Affaire
hallo iedereen,
Ik heb 10 maanden een relatie gehad. Al die tijd had ik het gevoel dat hij vreemdging. Hij ontkende altijd, zei dat hij dat nooit zou doen bij mij. Ik zag steeds meer signalen, en door de combinatie van mijn onderbuikgevoel en zijn glasharde ontkenningen, verloor ik mijzelf in woedeaanvallen. Ik heb hem meerdere keren aangevallen, in zijn gezicht gespuugd. Hij zei dat ik gek was, in een fantasiewereld leefte omdat ik dingen zag die er volgens hem niet waren. Ik begon aan mijzelf te twijfelen, kreeg medicijnen om mijn gedachtes te stoppen. Na 10 maanden kwam ik er zelf achter, ik heb berichten gelezen etc.
eerst ontkende hij het alsnog, later gaf hij het toe en zei dat hij haar ongeveer al net zo lang als mij kent maar dat het nooit meer zou gebeuren. Na al die leugens en bedrog, wilde ik er toch voor vechten. Vervolgens bleek hij met haar verder te gaan. Na meerdere keren hem uit te horen gaf hij het met tranen toe.(hij huilde nooit dus ik geloofte hem deze keer écht) Hij vertelde me dat hij naar haar toe zou gaan om haar persoonlijk te vertellen dat hij met mij verder wilde gaan. Hij was weer bij me en zei dat hij ervoor zou gaan. Weer kwam hij 2 nachten niet bij me slapen (eerst altijd, en dit werd steeds wat minder). Ik voelde gewoon dat hij bij haar was geweest. Hij huilde weer en zei, het gaat nu echt stoppen! Ik zei dat ik hem nu echt niet meer vertrouw en dat het mij teveel pijn heeft gedaan. Een week lang probeerde hij het elke dag goed te maken. Ook stond hij snachts opeens voor mijn deur omdat hij mij miste. Ik bleef bij mijn besluit, het werkte niet meer. Na deze week, begon ik tot het besef te komen dat ik veel van hem hou, en ons een nieuwe kans te geven. Ik belde hem op, en hij zei me dat hij me heeft gemist, niet had verwacht dat ik het toch nog wilde proberen, maar dat zijn kijk op de situatie nu veranderd is. Hij is zich anders naar haar gaan opstellen, en zij ook naar hem. Ze wilt een relatie met hem. Hij vertelde me dat hij van mij houd, maar haar ook leuk vind en twijfeld en niet weet wie hij moet kiezen. Maar dat hij wel beseft dat hij zichzelf in deze ingewikkelde situatie heeft gebracht, en dat hij het heel moeilijk vind en tijd nodig heeft om te beslissen met wie hij verder wilt en een knoop door moet hakken omdat dit niet meer zo verder kan. Ik voel nu veel angst, dat hij voor haar gaat kiezen.
10 maanden en al zoveel ellende? Vreemdgaan, in gezicht spugen?, aanvallen? Werk beter eerst beide aan jezelf voordat je aan een relatie begint.
MOMOFMYPRINSESWITHAUTISM schreef op 14-04-2024 om 12:42:
10 maanden en al zoveel ellende? Vreemdgaan, in gezicht spugen?, aanvallen? Werk beter eerst beide aan jezelf voordat je aan een relatie begint.
Je hebt ook gelijk. In mijn verleden heb ik meer te maken gehad met ontrouw. Dat begon op mijn 11e met de scheiding van mijn ouders. Mijn moeder ging al een jaar vreemd met de voetbaltrainer van mijn broer, terwijl ze mijn vader zwier op het graf van haar overleden moeder dat het niet zo was. Uiteindelijk gezin toch uit elkaar gevallen. Meerdere exen van mij waren ook vreemd gegaan. Ik ben in therapie gegaan, en leerde het vertrouwen in de man terug te krijgen. De man om wie dit topic gaat, wist van mijn angsten en verleden en toch deed hij dit ook. Hierdoor komt de klap harder aan, omdat ik al die tijd door mijn therapie probeerde aan mijzelf te werken en daardoor geloofte ik hem makkelijker wanneer hij zei dat ik dingen zag die er niet waren.
Wat je beschrijft, is een schoolvoorbeeld van een toxische relatie.
Ik raad je aan alle contact te verbreken en je de komende maanden te richten op je eigen herstel.
Waarom durfde je je gevoel niet te vertrouwen? Het was van begin af aan terecht. Waarom denk je dat je genoegen moet nemen met een vreemdganger en leugenaar? Je verdient een lieve man die het beste voor jou wil! Waarom denk jij dat je dat moet verdragen? Hoe staat het met je gevoel voor eigenwaarde?
Wat je voor hem voelt is geen liefde, maar drama. Stop ermee.
Liefde voel kalm, zacht, je bent blij met elkaar zoals je bent en gunt elkaar het beste.
Voel je angst, onzekerheid, leidt dat tot boosheid, denk je dat jij of hij moet veranderen? Dan is dat geen liefde, maar drama.
Sta je open voor gesprekken met een hulpverlener? Die kan helpen om deze fout niet nog een keer te maken.
Mona, ik las je bericht pas nadat ik mijn bericht gepost had. Kun je nog terug naar je therapeut? Want volgens mij kun je nog wel wat extra therapie gebruiken.
Wees lief voor jezelf, wees niet boos op jezelf, ga wel verder aan je geestelijke balans werken.
"Ik voel nu veel angst, dat hij voor haar gaat kiezen"
Hij gaat niet voor haar kiezen, en ook niet voor jou. Wat moet er nog meer gebeuren voordat je dat doorhebt?
IMI-x2 schreef op 14-04-2024 om 13:00:
Wat je beschrijft, is een schoolvoorbeeld van een toxische relatie.
Ik raad je aan alle contact te verbreken en je de komende maanden te richten op je eigen herstel.
Waarom durfde je je gevoel niet te vertrouwen? Het was van begin af aan terecht. Waarom denk je dat je genoegen moet nemen met een vreemdganger en leugenaar? Je verdient een lieve man die het beste voor jou wil! Waarom denk jij dat je dat moet verdragen? Hoe staat het met je gevoel voor eigenwaarde?
Wat je voor hem voelt is geen liefde, maar drama. Stop ermee.
Liefde voel kalm, zacht, je bent blij met elkaar zoals je bent en gunt elkaar het beste.
Voel je angst, onzekerheid, leidt dat tot boosheid, denk je dat jij of hij moet veranderen? Dan is dat geen liefde, maar drama.
Sta je open voor gesprekken met een hulpverlener? Die kan helpen om deze fout niet nog een keer te maken.
Bedankt voor je reactie. Ik durfte mijn gevoel niet te vertrouwen, omdat ik het niet wilde geloven. Ik hoopte dat dit de man was die niet zo was. Mijn ouders zijn gescheiden omdat mijn moeder een jaar vreemd ging, exen van mij zijn ook vreemdgegaan. Ik praatte daardoor met een hulpverlener, en zij zag wel wat rode vlaggen maar gaf ook aan dat ik niet mijn angsten door mijn verleden het heden moest laten beinvloeden en dat het een wonder was dat deze man nog ondanks mijn woede aanvallen naar hem toe bij mij wilde blijven. Hierdoor ben ik veel in de war geraakt en zocht ik het probleem vooral bij mijzelf
EmmaT schreef op 14-04-2024 om 13:03:
"Ik voel nu veel angst, dat hij voor haar gaat kiezen"
Hij gaat niet voor haar kiezen, en ook niet voor jou. Wat moet er nog meer gebeuren voordat je dat doorhebt?
Bedankt voor je reactie. Gezien hij heeft gezegd dat hij zich beseft dat het niet zolang verder kan, en hij open heeft verteld dat hij haar ook leuk vind, en zijn kijk naar haar toe nu veranderd is lijkt het me alsof hij nu echt bewust een keuze gaat maken
IMI-x2 schreef op 14-04-2024 om 13:02:
Mona, ik las je bericht pas nadat ik mijn bericht gepost had. Kun je nog terug naar je therapeut? Want volgens mij kun je nog wel wat extra therapie gebruiken.
Wees lief voor jezelf, wees niet boos op jezelf, ga wel verder aan je geestelijke balans werken.
Geeft niet! Ik kan terug naar mijn therapeut, maar ik zal opnieuw op een wachtlijst komen te staan. In de tussentijd bel ik veel met de luisterlijn wat ook wel helpt.
Hoe oud ben je, Mona.xx? En de man in kwestie?
Zo zeg… Jij krijgt wel een bak ellende voor je kiezen in het leven. Niet eenvoudig daarmee vertrouwen te hebben en houden. Waar en hoe kun jij je nog veilig voelen?
Vind dat IMI het treffend beschrijft. Wat andere mensen in jouw leven hebben gedaan is niet van jou, heb je niet verdiend en je hoeft er ook niet mee door te leven. Je mag zoveel van jezelf houden dat je iemand zoekt die eerlijk tegen je is en het beste met jou voorheeft. In elke relatie is harmonie en disharmonie (en hopelijk herstel). Maar zoals jij het over jullie beschrijft klinkt het ongelukkigmakend. Daar hoef je geen genoegen mee te nemen. Sterkte!
Dymo schreef op 14-04-2024 om 13:37:
Hoe oud ben je, Mona.xx? En de man in kwestie?
Ik ben 25, hij is 35
GekkeHenkie100 schreef op 14-04-2024 om 13:41:
Zo zeg… Jij krijgt wel een bak ellende voor je kiezen in het leven. Niet eenvoudig daarmee vertrouwen te hebben en houden. Waar en hoe kun jij je nog veilig voelen?
Vind dat IMI het treffend beschrijft. Wat andere mensen in jouw leven hebben gedaan is niet van jou, heb je niet verdiend en je hoeft er ook niet mee door te leven. Je mag zoveel van jezelf houden dat je iemand zoekt die eerlijk tegen je is en het beste met jou voorheeft. In elke relatie is harmonie en disharmonie (en hopelijk herstel). Maar zoals jij het over jullie beschrijft klinkt het ongelukkigmakend. Daar hoef je geen genoegen mee te nemen. Sterkte!
Ik voel mij inderdaad bijna nooit veilig, maar ondanks alle tegenslagen blijft ik de hoop houden. Ik ben zelf altijd loyaal geweest, dan moet er toch nog wel iemand rondlopen die dat ook is? Daarom blijf ik het proberen. Ik heb in november ook abortus gepleegd, wat achteraf gezien de juiste keuze blijkt te zijn want anders was ik bijna bevallen. In het verleden heb ik ook veel te maken gehad met allerlei mishandelingen, mijn stiefvader mishandelde mijn stiefbroer, mijn vader en mijn broer mishandelde mijn ex een aantal jaren geleden omdat hij mij bedrogen had, en 2 exen hebben mij ook mishandeld, waaronder de laatste omdat ik erachter kwam dat hij in het begin ook op een datingsite zat en ik zo boos werd dat ik een flesje water naar zijn hoofd gooide. Hij sloeg me een blauw oog en bloedneus in 1 klap. Je zou zeggen dat ik altijd op dezelfde foute types val, maar ze waren allemaal verschillend... dus veel onveiligheid meegemaakt.
Mijn moeder en stiefvader hadden dagelijks ruzie, en dan stond ik snachts als 13 jarige op straat in een slechte wijk met een huilende moeder, 2 boodschappentassen en 2 honden waarbij mijn moeder zei dat ze niet wist waar we heen moesten, en dat ze voor de trein wilde springen. Uiteindelijk zijn zij ook na 14 jaar nog steeds samen. Ik zie mijzelf niet als een slachtoffer maar als een vechter. Misschien maakt dat ook dat ik deze relatie niet wil opgeven?
Mona.xx schreef op 14-04-2024 om 13:51:
[..]
Ik voel mij inderdaad bijna nooit veilig, maar ondanks alle tegenslagen blijft ik de hoop houden. Ik ben zelf altijd loyaal geweest, dan moet er toch nog wel iemand rondlopen die dat ook is? Daarom blijf ik het proberen. Ik heb in november ook abortus gepleegd, wat achteraf gezien de juiste keuze blijkt te zijn want anders was ik bijna bevallen. In het verleden heb ik ook veel te maken gehad met allerlei mishandelingen, mijn stiefvader mishandelde mijn stiefbroer, mijn vader en mijn broer mishandelde mijn ex een aantal jaren geleden omdat hij mij bedrogen had, en 2 exen hebben mij ook mishandeld. Je zou zeggen dat ik altijd op dezelfde foute types val, maar ze waren allemaal verschillend... dus veel onveiligheid meegemaakt.
Mijn moeder en stiefvader hadden dagelijks ruzie, en dan stond ik snachts als 13 jarige op straat in een slechte wijk met een huilende moeder, 2 boodschappentassen en 2 honden waarbij mijn moeder zei dat ze niet wist waar we heen moesten, en dat ze voor de trein wilde springen. Uiteindelijk zijn zij ook na 14 jaar nog steeds samen. Ik zie mijzelf niet als een slachtoffer maar als een vechter. Misschien maakt dat ook dat ik deze relatie niet wil opgeven?
Je valt inderdaad op 'foute types', of in elk geval op mannen die niet beschikbaar zijn. Dat is niet zo gek als ik lees wat je allemaal hebt meegemaakt. Google eens op verlatingsangst en bindingsangst, of lees Liefdesbang van Hannah Cuppen. Ik denk dat je veel zult herkennen. En stop met deze man, hij is niet goed voor je. Je verdient iemand die helemaal voor jou gaat en niet de achterdeur naar andere vrouwen heeft open staan.
Ik denk ook dat deze man niet goed voor je is, en dat je de relatie beter kunt stoppen. Ik zou als ik jou was, wel hulp zoeken bij het verwerken van je verleden. Maar ook zeker hoe je om moet gaan met boosheid. Ik lees al een paar keer dat je iemand aanvalt of een fles water naar iemand zijn hoofd gooit, dat lijkt me ( zacht gezegd) niet de beste manier om je woede te uiten.
Mona.xx schreef op 14-04-2024 om 13:47:
[..]
Ik ben 25, hij is 35
Lieverd, als hij nu nog zo is, gaat hij niet meer veranderen. Je bent nog jong genoeg om een man te vinden die wél goed voor je is en waarmee je een fijn gezin kan opbouwen.
