aanhang mee op vakantie?
Wij hebben 3 jongvolwassen kinderen en willen als een soort laatste keer met het hele gezin op vakantie een mooi grote reis maken naar Amerika of Azië. Nu heeft één dochter al 2 jaar een vriendje. Deze is de afgelopen 2 jaar ook mee geweest, maar dat was meestal gewoon simpele vakantie niet te ver weg in een huisje. Dus daar zaten niet zoveel extra kosten aan verbonden, behalve een extra bord en wat entree geld. Voor deze reis is dat anders, er wordt gevlogen, een extra hotelkamer, grotere huurauto etc. Wat zouden jullie doen? Vriendje ook meenemen op onze kosten? Of een deel laten betalen en hoeveel dan? Of niet meenemen als zijnde dat dit de laatste keer is met ons hele gezin? Vind dit moeilijk en wil ook geen onrust creëren tussen dochter en vriendje. Ik hoor graag jullie mening en/of ervaringen.
Wat ik ook mee zou laten spelen is hoe goed de relatie is tussen de partner en de eigen kinderen. Als die het allemaal goed samen kunnen vinden dan is het al weer makkelijker dan als ze niet zo goed met elkaar kunnen.
Dat speelt hier een beetje. De zus van mijn partner kan het niet goed vinden met haar schoonzus (dus de vrouw van de broer) dus dat maakt het ook niet makkelijker. Ik kan prima met allebei door een deur hoewel ik closer ben met de zus dan de schoonzus. Wij zijn ook vriendinnen geworden en hebben een relatie die onafhankelijk is van de familie verhoudingen. Met de vrouw van broer heb ik niet zo vaak contact buiten familie momenten om maar ik vind haar wel aardig (en zij mij ook) dus dat is geen probleem. Echter de spanning tussen zus en schoonzus is op vakantie vervelend, ze ergeren zich regelmatig aan elkaar en dat merk je ook.
Toen dochter haar vriendje mee wilde nemen op vakantie (ze was toen 17 en net een jaar verkering) hebben we alleen gevraagd of hij (zijn ouders) zijn deel van het appartement wilde betalen (want door hem moesten we wat groters boeken, we hebben dus de per persoon prijs berekend) dat was iets van 450 euro. De rest hebben wij betaald (we gingen met de auto, dus die kosten hadden we sowieso al) maar het uit eten wat we de hele week hebben gedaan en de entree van alle musea en uitjes hebben wij allemaal gewoon betaald.
Ondertussen dochter gesproken en die gaf aan dat vriend niet verwacht dat hij mee mag, dus er zijn geen verkeerde verwachtingen die tot teleurstellingen kunnen leiden. Blijft staan de vraag van Pollawop wanneer een vriend dan wel bij de familie hoort. Eiegnlijk vinden mijn man en ik ook dat hij er gewoon bij hoort. Ik weet echter ook dat de andere 2 kinderen het leuker zouden vinden als we met alleen het gezin op vakantie gaan. Het is niet zo dat de andere 2 kinderen niet met hem overweg kunnen of zo, maar de dynamiek is wel anders. Voorlopig heb ik tegen dochter gezegd dat we er nog niet uit zijn. Maar ik ben wel blij dat wat we ook besluiten het niet zal leiden tot teleurstellingen, omdat hij de vorige keren wel mee was.
Het lijkt me geen ramp maar ik zou het zelf niet doen. Als je geld genoeg hebt om 3 kinderen vrij te houden kan een vierde je niet de kop kosten. En als dat wel zo zou zijn zou ik proberen ergens anders te bezuinigen.
Maar goed, zelf ervaar ik vriendje van dochter (jaja, volwassen leeftijd
maar ik vind term vriendje gewoon leuk en het is ergens ook nog gewoon een jochie) toch echt als eigen, bijna mijn kind en hij hoort er absoluut bij. Ik kan me voorstellen dat je twijfelt bij een bepaalde dynamiek maar ach, dat doe je bij je eigen kind toch ook niet?
Dynamiek valt ook niet altijd goed te voorspellen. Een goede vriendin van mij ging eens mee met mij en mijn ouders en er was geen klap aan want ze miste vriendje zo….
Daarbij zegt een beetje beleefd kind natuurlijk dat het ok en niet erg is maar dat wil niet zeggen dat het voor hen ook helemaal ok voelt. Het kan toch best voor een beetje verwijdering zorgen uiteindelijk. Ik mocht een keer niet mee en dat vond ik best lastig. (Als mijn partner me niet mee zou willen zou ik dat helemaal prima vinden, voor de duidelijkheid. Maar bij schoonouders (gelukkig niet mijn huidige) voelde dat toch rottig.
Oeh, lastig. Wij hebben vriendin van zoon meegenomen op vakantie, 3 weken lang. We gingen dochter opzoeken die in het buitenland stage liep. Dus deels was dochter er ook bij, groot deel niet, want ze moest gewoon werken. De dynamiek is inderdaad heel anders. Nu was vriendin van zoon best lastig, vroeg veel aandacht van zoon, en was fysiek niet zo fit als wij, en dat zorgde toch wel voor wrijving. Wij hadden flinke hikes in gedachten, vindt zoon ook fantastisch, maar zij wilde niet mee, en wilde ook zoon niet vrij laten om wel mee te gaan. Die voelde zich dus tussen ons in zitten. Natuurlijk hebben we ook genoeg keren ons programma wel aangepast, ook al van tevoren bij het plannen rekening met haar gehouden. Maar toch, het was best op onze tenen lopen. Terwijl zij wel echt helemaal bij het gezin hoorde, ze heeft zelfs een tijdlang bij ons gewoond. En het is niet dat we niet van haar hielden of zo, maar ze zit gewoon heel anders in elkaar dan wij en heeft andere wensen/verwachtingen bij vakantie vieren.
Ik vind het lastig om raad te geven. Maar ik zou denk ik, gezien mijn ervaring, voor zo'n bijzondere vakantie toch kiezen voor zonder aanhang. Tenzij je inschat dat je dochter haar vriend heel erg gaat missen. Dat gebeurde bij ons het jaar ervoor, zoon was constant aan het appen/bellen met vriendin, omdat ze elkaar zo misten. Hij heeft echt een heel stuk van de vakantie niet echt meegekregen, omdat hij op zijn telefoon zat te kijken in plaats van om zich heen. Zonde! Dat was ook een reden om haar het jaar erna wel mee te nemen, maar dat was dus ook geen doorslaand succes.
Sterkte met je afwegingen! En vast een hele fijne vakantie, met welk gezelschap je die uiteindelijk ook gaat vieren!
