Wat kan ik nog doen? Pesten onderweg.

Als pesten overgaat in bedreigen

dan ben je op dat moment niet meer in de gelegenheid om te bellen. Dan heeft/hebben de dader(s) je al klemgezet, je tas van je fiets getrokken, etc. Mijn zoons hebben dit allebei ook meegemaakt in de brugklas, waarbij de daders bekenden van de de BS waren die op een andere VO zaten. Helaas moesten ze het laatste stuk altijd bijna alleen fietsen, en juist op dat stuk van de route kwamen ze die anderen tegen die altijd in een groepje waren. Vaak jongens van een of twee jaar ouder. Alternatieve route is er wel, maar vonden wij (toen nog) niet geschikt vanwege verkeersveiligheid. Jongste neemt die nu (4e klas) wel altijd, omdat dat beter uitkomt omdat hij een stuk met een vriend meefietst (en die route is ietsje korter). Van pesten op school of onderweg hebben ze nu helemaal geen last meer, ze zijn groter en sterker dan de meeste anderen inmiddels. En hier in het dorp hebben ze gewoon geen contact meer met hun oud klasgenoten van de BS (op een enkeling na).

Dat is een dunne lijn Barvaux

En aan de bedreigde om dat te bepalen.
Verder lijkt mij nog altijd: liever een keer teveel dan een keer te weinig gebeld.

112 bij pesten?

Heeft dat wel zin? Je mobiel uit je tas pakken, bellen en wachten tot de hulp is gearriveerd duurt veel te lang voor een jongen dat bang en ongelukkig is. De pestkop zit niet te wachten tot ze komen. Als een agent later bij de jongen aan de deur belt, ontkent hij alles. Door samen te fietsen is er in ieder geval een getuige.

beter

Ik riep dit maar als uiterste maatregel, als niemand wat doet en het aanhoudt. Zo kan hij zich veilig voelen, ook al komt de politie te laat en ook al drukt hij nooit op de knop (beter dan een wapen )
Beter is natuurlijk de school blijven lastig vallen en desnoods zelf maar eens aanbellen bij de pester (of is dit not done?) Kind moet zich toch weer veilig gaan voelen, buitenshuis. Het zou natuurlijk mooi zijn als er een klasgenoot mee kan fietsen, of woont er niemand in jullie buurt?

Overigens heb ik vroeger een keer een pester die mijn tas van mijn fiets wilde schoppen (per ongeluk) laten vallen door een zwieper aan mijn stuur te geven Nooit meer last van gehad. Maar wij fietsten over het algemeen wel samen.

sterkte vandaag

Sterkte vandaag, en als je zoon later komt en eerder weggaat, bespreek dan op school dat dat geen oplossing is, hooguit een noodgreep.
Bah, dit is gewoon pesten en juist een SBO zou hier heel alert op moeten zijn...

pestervaring

Ik heb twee kinderen waarvan er 1 structureel werd gepest door 2 klasgenootjes. Op het moment dat ik het wist (ruim een jaar na het begon) ben ik natuurlijk gaan praten op school. Helaas wilde de school weinig doen zonder dat openlijk te zeggen. Na ruim een jaar hebben wij die conclusie getrokken. Daarnaast werden mijn kinderen door een kwaadaardig psychiatrisch geval uit de buurt en op school bedreigd waar ik niet teveel over kwijt wil aangezien dit nog loopt.

Maar er is speciaal lingo, kwam ik achter. Als je zegt dat je 'eist dat het pesten (en bedreigen) ophoudt' (ipv van vragen (of in de onderhandeling zitten), heeft dat voor de goede hoorder een betekenis. Toen ik dat zei, ging de leerkracht opeens wel aan het werk (niet dat er heel veel veranderde, maar toch, kind voelde zich (tijdelijk) minder het haasje). Er is natuurlijk een reden dat school niet wil: ze kunnen niet.
Ook is het handig om te weten dat elke school een pestprotocol moet hebben. Maar dat betekent niet dat ze 'm ook (willen) gebruiken. Ze zijn niet verplicht 'm te gebruiken. Gebruiken ze 'm wel, moeten ze melden dat er op hun school gepest wordt en dat wordt opgenomen in de statistieken. Dat wil geen enkele school, eigenlijk. Je hebt weinig aan een pestprotocol: je hebt alleen wat aan een pestprotocol in werking.
Daarnaast mag je verwachten en eisen (!) dat je kind zich op school en in de sfeer van school veilig voelt (dwz in de buurt van school en op weg van en naar school). Het heeft een weerslag op de ontwikkeling als een kind geen gevoel van veiligheid heeft en niet serieus genomen worden, op en door school. Laat vooral niet na om dat zwart op wit te zetten.
Onze school liet dader en slachtoffer met z'n 2 gezamenlijk uitpraten met als gevolg dat, in dit geval, de dader versterkt werd en het slachtoffer (nog meer) ondermijnd. Dat is mediationwerk. Je kan niet verwachten dat kinderen zelfstandig dit soort gesprekken goed kunnen voeren. Daarbij komt dat als pesten (en bedreigen) niet goed aangepakt wordt, er 'n sfeer van toestemming en goedkeuring gaat heersen. Daarvan heb ik geleerd bij elk voorstel van school te vragen wat het plan en doel was en hoe ze het gingen doen. Zomaar iets doen, versterkt de scheve verhoudingen maar school kan dan wel stellen dat ze iets doet.

Het blijft moeilijk een school te dwingen tot juist handelen. Wij zijn uiteindelijk naar een andere school gegaan en nu gaat het wel goed. Maar jouw zoon zit in groep 8, een schoolwissel zit er niet in. En dat lost het probleem mbt het vervolgonderwijs niet op. Het is alleen om aan te geven dat als een school niet wil, je ze als ouders, moeilijk kan dwingen tot het juiste gedrag. Daar veel energie insteken levert meestal niet veel op. Je hebt kans dat als je je zoon thuis houdt vanwege de onveilige sfeer, school schrikt. Dat heb ik ooit overwogen maar uiteindelijk niet hoeven te doen. Vraag wel even na, hoe je dat moet doen, wat de consequenties kunnen zijn want voor je het weet wordt je beschuldigd van het onthouden van onderwijs. Dan hangt het ook af wat de context is, en hoe jij jullie ervaringen hebt gecommuniceerd (liefst zwart op wit). Je moet dan in elk geval genoeg gedocumenteerd hebben (logboek, meldingen politie) bijvoorbeeld. En informeren bij de lpa. De lpa in onze plaats had als enig doel ouders aanspreken om hun kind naar school te sturen en alles wat daarbuiten viel, (er)kenden ze niet en was toch de schuld van ouders. Dat werd me pas duidelijk na een telefoontje met de lpa zelf.

Ondertussen hebt je kans dat je een slappe houding van school voorlopig moet accepteren en dit vervolgens een traject maakt van de politie en instanties die vervolgens zelf met school gaan praten. Dan zet school zich pas echt goed voor paal. Scholen kunnen dan opeens rare dingen doen en beweren. In die zin is soms een "nee" ook een antwoord waar je mee aan de slag kan (om school heen). Maw, je moet je eigen plan trekken en het patroon documenteren.

Krijg je het verwijt dat je zo te koop loopt met je verhaal, en het vooral opgeklopte lucht is, herhaal dan keer op keer: het wordt niet opgepakt (door school, door bso, door...) en dus moeten we verder want dit moet ophouden.

Overigens raad ik je zoon aan zoveel mogelijk te filmen (met zijn mobieltje) en 112 te bellen zodra hij zich bij het minste of geringste onveilig voelt: bij voorbeeld als hij een andere weg moet nemen naar huis. Een handgebaar of een simpel woord kan al intimiderend zijn en voldoende om te melden. Het gaat om het laten zien van het patroon van de bedreiger. Mogelijk dat dit dan pas de aandacht krijgt die het verdient.
Dat je zoon eerder naar school kan, heeft als effect dat je zoon de uitzondering is. De dader hoort dat gevoel te krijgen!

En als laatste: als ouders heb je weinig rechten op school en daarnaast kent school ook veel gewoonterecht, waar je als ouder niet van op de hoogte bent en dat ook niet in de schoolgids staat (of ergens anders). Ik heb mijn informatie overal vandaan moeten halen, ool, pestsites op internet, lpa, gemeente, 0900-5010. In de familie zat gelukkig ook iemand uit het onderwijs maar die wist ook lang niet alles.

Heel veel sterkte.

Zelf ingrijpen?

Ik ben erg tegen zomaar het recht in eigen hand nemen, maar als niets meer helpt wil dat toch nog wel eens een laatste redmiddel zijn. Mijn dochter is op de basisschool ook erg gepest. Sommige dingen gebeurden zo geniepig dat ingrijpen lastig was. Maar er was ook een jongen die blijkbaar seksueel nogal gefrustreerd was (een jongen uit groep 8), die wilde dat mijn dochter en een jongen uit haar klas gingen tongzoenen. Hij dreigde met de vreselijkste mishandelingen als ze het niet zouden doen. En ontkende alles natuurlijk glashard toen de juf ervan op de hoogte was gesteld. Dus 'kon juf er niks mee' en ging hij gewoon door. Ik heb hem een keertje apart genomen en hem verteld dat ik HEM wel een keer zou tongen als hij mijn dochter nog één keer lastig viel. En heb dat vervolgens net zo glashard ontkend toen hij zijn moeder daarvan op de hoogte had gesteld. Het was wel in één keer afgelopen.
Verder heb ik ook ooit mijn hand op de bovenarm van een jongetje gelegd en vervolgens mijn middelvinger in zijn spier geboord, omdat hij mijn dochter steeds zat te knijpen en duwen. En hem daarbij toegesist dat dit nog maar het begin was als hij daarmee doorging. Hielp ook heel goed.
We hadden bij beide gevallen al een enorm traject van praten, praten, praten achter de rug. Je kunt dit soort dingen niet toepassen bij van die venijnige meiden die je kind niet aanraken, dat levert alleen maar meer gedoe op. Maar van die kinderen die na eindeloos praten nog steeds niet begrijpen dat je een ander kind niet van de trap moet duwen, die moeten dan maar op een andere manier worden aangesproken.

Zoals stoepkrijt

Ik heb er ook 2 keer eentje gepakt die mijn kinderen niet alleen gepest of pijn gedaan maar ook verwond hadden.
Dit was ook na proberen school erbij te betrekken, ouders te bellen, klassengesprekken over pesten, ouderavonden over pesten enz.
Dat ging echter zo langzaam en hielp totaal niet,dat ik tegen de juf gezegd heb dat ze nog 3 weken had het op te lossen en anders waren ze van mij.
Dat laatste heeft dus geholpen.
Helaas was de geestelijke schade toen al voorgoed aangericht.
Ik ben er daarom voor om direct in te grijpen en de dingen niet te lang op hun beloop te laten met echt pestgedrag. Niet wachten tot school gaat helpen.

Uw kind? Dan ook uw probleem!

Dit klinkt hard maar het is de snelste en eenvoudigste manier om van de pesterij tegen uw kind af te komen.

Zeg niet dat de school niets doet als je zelf ook niets doet. Dus zorg dat de ouders van de pester te weten komen wat hun kind in werkelijk doet en schrijf dat u hen aansprakelijk zult stellen zodra hun kind opnieuw uw kind pest.

Te vaak denken we, nee eisen we zelfs, dat de school het pestprobleem voor ons gaat oplossen. Als dit niet lukt worden we boos op de school, mooier dan dit kan het voor de pestkop niet worden. Want: u wordt boos op de school; de school wordt boos op u; de pestkop wordt niet gestopt en uw kind wordt nóg harder gepest!
Ouders zeggen dat ze voor de trein springen om hun kind te redden maar een briefje schrijven naar de ouders van de pestkop, dat durven ze niet. Maar waarom niet? Als de pestkop uw kind was dan zou u dat toch ook willen weten? Of denken we dat pesters thuis vertellen wat zij op school uitvreten?

Ook mijn kind werd gepest en ik heb dezelfde nare ervaring met school, politie, justitie maar ook met die zogenaamde anti pestenmethodes. Mijn aanpak wordt inmiddels op 80 scholen gebruikt!

Acties

Als wijkagent niet terugbelt: bel hem dan zelf, net zolang tot je een gesprek met hem kan hebben. Als je adres van de jongen hebt, geef dat door. Er moet druk komen op die jongen (en zijn ouders). Vinden ze vast niet fijn als de politie aan de deur verschijnt voor,een serieus gesprek met die jongen.

Fiets die jongen nog naar huis als hij jou ziet? Dus misschien eerst onopvallend achter hem aan fietsen? (kan je ook door een andere volwassene laten doen).

Wat vond je van het idee van die brief (met logboek van pesterijen) aan de ouders van de jongen? (in kopie aan school)

Maar goed dat je het aanpakt, ik zou er ook zeer serieus en voortvarend werk van maken.

Melleke75

HOU OP! Hij is toch geen lokvogel! Als de school iets had willen doen dan hadden ze allang ingegrepen. Politie kan niets doen tenzij er geweld gepleegd wordt, is dat waar je op wilt wachten? Wat heb je aan het bewijs dat hij mishandeld is? Alsjeblieft zeg!

Ik ben voor 3 rechtszaken bij de kinderrechter geweest en het heeft geen fluit geholpen. 2 pestkoppen kregen 4 uur taakstraf, niet voor het pesten maar voor het slaan en schoppen. 4 weken later werd mijn zoon bedreigd door de pester. Dit heb ik met veel moeite kunnen aangeven en 3(!) maanden daarna belde de politie om te vragen of ze daar nog iets mee moesten doen. Nee! zei ik, maar nu bent u de ONTwijkagent en ik wil u NOOIT meer tegenkomen.

anoniem

Reclame maken voor je eigen toko op dit gebied is op het randje, maar ik vind het niet kunnen dat je boos bent omdat TS niet precies doet wat jij zegt.
Jij bent nog steeds boos kennelijk, ik denk niet dat dat je kind helpt.

Melleke: succes, je zit er goed achteraan.

Melleke

Sterkte, wat een stel sekreten in de klas van je zoon. En wat ontzettend gemakzuchtig van een sbo-juf om zich er zo vanaf te maken.

Ik hoop dat de bovenschoolse directeur wat minder gemakzuchtig is en op z'n minst eens gaat informeren wat er nou eigenlijk gedaan wordt. Je zoon moet nog jaren met deze pestkop door en zo gaat dat ten koste van je zoon.
En hou dat logboek bij, dan heb je als er echt niets gedaan wordt ook een verhaal bij de leerplichtambtenaar als je zoon ziek thuis blijft.

Overigens heeft de grote broer van een vriendje van mijn zoon zich er eens mee bemoeid toen mijn zoontje (toen 6) in de lokale speeltuin regelmatig gepest werd door een paar grotere jongens (ongeveer 8/9). Grote broer van vriendje is 19, speelt al jaren waterpolo en is groot en breed en sterk. Hij heeft toen alleen maar gemeld dat mijn zoon zijn maatje was en dat hij wist waar de pestkoppen woonden.
Mocht je zo'n grote puber type kleerkast hebben die dat wil doen, het kan behoorlijk indruk maken. Die grote pubers weten meestal nog best wat voor impact pesten kan hebben en zijn vaak wel voor dit soort klusjes te porren.

ik ben ook zo'n zus

en ik kan je vertellen dat het destijds uitstekend gewerkt heeft, zie het andere pestdraadje. Mijn kleine broertje is nu overigens een bijna 2 meter lange kleerkast en niemand waagt het meer hem aan te vallen, maar toen was hij niet bepaald weerbaar. Nadat ik het joch in zijn nekvel had gepakt en bedreigd, heeft mijn broertje nooit meer last gehad.

Het is allemaal niet netjes en ongetwijfeld had dat kind ook zijn problemen, maar niemand anders deed er iets aan. Op deze manier had zijn gedrag tenminste consequenties en dat wist hij.

inderdaad

Die jongen kent jou nu maar kent jouw dochter niet. Laat het haar eens oplossen, dat is ook goed voor de band tussen die twee. Mijn oudste heeft samen met zijn nog een halve kop grotere neef ook een keer wat opgelost voor onze jongste en dat was vooral voor de broers een goede opsteker.

Had mijn tien jaar oudere broer mij maar eens kunnen helpen vroeger

Aanspreken

Heb je nog de ouders gevonden en aangesproken?

Heb je zelf (of een andere volwassene) die jongens eens streng toegesproken?

Ik las laatst ook weer iets over pesten, dat dat soort acties (mn die laatste) ook nog wel eens heel goed kan werken.

Ik zou geloof ik in jouw situatie niet (alleen) vertrouwen op school (die het tot nu toe ernstig heeft laten afweten), maar zelf actie nemen. En probeer het ook zeker via de ouders te spelen. Pas als je weet dat het hen niet boeit, kan je die weg evt. verder laten voor wat het is, maar ik zou er zeker werk van maken.

Sterkte ermee.

Dat klinkt toch niet slecht Melleke

Hopelijk weten jullie het hiermee ten goede te keren.

Wat een juf trouwens.... Pffff

Melleke,

Heeft die sfeer in de klas met zo'n juf ook gevolgen voor de leerprestaties?
Op het vso kan hij een nieuwe start maken. Niet alleen op sociaal gebied, maar ook op het onderwijskundig vlak. De sfeer in de klas kan zijn concentratie en motivatie zodanig negatief beïnvloed hebben, dat hij te laag ingedeeld wordt. Dat is ook niet goed voor zijn interesse op het vo.
Hebben ze bij de bespreking van de observaties rekening gehouden met leerprestaties?

puntje?

Melleke, je schrijft hierboven "Hij kan op het VSO een nieuwe start maken, maar een puntje ...".

Ik weet niet of dat een puntje is, voor mij zou het een PUNT zijn (ervaring oudste zoon, insteek school etc). Ik lees enorm veel twijfel in je reactie. Terecht, denk ik. Toch ben je van plan je zoon juist naar deze school te laten gaan dus kennelijk heb je hoop dat het goed gaat. Is het hoop tegen beter weten in of is die hoop ook echt ergens op gebaseerd. Je hebt al 1 nare ervaring en ik moet zeggen dat ikzelf niet zo geloof dat het vrolijk opnieuw doen, met een slechtere startpositie, deze keer wel een goede ervaring oplevert. Maar misschien ben ik te pessimistisch ingesteld en verwacht ik niet dat mensen en instanties in korte tijd wel de juiste keuzes maken.