Wat mag je van een middelbare school aan betrokkenheid verwachten? (add)
Ik heb al eerder gepost en heb toen goede adviezen gekregen. Zoon heeft het momenteel zwaar in 2havo. Hij kan het tempo niet bijbenen. De woordenlijsten krijgt hij niet in zijn hoofd. Hij kan niet plannen, niet anticiperen en heeft geen overzicht. Er is nav deze problemen onlangs add bij hem vastgesteld, wat dit alles wel verklaart. Zoon staat op een wachtlijst voor psycho-educatie, er zal met medicatie worden gestart. Wij als ouders krijgen binnenkort steun over hoe we zoon het beste kunnen begeleiden. Het is heel moeilijk om te zien hoe hij onder druk staat, de ene negatieve ervaring zich op de andere stapelt… hoe hij piekert en vindt dat hij iedereen teleurstelt.
Uiteraard is de mentor op de hoogte gesteld, zowel door ons als door het jeugdriagg. Maar eigenlijk ben ik het vertrouwen behoorlijk aan het kwijtraken. Ten eerste hadden we al flink veel moeite gedaan om een gesprek te krijgen (toen was nog niet duidelijk wat er precies aan de hand was, ging het vooral om de slechte cijfers voor (inmiddels) vrijwel alle vakken en de gevolgen daarvan: stress, faalangst, somberheid). De mentor reageerde niet op e-mails. Heeft ook zelf niet geïnformeerd toen we zoon anderhalve week thuis hadden omdat hij letterlijk ziek was geworden van de steeds groter wordende in te halen achterstand. Uiteindelijk heeft zijn vader hoog van de toren geblazen en zaten we diezelfde middag nog rond de tafel met de afdelingsleider en de mentor.
Van de week is zoon betrapt op spieken. Vlak voor een proefwerk begon had hij nog snel een foto gemaakt van een woordenlijst. Hij is naar de afdelingsleider gestuurd en moest daar zijn verhaal doen. "Ik wilde niet wéér een slecht cijfer, daarom heb ik het gedaan", had hij gezegd. Spieken is natuurlijk niet goed te keuren, maar het is duidelijk een wanhoopsdaad geweest. En zoon vond het ook vreselijk om hiermee thuis te komen. De afdelingsleider (her)kende zoon niet, wist ook niets meer van het gesprek met ons ouders, niets van zijn achtergrond. Zoon heeft het allemaal moeten uitleggen, waarop de afdelingsleider Magister opent en de druk nog eens opvoert: "Het ziet er inderdaad niet best uit, maar als je héél erg je best doet haal je dit jaar misschien nog".
Het maakt me inmiddels niet meer uit of hij het jaar haalt of niet. Het belangrijkst is dat hij het nieuwe schooljaar op de goede plek zit. De mentor wil cito-uitslagen afwachten om advies te geven (het jaar over doen of zakken in niveau). Maar wat er ook uitkomt, hij redt het (huiswerk)niveau van havo2 dus duidelijk niet en voor ons is het onmogelijk om alles te overzien en voor hem te plannen. School heeft een 'trajectbegeleidings-plan', maar dat zit vol… ja, dat is misschien wel logisch zo in het midden van het jaar. Maar nu is er eigenlijk niks meer dan de willekeur van wat goodwill van docenten, om zoon het na de les nog eens extra uit te leggen of zelfs een herkansing aan te bieden.
Ik vraag me af wat je van een school mag verwachten, betrokkenheid is toch wel het minste... Als jullie dit bovenstaande nou zo lezen, zou je ze dan eieren voor je geld kiezen (zoeken naar een andere school), of het nieuwe schooljaar weer met deze school ingaan?
Nou
Ik zou niet veel vertrouwen hebben in een school waarvan de mentor niet reageert op mails, niet geïnteresseerd is in het wel en wee van een kind en waarvan de afdelingsleider het kind niet (her)kent. Een kind met een dergelijke problematiek en geschiedenis zou op zijn radar moeten zitten. Hij hoeft niet alle ins en outs uit z'n hoofd te weten, noch hoe het kind er cijfermatig voor staat, maar je mag wel verwachten dat hij weet wie kind is en dat hij gauw is ingevoerd in de problematiek.
Verder ben ik niet zo'n fan van afstromen naar een lager niveau, tenzij je in de gaten hebt dat je zoon het niveau niet trekt. Als het alleen het plannen is, zou ik -als dat financieel haalbaar is- inzetten op studiebegeleiding van een huiswerkinstituut (sommige scholen bieden het ook aan). Daar hebben ze vaak ervaring met kinderen helpen overzicht te krijgen, te plannen enzovoorts. Die kunnen je kind vaak beter helpen dan jijzelf en bovendien hoef je dan zelf thuis niet steeds de strijd aan te gaan.
Aagje
Normale communicatie mag je verwachten
Heb ervaring met 3 verschillende scholen, waarvan er 1 ook deze instelling had, de andere 2 ben ik blij verrast over dat het zo anders kan. Mailtjes en telefoontjes van mentoren en coachen met oprechte belangstelling, en zelfs een die thuis langs kwam.
Mager
Ik vind de betrokkenheid van de school erg mager.
Onze zoon heeft adhd. Wij hebben al een paar keer meegemaakt, dat een docent zelf contact met ons zocht, omdat de resultaten tegenvielen. 'Ik zie in zijn dossier dat hij adhd heeft en ik vraag me af, of u tips voor mij heeft om hem te helpen.'
Zo kan het dus ook.
Maar aan de andere kant, vind ik het ook wel weer ingrijpend om van school te veranderen. Andere leraren, andere kinderen, andere lesmethoden. Dat zal de problemen die je zoon ervaart misschien ook niet beter maken. Hoe zit hij in de klas? Is hij erg gehecht? Zal hij zelf tegen een schoolwissel opzien?
Jouw zoon is trouwens geweldig. Wat ongelooflijk goed van hem dat hij zo voor zich is opgekomen bij die teamleider, die hij amper kent. Mijn zoon zou dat echt niet gedurfd, gedaan hebben. Heel erg knap.
Ik vind een mentor die niet reageert, trouwens echt een lapzwans. Die kan het niet.
Hoe is het verder in school? Kan het dat je nu gewoon wat ongeinteresseerde knurften hebt getroffen? En dat de rest van de docenten wel leuk zijn en meedenken? Ook op de school van mijn zoon lopen er een paar rond, waarvan ik niet moet denken dat hij die als mentor zal krijgen.
Ikzelf zou er geloof ik toe neigen om het jaar nog eens over te doen. Je weet nu pas dat hij add hebt, hij moet nog beginnen met de psycho-educatie. Jij bent zelf ook nog zoekende hoe je hem het beste kunt helpen. Dus dat geeft je voor volgend jaar een heel stuk verbetering.
Onze zoon zit nu in de derde en wij moeten hem trouwens nog steeds helpen om de woordenlijsten mondeling met hem in te oefenen. Hij kan dat echt niet, woordjes leren. Daar heeft hij ons voor nodig. Elke keer een kwartier. En herhalen, herhalen. Omdat hij zelf wel graag wil, staat hij wel open voor die hulp.
Ook moeten wij hem nog helpen met het organiseren en plannen. Hij vergeet de dingen die hij doen moet, echt. Hij wil ze wel doen, maar hij vergeet ze. 'Ik ga het zo doen, ik ga het zo doen, ik ga het zo doen... shit, ik heb het niet gedaan'. Dat is wel typerend voor ad(h)d. Een groot nadeel van in het 'nu' leven. (het heeft ook voordelen)
Onze zoon is pas een paar maanden geleden begonnen met het zelf inpakken van zijn schooltas. Dat hebben wij dus tot ver in de derde voor hem moeten doen. En dat geeft niet. Het is een kleine moeite en maakte het voor hem net iets makkelijker om zich te handhaven..
Je schrijft dat het voor jullie niet mogelijk is om zijn huiswerk te overzien. Werkt de school niet met Magister? Dat is jammer, want voor ons en onze zoon is dat een zeer praktisch hulpmiddel wat het allemaal een stuk overzichtelijker maakt.
Stel nu dat je een andere school gaat zoeken, dan zou ik dat zeker meenemen als beslissingscriterium. Voor chaotische kinderen is magister een uitkomst.
betrokkenheid
Mijn zoon is ook een bijzonder kind maar heeft geen indicatie. Toch zit hij iedere week 1 uur bij de intern begeleidster. Zij helpt hem met van alles, planning, extra uitleg en ook met zijn gedrag/geestelijke gesteldheid. Zo nu en dan hebben wij ook een gesprek met haar (en soms ook de mentor) en als er iets gebeurd is op school belt ze me op. Ik vind dat we erg veel hulp krijgen van school. Zo veel had ik nooit verwacht maar wat jij vertelt is wel heel erg mager. Daar zou ik mijn (bijzondere) kind niet op school willen hebben. Ik was al zo verbaasd dat het op de middelbare zo anders ging dan op de basisschool maar bij jou lijkt het wel slechter dan op de basisschool. Ga eens praten bij andere scholen en kijk wat zij jouw zoon kunnen bieden.
Mijn tweede zoon gaan volgend jaar naar dezelfde school. Ik heb nu al een gesprek gehad (met deze zelfde begeleidster) en zij heeft nu al toegezegt dat hij voorlopig de eerste tijd ook 1 uur per week bij haar zal komen. Mocht het niet meer nodig zijn dan stopt het na een tijdje. Als het wel nodig is dan blijft het zo. Mijn oudste komt nu al ruim een jaar bij haar en hij vindt het erg prettig. Hij kan al zijn problemen bij haar kwijt en zij helpt bij het oplossen. Hij is al enorm gegroeid in zijn doen en laten.
Karmijn (woordjes leren)
Mijn zoon had ook problemen met woordjes leren maar hij gebruikt nu 'Memrise'. Is te vinden op het internet. Ze kunnen zelf lijsten aanmaken maar ook gebruiken wat er al staat. Maar het leuke hiervan is, is dat ze er ezelsbruggetjes bij kunnen zetten. En plaatjes. En als een woord meerder betekenissen heeft kan je dat ook opschrijven en dan keurt hij ze allebei goed. Mijn zoon vindt woordjes leren nu leuker en makkelijker.
Ilva
Goeie tip, het ziet er erg leuk uit! Heel wat beter dan woordjesleren.nl.
Onze zoon is wel heel erg eigenwijs en dwars. En als hij dan woordjes gaat leren met een internet programma, dan wordt hij geirriteerd, als hij een foutje maakt. Woordjesleren.nl of zoiets is een ramp. Hij haakt na de eerste fout al af.
Als wij woordjes met hem leren, dan moeten we hem de hele tijd positief bevestigen, stimuleren. Hij heeft de mondelinge stimulans echt nodig. Hij gaat het nu nog niet trekken om zelfstandig met een computerprogramma te leren. Maar in de toekomst misschien wel.
Helaas.
Zoals hij zelf zou zeggen: 'dat kan ik mentaal niet aan.' 
Karmijn
wij zijn ons zo langzamerhand aan het orienteren op vo scholen. wat vind jij belangrijk voor kinderen als die van ons?
Waar moeten we opletten, wat zijn dingen die we moeten aangeven in gesprekken etc
Slecht
Ik vind dit wel heel slecht hoor. Bij ons reageert een mentor en/of afdelingsleider altijd heel snel. Ik heb 2 kinderen waar verder niks bijzonders mee aan de hand is, maar zodra er eens iets is geweest waarvoor ze bij de afdelingsleider langs moeten kent ze ze vanaf dan. Ik heb het dan over iets kleins als een liftpas nodig hebben ivm een sportblessure ofzo. Nadat ze alletwee een keer zijn geweest weet ze inmiddels ook dat ze broer en zus zijn.
'Zie Magister'
Op de basisschool was de slechte concentratie nog wel op te vangen en de juf van groep 8 stelde ons gerust dat hij op de middelbare wel wat serieuzer zou worden... Om die reden kozen we voor een wat starre school met veel regels en discipline. Een grote school (onpersoonlijker?) van 1800 leerlingen met alle richtingen. Het is dus mogelijk om af te stromen, maar zoals het er nu uitziet had ik hem dán liever op een kleinere school gezien met alleen vmbo-t. Ik ben zelf heel bang dat als hij havo2 over doet, hij in havo3 of 4 nogmaals strandt. Dan zou het voor hem misschien beter passen om via het mbo naar hbo te gaan. Als hij dat laatste nog zou willen, maar dan heeft hij i.i.g. een mbo-diploma.
De school heeft wel Magister maar niet alle leraren gebruiken het even consequent. Sowieso vinden ze dat je allereerst in je agenda moet kijken... (ik zie het als indekken!) maar daarin schrijft zoon weer de helft niet. Daarbij zijn zijn (in de les gemaakte) aantekeningen soms om te huilen zo onoverzichtelijk. Wij zijn er niet bij... maar het is ook ondoenlijk om van alle vakken per les bij te houden wat er is gebeurd of doen jullie dat wel? En hij wordt verrast door die woordenlijsten, terwijl je wel kunt inschatten dat er aan het eind van elk hoofdstuk een proefwerk aan zit te komen. Om die reden geven ze dat soort dingen ook maar een paar dagen van tevoren op. Nou moet ik zeggen, ook al begint hij er wel veel eerder aan... je dan voor zo veel vakken werk moet uitsmeren dat het om die reden weer onoverzichtelijk wordt... Ik zou zelf ook niet weten hoe ik dat moet indelen, dus in die zin zou huiswerkbegeleiding wel zinvol zijn. Maar hij krijgt ook al bijles wiskunde, het wordt financieel dan wel wat te veel. 
Ik moet zeggen dat ik de tas ook niet (meer) inpak. Hij vergeet inderdaad vaak iets, dat levert dan weer een kruis op achter zijn naam en eens in de zoveel tijd strafwerk.
Leanne
Oef wat een herkenbaar verhaal!
Hier een zoon (12 jaar) die hopeloos vastloopt in de brugklas op alle fronten en als het zo doorgaat geen overgangsrapport heeft (heb er eerder over gepost). Omdat wij ook een sterk vermoeden hebben dat er iets als ADD speelt is hij onlangs via de huisarts aangemeld voor onderzoek en gaan we het testtraject in. Diagnose zal echter nog wel even op zich laten wachten, dat wordt op zijn vroegst eind juni, en dan is het schooljaar al bijna om.
School laat alles echter lekker op zijn beloop; zolang er geen diagnose is doen ze eigenlijk niets en legt alle acties bij ons neer. Op mails wordt laat of zelfs helemaal niet gereageerd. Deze school is blijkbaar alleen maar leuk als er geen problemen zijn, jammer.
Net als jij zie ik dit jaar eigenlijk maar als een verloren jaar, maar vraag me af wat we nu moeten doen; blijven of verder zoeken.
Ik open een nieuw draadje om het jouwe niet verder te vervuilen, maar wilde je laten weten dat ik het (jammergenoeg) zo goed herken!
nog meer herkenning
Leanne,
je had nog meer geschreven in de tijd dat ik mijn reactie aan het plaatsen was.... dat gedoe met Magister ken ik wel. Hier heeft de school wel Magister, maar gebruikt dit jammergenoeg niet voor huiswerk. Zoon schrijft net als die van jou maar de helft in zijn agenda, en aantekeningen is helemaal een ramp, alles op losse blaadjes, niet compleet, ik zie door de bomen het bos niet meer en het is echt niet te doen om dit voor alle vakken bij te houden, dat ligt echt niet aan jou.
Overigens zit onze zoon op een Daltonschool, wat achteraf misschien niet zo'n gelukkige keuze is geweest, omdat er erg veel zelfstandigheid van de leerlingen wordt verwacht. Maarja, jij hebt voor een school met veel structuur gekozen en daar loopt het toch ook niet. Het lijkt erop dat het meer te maken heeft met de betrokkenheid van de individuele docenten/mentoren etc. en dat weet je helaas niet van te voren...
Lisbeth
Als ik jou was, zou ik een apart draadje hiervoor starten.
lisbeth
Met de ervaring die ik nu heb, zou ik heel bot vragen: wordt er hier met ouders en kinderen meegedacht, of is het hier: kinderen inleveren en verder bek dicht? Mogen ouders meepraten en meebeslissen wat het beste is voor hun kind, of worden ze steeds voor het blok gezet?
huiswerk, woordjes lijsten...
Sinds dit jaar moeten alle leraren al het huiswerk in magister zetten. Het is echt een verademing.
Het huiswerk noteren in de agenda, was zo moeilijk voor zoon. Dan wist hij niet eens welk hoofdstuk het was, schreef huiswerk van het ene vak bij het andere vak, schreef het in de verkeerde week, dacht hij: ik heb het maakwerk af, dus ik schrijf niets op en vergat het leerwerk.
Als zoon een so of repetitie voor talen krijgt dan gaan we een paar dagen van te voren al op de woordjes blokken met hem. Iedere keer een beetje. Hij heeft een goed geheugen, dus meestal gaat het dan wel aardig.
Maar als ik nog eens terug lees wat je schrijft, dan zou het misschien voor het zelfvertrouwen van je zoon, slimmer zijn om af te stromen naar vmbo-t. En dan zou ik wel kiezen voor een andere school denk ik. Dan wordt toch alles anders.
wat wil hij zelf?
Heeft hij er zelf ideeen over?
eens met yura
Hier is iets goed mis binnen de school. Mijn zoon valt totaal niet op (nou ja wellicht alleen zijn hoge cijfers) maar men kent hem voldoende, er wordt supersnel gereageerd op mailtjes en ik weet zeker dat de school zeer betrokken is als de cijfers omlaag gaan of als er iets thuis aan de hand is. Ik herken hier echt niets van en ik zou weinig vertrouwen hebben in zo'n school.
Hmmmm (Evanlyn)
"Met de ervaring die ik nu heb, zou ik heel bot vragen: wordt er hier met ouders en kinderen meegedacht, of is het hier: kinderen inleveren en verder bek dicht? Mogen ouders meepraten en meebeslissen wat het beste is voor hun kind, of worden ze steeds voor het blok gezet?"
Zou je met deze vragen niet alleen maar sociaal wenselijke antwoorden krijgen? Geen enkele school gaat natuurlijk beweren dat ouders niet mogen meepraten en hun bek maar moeten houden.
Volgens mij ben je helaas vaak afhankelijk van de invloed van individuele docenten/mentoren etc.
Jammer dat er niet een soort beoordelings/recensieplatform bestaat voor scholen....
Julia
Je hebt wel gelijk. Wat ze zeggen is één ding, wat er gebeurt weer iets anders. En zelfs andere ouders op de dezelfde school kunnen heel andere ervaringen hebben, want andere mentor enz...
Aan die lijstjes van Dronkers en zo heb je niks voor dit soort zaken. Inderdaad, een recensieplatform door ouders. Ik hoopte ooit dat Balans dat zou doen, maar dat bleek meer te gaan om: waar moet je in het algemeen op letten. Ze waren niet bereid de banvloek over scholen uit te spreken of scholen aan te bevelen, om precies de redenen die jij noemt.
Evanlynn
Nee, dat is niet eerlijk want boze ouders zetten alles overal op internet en tevreden ouders doen die moeite niet. Dat werkt ook niet.
Vaste planning (Leanne)
Ik zou samen met je zoon een vaste planning van de week maken, op basis van de ervaring tot nu toe.
Bijvoorbeeld een rooster van 7 dagen. Per dag vul je vakken in, zoals 4x per week wiskunde oefenen. Hierbij houd je rekening met rooster en buitenschoolse activiteiten.
Op die manier worden talen bijgehouden. Wordt maakwerk vooraf ingepland (is meestal een vast patroon). Je kunt speciaal werk, zoals een boekverslag, er handmatig bij schrijven.
Elke week print je de planner uit en laat zoon per onderwerp afstrepen wat af is. Zo nodig spreek je af hoeveel woordjes er per keer geleerd worden of hoeveel opgaven er gemaakt worden.
Een toets die pas laat wordt aangekondigd, is hiermee goed op te vangen. En regelmaat helpt bij de (weer)zin in huiswerk
het nut van reviews
als er alleen maar boze reacties op zo'n review site staan, dan lees ik die heel kritisch. Staat er geen uitleg bij, of wordt er gezeurd over dingen die mij niets kunnen schelen, dan laat ik zo'n review buiten beschouwing. En ik kan me ook voorstellen dat ouders hun blijdschap over hun perfecte school met de wereld willen delen, dat lijkt mij niet zo gek.
Het probleem ligt eerder in het feit dat het management één ding is, maar dat jij vooral te maken hebt met de individuele mentor en de leerkrachten. Hoewel het natuurlijk ook niet helpt als het management een zootje is, of idiote aanname- of doorstroom-criteria aanlegt.
Annet, zo'n vast schema klinkt goed!
Evanlynn
De echt blije ouders zullen ook heus wel wat neer zetten maar dan alleen als er dan ook heel veel stappen zijn gedaan voor hun kind. De mensen die gewoon tevreden zijn zie je niet dus het wordt gewoon nooit duidelijk. Verder: geloof je de reacties van mensen die boos zijn zo maar? Je krijgt het verhaal van één kant.
dalarna
aan de andere kant: als er zoveel ontevreden ouders zijn, dan zal er wel wat zijn. Het ligt er natuurlijk aan waar ouders boos over zijn. Staat er 10x in dat er geen goed dyslexieprotocol is, dan weet je dus dat je je met je dyslectische kind achter de oren moet krabben.
En verder, ook aan de kant van ontevreden mensen zijn er niet veel die de moeite nemen om hun reactie te plaatsen. Wij komen van een basisschool waar vanalles niet lekker liep. De lijst met kleine en een enkel groot knelpunt was lang. Verder waren er op die school een paar leerkrachten waarvan wij vonden dat het werk niet goed deden, maar andere ouders liepen er mee weg. En iets als dat ik het gevoel had dat mijn kinderen de interesse voor dingen verloren in de loop der jaren, was te vaag om direct te zeggen dat komt van school. Dat zet je ook niet in een recensie neer. Toen wij de knoop hadden doorgehakt om te switchen, kregen we zoveel bijval van ouders waarvan we het niet hadden verwacht die ook zeiden te twijfelen aan een overstap.
reacties
Nee, ik geloof ze niet zomaar, ik zeg toch dat ik ze kritisch lees? Natuurlijk blijft het altijd subjectief. Maar anders heb je alleen de schoolwebsites, die allemaal zeggen: het kind staat bij ons centraal. Goh. Net alsof een school ooit zou zeggen: het schoolbelang staat bij ons centraal. Terwijl dat in mijn ervaring vaak wel zo is. Dan is het ook wel eens goed om de ervaringen van echte ouders te lezen, anoniem en dus veilig. Zeker als die kinderen hebben met vergelijkbare problemen, zoals dat dyslexieprotocol waar creabea het over heeft.
Bovendien, als ik nou een verkeerde indruk krijg van een school, wat dan nog? Die school komt heus wel vol, alleen niet met mijn kinderen. Lijkt me prima passend onderwijs. En als de school leeg loopt omdat de ouders wel erg kritisch zijn, dan gaat die school misschien eens orde op zaken stellen. Ik zie het probleem niet.
Signalering
Dit is dan misschien de site die het dichtst bij komt bij de schoolrecensies: http://www.schoolkompas.nl/
Al weet ik niet waar de gegevens op gebaseerd zijn... misschien is het slechts een enkeling die een beoordeling geeft.
Vorige week hebben we een 'psycho-educatietraining' gehad voor ouders. Het viel me op dat de trainer vertelde dat school vaak aan de bel trekt bij problemen met een kind. Als ik erover nadenk, dat zou deze school nooit hebben gedaan. Tijdens een 10-minutengesprek – dat zijn er voor deze school trouwens slechts 7 – kreeg ik steevast te horen: zoon is continu afgeleid, verstoort de les met bijdehante opmerkingen / bemoeit zich overal mee, is vaak dingen vergeten, huiswerk niet in orde, kan zich niet concentreren tijdens het zelfstandig werken... De mentor zei ook nog dat alle leraren die ervaring hebben, dus zelfs tijdens zo'n rapportvergadering is er niet eentje die oppert dat het wel eens meer zou kunnen zijn. De mentor legde bij mij neer: zoon is andere leerlingen tot last en wij kunnen ons werk niet doen.
Gelukkig hebben we als onwetende ouders uiteindelijk wel de link gelegd (vanwege dit forum!!). Maar nu ik me dat realiseer, is het ook niet zo raar dat ze het op z'n beloop laten nu er een oorzaak bekend is.
School trekt aan de bel
Kan wel zijn maar het klinkt alsof school wel aan de bel trekt maar de bal bij de ouders neerlegt en zelf niets te bieden heeft.
schoolrecensies
Er is wel een platform voor schoolrecensies en dat het heet "vensters voor verantwoording" (www.venstersvoorverantwording.nl) voor zover ik weet is er een voor het VO en een voor het PO. Daarin publiceren scholen bijvoorbeeld de resultaten van hun eigen ouder- en leerling tevredenheid -onderzoeken. Je kunt er ook het oordeel van de inspectie vinden en die gegevens kun je per school vergelijken. Wat je er niet kunt vinden is hoe tevreden ouders zijn over specifieke problemen als, bijvoorbeeld, het begeleiden van leerlingen met ADD, ADHD of Asperger en andere verschijningsvormen van ASS.
klein tikfoutje
Ik probeerde de link maar er staat één letter te weinig in. De juiste link is:
http://www.venstersvoorverantwoording.nl/
Verder een goede site denk ik.
