Zorgen om zoon, groep 5
Beste allemaal,
Na jaren begeef ik me weer op dit forum, omdat ik advies nodig heb. Zoon, 8 jaar, groep 5. Hij is altijd een erg pittig kind geweest met gebruiksaanwijzing. Vorig jaar moeizaam jaar op school. Hij is geobserveerd door jeugdpsycholoog die aangeeft dat hij zeer prikkelgevoelig is en veel structuur en duidelijkheid nodig heeft.
Hij raakt snel overprikkeld en vertoont dan storend gedrag. Door de klas roepen, schelden, werk verkreukelen. Sinds dit schooljaar escaleert het erg: hij heeft inmiddels drie keer de juf vreselijk uitgescholden. Ik heb al vele gesprekken gevoerd.
School wil nu bij dergelijk grensoverschrijdend gedrag mij bellen dat ik hem ophaal, dat is inmiddels twee keer gebeurd.
Ik ben nu op het punt dat ik hem ook psychologisch wil laten onderzoeken.
Thuis gaat het redelijk, eerder een verbetering de laatste periode. Op andere clubjes etc gaat het prima. Hij heeft vriendjes. Hij wordt wel steeds onzekerder en denkt negatief over zichzelf ‘niemand vindt mij lief’.
Ik ga natuurlijk alles op alles zetten om te zorgen dat hij en de leerkracht extra ondersteuning krijgen op school. Maar wat als dat niet genoeg is? Moet ik dan aan SBO denken? Of een andere reguliere basisschool met iets kleinere groepen?
Ik ben bezorgd om mijn kind.
Parallelklas is geen optie, die klas is in crisis. Cito’s zijn goed.
Wie kan mij raad geven?
Structuur en duidelijkheid
Dat triggert mij. Juffen denken al gauw dat structuur en duidelijkheid hetzelfde is als strengheid en onbuigzaamheid. Maar dat is het juist niet. Het betekent dat de volwassene altijd duidelijk en voorspelbaar is in zijn gedrag en duidelijk maakt wat hij van het kind verwacht en ook zegt wat er gaat gebeuren. Het betekent niet dat hij zijn eigen onbuigzaamheid tegenover die van het kind stelt.
Als het op die clubjes prima gaat, is het misschien handig te vragen hoe het daar gaat en hoe ze hem daar behandelen. Misschien geeft dat aanknopingspunten.
Verder natuurlijk het bekende OO boek: "Het explosieve kind" van Ross Greene.
Probleem met psychologisch onderzoek is dat je meteen maanden, misschien wel een jaar verder bent voordat daar wat uit komt waar je wat aan zou kunnen hebben. En je moet nu iets. dat onderzoek kan natuurlijk ook, want misschien heeft hij wel baat bij medicatie. Maar tot die tijd moet je handelen.
Kleinere klassen
Bestaan er reguliere scholen met kleinere klassen bij jullie in de buurt?
Ik bezocht eens een sbo. Het lokaaal was veel groter dan een lokaal binnen regulier bs en er stonden 18 tafels in ipv 30. De kinderen hadden hun eigen leerroute en door de afstand tussen de tafels, ook geen last van elkaar.
Nu zijn we niet verder het proces in gegaan omdat ons kind niet prikkelbaar was. Een klasgenoot was wel erg gevoelig. Hij ging naar een SO/sbo. De rust deed hem erg goed. Hij bleek ook geweldig mooie verhalen en gedichten te kunnen schrijven. Ipv een tijd waarin dat kind regelmatig van schoolplein liep en zijn ouders grijze haren bezorgde etc ging hij nu naar een school waar hij niet opborrelde boosheid hoefde te verbijten.
Ik denk dat het vooral in de beperkte leefruimte zit. Clubjes gaan goed, daar heb je ook niet te maken met het 1 vierkante meter per kind zoals in een klaslokaal.
Maar het blijft een moeilijk besluit, je weet nooit zeker of een overstap naar sbo/so goed uitpakt.
Eerst naar de dokter
Mogelijk is aan je voorbij gegaan dat er op schoolniveau geen psychologische onderzoeken meer gedaan worden (soms nog wel iq test).
"Vroeger" werden kinderen met gedragsproblemen via school uitvoerig onderzocht en werd er in het onderwijs een oplossing gezocht (sbo, so) alsof dat gelijk stond aan behandelen.
Tegenwoordig is er passend onderwijs.
Formeel gaat dat pas in werking als er leerproblemen ontstaan. Gedragsproblemen zijn een "medisch" ding. Dat hoort thuis bij de gezondheidszorg.
Jij maakt je zorgen om je kind. Dat is reden genoeg voor een onderzoek. Het is zinnig om daarover met je huisarts te overleggen. Waar je vervolgens terecht moet, verschilt per gemeente. Jeugd ggz is tegenwoordig gemeentelijk georganiseerd. Probeer eerst uit te zoeken hoe een en ander werkt (je huisarts weet meer). Misschien kies je er alsnog voor om toch particulier onderzoek te laten doen (is misschien sneller,uitgebreider, dat verschilt per gemeente).
Wat er verder op de school kan gebeuren om het gedrag van je zoon daar te verbeteren hangt af van wat de school en het samenwerkingsverband hierover hebben afgesproken.
Er zijn wel wat beleidsdocumenten/handreikingen die laten zien wat mogelijk is.
zie https://www.passendonderwijs.nl/over-passend-onderwijs/jeugdhulp/
Wat bijvoorbeeld kan is dat je zoon minder uren per week de school bezoekt. Om therapie te volgen, of om beter te kunnen omgaan met zijn stress. Ik gebruik dit als voorbeeld. Je kunt samen met jeugdhulp op die oplossing komen. Als je op eigen initiatief met die oplossing komt, dan werkt de school vermoedelijk niet mee.
Het is niet noodzakelijk om van school te veranderen.
Miriam
Hartelijk dank! Ik laat hem onderzoeken (beschikking via wijkteam trouwens, niet via huisarts 
Ik zet zeker ook in op verbetering op school maar kan me goed voorstellen dat bijv op de Montessorischool (zelfde bestuur) veel beter bij mijn zoon zou passen.
Weet jij of een psychologisch onderzoek het moeilijker maakt voor een andere school om mijn zoon toe te laten? Als in: dat ze hem daardoor problematischer inschatten?
Zou heel goed kunnen dat er geen diagnose komt, dat verwacht ik eigenlijk, maar wel hopelijk extra hulp voor hem.
School heeft er niks meer mee te maken
Medische gegevens zijn in beginsel helemaal niet meer relevant voor de school.
Scholen mogen uitsluitend afgaan op gegevens die wel relevant zijn. Een psychologisch onderzoek is daarom in beginsel interessant voor een mogelijke behandeling, maar niet voor een school.
Belangrijker eigenlijk: Met dat soort gegevens worden ook geen extra subsidies meer verkregen. Er is dus geen aanleiding om aan te nemen dat een school op basis van alleen die gegevens zou willen selecteren.
Maar tegelijkertijd: ook scholen die keurig je aanvraag in behandeling nemen zijn niet verplicht om je kind toe te laten tot hun eigen lokatie. Zij mogen op (door hen gestelde) onderwijskundige gronden beslissen dat de leerling beter op een andere school (binnen hetzelfde bestuur/samenwerkingsverband) past.
Daarom is het helemaal niet slim om op eigen houtje een andere school te zoeken. Je kunt beter, als het er dan toch van moet komen, dat overleggen met de school waar hij nu zit en samen met die school een verhuistraject opstarten.
Als je het op die manier doet is de school waar je kind nu zit verantwoordelijk om een plaats voor je kind te vinden. Lukt het toch niet (de montessorischool kan beweren vol te zijn), dan blijft je kind gewoon op de school waar hij zit.
Eigenlijk past een mogelijk verhuistraject in het zoeken naar een oplossing. Dat kan binnen school zijn, maar ook er buiten.
Dank
Hoi Miriam,
Jazeker in overleg met school! En eventueel samenwerkingsverband. Ik snap het hoor, veel dank!
