Wat zijn onze rechten mbt onze zoon?

nee

Volgens mij kunnen ze dat niet afdwingen en al helemaal niet als ik je bericht zo lees. Het gaat prima met je zoon op school. Hij haalt goede cijfers en scoort goed op de CITO. De enige reden zou dan zou dat hij wat saai vindt?

Reden te meer voor de school om hem wat meer enthousiast te maken door wat meer verbreding/verdieping aan te bieden. Wellicht naar een plusklas?

andere school

dit wordt natuurlijk niks met zo'n school, als je al zover bent dat zij vinden dat je dit moet doen terwijl de resultaten daar totaal geen aanleiding toe geven dan zitten ze gewoon te wachten totdat je 'm van school afhaalt (ze hebben duidelijk geen zin om het hem meer naar de zin te maken).
dus ik zou eieren voor m'n geld kiezen en het op een akkoordje gooien dat ze meewerken aan soepele overgang naar andere school . . .
gr Angela

Nog 3 lange jaren

Ik ben het helemaal met Angela67 eens. Dat worden nog 3 lange en zware jaren omdat je niet naar de pijpen van de school wenst te lopen. Dat wordt door een school wel eens als wantrouwend bestempeld. Je wenst je kind niet te laten onderzoeken, tot er een diagnose komt waar de school zich in kan vinden. Dat heet in hun ogen zorgverzuim. Met een verslechtering van de samenwerking tussen partijen kan dit, voor je het weet, leiden tot een melding bij de officiële instanties.

Zoek een school met een plus-klas zodat je een goed excuus hebt om je kind van school te halen. Maar bedenk ook dat die schoolleiders met elkaar zullen brieven over je kind.

Je kan de school ook een stap voor zijn door contact op toenemen met de huisarts voor een verwijzing naar een vrijgevestigde psycholoog die ahv IQ-test (en persoonlijkheids test) kan uitzoeken hoe je kind in elkaar steekt. Die rapporten hoef je niet te delen met school.
Als je kind een hoog IQ heeft en geen andere redenen ( denk aan autisme) zijn concentratie verklaren, heeft de school niets in handen om je om de oren te slaan. Als de school geen plus-pakket heeft, heb je een goed excuus je zoon daar weg te halen omdat hij zich er niet thuis voelt..

volgens mij mag er niet meer gevist worden naar labels maar is de school verplicht zorg te leveren aan iedereen volgens de regels van passend onderwijs.

Verder komt het voor dat personeel buiten hun boekje gaat wat betreft protocol van privacy en doodleuk met instanties je kind gesprekken waar je geen weet van hebt. Als je hierover gaat navragen zit je zo in een conflict .
Sterkte

Dani

Maar wat zegt school dan dat het probleem is? Hij verstoort volgens jou de les niet en haalt goede resultaten. Dus wat is er dan voor probleem?
Puur het feit dat hij uit het raam zit te kijken?

Groeten,

Temet

Flanagan

'volgens mij mag er niet meer gevist worden naar labels maar is de school verplicht zorg te leveren aan iedereen volgens de regels van passend onderwijs.' Maar zijn daarvoor geen labels nodig dan? Redenerend vanuit de school? Je moet wel weten waar je je aan aan moet passen wil je passend onderwijs kunnen leveren (volgens alle bureaucratische modellen).
Het vreemde is alleen, dat hier geen problemen zouden zijn op school. Of ziet school andere dingen dan de ouders? Kan voorkomen. Dan helpt verheldering (wat willen jullie oplossen?) of een dagje meelopen misschien. Mogelijk speelt een rol dat school op deze wijze extra geld wil krijgen of dat ze zich willen indekken tegen mogelijke latere problemen.

Tsjor

Investering

Als je aandelen koopt, koop je die in een gezond bedrijf om er winst uit te halen. Het Min. van Onderwijs wilt ook waar voor zijn geld maar is verplicht onderwijs te bekostigen. Waar voor je geld; onderwijsversteviging in ieder kind op gebied van taal en rekenen zodat ze nuttig worden in de maatschappij. Optimaal gebruik van elk kind door zorg voor elk kind, met of zonder label.

De zorg is gericht op de kansen, door bijsturing. Het maakt niet uit of een kind een autisme heeft of niet, als het maar leert. Een kind met een 'handicap' hoeft niet even slecht te leren als een ander kind met dezelfde label.etc.
Daarom is het een vorm van discriminatie: een kind heeft dat, dus het kan niet goed concentreren en idem dito een kind kan niet concentreren dus het zal wel dat hebben. Toch gaan kinderen beter concentreren als ze het gevoel krijgen dat ze hulp ontvangen waarbij het niet uitmaakt wat hun moeilijkheid is, maar dat ze vooruit gaan. Winst, na investering, voor de overheid.

Vandaar op maat; met de aandacht op de zwakke punten en de kansen van een kind.

http://wij-leren.nl/luc-stevens-passend-onderwijs.php

Dwingen

Ga eerst in gesprek met school; waar zit hem precies de problematiek volgens hen? Vervolgens zou ik Onderwijsconsulenten bellen. School kan ook (gratis) Onderwijsconsulenten inschakelen. Kijk ook even zeker op deze site: http://www.passendonderwijs.nl/over-passend-onderwijs/zorgplicht/

En antwoord op je vraag: nee, een school kan en mag een leerling geen onderzoek en medicatie opdringen. Als een school echter om aanneembare en redelijke redenen vindt dat ze niet voldoende in staat is om een leerling te begeleiden mag en kan een school in overleg met de ouders verwijzen naar een andere school (regulier of speciaal). Maar ze mogen een leerling pas laten gaan als een andere school die leerling al wel heeft aangenomen.

Ondersteuning

Je kan trouwens ook aanvoeren dat bij 20% van de kinderen medicatie niet helpt en dat medicatie of niet, school moet zorgen voor extra ondersteuning, vastgelegd in een Ontwikkelings Perspectief Plan. . Wat doen ze daar dan mee? Een vriendje van mijn zoon heeft ADD en school wilde hem ook aan de medicatie. Ouders hadden hun zoon wel laten diagnosticeren maar wilden geen medicatie voor hun zoon. Ze hebben gewoon tegen school gezegd dat hij aan de medicatie was maar dat medicatie niet ADD geneest dus dat hij extra begeleiding nodig zou blijven hebben. Vriendje heeft nu zonder problemen eindexamen gedaan

Elisa

"Je kan trouwens ook aanvoeren dat bij 20% van de kinderen medicatie niet helpt"

Dat hoef je dus helemaal niet te doen. School gaat niet over medicijngebruik, dat is een kwestie tussen patiënt en arts. Je gaat toch ook geen discussie aan met de leerkracht over wel of geen antibioticakuur en welke kuur dan de beste zou zijn?

School gaat over lesgeven. Als concentratie van een leerling slecht is, dan moet de leerkracht daar mee aan de bak. Met bijvoorbeeld een andere plek, passender aanbod van werk, experimenteren met een koptelefoon, een zitbal, wiebelkussen, meer lichaamsbeweging of wat dan ook. Dat zijn de oplossingen die in het domein van de leerkracht liggen. Medicijnen niet.

(ik zit mij hier eigenlijk plaatsvervangend bops te

Roosje

Te veel mensen, dus ook docenten, weten te weinig van bepaalde stoornissen en van medicatie. Als zo'n school denkt: "medicatie is het ei van Columbus dus een leerling "moet" aan de medicatie en dan komt het goed" hebben ze het dus mis. Ja, een arts gaat over medicatie; niet school maar op een school moet men wel kennis hebben van zaken. Of dat nu om medicatie gaat of om de zaken die jij noemt. Zeker nu het Passend Onderwijs is ingevoerd.

ggz

Je bent al met je zoon bij de ggz geweest. Is dat lang geleden en wat was hun mening over je zoon? Het bezoek aan de ggz en een natuurgenezer heeft minder concentratieproblemen en een betere werkhouding als resultaat opgeleverd zeg je. Wat hebben zij dan gedaan?

problemen

Wat zijn nou concreet de problemen voor school? Waar lopen ze op school tegenaan? Ze zeggen dit nl niet voor niet, lijkt me.

Jij zegt: hij haalt goede resultaten, is geen stoorzender.. wat zegt school hierover? Ze kunnen je niet verplichten toch het geven van medicatie maar ze kunnen je kind wel van school verwijderen indien er grote problemen op school zijn. Welke dat dan zijn is mij niet duidelijk. Kan je dat toelichten?

Meisje Klein

"Ze zeggen dit nl niet voor niet, lijkt me."
"Ze kunnen je niet verplichten toch het geven van medicatie maar ze kunnen je kind wel van school verwijderen indien er grote problemen op school zijn."

Een kind verwijderen mag een school natuurlijk niet zomaar. Dan moet de school wel heel erg handelingsverlegen zijn. En dan zou Dani dat als moeder natuurlijk moeten weten. Als een school met de handen in het haar zit, dan horen ze daar gesprekken met de ouders over te hebben. Dan horen er handelingsplannen gemaakt te zin. Dan hoort een IB'er of zorgteam betrokken te zijn. Uit het bericht van Dani maak ik niet op dat dit het geval is. Maar misschien heeft ze wat achterwege gelaten in haar posting?

Je schrijft 'Ze zeggen dit nl niet voor mij, lijkt mij'. Weet je, ik dacht dat ook altijd. Ik ging er vroeger bij dit soort berichten standaard van uit dat de ouders 'het gewoon niet willen zien'. Na heel veel jaren basisschool met een niet-standaard-kind weet ik helaas beter. En na heel veel jaren Ouders Online weet ik ook dat het bij ons geen uitzondering was. Ze rommelen maar wat aan in het basisonderwijs. Ja zeker, er zijn pareltjes, maar er zijn heel veel leerkrachten die wel dénken dat ze alles weten over 'ander gedrag', maar de plank compleet misslaan. Het voorbeeld van Danu is wat mij betreft exemplarisch, en staat absoluut niet op zichzelf. Je kunt er boeken over volschrijven.

Inderdaad

'Je schrijft 'Ze zeggen dit nl niet voor mij, lijkt mij'. Weet je, ik dacht dat ook altijd. Ik ging er vroeger bij dit soort berichten standaard van uit dat de ouders 'het gewoon niet willen zien'. Na heel veel jaren basisschool met een niet-standaard-kind weet ik helaas beter. En na heel veel jaren Ouders Online weet ik ook dat het bij ons geen uitzondering was. Ze rommelen maar wat aan in het basisonderwijs. Ja zeker, er zijn pareltjes, maar er zijn heel veel leerkrachten die wel dénken dat ze alles weten over 'ander gedrag', maar de plank compleet misslaan. Het voorbeeld van Danu is wat mij betreft exemplarisch, en staat absoluut niet op zichzelf. Je kunt er boeken over volschrijven.'

O zo waar, o zo waar.
Veel, te veel leerkrachten, doen maar wat. Ongelooflijk, maar waar.

Ga er in het belang van jouw kind en dat van andere kinderen, alsjeblieft niet van uit, dat ze 'op school wel zullen weten wat ze doen.' De mogelijkheid dat ze werkelijk geen idee hebben, is namelijk veel te reeel. En de gevolgen van dit misplaatst vertrouwen in leerkrachten en scholen zijn voor sommige kinderen werkelijk ontluisterend. Niet doen dus.