Wat te doen met kleuter met uiteenlopende capaciteiten
Zoon is 4 en een half, en zit nu een tijdje in groep 1. Hij is cognitief mijlen voor op de rest, en volgend jaar toe aan groep 4 (lezen, rekenen). Op school vinden ze hem echter sociaal-emotioneel én motorisch nog een echte groep 1 kleuter en willen dus waarschijnlijk niet versnellen (of ik dat wil weet ik ook niet).
Ik weet niet goed wat wijsheid is. Vandaar mijn vraag hier. Wie heeft er tips? Waar kunnen we aan denken of wie/wat voor soort persoon/instantie zou er met ouders en juf mee kunnen denken?
Poeh
Ook hier een "voorlopende" kleuter met verder heel veel echt kleutergedrag. Wij laten hem lekker kleuteren, als hij wil stoeien met cijfers en letters mag dat van ons. Maar hij vindt het nog heerlijk in groep 1, dus laten wij hem lekker spelen. Een kind wat cognitief en sociaal-emotioneel nog niet in balans is kan naar ons idee niet goed functioneren. Een stevige basis is heel wat waard.
En ik heb ook het idee dat versnellen weinig zin heeft, zeker nu al. Want wat moet je zoon nu dan in groep 3 als hij al op groep 4 niveau zit. Dan blijf je toch bezig?
Vindt je zoon het vervelend in de kleuterklas? Heeft hij gedragsproblemen?
prioriteit
Het allerbelangrijkste is: hoe gaat het met je kind? Zit hij goed in zijn vel, gaat hij met plezier naar school? Heeft hij aansluiting met de andere kinderen?
Zo ja: dan hoef je niets te doen. Zo nee, dan is het natuurlijk wel zaak om te gaan uitzoeken waar dat hem in zit.
Een kind kan ook sociaal-emotioneel jong lijken wanneer het geen aansluiting heeft of zoekt in de klas, terwijl het een heel ander kind wordt wanneer je het tussen oudere kinderen zet. Vergis je daar niet in. Dan kun je wachten tot je een ons weegt, maar in de kleutergroep gaat dat nooit goed komen...
Ervaring
Hier met een slim klein jochie die in groep 1 een draakje in de klas was. Hij had al gevraagd of hij de moeilijke groep 2 werkjes mocht, maar hij moest eerst laten zien dat hij de makkelijke ook kon, dus een gedemotiveerde 4-jarige die hopeloos was, zowel thuis als op school.
Mijn jongetje lag ook al in groep 1 mijlenver voor, hij kon de ondertiteling van tv meelezen en begon uit te puzzelen waarom vermenigvuldigen zo handig was en dat je daarvoor de tafels moest kennen.
Toen de juffen eenmaal door hadden dat het gedrag lag aan verveling en te weinig uitdaging, zijn ze daar ook echt mee aan de slag gegaan en daarna hadden ze een lief meewerkend jongetje in de klas waar ze geen gedrag meer bij hoefden sturen. Voor dat effect hadden ze het extra werk graag over.
Mijn jochie is niet versneld, hij is namelijk sociaal en emotioneel gewoon zijn leeftijd en heeft ook vooral aansluiting bij zijn leeftijdsgenootjes. Hij zit nu met een eigen leerlijn in groep 4 en dat gaat goed, al blijft het regelmatig weer met de juffen/meesters om tafel omdat hij nu eenmaal snel gaat en een stuk sneller dan zij verwachten.
mijn ervaringen
mijn oudste liep als peuter en kleuter cognitief gezien ook mijlenver voor. Hij las nog niet, maar rekenen kon hij al wel en hij was erg bedreven in topografie (een van zijn interesses
. Maar hij had bij wijze van spreken op zijn 4e direct in groep 3 kunnen beginnen als je alleen naar het cognitieve kijkt.
Nu is zoon jarig in november en is hij een vroege leerling (geen kleuterverlenging gehad). Hij is een van de jongsten in de klas, en zit nu in een combiklas 5/6 en doet deels de lesstof van groep 6 (zoon is net 8). Hij kan het allemaal prima aan, hij loopt nog steeds voor in een aantal opzichten.
Wat we de afgelopen jaren hebben gezien is dat zoon echt nog wat heeft moeten leren op motorisch gebied, bijvoorbeeld. Toen hij naar groep 3 ging kreeg hij rekenen op groep 4 niveau, met de bijbehorende hoeveelheid schrijfwerk. Zoon moest nog leren schrijven en is fijnmotorisch gemiddeld voor zijn leeftijd. Dus je kunt bedenken dat een kindje van 5 moeite heeft om een rekenwerkje van groep 4 zelfstandig in te vullen, vanwege het schrijven.
Naast het motorische gedeelte moeten kinderen (in de kleuterklas) ook veel leren wat betreft de werkhouding en concentratie. Nu pas krijgt mijn zoon het voor elkaar om zijn werk op tijd af te krijgen en klaagt hij niet meer dat hij zoveel moet dóen op school. Hij wil liever spelen. Zoon is verder een rustig en braaf kind, maar wel speels
Verder is onze zoon dus bijna de jongste en de kleinste van de klas en hij heeft niet heel veel aansluiting met andere kinderen. Kinderen waar hij mee optrekt behoren allemaal tot de jongste kinderen van de klas (allemaal vroege leerlingen van na september) en hij speelt zelfs met sommige kinderen uit groep 3, die ook maar (ruim) een jaar jonger zijn dan hijzelf. In zijn combiklas zijn de oudste kinderen 3 jaar ouder dan zoon (een paar zittenblijvers).
Wat voor jouw zoon wijsheid is: je kunt hem denk ik beter in de kleuterklas laten als hij nog lekker speelt, hij is pas 4! (ik heb nog een zoon die momenteel ook 4,5 is en die is óók heel slim, cognitief nu groep 3-niveau, maar die zie ik volgend jaar echt niet in groep 3 zitten) Zie je jouw zoon al na de zomer de hele dag rekenen en schrijven en netjes op een stoeltje zitten? Je zou er misschien ook voor kunnen kiezen om hem eventueel later te versnellen, of dat hij bijvoorbeeld groep 3 en 4 in één jaar doet.
Onze oudste zoon, die sociaal-emotioneel gezien 'leeftijdsadequaat' is, zouden we geen goede dienst hebben bewezen als we hem een klas hadden laten overslaan, alhoewel hij dat cognitief prima had gekund. Als we dat wel hadden gedaan (dan zou hij met zijn net 8 jaar nu in groep 6/7 zitten) zou hij nog meer een ukkie zijn in zijn klas en zou hij er zwaar aan moeten trekken om bijvoorbeeld werkstukken te voltooien. Daar is hij gewoon nog niet aan toe. Hij begint nu net pas uit zichzelf boeken te lezen en haakt al af als er niet zoveel plaatjes in een boek staan (terwijl hij toch een vlotte lezer is).
in zijn vel
Op zich vindt hij het leuk op school (daar gebeurt wat, thuis verveelt hij zich soms). Maar hij begint wel steeds meer te vragen om echte leerstof (lezen, rekenen) en dat krijgt hij dus niet in groep 1/2, het blijft bij zelfstandig "stoeien met letters". Dat is dus niet genoeg om hem te blijven boeien.
Sociaal emotioneel. Tja. Hij heeft geen echte vriendjes, speelt ook maar moeizaam met andere kinderen. In de klas doet hij gezellig mee, of gaat zijn eigen gang, maakt geen ruzie maar heeft ook weinig gemeenschappelijke interesses (welke kleuter vindt het leuk om tot 100 te tellen in het Spaans? en een beetje stoeien en gek doen vindt hij leuk maar dat mag vaak weer niet van de juf ). Ik denk ook dat het deels karakter is, beetje op jezelf zijn en graag de dingen op onze eigen manier doen is wel een familietrekje.
Motorisch, nee, nog niet in staat om de letters te leren schrijven zoals groep drie-ers dat doen. Kunnen we dat sneller op een aardig niveau krijgen? Hij haat knutselen en tekenen, kralen rijgen... en doet dat alleen als het echt niet anders kan, ook op school.
Moeten we hem laten testen, heeft dat nu al zin en door wie dan? Ik heb zelf het idee dat als ik niets doe er vanuit school niets gebeurt, en ben heel bang voor motivatieverlies en aanpassingsgedrag.
mamahippie en andere - versnellen of extra werk
Ja, je hebt gelijk, ik zie de nadelen van versnellen zeker ook, mijn kind is ook op bepaalde gebieden echt nog niet zo ver.
Maar... zoals het nu gaat is het ook niet goed denk ik. Hij heeft meer echt meer uitdaging nodig. De school, en zeker de kleutergroep, is daar niet happig op, maar het kan dus blijkbaar wel. Ik begrijp dat ik de juffen/intern begeleiders daar op moet aanspreken. Of misschien verder kijken naar een andere school waar wat meer van deze kinderen zitten en er wat meer georganiseerd is op dit gebied?
Dat..
je bang bent voor aanpassingsgedrag en onderpresteren is terecht. Mijn ervaring als moeder is dat je heel alert moet blijven. Wij zijn heel naief ooit met de basisschool begonnen toen mijn dochter in groep 1 kwam. Ze kon al tellen, lezen etc. Net als jouw zoon. Maar op school was ze stil en terug getrokken. Ze deed niet mee in de kring en op een gegeven moment kregen we gesprekken die ongeveer zo gingen: 'ze kan het niet en wellicht heeft ze een laag IQ'. Ok, dachten we, dat kan. Ze bleek HB te zijn. Ze mocht naar groep 3, maar de realiteit is dat je altijd alert moet blijven op verveling en onderpresteren. Het schoolsysteem is vooral ontwikkeld voor gemiddelde kinderen.
anoniem
Dit is dacht ik in beginsel werk voor de intern begeleider. Hij/zij moet dan in overleg met de leerkracht aan de slag. Je kan ook, als je vreest dat de leerkracht zich anders gepasseerd zal voelen, met haar bespreken dat je een afspraak met de IB-er wil maken.
Ja, er is extra werk beschikbaar, ook voor jonge kinderen. Al geloof ik dat mijn zoon pas echt officiële materialen van buiten kreeg in groep 3, in groep 1 lieten ze m gewoon af en toe werkjes van groep 2 doen, in groep 2 mocht-ie af en toe boekjes halen in groep 3 en de juf verzon zelf extra opdrachten. Hij bofte erg met de juf in groep 1-2, die wel lol had in dat pientere ventje en het ook leuk vond extra dingen voor m te verzinnen.
Groeten,
Temet
mamahippie
Als dit kind na de zomer naar groep 3 gaat is het maar een half jaar jonger dan de jongste die hier standaard na de zomer naar groep 3 gaat. Ik vind dat echt niet schokkend hoor. De dochter van mijn vriendin was van april en dus een maand of 3 ouder en dat ging allemaal prima.
Anoniem: ga nog eens een gesprek aan met school, vertel wat hij allemaal doet, zeg dat je hem niet het belangrijke schrijven wil laten overslaan in groep 3 dus dat een sprong van 2 naar 4 niet logisch is en dat je je zoon gewoon een kans wil geven en hoe ze daar aan mee willen werken. Als ze dat niet doen zou ik een andere school kiezen, ik weet dat hij op onze school bijvoorbeeld gewoon welkom is in groep 3.
dalarna
mijn zoon is niet jonger dan standaard, (was 5 3/4 toen hij naar groep 3 ging) maar ondanks dat is hij wel een jónge leerling. (zie mijn betoog van net). Die leeftijdsgrenzen zijn er niet voor niets.
anoniem
misschien doe je er wel verstandig aan om een school te zoeken waar relatief veel (hoog)begaafde kinderen naartoe gaan. Er zit wel verschil in scholen hoe er wordt omgegaan met voorlopende kinderen, heb ik gemerkt. Hier in mijn woonplaats is een school waar kleuters al standaard leeswerk aangeboden krijgen, maar bij onze school is daar geen sprake van. Ook hier mogen kinderen wel met rekenen en lezen/schrijven aan de gang, maar dan op eigen gelegenheid. De kleuterjuf hier had de jongste op mijn verzoek (omdat zoontje zei dat hij zo graag wilde rekenen zoals in groep 3) ook eens een rekenwerkje aangeboden, maar daar had hij niet zo'n zin in. Hij deed het wel, maar hij had meer zin in spelen (want dat deden de andere kinderen ook!) Thuis vertelde zoontje dat het rekenspelletje van de juf niet zo spannend was, want hij mocht alleen kipjes tellen en dat hij ook liever wilde spelen net als de rest. Enerzijds was het rekenwerkje misschien te makkelijk, anderzijds ging mijn zoontje er niet lekker mee aan de gang omdat hij de enige was. Dat hou je toch in de kleuterklas, denk ik.
Juf heeft ook wel eens gezegd dat maar weinig kleuters uit zichzelf het taal- en rekenwerk pakken, ook al zouden ze het wel kunnen. En dat ze het niet actief aanbiedt aan kinderen (tenzij ze daar echt gericht naar vragen), omdat ze daarmee anders de juf uit groep 3 het gras voor de voeten wegmaait.
bij ons
Mijn oudste vond het vreselijk in de kleuterklas, ze liep nog niet eens cognitief mijlenver voor maar was het kleuterniveau gewoon ontgroeid, ze had niets meer met kleuters. Ze heeft de twee kleuterjaren moeten afmaken en heeft toen groep 3 overgeslagen. Het was voor haar niet echt een oplossing, qua niveau liep ze binnen een paar weken alweer mega voor en ze had nog steeds vrij weinig met haar klasgenootjes.
Mijn jongste liep in de kleuterklassen verder voor, hij was echter qua spelen nog echt een kleuter. hij amuseerde zich wel, had vriendjes, kreeg moeilijkere werkjes indien nodig.In groep 3 ging het met hem de verkeerde kant op, hij kwam met ruim 1,5 jaar voorsprong binnen en was de enige op dat niveau. Hierdoor moest hij alleen werken aan rekentijgers en villa alfabet wat voor hem echt eenzaam was. Voor de herfstvakantie is hij doorgezet naar groep 4 en het gaat nu super met hem.
Lisbeth
Vertel ook even hoe het met het schrijven van jouw kinderen is gegaan?
Hier
is onze jongste na 10 maanden kleuteren naar groep 3 gegaan (ze was toen dus nog 4, werd eind oktober pas 5). Het schrijven is geen probleem, noch al het andere werk en ze begint helemaal op te leven. Spreekt nu 3x in de week af, gaat met plezier naar school. Dat is voor het eerst. Voor haar de goede keuze geweest.
Ook onze andere 3 kinderen hebben kort gekleuterd (die zijn van februari en maart, dus hebben 1 vol jaar en een paar maanden in de kleutergroep gezeten). Bij allemaal is het een goede beslissing geweest en zijn we geen problemen tegenkomen die met de versnelling samen hingen.
Maar het is natuurlijk nooit een oplossing op zich. Ook na zo'n versnelling moet je passend werk aanbieden. Voor onze kinderen geldt wel dat ze na de versnelling meer aansluiting kregen en beter op hun plek zaten, en dat dat dus met name de 'winst' was. Vooral de jongste 2 hebben zich nooit prettig gevoeld in de kleutergroep. Die vonden het er echt verschrikkelijk.
Bij ons
Oudste, 7 nu groep 5, heeft groep 2 overgeslagen. Hij wilde graag leren en werkjes maken, met spelen in de bouwhoek, huishoek en knutselen had hij helemaal niets. Nu zijn we dus een aantal jaar verder en cognitief gaat het uitstekend, behoort tot de besten in de klas. Sociaal emotioneel vindt hij moeilijk aansluiting, in 1 op 1 situaties gaat het prima, maar in de groep met oudere kinderen sneeuwt hij onder en wordt hij niet gehoord. Motorisch heeft hij moeite gehad met leren schrijven. Hij had er ook weinig interesse voor en mag nu alles in blokletters doen.
Kind 2, 4 jaar en in groep 1, geniet echt van het kleuterbestaan. Spelen in de zandbak, met duplo bouwen, knutselen.. hij geniet ervan. Hij pas ook echt tussen zijn leeftijdsgenootjes. Ik zie hem na de zomer nog echt niet in groep 3 lopen en denk nu ook: leren kan altijd nog, laat hem lekker doen wat hij leuk vindt.
Conclusie: kijk naar je kind, waar wordt hij blij van. Maar onderschat vooral ook het sociaal emotionele niet, dat is toch ook zeker belangrijk en wordt bij oudste steeds meer duidelijk. Maar ja, wat hadden we dan moeten doen. Zijn eerste Cito A+ is alweer binnen en als hij nog in groep 4 had gezeten was de voorsprong helemaal erg geweest.
vraag blijft, bij wie om advies vragen
Hartelijk dank voor jullie verhalen allemaal, daar kan ik wel wat mee.
Aan de andere kant, elk kind is natuurlijk weer anders en ik denk dat ik eens moet praten over onze zoon met zijn eigen kenmerkende eigenschappen en de mogelijkheden die er voor hem zijn in de praktijk (onze school, omgeving etc). Bij wie moeten we aankloppen? Nu praat ik alleen met de juf, en die zegt wel eens contact te hebben met de ib-er...
