Wanneer handelingsplan op school?
Gisteren werd in na schooltijd gebeld door de juf dat er met zoon (gr 6) 's ochtends een incident was geweest. Er was iets gebeurd voor schooltijd, waarop juf een maatregel had getroffen en zoon was het hier niet mee eens geweest/teleurgesteld. Hij was boos geweest en was midden in het gesprek weg gelopen, had zich op de wc had opgesloten en was daar een tijd blijven zitten. Toen hij weer rustig was heeft hij op een goede manier met de juf gesproken en gezegd dat hij gewoon even ruimte nodig had.
Juf kan zich hierin vinden, maar wil afspraken met hem maken op de manier waarop hij dan die ruimte neemt. Heel logisch, voor juf is het ook niet prettig als ze les wil geven en er zit een leerling boos opgesloten op de wc.
Allemaal goed klinkt het zo, maar aan het eind van het gesprek zei de juf dat ze een handelingsplan gingen opstellen, in overleg ook met de IB-er, dat wij dat uiteraard te zien kregen en goed moesten keuren.
En nu ben ik het even kwijt.
Is dit een normale procedure? Ik denk aan een incident en dat je een afspraak maakt met de leerling voor een volgende keer. Bij een handelingsplan denk ik aan een leerling die extra zorg nodig heeft en dus (?) vaker problemen heeft/geeft? Of moet je als leerkracht bij elke leerling en elke afspraak dit vastleggen?
Het klinkt nu een beetje alsof ik een zorgenkind heb, waarbij er een dossier opgebouwd moet worden.
NB over zijn broer zijn vroeger op school (gr 3) ook wel eens zorgen geuit, maar daar heb ik nooit iets gehoord over een handelingsplan. Wel hebben wij hem toen laten testen, maar daar kwam niets uit. Toen zat hij inmiddels een groep verder en de juf van die klas vond hem een modelkind en sindsdien zijn er nooit meer problemen geweest.
Het enige?
Als dit het enige incident is dan zou het hier niet gebeuren.
Maar misschien heeft jullie school andere richtlijnen?
Het opstellen van een handelingsplan is niet per definitie negatief, misschien wil juf gewoon duidelijkheid scheppen?
De ene leerkracht is de andere niet..
Mijn ervaringen op de BS zijn dat mijn kinderen bij de ene leerkracht groeien en bloeien en bij de andere, het jaar erop, ineens zeer lastige personen blijken.
Als dit gedrag éénmalig was, zou ik eerst even een uitgebreidt gesprek aanvragen met de juf, de IB-er en/of de directeur van de school.
En dan wel samen gaan met je man, of als je die niet hebt, een andere insider, die je zoon ook goed kent. Laat je daarbij informeren en beslist niet uit het veld slaan, wat ze precies bedoelen met dat handelingsplan.
Daarnaast vind ik dat jij ook inspraak mag hebben over wat er in dit plan wel en niet opgenomen mag worden.
Jij kent je kind tenslotte beter dan wie dan ook, en weet op welke maatregels hij goed, en op welke slecht reageert.
Voorbeeld:
Als zij aanbrengen in dit plan, bij dit gedrag mag hij de pauze niet buiten of niet mee gymen, terwijl jij weet dat dit juist averechts werkt, omdat hij dan helemaal zijn energie niet kwijt kan, lijkt me zoiets een geheel verkeerde oplossing.
Handelingsplan
http://www.onderwijsconsulenten.nl/onderwijsconsulenten/handelingsplan.dot
Onderwijsconsulenten kun je voor advies vragen, dit kan per email.
Een handelingsplan kan bedoelt zijn om zaken op te lossen maar ook om een dossier op te bouwen voor doorverwijzing naar speciaal onderwijs of voor schorsing of verwijdering. Nu gaat dat natuurlijk wel veranderen als het passend onderwijs ingaat, maar dan betekent het de route naar andere plaatsen in het samenwerkingsverband.
Het blijft lastig maar het is een weergave van de ontwikkeling van een probleem.
Ik denk wel dat er een min of meer serieus probleem is want bij een incident zou er geen handelingsplan gemaakt gaan worden.
Ik zou in elk geval willen adviseren om niet alleen zo'n gesprek aan te gaan. Neem een man, je man mee.
En probeer het eventuele probleem van je zoon niet te vergroten maar te verkleinen. Laat de juf precies uitleggen wat er is gebeurt en luister goed.
Je hoeft ook niet meteen akkoord te gaan met een handelingsplan. In feite hoef je helemaal niet akkoord te gaan. Maar het handigste is natuurlijk als je het er wel mee eens bent.
Voor mij is er altijd een verschil. Is de leerkracht, mentor, IB-er van plan en in staat om een probleem met mijn kind echt op te lossen, dan maakt het handelingsplan niets uit en kun je rustig tekenen. Het zal dan ook in algemene termen geformuleerd zijn.
Ligt er iemand dwars en heeft al een voorgeprogrammeerde agenda dan ga je voor de letterlijke formulering, probeert zaken bij te stellen en tekent hooguit voor 'akkoord' en levert een 'verweer' op papier.
http://www.steunpuntpassendonderwijs.nl/passend-onderwijs/rechten-en-plichten/rechten-en-plichten-van-de-school/schorsing-en-verwijdering/
hoe ernstig?
Je noemt het 'een incident', maar het hangt er natuurlijk heel erg vanaf hoe ernstig dit incident is geweest. Als je het hier niet wilt benoemen, dan snap ik dat maar hoe zou jij het in alle ojectiviteit kwalificeren?
En ik zou inderdaad eerst een gesprek aangaan voordat je dit in gang zet, evt. met zoon erbij. Hij zit tenslotte al in groep 6.
Wat ik gehoord heb:
Wat de juf zei is dat hij heel boos werd en zich heeft opgesloten in de wc. Hij heeft dus geen dingen stuk gemaakt of fysiek iets gedaan. Alleen dus (zonder wat te zeggen en midden in een gesprek) een rustige plek gezocht om bij te komen. Maar ik vraag me dus inderdaad af of er niet meer is gebeurd, of vaker iets is gebeurd.
Voor de juf was het met name vervelend omdat de les begon en hij op de wc zat en ze dus ook hem in de gaten moest houden, terwijl ze de dagopening en zo moest doen.
Jammer genoeg was dit de laatste keer voor de vakantie dat juf er was. Ik kom zal er na de vakantie bij haar op terug komen.
Hij is een jongen waar je heel goed afspraken mee kunt maken. Eigenlijk vind ik zijn reactie heel verstandig 
, alleen moet het wel bekend zijn dat hij even een momentje nodig heeft om zijn gedachten weer op een rij te krijgen. Misschien dat ze dat op papier wil zetten?
Ik heb wel het idee dat hij op dit moment nog niet heel lekker in zijn vel zit, op zijn plek is in de klas. Pas vanaf groep 5 is het wat minder geworden, hij heeft wat gezondheidsproblemen gehad en er is vorig jaar ook een kind bij in de klas gekomen die wat gedragsproblemen heeft (veel vechten, met stoelen gooien etc), wat ook voor onrust in de klas zorgt. Bovenop de haantjes die er in klas zitten, waar hij in de pauze wel eens last van heeft. Hij is zelf ook niet altijd een lieverdje hoor, zeker niet, maar vervelend gedrag vertoont hij eigenlijk alleen als hij niet lekker in zijn vel zit. En dan kan hij zich ook echt heel vervelend gedragen. Met de juiste aanpak is hij echter het liefste en braafste jongetje dat je je kunt voorstellen.
Tijd voor een gesprek met de leerkracht(en) dus
briefje
Je schreef:
[...] alleen moet het wel bekend zijn dat hij even een momentje nodig heeft om zijn gedachten weer op een rij te krijgen. Misschien dat ze dat op papier wil zetten?
Het is prima om dat op papier te hebben staan. Heeft de leerkracht het nodig om af en toe naar te kijken, zijn er ingewikkelde afspraken die je maar beter zwart op wit moet hebben staan? Als het alleen daarom ging, kan jij ook een briefje schrijven met uitleg en een handvat? Dat is geen reden voor het opstellen van een handelingsplan tenzij er een probleem is waarvan de leerkracht vindt dat je zoon iets moet leren.
Misschien moet je zoon alleen vooraf zeggen dat hij even alleen wil zijn om af te koelen. Wat hij doet, lijkt mij prima. Als elk kind zoiets in huis had.. Of moet hij leren in gesprek te blijven?
Moet je daar een handelingsplan voor opstellen? Zijn handelingsplannen ook voor sociaal-emotionele dingen in de klas? Of weet de leerkracht niet wat ze er mee aan moet en komt het handelingsplan er omdat de leerkracht zich wil indekken?
Ik vraag me af of al die bureaucratie echt nodig is.
Gesproken
Judith, je slaat de spijker op zijn kop.
Ik ben vandaag even naar de andere juf toegegaan, die dan misschien niet precies wist van dinsdag, maar wel of er meer speelt.
Er speelt inderdaad meer, ze hebben door dat hij op de "gemiddelde aanpak" niet goed reageert. Het gaat er dus meer om om zijn gedrag bij te sturen, waar dat niet goed gaat, maar ook om te bespreken wat een goede manier is om met hem om te gaan. Ook voor andere (inval) leerkrachten.
Ik herkende me heel erg in de voorbeelden die zij gaf over zijn gedrag van de afgelopen tijd. Hij heeft duidelijk zijn draai niet gevonden.
Ook anderen bedankt, ik denk dat we allemaal in de juiste richting keken . Wij als ouders krijgen ook zeer zeker inspraak in het plan.
Na de herfstvakantie verder!
