ons zou mogen spelen in de ochtend. (Ben meer een ochtendmens, ik kan er `s middags niet meer tegen).

Bij ons niet

Wij hebben ook vier kinderen. Door de week is het een zoete inval. Op zaterdagmiddag mogen ze na al het sportgebeuren gerust spelen maar de zondag is voor ons als gezin. Op die wordt er niet gespeeld en niemand mag hier komen spelen. En dat ze mg ik ook als er toch iemand voor de deur staat.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Mijn mening

is precies hetzelfde als van de bovenstaande reacties. Stel gerust grensen dan week iedereen waar ze aan toe zijn. Moet eerlijk bekennen dat ik het ook heb moeten leren. Overburen gingen op zondag naar de kerk. Jongste net zo oud als onze oudste, ging nog niet mee maar stond vervolgens elke zondag bij ons voor de deur...grrrr...

Bedankt

Ik ga jullie advies opvolgen en de speelafspraakjes beperken. Door de week welkom in het weekend niet. Alleen is het lasting om het te zeggen aangezien ik het moeilijk vind om grenzen aan te geven. Doordag ik het moeilijk vind en moeilijk de juiste woorden kan vinden door zenuwachtigheid. Nu ja ik doe het gewoon want nu is het niet duidelijk.... Zaterdag hebben 3 van mijn kinderen sport en zijn we pas om 1700 thuis. Als er dan nog een buurkind komt spelen is niet zo fijn want dan ga ik koken. Dus de zaterdag zal ik zeggen is clubjesdag en de zondag familiedag. Hopelijk zijn ze niet zwaar beledigd. Ik wil natuurlijk niet dat ze nooit meer komen spelen.... Maar het is me gewoon allemaal teveel. Ik ben een gevoelig persoon, kan mij niet zo goed afsluiten voor mensen om mij heen. Waardoor ik tijd nodig heb om alles te verwerken en tot rust te komen. Op dit moment lukt het me niet om een moment van rust in te plannen. Als de bel de hele tijd gaat wordt ik echt onrustig. Soms blijven kinderen aanbellen. Tijd om rustmomenten in te plannen bedankt voor het meedenken en alle tips. Het wordt alleen maar makkelijker als ze ouder zijn en zelfstandig buiten kunnen spelen met de buurkinderen. Met mijn 2 jongste kan dit nog niet, de oudste 2 spelen graag buiten met kinderen uit de buurt.

Roosje katoen

Buurjongen van links wil altijd alleen maar bij ons spelen. Laatst stonden ze voor de deur en mijn zoontje wou ook eens bij buurjongen thuis spelen. Nee, zei buurjongen dan wil ik niet. Nou toen heb ik zoontje mooi aan buurjongen en vader meegegeven . Je had die gezichten moeten zien, zo van wat krijgen we nou??? Toen ik 2 uur later aanbelde omdat we naar opa en oma gingen en ik zoontje dus op kwam halen werd er niet opengedaan. Ik blijven bellen. Vader van buurjongen deed open na 5 minuten. Gaf geen verklaring voor het niet opendoen (ze spreken geen Nederlands dus we begrijpen elkaar niet altijd. In de auto zegt zoon tegen mij dat de vader van buurjongen de hele tijd aan het slapen was op de bank en ze lekker veel snoep gegeten hebben. Ha, ha dacht ik toen. Jeetje ik kan alleen in slaap vallen als er geen kind meer wakker is en meneer slaapt lekker zondag middag. Mooi is dat Overigens vertrouw ik hem niet graag mijn kind meer toe aangezien mijn zoontje enorm ondernemend is, nergens bang voor en een enorme aantrekkingskracht tot de sloot heeft, vooral nu met al die eendenkuikentjes, en geen zwemdiploma...

Zaterdag

Zaterdag is het clubjesdag en dan moet je ook nog koken. Maak van de zaterdag een makkelijke dag en kook dan niet, daar ben ik zelf mee opgegroeid. Op zaterdag avond is er altijd brood met eventueel iets lekkers erbij. Iedereen pakt zijn eigen brood en mag dat ook voor de tv op eten en dergelijke of heel laat eten. Ik heb dat in mijn eigen gezin ook zo gedaan vanaf dat de oudste de kleuterleeftijd had. Het is heel relaxed en vriendjes en vriendinnetjes mochten ook mee eten maar ze moesten het zelf klaarmaken. Mijn man en ik bemoeide ons dan nergens mee.

Tsja

als de buurman niet te vertrouwen is zou ik mijn kind ook niet meegeven Dan maar gewoon zeggen dat het niet uitkomt.

Vaker niet binnen laten

Maar ook door de week kan de tuin 'vol' zijn of je kind al met een ander vriendje daar spelen. Ik stuurde bellende, bonzende en klepperende vriendjes soms ook weg omdat mijn kind dan al fijn aan het spelen was met een ander, of alleen, en nog meer kinderen erbij dit dan zou verstoren. Wij ouders kunnen dit beter overzien dan de kinderen toch?