afspraken nakomen en liegen
hoi!
ik ben geen ouder maar een kind en ik weet dat dit een forum is voor ouders maar ik denk dat ouders me beter kunnen helpen met dit probleem. mijn probleem is dat vaak als ik iets afspreek om wat te gaan doen met een vriend(in) dat ik er dan heel veel zin in heb maar op de dag zelf dat we hebben afgesproken ik totaal geen zin meer heb om iets te gaan doen. en dan zeg ik het af en daar is niet perse iets mis mee maar dan ga ik liegen over waarom ik niet meer wil. zoals vanochtend ik had gisteren afgesproken met een vriendin om te gaan zwemmen vandaag maar ik werd vanochtend wakker en had dus geen zin meer. maar ipv gewoon te zeggen dat ik geen zin meer had bedacht ik een leugen dat ik niet mocht van mijn ouders omdat ik moest leren voor mijn examens terwijl dit totaal niet het geval was. maar nadat ze had gereageerd en ze zei dat het oke was bedacht ik me dat ik het niet kon maken omdat ik mijn ouders de schuld gaf van iets waar ze niks mee te maken hebben. dus heb ik heel verhaal naar mijn vriendin gestuurd met dat ik weet dat ze liegen haat en dat het me spijt en dat het niet waar is dat ik niet mag enz en dat ik gewoon geen zin meer heb en dat ik niet wou dat ze boos zou zijn op mij maar dat ze dat nu alsnog wel zou zijn enz. maar ze was natuurlijk nogsteeds boos omdat ik een afspraak had gemaakt en die niet na kwam en dat ik ook nog is loog en dat is begrijpelijk natuurlijk. en tegen elke persoon wie ik dit heb gezegd vandaag dacht ik steeds toen ik heb vertelde "waarom? waarom kon ik niet gewoon gelijk zeggen dat ik geen zin had. dan was er niks aan de hand geweest behalve dat mijn vriendin teleurgesteld zou zijn dat we niet meer zouden gaan zwemmen?"
en dit was nog maar een voorbeeld. want ik lieg best vaak en echt om de stomste dingen.dus mij vraag is eigenlijk, aangezien jullie kinderen vast ook wellis liegen, jullie mij kunnen helpen zodat ik stop met liegen?
en ook dat ik mijn afspraken wel na kom? want ik denk dat het probleem is dat als ik tijd heb om na te denken over die afspraak dat ik dan geen zin meer heb want ik ben graag gewoon thuis (ik ben echt iemand die liever lui dan moe is) maar ik wil wel dingen doen in mijn leven en als ik steeds dingen blijf afzeggen gaat op ten duur niemand nog vragen of ik wil afspreken..
kan iemand me helpen?
ik hoop dat jullie mijn verhaal snappen.
groetjes
iemand die niet weet wat ze moet doen
Liegen
https://www.menselijklichaam.nl/psychologie/liegen/
Je bent nogal hard voor jezelf. De meeste mensen buiten de waarheid een paar keer per dag naar zich toe. En er is ook niets mis met een smoesje om de verhoudingen goed te houden. Je wil niet zeggen: eigenlijk ben ik te moe, te lui, heb ik mijn energie liever even voor mijzelf, wil wat hangen. Want daar zijn mensen zeker bij pubers nogal veroordelend over. Dus verstandig: van mijn moeder moet ik vandaag studeren. Helemaal niet erg.
Ik steun mijn dochter daar ook in als ze dat een keer doet. Verder stimuleer ik haar om meer ruimte voor zichzelf te nemen. Je kunt niet altijd jezelf uitgeven, dat snappen andere pubers ook heel goed als je dat uitlegt. Mag je best een keertje weigeren: ik heb nu even tijd nodig voor mijzelf. Maar het is ook de kunst om je afspraken wat meer gebalanceerd te plannen. En toe te geven aan de ruimte die je voor jezelf nodig hebt.
Maak het niet moeilijker dan het is. Of zwaarder dan het is. Je bent gewoon aan het oefenen. Maar wel juist heel serieus en nogal zwaar op de hand. Met de twijfel of ze je wel leuk genoeg vinden. Die onzekerheid hebben de meeste, zo niet alle mensen. En juist op jou leeftijd is dat nogal gevoelig.
Doe vooral ook dingen waar jezelf blij van wordt en niet alleen maar omdat een ander dat van je verwacht. Dat houd je niet vol. En hoe erg is het als iemand afhaakt? Het leven is nog lang genoeg er zijn altijd nieuwe mensen en nieuwe kansen en uiteindelijk is het belangrijk dat jij zelf je eigen beste vriend bent.
En dat ben je niet als je alleen uit verplichting van alles toegeeft aan anderen.
Je hebt ook zelf ruimte nodig, soms met een smoesje. Hoef je helemaal aan niemand uit te leggen, want iedereen doet het, zeker je ouders ook.
Nou ja, er zijn mensen die niet kunnen liegen of daar moeite mee hebben. Die hebben het pas moeilijk in de omgang met anderen. Te eerlijk zijn is echt geen aanbeveling.
Terecht
'ik denk dat deze angst terecht is: 'als ik steeds dingen blijf afzeggen gaat op ten duur niemand nog vragen of ik wil afspreken.' Bij mij zou je eruit vliegen als vriendin.
Als je nu al weet dat je liever thuis blijft, liever lui dan moe bent, maak dan geen afspraken meer.
'... maar op de dag zelf dat we hebben afgesproken ik totaal geen zin meer heb om iets te gaan doen. en dan zeg ik het af en daar is niet perse iets mis mee.'
Daar is dus wel iets mis mee: de ander heeft tijd vrijgehouden om samen iets te doen (met jou) en jij bepaalt dan dat het niet doorgaat, om een stomme reden (geen zin). Je maakt jezelf nu maar wijs dat er niets mis mee is, maar daarmee draai je jezelf een rad voor je ogen: er is wel degelijk iets mis mee. Je bent te lui, doet te weinig moeite voor een ander, je komt over als onbetrouwbaar, je vriendin heeft niets aan jou, behalve als jij 'zin' hebt.
Vroeger, toen ik jong was, had ik veel geduld met zulke 'vriendinnen'. Nu ik ouder ben helemaal niet meer, omdat ik weet dat ik als vriendin dan altijd op een plaatsje onderaan kom te staan. Ik doe daar niet meer aan mee. Ik zou je nooit meer vragen om samen iets te doen en het van jou af laten hangen of je zelf nog een keer iets wil doen; en als je dan nog een keer zou afzeggen zou ik je helemaal laten zitten.
Wat betreft liegen: ik heb er een bloedhekel aan. Ik deel de visie van AnneJ dan ook helemaal niet. ik heb een pleegdochter gehad die goed kon liegen en gezien hoeveel dramatische schade dat aan kan brengen. Zoals in jouw verhaal: je ouders krijgen nu de schuld van iets, waar ze helemaal niets mee te maken hebben. Alleen maar omdat jij zelf niet de verantwoordelijkheid voor je eigen beslissing op je wil nemen. Die schuif je lekker stiekem door naar je ouders. Dat is het gedrag van iemand die de eigen verantwoordelijkheid voor het eigen leven en de eigen beslissingen nog niet aankan. Dat kun je als excuus gebruiken (ik ben nog te jong), maar de waarheid is dat je het zo ook nooit leert om die eigen verantwoordelijkheid te nemen en te dragen.
Je kunt dat ook leren dat er situaties zijn, waarin 'waarheid' harder over kan komen dan je eigenlijk wil en dat je dan formuleringen kiest die niet liegen, die wel eerlijk zijn, maar niet zo hard. Dat is dan meer een tactisch antwoord, waarvan je wel moet zorgen dat het dicht bij de waarheid komt. 'Ik ben te lui' is bijvoorbeeld een waarheid die je niet gaat zeggen, omdat het te hard is over jezelf. "Ik heb rust nodig" is ongeveer hetzelfde, maar iets zachter voor jezelf.
Als je een afspraak wil afzeggen, onderzoek je motieven dan eens goed. 'Geen zin' is geen reden. Het kan zijn dat je echt te moe bent, zeg dat dan. Of dat je liever thuis blijft, nodig je vriendin dan uit om samen thuis iets te doen. Of dat je te lui bent, geef jezelf dan een schop onder de kont. Maar accepteer niet van jezelf dat je een lui, liegend mens wordt. Gelukkig wil je dat zelf ook niet.
Tsjor
overvolle agenda's
Ieder mens heeft wel eens geen zin. Spontaan afspreken kan bijna niet met al die overvolle agenda's. En hoe weet je nou of je volgende week zaterdag even niemand wil zien of iets anders wil doen?
Probeer dus korter vantevoren iets af te spreken.
Kan het ook zo zijn dat je er tegenop ziet, maar als je er eenmaal bent je blij bent dat je toch bent gekomen? Dan kan je beter wel gaan en het gewoon proberen, als je je niet fijn voelt ga je eerder naar huis. Zin maken dus! (doe ik ook vaak)
tsjor
ik begrijp je helemaal en ik snap ook wel wat ik fout heb gedaan hoor en ik wil ook mijn luiheid niet goedkeuren want het is vervelend als je lui bent, voor andere maar ook voor jezelf.
heel erg bedankt voor je feedback, hier kan ik zeker wat mee 
AnneJ
dankjewel dat u me begrijpt en me laat inzien dat het niet helemaal verkeerd van me was. en dat er andere kinderen zijn die dit soms ook doen.
dankjewel, hier kan ik wat mee
Mijntje
ja het klopt inderdaad dat veel mensen volle agenda's hebben helaas. en ik weet ook wel dat als ik vandaag wel was gegaan dat ik het dan heel erg naar mijn zin zou hebben gehad hoor en daar heb ik ook over nagedacht.
dankjewel voor de reactie, hier ga ik zeker wat mee doen
En weer
Geef je ons allemaal een goed gevoel omdat jij graag in de smaak wil vallen.
Prima gedrag, beleefd, welgemanierd. Maar doe jezelf ook niet tekort. Overweeg zelf wat je van zaken vind en zoek daarin je eigen weg. Je hoeft niet bij iedereen in de smaak te vallen. Val bij jezelf in de smaak. Natuurlijk door goed gedrag maar ook door te accepteren dat geen mens een robotje is en ook behoeftes heeft en eigen wensen. Neem die ruimte voor jezelf. Heel goed als je dat rustig uit kunt leggen, Tsjor zegt het goed: je hebt wat rust nodig voor jezelf. Maar wat mij betreft soms ook met een smoesje.
Dat maakt je nog geen pathologische leugenaar.
Mmmmm
Ik herken het wel en ik denk dat je erdoorheen moet. Ik heb nog steeds heel vaak dat ik op de dag zelf denk: getsie geen zin.
Soms is dat ook omdat ik ergens tegenop zie.
Ik ga wel altijd en het is altijd suoerleuk.
Belangrijk voor jezelf is om na te gaan waarin de geen zin zit of wat daaronder zit.
Dan kun je besluiten of je rustiger aan moet doen, gewoon moet doorpakken of dat je überhaupt al geen zin had in de activiteit maar voor de goede vrede ja hebt gezegd.
Ik ben het wel eens met voorganger . Je ligt er zo gauw uit. Lijkt me niet de bedoeling.
Als je mijn kind was en ik wist van de afspraak zou ik niet toestaan dat er afgezegd wordt maar dat hangt ook van de leeftijd af. Jij bent ergens tussen de 16 en 18?
Veel te kort door de bocht
Binnen een goede vriendschap moet dit juist kunnen, vind ik.
Het hoeft helemaal geen egoïstisch gedrag te zijn imo en het ligt heel erg aan de verdere verhoudingen hoe ik dit als ontvanger zou oppakken.
Als er voldoende tegenover staat aan gevend gedrag dan zou dit voor mij echt geen issue zijn.
Omgekeerd kun je je prima aan sociaal wenselijke gedragscodes houden (altijd afspraken nakomen etc) maar stelt de vriendschap verder weinig voor.
Maar Bibi
Dat je zelf baalt hiervan en er iets aan wilt doen vind ik goed hoor!
Ik vind het ook knap dat je je vriendin gebeld hebt.
Eens met Annej
Vorig jaar had ik op mijn verjaardag een vriendin uitgenodigd. Ze antwoordde, dat ze misschien zou komen, maar niks kon garanderen. Op de dag zelf belde ze af omdat "ze toch geen zin had" . Wel eerlijk. Maar ik vond het vervelend want ze gaf mij het gevoel dat het niet om mij, maar om haar draaide.
Ik denk dat jij dat wilt voorkomen en bang bent om anderen te kwetsen. Tegelijk kost het omgaan met anderen je vaak veel energie, gok ik. Misschien omdat je (te)veel geeft?
Zaak is om een balans te vinden. Ik denk niet dat je lui bent, je hebt dit forum gevonden en een goede vraag gesteld en je reageert op alle reacties... Das meer dan ik meestal kan opbrengen. Niks mis met een smoes af en toe. Je merkt het vast wel als het irritatie op gaat wekken en dan stap je eens een keer over je "geen zin" heen.
Maar probeer uit te vinden waar jij energie van krijgt. En wees niet te hard voor jezelf!
