Wellicht naar VSO: waar op letten?

paar dingen

Voor speciaal onderwijs gelden ook dezelfde dingen als voor regulier. Is de electronische leeromgeving op orde? Hoe gaat het met opgeven van het huiswerk? Wordt het huiswerk op school gemaakt of is daar een mogelijkheid voor? Het kan allemaal geen reden zijn om de school af te wijzen, je hebt nou eenmaal geen keus, maar dan weet je zelf iets beter wat je te wachten staat.
Vraag in elk geval ook om een rondleiding, vooral voor je kind zodat die er vast een beeld bij heeft. Waar is de receptie, waar zijn de kluisjes, waar kun je even rustig zitten. Waar is de kantine, waar staat aangegeven waar de lokalen zich bevinden en waar de informatie dat er wijzigingen zijn in het rooster. Ziet je zoon het goed of is het belangrijk dat hij dicht bij het bord kan zitten en is het mogelijk om dat af te spreken?
Als er iets mis gaat wie is dan de eerste aanspreekbare persoon. Als het in de klas gaat uiteraard de leerkracht maar daarna? De concierge, is er een ambulante begeleider beschikbaar, is er een time out ruimte.
Wie kun je benaderen met vragen met name de eerste dagen als het gaat om de organisatie of om het huiswerk?
Als het goed gaat kan een kind, in overleg tussen VSO en regulier weer terug. Geen garanties, het is aan het samenwerkingsverband.
Ik ging met mijn kinderen de eerste veertien dagen consequent halen en brengen om de route goed in te prenten, als dat niet goed lukt zijn ze al gestresst voor ze in de schoolbanken zijn en dan gaan de oren dicht.
Maar ook bij het ophalen kun je dan direct vragen wat er niet goed gaat, of mist en direct de school weer in. Je hebt snel een informatieachterstand. Dat geldt op het regulier maar meer nog op het speciaal onderwijs.
Scholen voor VSO zijn vaak wat kleiner en dan kunnen niet alle vakken gegeven worden. Welke vakken worden er wel gegeven in het profiel van je zoon? Of moet dat nog gekozen worden? Soms zijn bepaalde talen verplicht.
De ene school heeft informatica, de andere koken, wat zijn de speciale vakken?
Hoe zit het met de roostertijden? Is er veel uitval en hoe worden de leerlingen daar dan in begeleidt? Kunnen ze iemand aanspreken als er verwarring is?
Het is goed als je het zelf zoveel mogelijk weet, dan kun je je kind daar ook aan helpen herinneren. Vooral in het begin belangrijk dat ze dat goed inprenten.

Oh ja

Is er een wachtlijst? Soms zijn de berichten daarover te somber en kun je er met gemak de helft afhalen omdat kinderen sneller af en doorstromen dan vermeldt. Dus geen reden om het niet te doen. Wanneer zijn de intakes en hoe lang duurt het voor je uitslag hebt. Kan zijn dat je kind pas in oktober kan starten, maar dan weet je dat.
Moet je zelf boeken bestellen of wordt alles door de school voorzien.
Wanneer is er een ouderavond.
Zoek zelf even op de website naar ouders in de MR of de ouderraad. Soms kun je dan ook al nieuwsbrieven lezen.
En hoe krijg je daar toegang toe als je dat niet automatisch al hebt?

Ik heb geen idee, hier geen keus, dus hoef nergens op te letten

Snap niet dat ik dit draadje heb gemist. Hier speelt namelijk precies hetzelfde. Nou ja, in zoverre, zoon (17,5) liep vast op school, door ongeveer dezelfde oorzaken als de jouwe. ADD-diagnose op zijn 8e, dus wij weten het daaraan. Gedoubleerd in de 3 atheneum, dus dit jaar in de 4e doubleren is geen optie. School heeft echt wel redelijk meegewerkt, maar zoon liep dus toch vast. Zit sinds februari overspannen thuis. Opnieuw diagnosetraject in, hij blijkt ook ASS te hebben en vooral een hele lage verwerkingssnelheid. Dat conflicteert enorm met zijn hoge intelligentie.

Daar zit je dan. Geen reguliere school die heb kan bieden wat hij nodig heeft. Overstap naar 4 havo hebben we overwogen, maar die klassen zitten hier in de buurt echt al-le-maal vol. Ik heb alle 14 scholen in de wijde omgeving aan de telefoon gehad.
Andere optie is Vavo (volwassenenonderwijs), waar hij niet de begeleiding krijgt die hij nodig heeft voor zijn ASS en depressie en worsteling om zijn eigen leerstijl en -behoeften te ontdekken.
Blijft over VSO. Er is er 1 hier in de buurt, maar daar mogen we niet met zoon komen kijken, dat doen ze alleen als een kind al bij ze is aangemeld. En aanmelden voor VSO betekent dat we alle andere opties afsluiten. Zonder goede basis voor dat besluit, want zoon mag dus niet eerst komen kijken. Kip en ei, dus. Huidige school staat niet te trappelen, want zo'n aanvraag kost nogal wat administratieve inspanning.

Maar goed, we hebben nu de knoop maar doorgehakt, vooral wegens gebrek aan andere opties, en ingezet op VSO. Aanmelding is 3 weken geleden verstuurd, we zouden een uitnodiging krijgen voor een kennismaking, maar die hebben we nog niet ontvangen. Op de VSO school verwijst iedereen naar elkaar als we daar vragen over stellen. En on top of it all is nog allerminst zeker dat zoon wordt aangenomen/of er plek is. Dat horen we, omdat administratieve molens langzaam malen en er zoveel schijven en overleggen zijn, pas begin volgend schooljaar.

Intussen zit onze bijna 18-jarige ASS-er gefrustreerd, onzeker en depressief thuis, zonder perspectief. Gelukkig heeft hij een hele lieve en begripvolle begeleidster bij de GGZ, en heeft mijn man geen nieuwe opdracht aangenomen (is ZZP-er) zodat hij thuis kan zijn bij zoon. Want een depressieve puber kun je niet alleen thuis laten.

Hoe doen andere mensen dit, denk ik dan? Wij hadden een financiële buffer (eigenlijk pensioenopbouw van man) die we nu in kunnen zetten, maar dat is een relatieve luxe, want het betekent dus interen op ons vermogen voor later. Maar wat moet, moet. En we zijn allang blij dat het kan.

Sorry, moest even wat frustraties kwijt. Ik vind het echt te gek voor woorden, deze hele gang van zaken. Waar is de casemanager? Waarom moeten wij ons eigen wiel uitvinden? Waarom is er niet iemand die zoon en ons aan de hand neemt en ons de weg wijst? Nou ja, eigenlijk was dat ook niet nodig, er is maar 1 echte optie, en als die het niet wordt heb ik dus in september een kind thuis dat met bijna 18 en zonder wat voor diploma of startkwalificatie dan ook, ook totaal geen toekomstperspectief heeft. Je vraagt je af in wat voor land we leven...

voorlopig doen we het niet

Dank voor jullie reacties. Pennestreek, wat naar, jullie verhaal. Pfoe...

We hebben inmiddels besloten (nog) niet de stap richting VSO te zetten. Te veel negatieve verhalen over deze specifieke school, o.a. over het niveau. En we zijn door diverse andere ouders ook gewaarschuwd voor het stigma dat je er gratis en voor niets bij krijgt. We vinden op dit moment de nadelen te groot (nog even los van de vraag of hij wel wordt aangenomen).

Zelf wil hij gewoon over naar de volgende klas op deze school. Dus als hij overgaat (hij zal bespreekgeval worden), dan is het voorlopig wel oké. Het wordt een drama als hij blijft zitten.... Dat is zijn optiek et allerallerallerergste wat hem kan overkomen. 'Dan ga ik liever dood'. We weten inmiddels dat we dit soort uitspraken van hem nogal serieus moeten nemen, dus we maken ons best wel zorgen.

Wordt vervolgd....

pfff IJsvogeltje

ik heb dit ook gemist!
Hopelijk kan hij toch over, volgend jaar natuurlijk wel wat druk eraf ivm het vakkenpakket.

Ijsvogeltje

Ik weet niet of het je zoon helpt om dit te vertellen, maar zittenblijven was voor mijn zoon een verademing en hij kwam ook nog eens in een veel rustigere en lievere klas terecht. Mijn man en broer hebben grappig genoeg dezelfde ervaring gehad. Voordeel is dat je een beetje van tevoren kan bedenken waar je heen gaat (parallel klassen) en dan zit je verder goed op je plek. Zoon is - na flink balen - enorm opgebloeid! Hij is ook emotioneel jong voor zijn leeftijd, niet ongebruikelijk bij ASS. Dus wat dat betreft zit hij nu beter op zijn plek.

Heeft jouw zoon ook huiswerkbegeleiding? Die mensen zien heel veel kinderen met faalangst en een laag zelfbeeld. Mijn dochter (die verder NADH is) is er goed door opgeknapt na een krappe overgang.

Bij zoon werkt studiebegeleiding dan weer niet omdat het in een groep is, maar dat doe ik samen met een Zorgstudent om en om. Met de Zorgstudent gaat het eigenlijk beter, vreemde ogen dwingen en hij weet dat ze voor 2 uur komt en dat hij dan gaat werken. En ze snapt zijn games en memes, omdat ze dicht bij zijn leeftijd zit.

OH, en onze zoon heeft nu

godzijdank orthopedagogische studiebegeleiding. Leert goed plannen en zich aan die planning houden (niet onbelangrijk) en omdat wij zelf ook een bijdrage betalen, krijgt hij ook studiebegeleiding, dus uitleg als hij iets niets snapt, of verdieping als hij dat graag wil.

Ijsvogeltje

zitten blijven.

Onze (andere) zoon is ook ooit zitten gebleven op de middelbare. Het heeft hem verbazingwekkend veel goed gedaan.

OH en

ook voor jou dat filmpje trouwens. Nee, SO is niet het antwoord voor kinderen met Autisme. Tenzij het misschien een school is speciaal gericht op kinderen met autisme. is er niet een school in de omgeving met een autiklas?
Of met goed beleid voor autisten? Mijn ervaring is dat er toch verdomde weinig inzicht is in autisme en al helemaal weinig begrip voor de moeilijkheden die een kind ervaart.
Als je een school kunt vinden die zich daar wel op richt, zal je kind minder gefrustreerd zijn.

Mirreke

Dank voor je reacties. Ik ga er met man eens op studeren.
Zoon's probleem is tweezijdig: verse diagnose ASS en dus nog geen zelfkennis (en wij hebben ook geen idee hoe we hem het beste kunnen helpen, dus voor ons is hulp ook erg welkom) en daarbij een enorme kloof tussen zijn cognitieve intelligentie en het tempo waarin hij kennis opneemt. De school waar wij hem hebben ingeschreven is een school speciaal voor autisten. Waar de kinderen een individuele leerlijn kunnen volgen.
Hij gaat niet alleen naar VSO, maar stroomt ook af naar Havo. Tenminste, dat stelt de huisige school voor, en de ggz begeleiding is het daarmee eens. Omdat zijn verwerkingssnelheid zo laag is, is het niet reëel te denken dat hij, na een half jaar thuis, gewoon door kan naar 5 vwo en dan in het gewone tempo zijn diploma kan halen. En ook de vierde over doen betekent dat hij nu nog 3 jaar moet, dan is hij 20 als hij klaar is. Dus we denken dat overstappen naar 4 havo voor hem het beste is. Maar als hij wordt aangenomen denkt de VSO school er misschien anders over.

Ik weet absoluut niet waar we goed aan doen. Ik weet wel dat deze onzekerheid zoon geen goed doet.
We weten gewoon de weg niet. We hebben geen idee wat onze opties zijn, geen idee wie we hulp kunnen vragen. We varen op de adviezen van de huidige school en de ggz, maar ik heb niet het gevoel dat die de wijsheid in pacht hebben. En naast de problemen met zoon hebben we nog wat andere dingen die energie en tijd en aandacht vragen zoals je weet. Het leven is even geen krentenbol...

Intake

De beslissing op welk niveau je zoon verder gaat op het speciaal onderwijs kun je bespreken bij de intake daar.
Heeft je zoon al psycho educatie gehad bij de GGZ? Dat kan hem helpen, maar net als jullie zelf, zal het eerst mogelijk ook moeite kosten om je te realiseren wat autisme inhoudt en waar dan je beperkingen, belemmeringen, maar vooral ook je mogelijkheden zitten.
Ik heug me ook dat je zoon nogal depressief was. Misschien is het helemaal niet gek om te blijven zitten en dan daarnaast gesprekken aan te gaan met begeleiders op de nieuwe school. Daar kun je direct om vragen.
Het voordeel is ook dat er kinderen op de school zitten met een vergelijkbare achtergrond en manier van denken.
Je kunt je zoon ook adviseren om als hij eraan toe is zelf op internet te gaan zoeken wat een autisme diagnose kan betekenen en of dat klopt voor hemzelf. Bij mijn zoon werd syndroom van Asperger geconstateerd, en op die hit kun je soms wat beter iets vinden voor jongeren met autisme en havo/vwo niveau dat past.
Je zoon heeft vast sterke kanten die hij mogelijk nog moet gaan ontdekken.
Soms helpt het om extra sport te doen om wat van de spanningen kwijt te raken. Dat is misschien ook mogelijk op de school.
Mijn kinderen zijn nogal opgeknapt op het speciaal onderwijs, voor autisten, hoewel het momenteel er niet beter op geworden is hier omdat de school niet meer uitsluitend voor kinderen met autisme is.
Indertijd kregen we al het advies dat het politeam mogelijk wat dramatischer en minder ervaren optrad dan het schoolteam.
Per slot leren de leerkrachten en begeleiders ook veel van de jongeren zelf, ze zien ze vaker, en hebben beter leren puzzelen om ze door de school heen te helpen.
Dus ik zou meer verwachten van het intaketeam van de autismeschool. Zij zijn deskundiger.

Leeftijd

Ik zou me niet zo druk maken om zijn leeftijd. Rustig doorgaan, het leven is nog lang genoeg, en sommige kinderen doen er nou eenmaal wat langer over.
Mijn dochter wordt binnenkort 19 jaar en we zijn bezig met haar oude school dat ze daar weer kan instromen in 4HAVO. Het MBO liep van geen meter, het niveau was te laag, te traag, en ze kon de drukte in een klas vol meiden niet aan. En de chaos op school zonder dat ze daarin begeleidt kon worden.
Dus ze heeft er toch weer voor gekozen om op haar eigen niveau te gaan leren.

Medicatie?

Sommige kinderen knappen erg op van medicatie. Tegen de vaak aanwezige angst en depressie. Als je daar over nadenkt is het nu de tijd om daarmee te beginnen. Dan is de start van het onderwijs in september wat eenvoudiger en hoef je het dan niet meer te doen.
Ik zou dat overleggen met de psychiater van de GGZ. Waarschijnlijk krijgt hij dan eerst nog cognitieve therapie, maar dat kan snel op elkaar volgen als in beeld is hoe het psychisch met je zoon is.
Sla die mogelijkheid niet over. En zet je over de heersende vooroordelen heen. Psychiaters laten het bij kinderen toch vaak afhangen van de ouders, want ouders die mordicus tegen zijn, en die heb je, lukt het natuurlijk niet. Maar als jij dat wel serieus neemt is het in elk geval bespreekbaar en het kan je zoon zeer behulpzaam zijn.

Controle

Zorg in elk geval dat je zoon goed begrijpt wat de mogelijke keuzes zijn en wat dat in zijn voordeel of nadeel is en steun zijn eigen keuze. Motivatie is een belangrijke aanwijzing voor succes.

AnneJ

Er was eigenlijk geen keuze. Vavo zonder enige begeleiding op school, of VSO. Hoewel zoon wel een drempel over moest, ziet hij zelf dat Vavo nu eigenlijk geen optie is. Hoe leuk het gesprek daar ook was. Komt bij dat de route daar naartoe niet wilde lukken.
Inderdaad laten we de keuze voor het niveau nog even liggen tot we daar op de nieuwe school over kunnen praten.
Medicatie? Wat voor medicatie bedoel je? Antidepressiva? Angst zie ik niet echt bij hem. Of het moet zijn de moeite die hij heeft om contact te leggen, initiatief te nemen. Volgende week heeft hij een gesprek met 'de arts' bij de ggz, ik neem aan dat dat een psychiater is, dat is om te bepalen hoe depressief hij is. Aan de hand daarvan gaan we verder kijken naar een behandeling.
Hij krijgt nu psycho-educatie, van een orthopedagoog, en wij hebben gesprekken met een systeemtherapeut.
Zoon is zelf bang dat hij ook op deze school niet zal 'passen'. Maar goed, daar kunnen voorlopig niks over zeggen omdat we er nog niet hebben kunnen kijken.

Angst

Angst is vaak op de een of andere manier aanwezig bij een kind met autisme. Omdat ze zoveel moeite moeten doen om zich te handhaven en ze vaak al heel wat negatieve ervaringen hebben opgedaan. Je ziet het alleen niet aan de buitenkant. Vaak is een juiste expressie ook iets wat ze zichzelf aan moeten leren en je kunt vaak niet aan hun gezicht zien wat er in hun hoofd leeft, tenzij je een kind heel goed leert kennen, of goed leert te bevragen, en je kind helpt om tekst te vinden voor de (gemengde) emoties die er in hem of haar omgaan.
Als het goed is kan de psychiater het wel beoordelen, maar vaak vraagt hij er het kind en de ouders ook naar.

http://www.hulp-pddnos.nl/meer-weten-over-pdd-nos/31-angsten-bij-pdd-nos

Over de verwerkingssnellheid

Hier een kind in 4 VWO die een verwerkingssnelheid heeft van 95.
Zijn IQ is 126 met een hoge verbale score en een heel lage performance score.
Hij doet het goed in de vierde, in die zin dat de cijfers onder controle zijn, lees: magere zesjes met zo min mogelijk inzet.
Tot en met de derde klas hebben we hem intensief begeleid. Met al die vakken, waaronder vakken die niet zo goed bij hem pasten, was er veel begeleiding nodig.
Dit is het eerste jaar dat hij het zelf doet.

Hij heeft geen andere diagnose, hoewel we wel eens gedacht hebben aan ADD. Dat is een verschil met jouw zoon.
Maar ik zou oppassen om conclusies te trekken over de verwerkingssnelheid.
Dat cijfer alleen zegt niet zo veel. Een GGD heeft snel de neiging om hier veel rekening mee te houden.

Zoek vooral uit wat verwerkingssnelheid precies betekent. Het betekent NIET dat je zoon langzaam werkt. De conclusie gaat over het verwerken van nieuwe informatie in korte tijd. Het heeft niets te maken met de snelheid van het verwerken van opdrachten.

De werksnelheid van mijn zoon is prima. Dat vond de basisschool ook en de VO school heeft nog nooit geklaagd over zijn werksnelheid.

Toetstijdverlenging

Op grond van een diagnose autisme krijg je ook toetstijdverlenging op school en opleiding. Omdat je met autisme meer nadenktijd/puzzeltijd nodig hebt. Dat zegt niets over het niveau maar over de tijd die je nodig hebt of moet nemen, ook al zitten ze op je te wachten.

Been there, done that

Andere moeder, zeker zegt het cijfer niet alles. Maar zoon hier scoort op verwerkingssnelheid 79, dus nog een stuk lager dan jouw zoon, en IQ komt gemiddeld uit op 125 met ook hoog verbaal en laag performaal. In het onderzoeksrapport staat ook de zin: 'hierbij valt op dat Zoon de opdrachten foutloos maakt, maar allemaal buiten de tijd, waardoor er geen punten konden worden toegekend'.

Hij viel op de basisschool al op omdat hij nooit zijn werk af had, al in groep 1 niet. Heeft op zowel de basisschool als de middelbare toetstijdverlenging gehad. Op de basisschool mocht hij ook veel mondeling doen, omdat schrijven voor hem lastig is (voor zover ik in kan schatten zit 'm dat in teveel tegelijk moeten doen: vraag lezen, antwoord bedenken, en dat dan op moeten schrijven, en dan naast leesbaar schrijven ook nog eens letten op de spelling; dan was hij de draad van zijn betoog allang weer kwijt). Begin groep 4 kwam de diagnose ADD, medicatie geprobeerd maar dat deed niks. Dus bij zoon is er een dubbel probleem, zowel met het verwerken van de informatie bij binnenkomst, als bij het reproduceren.

Wij hoopten ook dat het in de 4e beter zou gaan, en hebben hem in overleg met school (en zoon natuurlijk) in eerste instantie zelf laten gaan, zonder druk van ons. Wel met studiebegeleiding. Maar dat zette geen zoden aan de dijk, ik heb zelfs sterk het gevoel dat hij, toen hij het echt niet zelf voor elkaar bleek te krijgen, pas echt opgegeven heeft. Maar misschien zie ik het allemaal niet zo scherp meer, dat kan.

AnneJ, onze twijfel zit ook inderdaad in welk niveau we moeten kiezen. We gunnen hem -eindelijk- een jaartje op adem komen. En dat zal beter lukken op een Havo denken wij. Maar ja, zeker weten doen we dat niet natuurlijk. Op zich het wel wat je 'VWO-kind' noemt, met zijn interesses. Maar die zijn flink weggezakt inmiddels, zijn nieuwsgierigheid lijkt weggedrukt door de overspannenheid/depressie. Wat natuurlijk logisch is. Ook daarom denken wij nu aan Havo. Maar goed, even afwachten wat de toekomstige school ervan denkt.