Zoon van 10 jaar is zo onzeker
Onze zoon van 10 jaar is een lief, gevoelig kind. Hij is goed in sport, maar helaas heeft ie het op school zwaar. Zowel qua lesstof als in sociaal opzicht. Al jaren eigenlijk.... Hij is zeker niet dom, maar heeft veel moeite met rekenen. Snapt gewoon de logica niet. En is onzeker, denkt inmiddels dat hij dom is en toch nooit leert rekenen. Op school wordt hij wel extra geholpen, maar tot nu toe zonder resultaat. Door zijn onzekerheid voelt hij zich ook snel buitengesloten of gepest. Denkt altijd snel dat anderen het op hem gemunt hebben of hem expres kwetsen. En reageert daar dan te heftig op. Gaat 'meelopen' met de dominante kinderen in de klas of zelfs actief meedoen aan het uitlachen of buitensluiten van andere kinderen. Uit lijfsbehoud, zeg maar. En heeft daar dan later weer veel spijt van.
Hij kiest in de klas telkens voor kinderen die 'onveilig' voelen voor hem en bouwt daar dan een soort vriendschap mee op. En vervolgens verandert zijn hele houding en gedrag. Totdat hij daarop wordt aangesproken, door juf of door ons. Dan is hij heel verdrietig en neemt hij zich voor om het anders te gaan doen. Maar door zijn onzekerheid en zijn angst er niet bij te mogen horen duurt het niet lang voor weer opnieuw hetzelfde gebeurt...
Hoe kunnen we hem het beste helpen?
faalangst cursus?
Mijn dochter had vergelijkbare klachten en die is heel erg geholpen met een faalangst cursus. Het was tien lessen en het heeft een groot verschil gemaakt. Ze leerde om anders naar haar onzekerheid te kijken, keuzes te maken. En positief over zichzelf te denken.
sova-training
Ik begrijp uit je verhaal dat hij wel veel met jullie deelt en ook zijn verdriet kan uiten. Dat is knap van hem en dat zou ik vooral blijven stimuleren.
Het is zo jammer dat kinderen om heel kleine dingen zo verdrietig kunnen zijn. Ik heb ook een verdrietige schooltijd gehad op de basisschool en achteraf denk ik (natuurlijk): waar maakte ik me toch zo druk om? Maar op die leeftijd vinden kinderen het zo belangrijk wat anderen van ze vinden. Het ene kind meer dan het andere. Misschien kunnen jullie het daar met hem over hebben: dat hij leert wat onverschilliger te zijn over wat anderen vinden en dat ZIJN mening telt.
Daarnaast zou ik een sociale vaardigheidstraining adviseren, die zijn er voor kinderen van alle leeftijden.
Onderzoeken
Het kan misschien helpen als het duidelijk wordt waarom hij zo'n moeite heeft met rekenen. Mogelijk kan er een dyscalculie-onderzoek gedaan worden. Heeft school ook weer iets aan want zo krijgen zij weer handvatten hoe hem te helpen.
Hier hielp dit wel. Zoon heeft dyslexie en riep ook regelmatig dat hij dom was. Nu ook nog wel, maar veel minder. Zeker omdat hij nu ook op het VO zit in een klas waar iedereen wel iets heeft.
SOVA training is misschien ook goed. Of Rots en Water, daar hoor ik altijd goede ervaringen over.
Sterkamp
https://www.stichtingdester.nl/overzicht-van-alle-vakanties
In de herfstvakantie is er nog plek bij Sterkamp. Is dat een idee?
Bedankt
Fijne reacties hierboven, bedankt!
@Karmijn: waar en hoe hebben jullie destijds een faalangsttraining gevonden? Weet je toevallig nog wat de naam was van de training en wie m gaf?
@ Anne J: Sterkamp hebben we al eens over nagedacht toen hij iets jonger was. Misschien gaat dat er idd nog eens van komen...
@ Jackie: sova lijkt mij niet het belangrijkst nu. Vorig jaar heeft de hele klas rots en water gehad. Bovendien wéét hij prima hoe het 'hoort' maar lukt het hem niet om ook zo te handelen als de stress oploopt.
@ Jackie: dyscalculie verklaring is misschien wel een idee. Weet jij hoe je daaraan komt? Gaat dat via school? Probleem lijkt namelijk wel te beginnen bij zijn moeite met rekenen. Door onzekerheid daarover krijgt hij ook in sociaal opzicht moeilijkheden. Op sport (2 verschillende sporten, in totaal 5x per week) heeft hij nooit gedoe met andere kinderen en voelt hij zich wél competent.
Rekenen
Ik heet geen Jackie maar ik kwam wel met die dyscalculie-verklaring. Vaak weten ze op school inderdaad wel hoe je die kunt verkrijgen. Gaat meestal via een instantie buiten school. Zoon kreeg destijds de diagnose en de begeleiding bij Onderwijs Advies (voorheen ONL). Maar weet niet of dat bij jou in de buurt zit.
Soms komen ze er op school zelf mee, was in ons geval wel zo. Alleen verwezen ze ons in eerste instantie naar IWAL en dat vonden wij weer te ver weg. IWAL doet ook discalculie-onderzoek zie ik.
