Wat is een 'normale' leessnelheid voor een vo-leerling?

Aanvullende vragen

Vraag van zoon:
Hoe kun je je leessnelheid opvoeren?

Mijn argument nu tegen hem is dat dit vanzelf gaat als je het maar vaak genoeg doet. Ik weet natuurlijk wel dat er speciale trainingen voor zijn, maar ik denk dat dit niet verstandig is voor een VO-leerling

En mijn vraag: (Massi?): staat er een bepaalde studie-urenbelasting voor de verplichte boeken in het engels?

Tihama

3 bescheiden tips

Tip 1 is inderdaad veel lezen. En tip 2: leg een blanco vel op de bladzijde en schuif dit mee naar beneden. Als een boek mijn zoon niet echt interesseert dwalen zijn ogen steeds af en moet hij weer zoeken waar hij was.
Mijn zoon wil mijn tip niet opvolgen, misschien de jouwe wel?
En tip 3: Tijd afspreken hoe lang hij leest en hoeveel hij "af" heeft. Het komende uur lees ik geconcentreerd achter elkaar door en moet ik 40 blz. hebben gelezen. Niet plassen, geen drinken pakken, geen telefoon.
Ik ben benieuwd welke tips er nog meer komen, ik lees mee.

Hmm.

Moet dat idd een boek van 300 bladzijden zijn?

Vind ik wel een goede vraag. Zeker als je geen snelle lezer bent.

Toevallig dook mijn zoon (ook VWO 3 trouwens) gisteravond in bed met een engels boek dat hij moest lezen voor school. Dat was 'maar' 60 bladzijden, en toen ik een dik uur later boven kwam had ie het uit.

Maar wat dat zegt? Mijn zoon is een snelle lezer, dat weet ik. Net als ikzelf. Als ik een echt mooi boek heb dwing ik mezelf soms om langzamer te lezen dan normaal, om pret een beetje te rekken, want mijn normale leestempo ligt bij niet-studieboeken ergens minimaal rond de 100 blz per uur. Zoon komt bij NL boeken ook een heel eind in die richting.

Ik zou voor de dunnere boeken gaan & verder het beroemde spreekwoord 'oefening baart kunst' in je achterhoofd houden!

Ingrid (mijn zoon moet trouwens regelmatig zo'n engels boek lezen & daar dan bv een 5 minuten presentatie over houden of een A4 verslagje over schrijven. Voor zo'n opdracht(je) vind ik 15 uur leesinvestering best veel)

Overigens....

...ligt het er ook aan of je dat lezen als 'huiswerk' ziet. Mijn zoon hoeft zelden verplichte boeken te lezen. Hooguit is er iets beperkends qua genre, periode waarin het geschreven is, of weet ik veel. Meestal lukt het hem prima om binnen die beperkingen een boek te vinden dat hij leuk vindt. En hij leest sowieso iedere avond in bed minimaal een uur. Dus 8 uur lezen dat gebeurt vanzelf binnen een week. Maar als lezen niet je hobby is of als je verplicht dfingen moet lezen die je echt niet leuk vindt dan voelt dat natuurlijk heel anders...

Cursus snellezen

Naar onze begrippen leest jouw zoon langzaam. De snelste lezer hier haalt de 120 pag, per uur in het Nederlands, de langzaamste zit op 40 pag. per uur. Maar een andere taal halveert het tempo vaak wel.
Toch zit er niks anders op dan gewoon stug doorlezen. de een doet uren over een boek, de ander uren over woordjes leren. Het is niet anders. En oefening baart kunst, het gaat dus vanzelf steeds sneller.
Aan snel lezen zit een max wil je niks missen. Je kunt bijv. blokken tegelijk lezen, of meer scannend lezen, het is dan dus de vraag of je alles meekrijgt.
Maar wat wel werkt bij lezen in tijdnood: het uittreksel goed lezen en dan het boek lezen waarbij je scant op de verhaallijn. De prietpraat eromheen lees je dan dus niet, of maar half.

Luisterboeken

Ik zweer bij luisterboeken. Het gaat wel langzamer dan zelf lezen, maar het is een stuk minder inspannend. Daarbij kunnen ze ook prima luisteren terwijl ze iets anders doen (onderweg ergens naartoe, in bad, simpel spelletje op computer/telefoon etc.). Het is misschien even wennen, maar hier vinden ze het echt ideaal.

Tihama

20 pagina's per uur in je eigen taal is vrij weinig maar in een vreemde taal waar je (nog) niet 100% vloeiend in bent lijkt het me wel redelijk. Door veel te lezen gaat het vanzelf vlugger en zal het tempo omhoog gaan.
Ik lees zelf heel veel maar ook niet ontzettend vlot. Gemiddeld haal ik ook niet meer dan 40-50 pagina's en ik lees wel graag.

Hobby

Lezen is op zich wel een hobby van hem. Jared Diamond is verslonden, alles van Bas Haring ook. Nu is hij bezig in Michio Kaku (2100). Voor hem typische nachtkastjelectuur.

Ik heb hier een jaar of 4 geleden zelfs een posting gedaan over tips rondom fictie lezen. Hij was daar toen nog met geen 10 paarden aan te krijgen. Inmiddels is er flinke winst geboekt: Harry Potter heeft hij zelfs uit vrije wil gelezen.

Voor Nederlands moet hij 6 boeken per jaar lezen. Dat zijn dan al snel boeken van 200-300 bladzijden. Bij die boeken voelt het dubbel: aan de ene kant een verplichting, maar aan de andere kant ook best leuk. Voor Engels was het tot dusver 6 novellen per jaar. Dat was best te behappen. Daar heb ik hem ook niet over gehoord.

Nu heeft hij Jamaica Inn van Daphne du Maurier meegekregen. Dat leek zijn docent een goede keuze voor hem. Hij vindt hem trouwens ook best leuk. Ik heb al een hele uitleg van de verhaallijn gekregen. Hij vertelde ook dat hij wegdroomt bij de uitgebreide omgevingsbeschrijvingen, dat hij dan alle details gaat visualiseren. En dat hij bij elk onbekend woord, probeert te bedenken wat het kan betekenen. Ik vermoed dat dit ook zijn tempo tempert. Ik zie het ook als hij boeken leest. Dan gaat zijn hoofd weg van het boek, en komen er afgeleide vragen. Hmmmm, ik geloof dat ik hier een oplossing zie. Minder wegdromen bij de inhoud.

Tenminste: als het nu eenmaal moet, want wegdromen is natuurlijk wel leuk bij boeken.

Tihama

Lezen

De gemiddelde leessnelheid is 200-250 woorden per minuut. Je kunt de leessnelheid opvoeren met wat simpele trucs, zie http://educatie-en-school.infonu.nl/studievaardigheden/48769-snellezen-met-dubbele-snelheid-lezen-en-meer.html
Concentratie is echt een must als je je leessnelheid meer wilt opvoeren, net als minder vaak fixeren.
Ik ben zelf een hele snelle lezer (ik lees ook graag en veel; van jongs af aan) en het lijkt erop alsof ik grote delen van de tekst "scan" ipv per woord of per regel te lezen.
Mijn zoon (11, 1Gym) hield nooit van lezen tot vorig jaar. Hij verslindt nu dikke boeken achter elkaar en leest graag iedere avond in bed voor een uur. En dan nog moet ik hem dwingen het boek weg te leggen Zijn leessnelheid wordt ook steeds groter dus oefening baart hier zeker wel kunst.
Voor vreemde talen ligt het wat lastiger omdat je niet alle woorden kent en de zinsbouw anders is maar ook hier kan je resultaten halen dmv concentratie en minder vaak fixeren. Dan maar niet alle onbekende woorden opzoeken maar de focus leggen op de verhaallijn. Dat wordt ook gevraagd bij uittreksels en boekbesprekingen.
Succes!

60-120

Twee jaar ouder dan jouw zoon (ongeveer) mocht ik toch nog een achtste vak, een taal, erbij. Dat werd aanpoten en ik hield toen bij hoeveel pagina's ik redde.
Het bleek tussen de 60 en 120 te liggen, afhankelijk van taal maar zeker ook van de schrijver. Sommige las ik diagonaal.
Wel ben ik een erg snelle lezer, net als Ingrid. Dus niet maatgevend.

Ik denk dat je zoon vooral kilometers moet maken, en dat hij zelf wel zal merken hoe zijn snelheid omhoog kan.

Geen idee

Ik weet niet wat zijn snelheid bij non-fictie is, omdat er nooit aanleiding was om me daar iets over af te vragen

Ik lees zelf ongeveer 150 bladzijden per uur als ik gewoon ontspannen een thriller of roman lees. De techniek van diagonaal lezen gebruik ik dan nog niet eens. Laatst ontdekte ik dat ik in 30 minuten een roman van 240 minuten tot de belangrijkste punten kon scannen. Zoon weet dat en wil van mij weten hoe ik dat doe. Het rare is dat ik dat niet weet. Ik begin gewoon te lezen, mijn ogen vliegen over de pagina's en ik 'zie' op een of andere manier alleen de zaken die er echt toe doen voor de kern van de verhaallijn. Alles wat bedoeld is om het verhaal te verlevendigen, mooi te maken etc, dat registreer ik niet.
Diezelfde techniek gebruik ik als ik zakelijk grote stukken moet lezen. Ik heb nog nooit meegemaakt dat dan bleek dat ik iets cruciaals gemist had.

Maar ik weet dus niet of dit ontstaan is door de enorme hoeveelheid pagina's die ik in mijn leven verslonden heb, of dat het een speciale techniek is die ik mezelf blijkbaar eigen heb gemaakt. En ja, ik onthoud het ook nog allemaal. Dat geloofde mijn man namelijk nooit, dus die ging me 'overhoren' als ik de krant te snel uit had

Als het alleen een kwestie is van kilometers maken, dan zal zoon dit gewoon moeten doen. Anders is er misschien (later) een andere manier. Weet iemand dat?

Tihama

Tihama

Zo (snel) lees ik dus ook! En mijn ouders geloofden me in het begin ook niet dus zij "overhoorden" me ook altijd als ik weer eens de zoveelste dikke pil binnen twee uurtjes uit had.
Wel heel handig met alle talen die ik op het vo had (allemaal)
Kon je nu maar die vaardigheid met lezen vatten en overbrengen op anderen... Zelf denk ik dat het een combinatie is van "leeshonger", kilometers maken en een bepaalde leestechniek. Maar wat en hoe precies?

Beetje zonde

Nou, een beetje oneerbiedig vind ik dat wel hoor, dat gerace door boeken van jullie. Zit die auteur uren te broeden op de juiste zin, of de juiste metafoor, en dan scrollen jullie daar zo maar door heen. Mijn moeder zou zeggen: 'Foei'.
Literatuur is kunst, daar mag je best wel de tijd voor nemen, toch? In de Volkskrant van zaterdag beschreef Remco Campert, hoe hij kan kauwen op een zin die hij leest. Dat vind ik mooi.
Ik heb een nicht met dyslexie, ze is nu aan het afstuderen. Ik heb haar altijd bewonderd om de manier waarop ze leest. Ze zit dan echt helemaal 'in' het boek. En kan later allerlei invalshoeken over het boek noemen, waar ik nog niet op was gekomen.

Ach

Oh, maar als ik lees zit ik ook helemaal in het boek en het verhaal hoor. Mijn ouders mochten me vroeger ook nooit storen als ik las. Ik zat en zit dan in mijn eigen wereldje.
En tegelijkertijd pik ik automatisch alle spel-, taal- en stijlfouten eruit die erin staan. Idem met ondertitels op tv.
Ach, lezen is gewoon heerlijk. Als ik niets te lezen heb krijg ik gewoon ontwenningsverschijnselen en word ik chagrijnig Gelukkig denkt zoon er nu ook zo over en komen we allebei met tassen vol boeken uit de bibliotheek...

Bloknootje

Ik had vroeger een huisgenoot die altijd een bloknootje bij haar boek had. Daar schreef ze vreemde woorden of vragen op die bij haar opkwamen bij bladzijdenummering en als het boek uit was ging ze daar mee aan de slag. Had ze op de middelbare school geleerd omdat ze zich altijd heel erg door details liet afleiden bij het lezen.. Misschien helpt het jouw zoon ook....

Mijk

Dat bloknootje

Misschien helpt zoon dat, Mijk. Aan de andere kant ben ik bang dat hij dan zoveel aan het noteren slaat, dat het helemaal niet sneller gaat. Maar het is de moeite waard om dit met hem te bespreken. Hij heeft een ontzettende kennishonger, dus hij baalt er nu soms al van dat er te weinig tijd is om alles op te slurpen wat hij wil lezen.

Het opvallende is trouwens (heb ik net ontdekt) dat dochter (11) veel sneller leest, terwijl zij het minder doet dan haar broer. Een "Overleef ik..." is in een paar uur uit.

En Kobalt: het savoureren van zinnen, doe ik ook. Een Couperus of een Bomans zorgen voor puur genot vanwege de zinnen.
Maar doordat ik heel erg snel kan lezen als het echt nodig is, lees ik vanzelf nog steeds snel als ik ontspannen lees. Het is overigens heel dubbel: het is zonde dat ik een boek zo snel uit heb, maar het is wel handig dat ik zakelijk veel kan verslinden.

Mijn vader zei ooit dat ik desnoods breipatronen ging lezen, áls ik maar kon lezen. En mijn moeder raadde boeken als verjaardagscadeau af, want 'dat is zonde want die heeft ze zo uit'. Tja, het kan verkeren

Tihama

Ik lees

hier met verbijstering dat mensen weten hoeveel blz per uur ze lezen. Zowel van zichzelf als van hun kinderen. Daar heb ik me echt nog nooit mee bezig gehouden. Oudste zoon leest verplichte boeken rap uit. Van middelste weet ik dat lezen niet zijn hobby is (ahum), hij leest echt langzaam en zal dus op tijd moeten beginnen en veel aansporing nodig hebben om door te gaan. Een andere methode zou ik niet weten.

Snel

Geen idee hoe snel maar snel. Ik merk dat ik vanzelf minder interessante stukken oversla en verder lees. Dochter doet dat ook, leest met gemak een boek van 300blz op een middag uit. Ik heb ook wel eens verzucht dat boeken kopen bij haar geen zin heeft. Wij kunnen wel boeken meerdere keren lezen.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Niet alle details

Ooit lazen man en ik allebei in de Ban van de Ring. Mijn man deed daar echt heel erg veel langer over dan ik. Bleek dat hij zijn best deed in zijn hoofd alle namen van mensen en plaatsen goed uit te spreken. Ik zie die namen en weet dan over wie of wat het gaat, maar spreek het in mijn hoofd niet volledig uit. Zo sla ik ook stukken over die ik minder interessant vind. En toch (of misschien juist daarom) kan ik een betere samenvatting geven dan mijn man. Had vroeger hoge cijfers voor boekverslagen.
Vraag mij af of je zoiets kan leren of dat een bepaalde manier van lezen gewoon bij je hoort.

Haha silone

Dat ik het weet heeft te maken met de belangstelling hiervoor van iemand in onze omgeving.(wat zeg ik dat toch netjes) Maar in de laatste vakantie lazen we met z'n allen een serie, steeds het boek dus doorschuiven naar de volgende. Dan komen tempo-verschillen ook mooi naar voren, zeker als je tegelijk begint en na een uur kijkt hoever iedereen is.

Wat doen langzame lezers?

Als je langzaam leest, waar precies ben je dan al die tijd mee bezig? n dan bedoel ik niet de beginnende lezertjes natuurlijk.
Ik neem aan dat de tijd niet gaat zitten in het lezen van de woordjes (spellend), maar misschien in het begrijpen van de zinnen? Zinnen ontleden? Eindeloos genieten van een goed lopende zin of een prachtige metafoor? Of zoals Fay zegt: in het uitspreken? Of in afleidende gedachten? Of het letterlijk willen onthouden?
Ofwel: naar mijn idee doen langzame lezers iets wat niet nodig is (voor schoolwerk zeker niet). Pas als je weet wat dat is, kun je er iets aan doen.

Nou kaatje, nee hoor

Als ik langzaam lees dan savoureer ik de zinnen.
Maar jij doelt nu meer op functioneel langzame lezers misschien?

Waarom zo dik?

Oudste heeft voor studie vorige jaar boeken moeten lezen over ziektebeelden. Nou niet bepaald 'leuke' boeken. Ze leest normaal nogal snel, maar had nog tig andere boeken die natuurlijk éérst gelezen moesten worden (leuke boeken, voor de lol dus).
Gevolg: 10 dagen voordat de boekbespreking moest worden ingeleverd en ze een voordracht voor de klas erover moest houden,gaat madam naar de bieb met haar 'lijstje' van school. En waren er welgeteld nog 3 boeken over...met alledrie niet zo aansprekende onderwerpen en ook nog 's gigantisch dik.De rest van de lijst was uitgeleend, o ja en ook niet in andere bieb waar broer nog voor haar gekeken had.
We hebben dus 10 dagen gemopper en gezucht gehoord over het dikke-saaiste boek ter wereld. De rest van haar school had de leukere en dunnere boeken al geleend
Dus je begrijpt het was zeer oneerlijk verdeeld in de wereld.
Misschien dat jouw zoon ook van het uitstellerige is omdat hij er tegenop ziet of omdat hij er geen zin in heeft of omdat hij andere veel belangrijkere dingen moet doen? En zit hij om ook zo'n reden nu met dat dikke boek?
In ieder geval heeft dochter ervan geleerd om nu veel eerder aan die boekenlijst te beginnen
groeten albana

Savoureren

Precies Rodebeuk, savoureren kan ook een oorzaak zijn van langzaam lezen. Maar dat is geen handige manier van lezen als je voor school of werk enorme grote lappen tekst moet doorploegen. Dat is wat ik bedoel te zeggen.

Onze langzame lezer

vreet die zinnen helemaal niet op. Het vreet wel aan hem dat dat boek uit moet, dus iedere vorm van afleiding is welkom. Zo kan je heel lang doen over een bladzijde. Hij vindt het gewoon echt niet leuk. Geen enkel boek, fictie, nonfictie, leesvoer betreffende zijn belangstelling, niks wat dikker is dan een donald duck.

Ervaring en dikke boeken

Toen ik een tijdlang 4 uur per dag moest treinen, moest ik altijd 2 boeken meenemen, want ik las er per dag altijd wel eentje uit. Ik ben er toen eens op gaan letten. Instappen, boek open, uur later overstappen en dan kijken op welke pagina ik was.

Het prettige van weten hoe snel ik lees, is nu meestal met het werk. Als ik een rapport van 200 pagina's moet doornemen, dan weet ik hoeveel tijd ik daarvoor moet reserveren. En dan heb ik ook nog de keuze om te schakelen van scannen naar lezen of savoureren en weer terug.

Wat Kaatje ook zegt: lezen kun je doen voor je lol, maar ook als noodzaak om kennis te verwerven of soms gewoon omdat het moet. Ik fiets regelmatig. Soms als woon-werkverkeer, soms voor de lol, soms als sport. In alle gevallen fiets ik op een andere manier. Voor lezen geldt iets soortgelijks.

Albana: zoon heeft zich niet vergist. Dit specifieke boek werd hem aangeraden door zijn docent. Hij kan overigens ook vaak uit onze eigen boekenkast putten, dus hij hoeft niet eens naar de bieb. Ik vind op zich een boek van 200-300 bladzijden niet enorm dik. De leraren zijn overigens best relaxed. Mijn voorstellen mogen ook vaak, dus hij is niet echt gebonden aan een keiharde lijst.

Tihama

Lezen

Als we op vakantie gingen of gaan nam/neem ik niet eens meer boeken voor mezelf mee; wel sjouwen met die dikke pillen die teveel ruimte in de koffer in beslag nemen om ze vervolgens binnen twee dagen uit te hebben, nou nee. Ik behelp mezelf dan maar met tijdschriften, kranten oid die rondslingeren of die ik even van anderen kan lenen
Ik vrees dat het met zoon dezelfde kant opgaat. Het doet mijn moeder-leeswurm-hart plezier dat hij nu opeens zo gegrepen is door het fijne van lezen (tot vorig jaar vond hij lezen echt afschuwelijk; hij moest zelfs niets hebben van stripboeken) maar het heeft dus echt niet alleen zijn voordelen.
Nu moet ik 's avonds als hij in bed leest letterlijk het boek uit zijn handen trekken anders ligt hij tot diep in de nacht te lezen... Laatst werd ik om 1.30 wakker en ja hoor, wie lag daar toch nog te lezen...
Hij moet nu ook boeken in vreemde talen gaan lezen; ik ben benieuwd hoe dat gaat.
Vreemde talen lees ik ook niet zo snel als Nederlands; Engels gaat nog wel maar Duits en Frans heb ik ook niet in een vloek en een zucht uit. Daarvoor zou ik meer boeken in die talen moeten lezen maar zo gek ben ik nu ook weer niet van Duits en Frans
Kilometers maken en vooral geen afleiding en concentratie; ik denk dat dit toch kan helpen bij het bevorderen van de leessnelheid.

Aangeraden door docent?

Als het specefieke boek was aangeraden door docent, heeft docent zich behoorlijk 'vergist' lijkt me in aanpak en motivatie van je zoon. En hij mag niet overschakelen op een boek van eigen keuze??? Alsnog? Omdat leraar zich zo vergist heeft in z'n advies?
Nee ook dochter zou geen enkel probleem hebben met 300 bladzijden, zelfs niet als het in het engels is, wel als het haar niet interesseerd (het onderwerp, de schrijfstijl) en dat was bij die ziektebeelden het geval.
Dan schiet het maar niet op...wordt ze constant afgeleid en moet soms bladzijden meerdere malen over lezen omdat ze het gewoon niet 'opgenomen' heeft en alleen maar automatisch leest.
Dit jaar heeft ze dus geleerd van haar late start m.b.t die ziektebeelden vorig jaar. Ze heeft er nu al 3 gelezen en er boekbesprekingen bij gemaakt, 3 interessante, ook dikke dat wel. En haar presentatie is pas eind van dit schooljaar . En volgend jaar kan ze dan evt. een boek van dit jaar opnieuw lezen...(dan is het examencijfer) of gewoon nog een andere interessante.
Het komt ook gewoon omdat ze weet dat ze snel leest, dat ze denkt, oooo 300 blz. dat doe ik in een weekendje! En het daarom denkt op het laatste moment wel te kunnen doen
groeten albana

Langzaam lezen

Ik weet niet zeker waarom ik langzaam lees. Ik lees wel heel ‘bewust’ als ik fictie lees. Ik neem alle details in me op. Ik zie vaak ook echt de scenes in het boek voor me terwijl ik het boek lees. Ik kan ook wel vlugger lezen als het echt puur gaat om snelheid maken maar als ik ter ontspanning lees doe ik dat blijkbaar niet. Als ik artikelen lees voor werk gaat het ook niet heel snel maar dat is omdat ik dan meestal bezig ben met dingen uitzoeken of te vergelijken met andere artikelen. Dus ik ben gewoon niet erg vlot denk ik. 120 pagina’s per uur zou ik misschien halen als ik een eenvoudig kinderboek zou lezen en dan ook meer een beetje scannen dan echt lezen.
300 pagina’s zou ik overigens niet kwalificeren als een dik boek. Dat is toch best een bescheiden omvang?