Wat heb je aan een rugzakje in het vo?
Misschien hoort het eigenlijk bij zorgenkinderen thuis, maar het gaat nu over school.
Mijn dochter is 11, heeft pdd-nos, en staat voor de overgang naar het vo. Ze heeft een paar jaar in het cluster4 gezeten en is toen, met succes, overgestapt naar een vrije school. Wel met een rugzakje dus, en dat is ook goed ingezet naar mijn idee.
De indicatie voor het rugzakje loopt nu echter af aan het einde van het schooljaar, en dus precies aan het einde van de basisschool, en de vraag is of we het traject ingaan voor herindicatie. Maar wat stelt zo'n rugzakje nou nog helemaal voor in het vo? iemand daar ervaring mee? Als het alleen gaat om een mentor die een uurtje in de week met haar een agenda gaat invullen dan laat maar zitten, die hulp kan ik zelf ook nog wel bieden 
Haar problemen liggen ook eigenlijk alleen op sociaal emotioneel gebied, met leren heeft ze geen hulp nodig, ze heeft een vwo advies. Maar in het vwo wordt wel heel wat gevraagd aan zelfstandigheid, en dat is dan weer wel een probleem.
Ik ben me er zeer bewust van dat ik niet het gemakkelijkste kind heb, ze heeft zeker een goede begeleiding nodig in de overstap naar haar nieuwe school, maar dat doet de basisschool nog voor een deel, maar ook daarna... De vraag is eigenlijk helemaal niet of ze hulp nodig heeft, maar wat er mogelijk is. En mijn vraag hier is: hoe ziet dat er in de praktijk uit?
want natuurlijk ga ik praten op de school van onze keuze, maar die houden ook hun eigen mooie verhaaltje, en een kind met zulke "leer resultaten" zullen ze zeker wel binnen willen halen, het punt is dat die resultaten bereikt zijn in een klein veilig schooltje waar ze ook heel erg gesteund en geholpen is. Mijn angst is dat ze wel wordt aangenomen omdat ze cognitief zo goed is, maar dat ze onderuit gaat op andere gebieden en dan alsnog afhaakt.
groetjes, Tess
Niet voor jou
Tess, die rugzak is niet voor jou of voor je kind, maar voor de school. De school zal 'm graag willen hebben. Is het niet voor jouw kind, dan wel voor een ander kind.
Ik neem aan dat de vervolgschool erop aan zal dringen dat je hem opnieuw aanvraagt. Vanaf 2014, als de wet passend onderwijs ingaat, ga je er helemaal niet meer zelf over. Dan regelt de school het zelf.
Groet,
Miriam Lavell
Bij mijn dochter
Dochterlief zit net op de middelbare school en heeft 1 uurtje begeleiding door een ( toevalig) therapeute die ook lesgeeft op school. Niet de mentor dus! Ze praten over vanalles, vooral het sociale. Dat was ook zo op de basisschool en nu gaat t eigenlijk gewoon door. Bijv: wat doe je als iemand pijn heeft ( er zijn je kan het niet altijd oplossen); of wat schrijf je wel niet in een mailtje etc.
kaatje
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
In beginsel niet
In beginsel verandert er niets voor slechtzienden (doven, lichamelijk en geestelijk gehandicapten).
Maar helemaal zicht daarop heb ik niet. Het is namelijk wel zo dat de beschikbare oplossingen georganiseerd moeten worden door het samenwerkingsverband. Daar kan dus wel wat in schuiven.
Tegelijkertijd kun je ervan uitgaan dat niemand zin heeft om alles opnieuw te verzinnen en dat eventuele veranderingen vooral in de administratie van de school zichtbaar worden (van welke rekening komt het geld).
In de klas merk je daar niks van.
Groet,
Miriam Lavell
Hier
Hier werd bij onze zoon, vanuit het rugzakje een docent betaald, die hem coachte. Eigenlijk staat hij daar helemaal niet zo open voor, dus dat coachen was bij hem snel klaar. Maar zij diende wel als mediator tussen zoon en de andere leraren. Ook was zij makkelijk aanspreekpunt voor ons, als er iets was met zoon.
Verder werd uit het rugzakje de ambulant begeleider betaald, die meekeek in de klas, gesprekken voerde met de coach en met ons en die samen met zoon, de klas op een uitstekende manier heeft voorgelicht.
Omdat de school inmiddels niet meer handelingsverlegen is, is het rugzakje niet meer verlengd. Maar wij hebben de indruk dat het rugzakje op het VO doelmatiger en meer op onze zoon werd ingezet dan op de basisschool. Daar werd het in de personeelpot geduwd, waardoor zoon een iets kleinere klas had. Zoon had daar nauwelijks baat bij.
Hier
wordt het rugzakje van zoon vooral ingezet om de ambulant begeleider in te schakelen. Zij voert gesprekken met de mentor, eventueel met zoon, met ons, om te kijken waar zoon tegenaan loopt. Toen zoon aangaf dat hij dit leerjaar veel last van de drukte om hem heen heeft heb ik meteen haar ingeseind. Ook gaat zij na de vakantie weer kijken met de mentor waar er dingen wellicht voor zoon wat soepeler kunnen lopen. Ik heb echt wel het idee dat het geld voor zoon goed ingezet wordt. Verder heeft school inmiddels ook zelf iemand, vooruitlopend op het passend onderwijs, ingeschakeld.
Oh, en de 1e twee jaar heeft zoon in de zorgklas gezeten op het VO, kleine groep, om de overgang wat kleiner te maken, en is de rugzak vooral daarvoor ingezet.
Hier
Zoon kreeg diagnose pas in groep 8. We hebben toen een rugzakje aangevraagd voor de middelbare school. Regulier dus.
Daaruit werd de ambulant begeleider betaald. Hij maakte het handelingsplan (samen met mij), lichtte het docentenkorps voor, organiseerde elke maand een bespreking met mij en de mentor. Bij het begin en het eindgesprek was dan ook de schoolpsycholoog erbij.
De begeleider was ook aanspreekbaar voor zoon (hij was er 4 dagen per week). Daarnaast was er een geweldige klasse-assistente die elke week een coachingsgesprek met zoon had. Als er iets misging op school, dan rende zoon de klas uit, belde mij overstuur vanaf het toilet. Dan belde ik de klasse-assistente en zij zocht zoon op en kalmeerde hem, zodat hij weer naar de klas kon. In het eerste jaar gebeurde dat minstens 1 keer per week, soms vaker.
Haar uren werden ook betaald via het rugzakje.
Een half jaar geleden verliep zijn rugzakje, eind 3e klas. De mentor heeft me gevraagd of ik het wilde verlengen. Maar het ging nu zo goed, dat ik eigenlijk weinig zin had het hele circus op te tuigen. Dat was de mentor wel met me eens. Dus nu heeft hij geen rugzakje meer.
Ik ben er zeker van dat zoon het mede zo goed gedaan heeft dankzij al deze extra inzet.
Hij is inmiddels trouwens binnen de school naar een andere afdeling gegaan vanwege zijn profielkeuze. Ik maakte me van te voren wat zorgen over de warme overdracht. De mentor verzekerde me dat hij dat zou regelen: de mentor is zelf meegegaan en de klasse-assistente heeft gevraagd of zij hem mag blijven begeleiden.
Je kunt je voorstellen dat ik dit echt een geweldige school vindt. Gewoon regulier met meer dan 2000 leerlingen.
Hier
Zoon (11, ADHD, hb, 2 Gym) kreeg in groep 8 het rugzakje. Op het vo (regulier) krijgt hij hieruit wekelijkse begeleiding door de leerlingbegeleider en een extra gesprek met zijn mentor (tevens rugzakbegeleider). Dan gaat het met name om hulp bij executieve vaardigheden en vakoverstijgende studievaardigheden. Aan het begin van het jaar hebben we met zijn allen eerst een gesprek om het handelingsplan vast te leggen en iedere drie maanden wordt dit besproken en eventueel aangepast. Vorig jaar heeft hij ook een tijdje huiswerkbegeleiding gekregen via een particulier huiswerkinstituut; zelf had ik dit nooit kunnen betalen dus het was fijn dat dit uit het rugzakje betaald kon worden.
Al deze extra begeleiding heeft hem zeker verder geholpen zodat hij langzamerhand beter kan omgaan met zijn specifieke problematieken. We zijn blij dat hij nog een aantal jaar gebruik kan maken van het rugzakje zodat hij zijn middelbare school goed kan doorlopen en (hopelijk) met succes af kan ronden.
Fijn voor school?
IK moet het rugzakje aanvragen, voor MIJN dochter. Ik ga geen subsidie aanvragen voor school zodat mijn kind leuk met een zak geld binnenkomt. MIJN dochter blijft namelijk met het stempel "probleemkindje" zitten, en als de school aan haar problemen niets of weinig doet ga ik het circus echt niet meer in met haar, ik ben de onderzoeken en etiketjes eigenlijk meer dan zat. Ik wil gewoon dat er naar mijn kind gekeken wordt. En ja, die heeft helaas wat extra's nodig, maar naar mijn idee zijn daar de bedragen die de rugzak brengt niet eens voor nodig, veel belangrijker is een betrokken leraar of begeleider die het snapt. En die kun je niet kopen, zelfs mensen die ervoor gestudeerd hebben snappen de praktijk vaak bijzonder beroerd.
Maar goed; de basisschool zet het rugzakje ook grotendeels in voor haar; ze krijgt begeleiding van de ib-er, ze krijgt therapie binnen school, ze heeft een handelingsplan en een ambulant begeleider. Mijn vraag is hoe dit in het vo is? want daar hoor ik nogal minder rooskleurige verhalen over, zeker als een kind cognitief wel goed scoort.
Gelukkig hoor ik hier boven al wat betere ervaringen van wel hulp krijgen maar echt overtuigd ben ik nog niet.
Miriam, kan een school haar zonder rugzak weigeren? ze is niet agressief, en leert op vwo niveau...
groetjes, Tess
Ik kan het ook niet helpen
Tess:"IK moet het rugzakje aanvragen, voor MIJN dochter."
Nog even, technisch gezien. Vanaf 2014 al niet meer. Dan doet de school het zelf (passend onderwijs).
Begrijp me niet verkeerd, ik snap volkomen hoe je je erbij voelt, maar zo is het nu eenmaal geregeld. Het geld is bovendien onderwijsgeld, bedoeld om de school in staat te stellen dit soort lln onderwijs te bieden. Dat betekent dat het niet direct bij het kind hoeft te belanden in uren ondersteuning. Het kan ook indirect in bijvoorbeeld een cursus voor leerkrachten.
Het is niet hetzelfde als een pgb.
Niet boos worden op mij, ik heb dat niet verzonnen.
Voor de sollicitatie bij een nieuwe school: het heeft geen enkele zin om te doen alsof de indicatie voor je dochter (het stempel) niet bestaan heeft.
Hoe scholen precies wat gaan doen in de toekomst (2014, passend onderwijs) weet ik niet. Ik zou het gewoon vragen aan de vervolgschool.
"Miriam, kan een school haar zonder rugzak weigeren?"
Dat gebeurt. Of het mag is vers twee. Je kunt de gronden van weigeren niet hard maken. Maar bovendien doet het er niet zo toe gezien de invoering van passend onderwijs.
Scholen die aanvang 2013 hun zorg al hebben ingericht naar die vorm, mogen daar op die manier mee omgaan. Dat betekent dat de school (met informatie en eventueel observatie) beoordeelt op welke plek jouw kind het beste terecht kan binnen het samenwerkingsverband.
De financiele kant van de zaak regelt de school dan zelf met het samenwerkingsverband.
Er zit wel een dingetje aan: de school die jouw kind aannement met een zorglabel, is ook verplicht jouw kind aan te nemen. Dat zou een overweging kunnen zijn voor scholen om juist geen zorglabel meer te willen op kinderen die ondanks kwalen toch cognitief goed presteren.
Overleg met de basisschool. Zij zitten (als het goed is) ook in het samenwerkingsverband.
Groet,
Miriam Lavell
Ik ben niet boos hoor
Nou ja, een beetje dan... maar vooral op de ambulant begeleider. Die vorig jaar nog beweerde dat het zo goed ging dat een herindicatie ws toch geen zin had, en nu weer totaal omdraait en overal beren op de weg ziet... zucht.
Wij hadden ons er eigenlijk net bij neergelegd om geen herindicatie aan te vragen en haar te laten overstappen met een goede overdracht van basisschool naar voortgezet onderwijs. De juf was het daar ook mee eens. Nu hebben we het eerste gesprek van dit schooljaar gehad, en de eerste vraag is of we al weten wat we met vervolgonderwijs willen, en de tweede vraag is waarom we geen herindicatie van het rugzakje meer willen aanvragen... daar zakte mijn broek wel spontaan van af!
Het advies van de basisschool is nu om te gaan praten met de zorgcoordinator op de school waar ze naartoe gaat, en daar heel duidelijk te vragen wat de mogelijkheden zijn,met of zonder rugzak, en of ze ervaring hebben met autisme.
groetjes, Tess
Vertraging wet?
"maar vooral op de ambulant begeleider. Die vorig jaar nog beweerde dat het zo goed ging dat een herindicatie ws toch geen zin had,"
Als de wet passend onderwijs was ingevoerd op de geplande datum, danhad herindiceren niet eens meer gekund (was passend onderwijs al in 2013 ingevoerd).
Ik denk dat deze ab met die instructie haar werk heeft gedaan.
Door uitstel van invoering van de wet is herindiceren wel weer mogelijk, dus verandert het praatje.
Maak je er niet te druk om.
Het advies van de bs is niet onverstandig.
Groet,
Miriam Lavell
Ik begrijp je gale
Als hij niet naar die ene school kan, kan hij niet naar school en kan ik mijn baan opzeggen. Dat heb ik aan het rugzakje.
Mijn dochter zou het liefst HELEMAAL NIET naar school gaan, maar dat is natuurlijk geen optie. Het is niet dat ze niet graag leert, ze leert graag en goed, maar de hele dag in een klas met meer dan 20 kinderen zitten, en dan ook in de pauzes nog een beetje leuk en sociaal doen... het is allemaal wat veel gevraagd. Thuisleren klinkt fantastisch voor haar, maar niet voor mij! en het mag niet... dus ze moet naar school, de minst erge school dan maar.
groetjes, Tess
