Zelfstandig studie en studentenstad kiezen
Onze dochter in 6 VWO is zeer zelfstandig en gaat al vanaf de vierder zelf of met een vriendin naar studies en studentensteden kijken. Wij hoefden nooit me, sterker, ze wil ons niet mee.
Ze heeft meerder studies "afgelopen" en heeft nu bedacht wat ze wil doen. Ze is ook in meerdere studentenstede geweest en weet nu war ze die studie wil doen.
Aan de ene kant relaxed. Scheelt tijd (en we zijn druk -nb niet de reden dat ze ons niet meevraagt, want daarvoor zouden we graag tijd vrij maken) en natuurlijk superfijn dat ze het zelf serieus oppakt.
Maar zouden we als ouders nu toch meer moeten doen of ergens op moeten aandringen? Of maar accepteren dat zij het op haar manier doet en dat we tegen die tijd de studentenstad wel vaker zullen zien?
Ik denk overigens dat onze andere dochter het juist wel fijn vindt om samen te gaan kijken. Dus komen we nog wel aan onze trekken
.
Ik zou
mezelf geen schuldgevoel aanpraten als je dochter gelukkig is met deze situatie.
Ik heb de hogeschool van zoon ook nog nooit van binnen gezien.
Lekker laten gaan, count your blessings. En zeg misschien voor de zekerheid nog even dat ze altijd welkom is als ze vragen of praktische hulp nodig heeft.
Idem hier
Ik heb de hogeschool van zoon ook nog nooit van binnen gezien. Hopelijk vraagt hij mij op zijn diplomauitreiking, eind van dit schooljaar.
Wel vragen voor hem uitgezocht, bij DUO bijvoorbeeld of studentenwoneningen in diverse plaatsen, net waar hij mee bezig was. Want volgend jaar wil hij naar de universiteit.
Op zijn verzoek heb ik een paar telefoontjes gepleegd met zijn vragen om die beantwoord te krijgen.
Met name de financiering is wel een dingetje. Dan krijg je wel financiering als je universiteit je voor een schakeljaar inschrijft als bachelor en doen ze dat dan ook voor zon jaar bij de door jou geselecteerde universiteiten? Nou ja, zoiets dus. Tijdrovende vragen. Staat jou vraag er op de website van DUO net niet bij.
Als ze het zelf aankan
Als ze het zelf inderdaad kan, en wil, doen, waarom zou je je dan druk maken? Ik zou wel geïnteresseerd mee blijven denken, en op de hoogte willen zijn van haar overwegingen die tot haar keus geleid hebben. Ik neem aan dat jullie er thuis wel over gesproken hebben?
Met oudste ben ik één keer mee geweest, de rest heeft hij zelf gedaan. Wel hebben we er thuis veel over gesproken. Met jongste ben ik veel vaker mee geweest, hij had ook een veel breder gebied waarop hij zich oriënteerde. Uiteindelijk is het zelfs een studie geworden waar hij in eerste instantie maar matig in geïnteresseerd was. Maar hij heeft het er super naar zijn zin nu. Bij beiden werkte de aanpak 'breed oriënteren, en dan afstrepen' erg goed.
vroeger
Ik weet niet hoe dat bij jullie ging, maar ik koos zelf een studie en stad. Mijn ouders vonden het allemaal prima en ik had het denk ik heel raar gevonden als mijn ouders die keuze mede hadden bepaald. Het leidde er overigens wel toe dat ik louter van papier een rechtenstudie in Leiden koos. Ik was er nooit geweest en had geen idee van corps of corporale tradities. Het eerste jaar viel voor mij als new wave/punk dan ook best tegen. Maar het was ook leerzaam en ik heb daarna met plezier in Leiden gestudeerd en gewoond.
Mijn kinderen (6v en 5v) gaan waarschijnlijk ook helemaal zelf kiezen. Lijkt me ook prima.
aanrader
Dochter is ook zelf 2 jaar alle opties afgelopen en ook de keuze van studie en stad is door haar alleen gemaakt. Ik heb nog wel de keuzegids aangeschaft(heet de ding zo?)waar alle plus en minpunten van een studie(stad) naar voren komen.
Toen dochter aangemeld was zijn man en ik op eigen houtje naar een open dag geweest zonder dochter. Was erg leuk. Voorlichting maar ook de universiteit en de stad bekijken. Als ze nu verhalen vertelt hebben we beeld 
Prima toch
Zelf zou ik wel aandringen op een bezoekje samen aan de uiteindelijke keuze. Gewoon voor mijn nieuwsgieirigheid.
Wat Am zegt dus
Maar ik zou het leuk vinden als kind meegaat.
hier
Eerlijk gezegd heb ik een pesthekel aan open dagen, dat was al zo toen dochter naar de middelbare school moest. Al dat blije gedoe en die massa's mensen, niks voor mij. Natuurlijk heb ik me er met mijn toen 12 jarige met een opgewekt gezicht doorheen geslagen.
Toen er een universiteit moest worden uitgekozen had dochter al een heel traject van open dagen uitgezet. Op een dag kwam mijn zus (dus tante van dochter) eten en die stelde ontzettend goede vragen aan dochter (zus zit in het onderwijs). Vervolgens kwam de vraag van dochter of zus niet mee wilde naar de open dagen. Zus is ook nog eens hip, cool en kinderloos.
Ik heb me met liefde teruggetrokken uit het proces en dochter is met tante hele zaterdagen op pad geweest.
De universiteit en studierichting die werden uitgekozen waren overigens precies wat ik zelf dacht dat het beste bij dochter paste, dus dat kwam mooi uit
Is erg kindafhankelijk denk ik
Oudste hier heeft volkomen zelfstandig haar studie en studiestad gekozen. Studie kon aan meerdere universiteiten en het maakt echt uit welke universiteit je kiest. Heeft natuurlijk te maken met interessegebieden. Oudste aas altijd al heel zelfstandig, wist goed wat ze wilde en wat ze moest doen om uit te vinden waar ze dat moest vinden. Wij zijn ook nergens mee naar toe geweest.
Tweede zal ws een heel ander verhaal worden. Heeft geen idee wat ze wil, is minder zelfstandig en draagt wat meer bagage met zich mee. Heeft wat meer begeleiding nodig op allerlei vlak, dus hier ook schat ik in. Maar je weet het niet, als zij eenmaal weet wat ze wil dan lijkt het me ook niet uitgesloten dat ze het vervolgtraject ook ineens zelf uitvogelt.
In de tijd dat wij (echtgenoot en ik) onze studies uitzochten, tweede helft jaren '80, was het bij ons ook echt niet gewoon dat ouders daar veel mee deden. Wij hebben dat beide ook helemaal zelf gedaan.
Aagje
