VAS-toets slecht

Herhalen

http://www.osacademie.nl/lessen/leren-leren/leren-onthouden-korte-en-lan...

Misschien helpt het wel als je je toch iets nadrukkelijker bemoeit met het inprenten of zorgt dat je zoon snapt hoe je iets van je korte termijn geheugen naar je lange termijn geheugen krijgt.

De tips hier zijn: de stof in stukjes verdelen, jezelf vragen stellen over de stof, herhalen, hardop voorlezen, mindmappen.
Herkenningspunten produceren tijdens het examen of de toets kan ook helpen. Altijd op je potlood kauwen geven ze hier als voorbeeld.

Ik denk dat hier het maken van samenvattingen of lijstjes met steekwoorden/begrippen in een apart schriftje dat je weer kan inzien en herhalen heeft geholpen.

Zoon is sinds het HBO ook aan het markeren, zodat hij bij herhaling sneller nog even door de stof komt, al zit hij voor de toets in de metro.

Maar goed, hij ziet nu het nut er van in. Ik kreeg beiden vroeger al nauwelijks aan het kladpapiertje, die hulpmogelijkheden kwamen er pas als ze er echt behoefte aan bleken te hebben.

Ik heb nog nooit verdiept in mindmappen hoewel ik een student ken die er heel behendig mee was en mooie bladvullende theoriebladen maakte op A4.

huiswerkbegeleiding

Denk je dat ik zoiets bij de reguliere huiswerkbegeleiding kan vragen? Naar mij luistert hij niet, hoewel ik al lang hamer op herhalen enzo.
En kun je VAS-vragen ook oefenen? Hij zal de helft van de vraag oom wel niet gelezen hebben. Ik wordt er wat moedeloos van...

Ja moedeloos

Ik had het vooral aanvankelijk ook zo graag uitbesteed! De moed zakte me in de schoenen toen ik er voor stond. Helaas kon ik geen passende eenopeeen begeleiding vinden, alleen maar groepsbegeleiding en dat past niet bij mijn kinderen. Maar ik heb stad en land afgebeld. Achteraf is het goed gegaan. Nu is het nog op initiatief van de kinderen dat ik meedoe.
Zoon legt zijn onderwerpen aan mij voor en dan moet ik even luisteren en vragen stellen. Door het zelf te formuleren en hardop te zeggen en op mijn vragen te reageren kan hij beter inprenten.
In deze tijd wordt er wat mij betreft ook vaak te snel door de stof geraced. Ze moeten het maar zelf doen. En dat is hier niet handig.
Even je aandacht erbij en vooral goed inprenten, niet te snel overhoren. Alles is al snel een toets tegenwoordig. Dat helpt niet.

AnneJ

Ik heb hier een gouden bijleslerares/studiebegeleidster gevonden. In eerste instantie voor jongste, maar ook zoon met ASS werkt nu met haar. Ze is erg goed, heeft een heel fijn gek gevoel voor humor en kijkt nergens van op. Lekker rustig ook. Ze heeft wachtlijsten, dus nu houden we haar aan, ook al is er voor jongste even geen dringende noodzakelijkheid. Zelf werken met de jongens gaat niet werken. Met dochter ging het wel, maar die is klaar nu

Ik ben blij, zeker nu ik dit lees, en ook nu ik gedoe heb met de (verder fantastische) school van zoon mét, die de coach willen afbouwen omdat het zo goed gaat (zucht).
Hebben we altijd haar nog achter de hand, vooral ook voor studievaardigheden...

O fijn

Soms heb je ineens geluk.

huiswerkbegeleiding

Ik zal dat inderdaad bij ze nagaan. Het is online-begeleiding dus niet in een groepje.
En ik zal hem zelf ook dat filmpje laten zien.
Stel je voor dat hij later werkt en alles vergeet, dat kan niet dus hij moet zichzelf technieken aanleren.

bedankt voor de links

Ik ga het dit weekend nog eens gezellig met hem doornemen. Jammer dat ie niet wil..
Ik begin met tip 16 van de laatste link: "Ben je klaar, lever dan niet direct je werk in maar kijk alles nog eens rustig door.
Controleer ook of je alle opdrachten gemaakt hebt."
En of je antwoord hebt gegeven op alle deelvragen (stap 4).

Ik ga ook nog een uitgebreide mail sturen aan huiswerkbegeleiding, vragen wat ze hieraan (kunnen) doen. En anders wellicht toch op zoek naar een persoonlijke begeleider.
AnneJ weet je al of ze de toets had gehaald?

Nog niet

De rekentoets is hier onderdeel van de keuzecheck voor de school waar ze volgend jaar naartoe gaat (hoop je dan, zo'n 'keuzecheck' maakt wel wat nerveus of er mogelijk nog afwijzing kan volgen, want waarom doen ze die toets niet als de opleiding start? als ze willen weten wat het niveau is).
Ze heeft een opdracht meegekregen en krijgt nog een 2e afspraak om die opdracht te laten zien.
Mogelijk dat dan de uitslag volgt. Dus dat is even afwachten.
De rekentoets zou niet meetellen voor de toelating.

redelijk gesprek met hem gehad

Ik heb hem het filmpje over je werkgeheugen en je langetermijngeheugen laten zien. Ik herinner hem er regelmatig aan. Het blijkt ook dat hij denkt dat allerlei informatie die gegeven wordt in de les of de stof er niet toe doet. Of dat ze die dingen toch niet gaan vragen. Ik heb geprobeerd hem uit de droom te helpen. K snap wel dat als je denkt dat niks belangrijk is, je die dingen ook niet registreert in je hersenen.
Ik denk dat hij met zijn PDD-nos en ADHD ook wel meer tijd nodig heeft om zich bepaalde leerstrategieen eigen te maken. Alsof zijn hersenen iets jonger zijn dan de rest van zijn lijf
Dit schooljaar proberen we hem door te sleuren, zittenblijven is namelijk afstromen. Volgend jaar in de 3e is afstromen in principe niet mogelijk. Dus wie weet is doubleren in de 3e wel nuttig voor hem. Een jaar extra de tijd om betere vaardigheden te leren vóór het examenjaar en evt. MBO.

rare ideeen inderdaad

Onze oudste (add) dacht echt dat hij na 1 keer luisteren of lezen meteen de vragen moest kunnen maken, en als hij het antwoord niet zeker wist dan keek hij niet nogmaals in het boek maar schreef gewoon wat op wat hij dacht dat het was. Het kwam echt niet in hem op dat je die maak-vragen juist met het boek moet maken (in de les bijvoorbeeld) omdat ze je daarmee dwingen om het hoofdstuk góed te lezen. Ik snap ook wel dat het (toen nog zonder concerta) moeilijk was om het allemaal te onthouden, maar het was dus echt een voor mij totaal onbekende redenering die er bij hem achter zat.
Blijf 'm helpen en coachen Pirata, want juist dat proces dat hij dit soort dingen gaat inzien en er naar leert handelen, dat is meer goud waard dan elke zittenblijf actie.
gr Angela

ja nou inderdaad

En als ie nu nog zo handig was om zijn medicijnen te nemen... maar nee hoor, die "vergeet" hij bijna elke ochtend. Hij houdt niet van medicijnen zegt hij.
Vandaag weer geprobeerd wat inzichten te kweken (want jaartallen bij geschiedenis doen er ook niet toe ofzo... tja dan zie je geen tijdlijn en geen verbanden tussen gebeurtsnissen, ach die leraar wil je er alleen maar mee plagen :-O ). Het blijkt dat als je enorm doorvraagt hij de kennis wel ergens heeft zitten. Maar dat doooorvragen doen ze niet op een toets.

meer sturend zijn op medicatie?

Die medicijnen, daar ben ik echt wel 'streng' op, dwz het heeft een tijdje geduurd voordat hij een plek had waar de kans op vergeten zo klein mogelijk was, maar daar hebben we samen actief naar gezocht. Hij is overigens 15, dus dat scheelt wel denk ik?

Zonder het standaard innemen van die medicijnen is het ook ingewikkeld/zinloos (nou ja) om die zelfstandigheid en routines die hij zich moet aanleren, aan te leren. Dat is het doel van die pillen voor hem: dat hij nu energie overhoudt om te leren leren/te leren jezelf te managen/te leren 'leven' in het hier en nu.

Dus als hij die pil niet inneemt is hij een beetje terug naar af die dag, dan gebeurt er alleen het hoogstnodige. We hebben in het begin dus ook afgesproken dat ik hem zou helpen herinneren totdat hij er aan toe was om het zelf te onthouden. En dat gaat nu thuis prima, maar nu is het oefenen op locaties als hij niet thuis slaapt. En dat is dan weer een ander probleem.

Maar wat ik dus bedoel: waarom ben je juist op die medicijnen niet sturender? dan is hij toch veel ontvankelijker voor de wereld om hem heen én zichzelf kan hij beter sturen? Of voelt hij zich niet zo happy met de pillen?

gr Angela

lastig, want

Het is lastig om zijn medicijngebruik in de gaten te houden, want hij gaat 's morgens alleen de deur uit (wij zijn al weg). Hij neemt alleen onder schooltijd trouwens.
En als hij zelf het nut en de noodzaak niet ziet, dan kan ik het ook heel moeilijk aan hem opdringen. Ik denk dat het er op uitloopt dat hij helemaal niets meer gaat nemen. Het is gelukkig geen hele hoge dosering en meestal gaat het best goed zónder (gedragsmatig). Dankzij de medicijnen, heeft hij wel heel veel bijgeleerd sinds hij er op zijn 6e mee begon. Maar nu noemt hij het "troep".
Vandaag een proefwerk, ik heb hem nog gebeld dat het beter gaat mét medicijnen. En dat ie niet moet vergeten de vraag goed te lezen en geheel te beantwoorden. Duimen maar, dit vak staat ie 5,6 voor.

aha

Ik snap nu dat hij al langer slikt, dan heeft hij inderdaad ervaringen op basis waarvan hij een mening heeft. Oudste slikt hier pas een maand of 7, dus vanaf 14.5 jaar.

Krijg je wel het gevoel dat hij naar 'zichzelf' kan en wil kijken en dat hij kan aangeven waarom hij zich rottiger voelt en/of het troep vindt? En dan gaat het er niet om dat je 'm zou willen dwingen iets te nemen, maar het spul kan een functie hebben voor iets wat hij zelf zou willen bereiken/doen/willen.

Of pillen dan daar een rol in kunnen spelen kan hij dan misschien wat duidelijker beoordelen. Dus bijv zo'n toets, denk je dat hij je 'gelooft'dat het inderdaad beter gaat?
Maar ook dus zo'n inzicht als van: wat doe ik eigenlijk op school, wat voor 'rol' speel ik in de wereld om mij heen, wat wil ik zelf, hoe houd ik me staande?

Dat is hier bij oudste de trigger en ook zijn eigen wens, hij voelt en merkt de voordelen, maar ook hoe hij in de vakanties is zonder. Vooral die hyperfocus die hij kan hebben zonder medicijnen vindt hij fijn . De psychiater gaf bij de ADD diagnose aan dat hij ook lichte Aspergertrekken ziet en het grappige is dat concerta oudste dus ook helpt om makkelijker 'bij de wereld' te zijn op het sociale vlak, omdat hij meer alert kan blijven en kan blijven deelnemen aan een groeps-activiteit zonder af te dwalen. Dat geeft hem ook weer inzicht in groepsprocessen en menselijke interactie waar hij dan weer z'n ding mee kan doen.

Als laatste is switchen naar een ander medicijn (dexa) misschien ook een optie voor je zoon als hij toch iets zou willen (of is dat voor kinderen niet geschikt? weet ik eigenlijk niet)?
Ik begreep dat methylfenidaat de afbraak van dopamine remt en dat dexamfetamine de aanmaak van dopamine stimuleert (misschien wat simplistisch gesteld), dus het werkt beide op dopamine maar het kan per persoon heel verschillend zijn wat je er bij voelt.

gr Angela

hoera

Hoera, een 6,5 voor de toets, dat betekent waarschijnlijk dat hij het jaar gaat halen. Het is overduidelijk dat geschiedenis leren via youtubefilmpjes hem beter af gaat dan leren uit een boek..
Ik kan bijna geen zinnig gesprek met hem voeren over de medicijnen. Hij zegt geen verschil te merken. Wij ouders zien wel verschil. Hij vindt zelf ook dat er niks met hem is behalve dat hij alles vergeet.
Voor nu ben ik in elk geval blij, het gesprek met hem heeft voorlopig alvast vruchten afgeworpen. Nu dit proberen vol te houden. Dat gaat niet altijd lukken denk ik maar de afgelopen week was hij heel meegaand na een explosie begin vorige week.
Bedankt tot zover, dit houdt me scherp.