Relaties Relaties

Relaties

Afstand nemen van beste vriendin

Hallo

Ik heb het gevoel dat mijn beste vriendin en ik niet meer op 1 lijn staan. Door zaken die in het verleden gebeurd zijn (voornamelijk door andere mensen) heb ik het gevoel gekregen dat zij mij niet steunt en het belangrijker vindt om door mensen leuk gevonden te worden en bij hen op een goed blaadje te staan. Het doet me pijn dat ik gekwetst werd door andere mensen en zij onze vriendschap niet boven hen koos. 

Dit heeft mij destijds erg gekwetst maar ik heb er nooit wat van gezegd omdat ik het gevoel heb dat zij goed genoeg weet wat mij stoort, maar zolang het niet uitgesproken wordt ze niks er mee moet doen ofzo. 

Ze is ook veel te goed voor deze wereld. De meter van mijn zoontje, kennen elkaar al meer dan 20 jaar, ...

Toch heb ik het gevoel dat onze vriendschap niet meer is wat deze geweest is en merk ik dat ik haar niet meer echt vertrouw en ooit ook niet meer goed weet wat zeggen. Ik merk ook dat ik afstand wil nemen voor mijn eigen mentale welbevinden (omdat ik geen enkele connectie meer wil met de andere personen waar zij wel nog mee om gaat) maar dat betekent ook dat ik met haar voor een deel zou "breken" en dat doet ook pijn.  

Hoe zouden jullie dit aanpakken? 

Je kan de vriendschap 'opzeggen', een manier om dit te doen, zonder dat dit voor jou ook als een verlies voelt of pijn doet, is er denk ik niet. Dus ja het kan pijn doen, maar tegelijkertijd ook opluchten. 

Wat verder opvalt dat je je niet meer kwetsbaar wilt opstellen. Je hebt je nooit uitgesproken. Je hebt ingevuld zonder dat je dit echt weet (je hebt slechts het gevoel) dat zij weet wat jou stoort. Je hebt daardoor ook nooit haar kant van deze kwestie gehoord. Ik zou de moed bij elkaar vegen en alsnog uitspreken waar je mee zit. Op grond van dit gesprek (of deze gesprekken) het besluit nemen om wel of niet te breken. Er is ook nog een kans dat de vriendschap zich verdiept. 

Een gevoel is geen feit. Je hebt dingen aangenomen zonder er met haar over te praten. Ze zou goed genoeg moeten weten hoe je je voelt, zeg je, maar je hebt niet met haar gedeeld wat het met je doet. Ik ga er vanuit dat wat iemand niet tegen mij zegt, kennelijk voor die persoon niet belangrijk is. Ik zou als vriendin dus denken dat het wel oké vindt dat ze met mensen is blijven omgaan die jou hebben gekwetst.

Ik ken de situatie natuurlijk verder niet maar ik vind het heftig om te moeten kiezen tussen mensen die een conflict met elkaar hebben gehad. Daar zou ik zelf wel moeite mee hebben. Er is dus ook de kant van je vriendin. Jij bent niet de enige die mogelijk moeilijke gevoelens heeft over de situatie. Het is ook geen kwestie van ‘wie is hier verkeerd?’. Jullie zitten in een lastige, pijnlijke situatie waarvan je niet 1-2-3 kan zeggen wat er moet gebeuren om het op te lossen. Maar, je verdient in ieder geval de ruimte om eerlijk te zijn over wat je voelt en wat het met je doet. Een lange vriendschap zoals jij die beschrijft, is te waardevol om als een nachtkaars uit te laten gaan.

Ik zou er daarom toch een keer open en eerlijk over zijn tegen je vriendin als je dat nog niet geweest bent. Op een kwetsbare manier. Niet: ‘jij had moeten weten dat je fout zit’ maar ‘dit heeft me pijn gedaan, ik heb niet geweten hoe ik ermee moest omgaan’. Misschien lost het de zaak niet op maar je hebt jezelf in ieder geval niet verstopt. Kijk uit met verwijten. Zij is niet fout. Ze maakt haar eigen keuze. 

Wat ontzettend jammer als een oude mooie vriendschap kapot gaat omdat jouw vriendin (nog) contact heeft met mensen waar jij geen contact meer mee wil. Jij had een verwachting over haar en het voelt voor jou als voor anderen kiezen, maar spreekt niets uit naar haar. 
Ik zou hoe dan ook jouw pijn én jouw verwachting met haar delen. Want een goede vriendschap verdient dat. Eerlijkheid. Niet invullen voor de ander. Het kan je nog verrassen hoe zij een en ander ervaarde of ervaart. Dat je vervolgens al dan niet kiest voor minder of geen contact is aan jou. Als een vriendschap niet meer veilig voelt. Of prettig, dan is dat een prima stap. Maar dit gesprek kan ook weer verbinding geven. Spreek het dus uit raad ik je aan. Wel vanuit jezelf. Niet beschuldigend. Wat jij had gehoopt of verwacht is van jou. Niet haar fout. Kun je hier wat mee?

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.