Welke universitaire studie is (minder) zwaar?

keuzegids bachelor

Koop de keuzegids en bepaal samen met je kind wat ze boeiend cq interessant vindt. Keus bepalen voor studie alleen gebaseerd op hoge slagingskansen heeft niet zoveel zin.

Ook slagingskansen op studiekeuze123 te vinden.

Naast slagingskans misschien ook kijken naar toekomstperspectief hoewel daar over het algemeen weinig over gezegd wordt.

Beroepentest

Mijn vriendin wist het vroeger ook niet, deed een uitgebreide beroepentest. Advies werd rechten terwijl ze zelf de humane sector in gedachte had. Ze is ondertussen een exper in cybercriminologie en verdient er een goede boterham mee.

beetje rare vraag

Je kijkt toch wat je interesses zijn. En dan pas of het moeilijk of wat makkelijker lijkt te zijn.
Je kan natuurlijk ook alvast maar gaan kijken bij een HBO studie, dat is sowieso een niveau lager dan de universiteit maar biedt veel mogelijkheden. Er zijn veel VWO-ers in NL die naar het HBO gaan. Gewoon omdat daar andere richtingen zijn dan op de universiteit. Praktischer vaak. Het is tenslotte een Hogere beroepsopleiding. ITT de universiteit, wat een wetenschappelijke opleiding is en waar sowieso bij elke richting flink wat statistiek zit.

Zoveel

Die zijn er zoveel. Maar in waar liggen je interesses en in welk vakgebied zou je willen werken. Het is absoluut niet zo dat je voor elke WO studie goed in wiskunde moet zijn. Integendeel zou ik willen zeggen...

(Zwaar)

OK, welke richtingen vragen dan (ongeveer) welke sterktes?

Wordt de vraag alleen maar vager

de snelste weg naar een universitaire titel

is dat het doel? volgens mij kan je op het internet diploma's kopen (dit is een grapje, zet ik er even extra bij).
gr Angela

myself

Wat bedoel je nu eigenlijk precies. Alle VWO-ers in NL hebben wiskunde examen gedaan. ABC of D
Ik weet niet hoe dat in Belgie zit.
Maar wat wil je nu eigenlijk weten? Hoe je kind met zo weinig mogelijk wiskunde een academische titel haalt ofzo? Zo makkelijk mogelijk? In een vak wat hem of haar niet interesseert?
Ik snap er werkelijk niets van. Je kijkt toch eerst wat hij WEL kan en WEL leuk vindt. Het gaat toch niet om een academische studie op zich?
Ik zou zeggen: ga naar het HBO.

vlot VWO

Je zegt dat je (of je kind) vlot het VWO heeft doorlopen. Dan weet je toch waar je sterke kanten liggen. Bovendien bepaalt je profiel al mede een richting. Of heb je geen wiskunde op VWO niveau gehad (ben je een opstromer?)

Maar je zou kunnen denken aan rechten, een talenstudie, geschiedenis, antropologie. Als je statistiek niet als wiskunde beschouwt kan je een economische/bedrijfskundige studie doen, of iets in de sociale wetenschappen.

Studierichting

Myself heeft nog een draadje lopen; keuze gezondheidswetenschappen Unief.
Haar zoon heeft blijkbaar al een bepaalde universiteit in gedachte. Met de hoge studiekosten in verschiet,
is het fijn een juiste keuze te maken, lijkt mij. Waarschijnlijk heeft zoon reeds gesproken met een studiecoördinator van Unief wat betreft wiskunde maar kan het zijn dat Myself behoefte aan een objectief beeld van Unief op basis van ervaringen. In dat laatste kan ik haar niet helpen.

idd

Idd Flanagan, zoon denkt er aan gezondheidswetenschappen in Maastricht te gaan doen, is gemotiveerd, maar omdat ik nog een ander kind hier heb welk héél gemakkelijk studeert en zonder problemen geneeskunde-studies volgt maak ik de 'fout(?)' om bij deze zoon in twijfel te trekken of hij dit wel gaat kunnen. Dat is het nadeel aan eerst een kind te hebben welke in alle vakken nooit enig probleem gehad heeft, voor wie alles poepsimpel was en nu een zoon welke het dus wel wat moeilijker heeft met wiskunde. Ik weet niet wat de a-b-c-d wiskunde in Nl betekent, hier spreken we gewoon van aantal uren wiskunde op vwo/aso niveau (Van 3u/week tot 8u/week als mogelijkheid)
Hij dacht eerst aan cultuurwetenschappen, maar daar zag ik problemen in omdat hij soms nog DT-schrijffouten maakt en omdat hij niet zo mondig is... en dan nog als stillere Vlaming tussen Nederlanders welke toch de naam hebben om alles en iedereen omver te praten...

Toch beroepentest?

Wouw, van cultuur naar gezondheid vanwege de DT. Is het niet interessant een dyslexie screening te doen. Wanneer hier inderdaad sprake is van dyslexie, worden spellingsfouten mogelijk minder zwaar aangerekend.
Kan hij alsnog zijn "hart" volgen. Daarnaast vind ik een beroepentest, waarin met zijn interesse en wiskunde rekening wordt gehouden, echt geen overbodige luxe.

Myself

dt fouten maken zelfs hoogleraren nog...... D

wiskunde

vwb wiskunde lijkt me de studie cultuurwetenschappen beter aan te sluiten dan gezondheidswetenschappen. Als hij zo'n cultuurminnend typ is, waarom niet? Die hollanders hebben mss een grote bek, maar vaak klinken holle vaten het hardst.

Of blaffende honden bijten niet.

skik

aan veel gedacht

Hij heeft aan zoveel gedacht het afgelopen jaar: geschiedenis, biologie, kinesist, psychologie, filosofie, pol&soc.... en nu dus aan gezondheidswetenschappen in Maastricht. Hem spreekt de PGO methode wel aan (voor zover je daar op voorhand een juist beeld van kan hebben)

Ik ving ook wel op dat het pestgedrag in Nederland harder zou zijn, dat geloof ik natuurlijk niet zomaar, misschien zijn Nederlanders daar gewoon meer open over...of zouden ze echt directer zijn in iemand zijn 'waarheid' te zeggen?

Maastricht

Ten eerste ligt Maastricht zo laag dat het nog amper Nederland genoemd kan worden; ik vind het meer een internationale stad met veel internationale studenten waar je zoon zich waarschijnlijk prima thuis kan voelen.

Ten tweede; uit het ouderlijk huis en op eigen benen is een leerzame ervaring voor elke student.

Als laatste: een wereldreis is een eye-opener voor studenten die nog niet zeker weten wat ze willen.

Pesten

Pesten op de uni, ik ben het niet echt tegengekomen moet ik zeggen. Je kunt makkelijker langs elkaar leven, het is veel massaler en je zit niet in een vaste klas, zoals op school. Pesten hoort ook meer bij een jongere leeftijd volgens mij, dat zijn ze met 18 toch inmiddels wel ontgroeid?
Wel zijn er soms zware ontgroeningen bij sommige studentenverenigingen. Dat kan er dan inderdaad hard aan toegaan. Je kunt op voorhand uitzoeken welke verenigingen zo zijn, dus dat heb je dan zelf min of meer in de hand.

Limburgers zijn geen Hollanders

Dus met die grote mond zou het in die contreien ook best wel mee kunnen vallen.
En wat hij niet kan, kan hij wellicht nog wel leren. Vwo is vwo, schrijf hem niet te snel af!

Test

Hoe zit het met die test welke je op voorhand moet doen? Is die moeilijk? Moet je die aan de unief ter plaatse gaan doen? Mag je die voor meerdere richtingen doen? Wat als je die test slecht maakt? Zijn daar percentages rond gekend? Gemiddelden?

Zelfstandigheid

Hmm, ik zou je zoon ook eerst een beroepskeuzetest laten doen. Verder zou ik niet teveel de nadruk leggen op percentages, cijfers, (slaag)kansen etcetera en sowieso denk ik dat je teveel beren op de weg ziet. Stelt jouw zoon deze vragen of jij; zoek jij alles uit of neemt je zoon het initiatief en vergaart hij ook informatie? Het is toch een volwassen knul die gaat studeren dus van wie zelfstandigheid en initiatief nemen wordt gevraagd; zeker als hij in het buitenland gaat studeren. Wat pesten betreft; het is niet meer de middelbare school. Het studentenleven is zwaar maar leuk.
Als je zoon nog niet zo zelfstandig en/of zelfverzekerd is, zou het geen gek idee zijn om hem eerst lekker een tijdje te laten reizen of werken voordat hij gaat studeren. Zeker als hij nog niet echt weet wat hij wil en kan.
Los daarvan, hij zal niet de enige zijn die begint aan studie A om na een tijdje toch te kiezen voor studie B. 100% zekerheid is er nooit

Myself, die test

Als je zoon zich voor 1 mei inschrijft doet het er niet toe hoe hij de test maakt, hij wordt gegarandeerd toegelaten als er tenminste geen sprake is van een numerus fixus. Schrijft hij zich pas na 1 mei in, dan kan de universiteit wel op basis van de toetsresultaten besluiten hem niet toe te laten. De toets wordt op de universiteit zelf afgenomen.

skik

Eens met Elisa

Ik moet zeggen dat ik wel opkijk van alle vragen die je stelt (ook in het andere draadje over gezondheidswetenschappen). Het lijkt me goed om op deze leeftijd als ouder een stapje terug te doen en je kind zelf dingen te laten uitzoeken.

Is jouw zoon daar, om wat voor reden dan ook, niet goed toe in staat, dan is het misschien slim om een tussenjaar te overwegen. Op de universiteit zal van hem zelfstandigheid en initiatief worden gevraagd. Zeker bij het PGO-gestuurd onderwijs lijkt me.

Vertrouwen

Tja, ik vind dat Myself zo negatief over haar zoon praat; ze denkt dat hij het niet zal kunnen omdat hij niet zo goed is in wiskunde, dt-fouten maakt en is bang voor pesten en andere mogelijke negatieve culturele verschillen. Terwijl hij vlot het VWO heeft gedaan en gemotiveerd is. En de verschillen tussen Nederland en Belgie vallen ook nog wel mee; we hebben het niet over Amerika of Australie. En dan nog, je zoon past zich wel aan. Of niet en dan kan hij beter in Belgie gaan studeren.
Deze zoon is een ander kind dan je andere zoon dus je meot ze niet gaan vergelijken wat dit betreft. En nogmaals, 100% zekerheid is er niet. Soi, zou je zoon een verkeerde keuze maken. Daar leer je van. Hij is niet de enige en niet de laatste.

Als hij echt nog net zo zelfstandig is of niet zo sterk in zijn schoenen staat als hier de indruk wordt gegeven, zou ik hem echt nog niet laten studeren. En als zijn interesses nog alle kanten uitgaan is een beroeps- en/of studiekeuzetest heel zinvol. Die heb ik toen ook laten doen. Uiteindelijk ben ik ook diverse studies begonnen en niet afgemaakt om vervolgens een heel andere richting op te gaan. Het is gewoon heel lastig om op die leeftijd te weten wat je wel en niet kan en wel of niet wil.
Het zou ook heel goed kunnen dat je zoon in welke studie dan ook opeens veel minder moeite met wiskunde heeft omdat het op een andere manier wordt gegeven. En die dt-fouten? Tjee, ik moet nog de student vinden die perfect Nederlands schrijft. Zelfs docenten maken soms beroerde schrijf-, stijl- en spelfouten. Dat mag zijn keuze niet in de weg staan. Je maakt je echt veel te veel zorgen en daar is je zoon uiteindelijk de dupe van.

Belangrijkste is dat jij in hem moet geloven en hem moet steunen, ongeacht je eigen twijfels en zorgen. Ik begrijp dat het loslaten van je kind heel moeilijk is maar je moet niet alles voor hem gaan invullen en hem willen behoeden voor "falen". Zeker niet op grond van cijfers, percentages, slaagkansen etcetera. Het lijkt net alsof we het hier hebben over een aankomende middelbare scholier; niet een student. Heb vertrouwen in je kind en laat het hem zelf uitzoeken, met jullie steun. Hij komt er wel; is het niet linksom, dan wel rechtsom. Zeg ik ook altijd tegen mijn zoon.

Mondig

Oh en dat hij niet zo mondig is, is ook niet erg. Niet alle studenten en Nederlanders zijn mondig. Ik was het ook niet op die leeftijd maar dat is helemaal goed gekomen Vergeet al die beren op je weg en laat je zoon doen wat hij wilt. Waar een wil is, is een weg. Sta achter hem en zijn beslissingen en laat je niet leiden door je overbezorgdheid. Je zoon komt er wel hoor!

Test

Als hij eens de beslissing genomen heeft stel ik mij wel sterk achter hem. Maar op voorhand wil ik voldoende wikken en wegen, in vraag stellen waar hij aan begint.
Die test welke op voorhand gedaan moet worden, is daar een vaste datum voor of mag je die zomaar op een zelfgekozen dag gaan afleggen?
Blijft die test achteraf in je dossier zitten of wordt dat verwijdert eens het schooljaar gestart is? Hoe kan je je voorbereiden? Krijg je op voorhand een overzicht wat de inhoud van de test zal zijn? Moet je de test doen of mag je ook weigeren als je voor 1 mei inschrijft?
Wanneer moet je betalen? Mag je je inschrijven als je nog niet zeker weet of je het gaat beginnen? Mag je je op 2 richtingen inschrijven?

Myself

In je andere draadje worden alle sites van de desbetreffende universiteit, faculteit en studierichting gegeven waar je de meeste antwoorden op je vragen kan vinden. En zo niet, neem je contact op. Of liever, je zoon. Hij gaat studeren, dus hij wordt geacht zo zelfstandig en pro-actief te zijn. Zeker bij een PGO studie.

To the point

Dat is ook zo typisch aan NL tov Vlaanderen. Bij ons stel je een vraag en krijg je een antwoord op de vraag.Punt.
In Nl krijg je heel erg vaak een antwoord naast de vraag. Over hoe ik mijn zoon moet opvoeden en wat hij zelf moet doen. Wat jullie mening is over het feit dàt ik die vraag stel. Waar zoon zich in deze vraag opstelt... Dat is toch mijn vraag niet...
Vlamingen valt dat zo vaak op in Nederlandse fora, zoveel woorden en dan na veel uitleg vaak nog geen antwoord op de vraag. Meer hun mening geven over de vraag op zichk
Ik heb zeker ook goede antwoorden gekregen, danK daarvoor! Maar ook de typisch vermoeiende langs de kwestie opmerkingen.
Het to the point antwoord welk je in Vlaanderen vlotter krijgt is dus toch een andere cultuur. Merken jullie dat zelf niet op? Het cultuurverschil in manier van antwoord geven op/langs een vraag??