Ben ik zo jaloers?
Ik heb een half jaar geleden mijn huidge vriend leren kennen via mijn vriendin. Ze hadden in t verleden samen iets gehad en waren goede vrienden gebleven. zij heeft inmiddels een nieuwe vriend en alles loopt lekker soepel.
Mijn huidige vriend heeft echter behoorlijk wat 'scharrels' gehad, hetgeen ik niet echt problematisch vind. Echter, hij houdt met bijna elke scharrel, en sommige zijn zelfs goede vrienden geworden. De ene komt nog regelmatig met haar zoontje op visite, zelfs logeren en dan ondernemen ze samen dingen. De andere is een soort hartsvriendin van hem geworden en ze ondernemen ook zeer regelmatig samen met de kids iets. Ook met zijn ex heeft hij een goed contact, hij is nu bv ontbijtje op bed aan het maken met zijn kids voor haar.
Ondanks het feit dat ik meer iemand ben die het verleden afsluit en achter zich laat, heb ik er over het algemeen niet zo heel veel problemen mee dat hij deze contacten onderhoudt. Dat wil zeggen, voor zover er ook echt sprake is van gewone vriendschap en geen seksuele of emotionele spanningen meer bestaan.
Er zijn echter ook wat contacten waar ik minder blij mee ben. Zijn laaste contact (waren half jaar samen) was aan een behoorlijk einde gekomen en ze had er echt moeite mee dat hij aan een nieuwe relatie begonnen was. Ook merkte ik dat hij nog emotioneel aan deze persoon gehecht is.
Met zijn andere exen kan ik zelfs goed door 1 deur en onderneem ik ook dingen met ze samen. Vandaag komen we echter die bepaalde laatste persoon tegen is op een festival en ik merk direct dat er een bepaalde spanning is. Op een gegeven moment wil hij (zonder mij) even met haar een praatje gaan maken, terwijl zij al extra op een plek verder van ons vandaan was gaan staan. Hij vraagt of ik bezwaar heb, en ik merk dat ik dat inderdaad. Ik zie er geen toegevoegde waarde in en geef dat ook aan. Ik vind mezelf vrij tolerant maar sommige situaties zie ik als de kat op het spek binden, waaronder deze situaties.
Ik wil hem niet belemmeren om gewoon zichzelf te kunnen zijn, sociaal te zijn met wie hij wil. Maar ik weet ook waar mijn grenzen liggen en dit voelde gewoon niet prettig.
Ben ik onredelijk bezig?
Weet niet
ik zou hetzelfde hebben/voelen als jij, maar dat wil niet zeggen dat we 'gelijk' hebben. De vraag is of hij zijn gedrag zo wil aanpassen dat jij nergens meer last van hebt. Je kunt hem in ieder geval erop wijzen hoe dit voor je voelt.
Nee
Nee, je mag hem hebben, helemaal niets voor mij..
Ik vind het
logisch dat je er inderdaad bezwaar tegen hebt dat hij apart met haar gaat praten op zo'n festival. Ik vind het zelfs al een vreemd verzoek.
En verder.... Deze meneer is waarschijnlijk steeds op zoek naar iets nog beters. Kzou hem laten lopen...
Vind het
behoorlijk respectloos naar jou toe om je te vragen of hij ergens verderop met haar mag praten! Hij heeft kennelijk wat te verbergen of er worden dingen verteld die jij kennelijk niet mag weten? Ik zou er gelijk klaar mee zijn hoor met zo'n mannetje! Bah!
Goh
Logeren, ontbijtje op bed maken, samen in een stil hoekje kletsen... Je kunt hem natuurlijk niets verbieden, dus dan is het graag of niet. Wat mij betreft zou het een niet worden.
Integer
Zoals je hem omschrijft vind ik hem eigenlijk wel heel integer klinken. Hij maakt samen met zijn kinderen een ontbijtje voor de moeder van zijn kinderen. Netjes hoor.
Hij heeft 'scharrels' waarmee het niks is geworden, maar die hij dus niet bij de enkels omhakt. Hij wil het vriendschappelijk houden. Ben je zelf ook nog een scharrel na een half jaar trouwens?
Die ene vrouw op het festival heeft het er blijkbaar moeilijk mee dat hij een nieuwe relatie heeft. En ipv. er overheen te stappen of het te negeren, wil hij even een praatje met haar gaan maken. Zonder jou, want jij bent voor haar het probleem (onterecht). Nou ligt het er natuurlijk maar helemaal aan wat hij dan tegen haar zegt, maar als het iets is in de trant van 'ik snap dat het moeilijk voor je is, maar dit is wat ik wil' dan lijkt me dat alleen maar integer en netjes.
Als je 100% zeker zou weten dat hij alleen voor jou gaat, is het dan nog een probleem?
Integer?
Mirage legt het heel vriendelijk uit, ik zou dat niet kunnen. Komt op mij niet integer over, meer als toch nog in zekere zin van meerdere walletjes willen eten. Ik zou heel snel ook een ex zijn...
Het is meer de rest eromheen
Het verzoek op zich vind ik niet heel vreemd of duiden op iets geks. Sterker nog, het gebeurt hier een enkele keer ook wel eens dat een vriend of vriendin een van ons graag even apart wil spreken. Ik kan me daar alles bij voorstellen. Maar wat je er omheen allemaal vertelt, geeft een andere lading aan het geheel. Ik zou me hier zelf niet prettig bij voelen. Ik zou me "over een half jaar ben ik zo'n ex die ook goede vrienden met hem is gebleven" voelen. Wil ik dan die paar maanden van verliefde gezelligheid en heb ik de rest er dan voor over, of niet? Dat zou de vraag zijn die ik mezelf stelde.
Die haremgedachte
kwam ook bij mij meteen op. Allemaal nog goeie vriendinnen en ook jij kan met de meesten aardig opschieten en onderneemt zelfs dingen met hen. Zou een leuke commune kunnen worden, ware het niet dat zulke samenlevingsvormen op gegeven moment meestal barsten.
Ik ben jou niet, maar ik zou het niks vinden, zo'n haremman.
Mijn reactie
Ik heb op het festival dus duidelijk te weten gegeven dat ik het niet op prijs stelde als hij met deze bepaalde ex het contact toch weer zou aanwakkeren. Dat is voor mij gewoon de kat op het spek binden als je weet dat er nog emoties zijn. Hij is toen ook netjes bij mij blijven staan.
Voor mij was het echter niet afgedaan daarmee, en ik heb in meerdere gesprekken en zelfs een lange brief aangegeven waar mijn grenzen liggen. Een ex waar ik goed mee door een deur kan en die daadwerkelijk positieve energie toevoegt aan ons heden, vind ik niet bezwaarlijk. Ik heb zelf immers ook nog wel enkele exen die ik een warm hart toedraag en waar ik af en toe contact mee heb. Echter een ex waaromtrent geheimzinnigheid en onverwerkte emoties hangen, daar pas ik voor. Ik wil niet in het verleden leven, maar in het heden. Kortom, ik heb hem de keuze gegeven, 100% of niets, niet meer of minder. Ik loop gemakkelijk weg van deze relatie, als het in het negatieve dreigt te raken.
Zijn keuze vooralsnu is om 100% ervoor te gaan, los te laten, het verleden te parkeren en met mij vooruit te gaan. Nu afwachten of hij hier in de praktijk ook toe in staat is. 
Succes
Een relatie waarin lange brieven worden geschreven en ernstige gesprekken gevoerd waarbij de 1 beterschap moet beloven geef ik niet veel kans. Volgens mij jij ook niet helemaal.
Succes.
Isabelle
helemaal mee eens!!
Helaas gaat zo'n persoon vaak nog érg lang door met zulke brieven en gesprekken (zoals ik zelf met lede ogen aanzie in mijn naaste omgeving)
Sluit me aan
Ik sluit me aan bij de vorige reacties. Je eigen opmerking "Ik loop gemakkelijk weg van deze relatie, als het in het negatieve dreigt te raken" onderstreept voor mij dat dit niks meer gaat worden. Maar misschien hebben we het verkeerd. Je opmerking over in het heden leven sprak me overigens zeer aan, ik denk dat dat mijn negatieve gevoel over het beschreven gedrag van je partner ook veroorzaakt.
